| Strophe: 2159_[2061] | ||
| Verse: a | ტუსს უბრძანა ჴელ-მწიფემან, | ბარგი მინდორს გაიღეთ რა, |
| Verse: b | ბნელი ღამე დღედ მოიქცა, | გოდერძიმ თქუ̂ა, გაცავდგეთ რა, |
| Verse: c | ბაბრაბები კარვებითა | ვინ აწონა, სიმძიმეთ რა, |
| Verse: d და | გაემართა მაზანდარას, | ტახტი მილადს შეავედრა. |
| Strophe: 2160_[2062] | ||
| Verse: a | მაშინ მილადს სახლი მათი | შეავედრა, ერანელნი: |
| Verse: b | "მტერი სადმე გამოუჩნდეს, | შენ შეღებენ წითლად ველნი, |
| Verse: c | თუ მიგჭირდეს, როსტომ იჴმე, | ფიცხლავ მოვლენ ზაულელნი, |
| Verse: d და | იგ არიან ჩუ̂ენი ზურგნი, | ჴელ-მწიფისა ტახტის მცველნი!" |
| Strophe: 2161_[2063] | ||
| Verse: a | მეორეს დღეს გაემართნეს, | ქოსსა ჰკრეს და ბუკი ყუ̂ირსა. |
| Verse: b | მეფე მივა მოკაზმული, | გვერცა ახლავს, ვინცა ღირსა, |
| Verse: c | გოდერძი და ტუსი ახლავს, | უქადებდა ლხინსა დიდსა, |
| Verse: d და | მათ კარვები აიმართნეს | ასფეროზის მთისა ძირსა. |
| Strophe: 2162_[2064] | ||
| Verse: a | დადგეს ავსა დევთ ადგილსა, | ლომსა გავლად ეშინოდა, |
| Verse: b | დგას კარვები ბისონისა, | დაიფინეს ოქსინო და, |
| Verse: c | ასრე რომე მიწის პირი | ოქროთაგან დაინთქმოდა, |
| Verse: d და | ბარგისა და კარვისაგან | სრულ საწუთრო შეიძროდა. |
| Strophe: 2163_[2065] | ||
| Verse: a | ოქროს ტახტი კარვებშიგან, | სად ეფინა ოქსინო და, |
| Verse: b | მაზედ დაჯდა. წინ თავადნი | უდგა, არსით ეშინოდა. |
| Verse: c | სურნელებით სავსე იყო, | ჰგავს, მეშკისა ქარი ქროდა. |
| Verse: d და | ღამე ყოველ გაისვენეს. | მუნ მეჯლიში შეიმკოდა. |
| Strophe: 2164_[2066] | ||
| Verse: a | იაგუნდის თასეითა | ლალის ფერსა ღვინოს სმიდეს, |
| Verse: b | გაიყარნეს, თავ-თავისად | კარვებშიგან წამოვიდეს, |
| Verse: c | კუ̂ლა სარტყლები დაიმაგრეს, | შარიერსა წინ მოვიდეს, |
| Verse: d და | ვით წესია ლაშქრობისა, | ვაზირობდეს, მას ზრახვიდეს. |
| Strophe: 2165_[2067] | ||
| Verse: a | გივს უბრძანა ორ-ათასი | მძიმე, კარგი ლახტოსანი, |
| Verse: b | მაზანდარას მოსარბევლად | იგ გაგზავნა ფიცხლად ჯარნი. |
| Verse: c | უბრძანა თუ: "ყუ̂ელა ჴოცე, | ბერი, ვაჟი, აკნოსანი, |
| Verse: d და | შიგან დადეგ, წვი და კაფე, | მათ დასტეხე რისხვით ცანი!" |
| Strophe: 2166_[2068] | ||
| Verse: a | გივმან ჴრმალი სამესისხლოდ | შეირტყა და წამოვიდა, |
| Verse: b | ჴელ-მწიფისა კარვიდაღმან | ლაშქარშიგან შემოვიდა, |
| Verse: c | დაარჩივა, ვინცა უნდა, | ბრძანა: "მტერთა დღე მოვიდა!" |
| Verse: d და | გვერც იახლა ფალავნები, | ვითა ქარი წამოვიდა. |
| Strophe: 2167_[2069] | ||
| Verse: a | მივიდეს და მაზანდარას | ჴრმალი, ლახტი მათ უწვიმეს, |
| Verse: b | დედათა და ბერ-ყმაწვილთა | დაჰჴოცდიან, თავსა სჭრიდეს, |
| Verse: c | ზენაარი არ გაუღეს, | აოჴრებდეს ქალაქს, სწვიდეს, |
| Verse: d და | სამსალასა ურევდიან, | თერიაყსა დასთესვიდეს. |
| Strophe: 2168_[2070] | ||
| Verse: a | თქუ̂ეს: "ქალაქი სამოთხესა | ჰგავს ყოვლისა სიტურფითა, |
| Verse: b | მხევალნია ქუდიანნი | და დედანი ხალისითა, |
| Verse: c | შემკობილნი პირ-ნათელნი | შვენოდიან, მთვარე ვითა, |
| Verse: d და | ყუ̂ელა იყო მოპანტული | თვალ-მარგალიტ-გუარითა. |
| Strophe: 2169_[2071] | ||
| Verse: a | უთვალავნი საჭურჭლენი, | -- ტაიჭები ხშირად ების, |
| Verse: b | აბჯარი და საფენელი | სტავრა ხშირად იშოების, |
| Verse: c | ოქრო-ვეცხლი უამრავი, | ვისცა უნდა, იპოების, |
| Verse: d და | ჯორ-აქლემი უსაზომო | -- ანგარიშსა ვინ მიხუ̂დები?! |
| Strophe: 2170_[2072] | ||
| Verse: a | მათ მოციქული ქექათოს, | ამბავი ქალაქისაო: |
| Verse: b | -- "დავიჭირეთ და ჴელთა გვაქუ̂ს, | მსგავსია სამოთხისაო, |
| Verse: c | კაცით სავსეა, პირები | აბია ნახატისაო, |
| Verse: d და | ბანოვანებსა პირს ბურავს, | -- ტანი აქუ̂ს ალვა-ხისაო!" |
| Strophe: 2171_[2073] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფესა ნამეტნავად | გაუკვირდა, რა ეს ესმა; |
| Verse: b | სიტურფე და მოწონება | ეუცხოვა, სიტყუ̂ა ესხვა, |
| Verse: c | გაუზახა კუ̂ლა ლაშქარი, | სათარეშოდ ზედ დაესხა, |
| Verse: d და | მაზანდარელს ჴელ-მწიფესა | ჯავრისაგან ბრუ დაესხა. |
| Strophe: 2172_[2074] | ||
| Verse: a | მაზანდარას შეჭირვებით | იყო, თავი ჩამოეგდო, |
| Verse: b | ერთი დევი გვერც იახლა, | მას სახელად არჯანგ ერქო, |
| Verse: c | ამ ამბვისა ცნობისათვის | გული ჯავრით მასც აევსო, |
| Verse: d და | თქუ̂ა: "ვაცნობო თეთრსა დევსა, | გულსა ბუთი ჩუ̂ენ ჩაგვეგზო! |
| Strophe: 2173_[2075] | ||
| Verse: a | -- "ყუ̂ელა უანბე, აწ წადი, | ვით ვეფხი გაფიცხებული! |
| Verse: b | ქექაოზ მეფე მოგვიკდა, | ერანით სახელ-დებული, |
| Verse: c | თუ არ მიშველი, ვერას ვიქ, | საწუთრო-გაშავებული, |
| Verse: d და | ცოცხალი ვერვინ მორჩება, | წაგვივა გამარჯვებული"! |
| Strophe: 2174_[2076] | ||
| Verse: a | თეთრს დევთან ესე ამბავი | საინჯ მიიღო რბენითა: |
| Verse: b | თქუ̂ა: "მოგახსენო ყუ̂ელაი, | რაცა გუ̂ჭირს მტერთა ძლევითა! |
| Verse: c | მაზანდარელმან სისწრაფე | თქუ̂ენი მიბრძანა მე ვითა, |
| Verse: d და | თუ აწ ცოცხალნი მოგვირჩენ, | კუ̂ლა სრულა დავიქცევითა!" |
| Strophe: 2175_[2077] | ||
| Verse: a | რა ეს ესმა თეთრა დევსა, | ჯავრმან ტვინი გაურეტა, |
| Verse: b | "თუ მოვიდე, გაუჭირდეს | მათ ცოცხალთა მზისა ჭუ̂რეტა!" |
| Verse: c | თქუ̂ა "ჟამთაგან აროსა ჴამს | იმედისა გარდაწყუ̂ეტა, |
| Verse: d და | მე დავლეწო ძვალნი მათნი | და დაუწყო ძარღვთა წყუ̂ეტა!" |
| Strophe: 2176_[2078] | ||
| Verse: a | მასვე წამსა შეიყარა, | წამოვიდა მათკენ გზასა, |
| Verse: b | ბნელსა ღამეს ზედ დაესხა, | ამით გუ̂ანდა კუპრის ზღვასა, |
| Verse: c | დაჴოცეს და შეიპყრობდეს | შეგრძნებულთა, ვითა ბრმასა, |
| Verse: d და | საწუთროსა ვერ ხედვიდეს, | იქს იმათთვის დამალვასა. |
| Strophe: 2177_[2079] | ||
| Verse: a | გლახ ქექაოზ ჴელ-მწიფესა | ორნივ თუ̂ალნი დასდგომოდეს. |
| Verse: b | ერანელთა თავადებსა | დაბრმობილსა შეიპყრობდეს. |
| Verse: c | ვერას ხედვენ, სიცოცხლესა | მათსა ოდენ ვერა სცნობდეს, |
| Verse: d და | "ვა! იმედი სიცოცხლისა | გარდაგვიწყდა", მას უბნობდეს. |
| Strophe: 2178_[2080] | ||
| Verse: a | ქექაოზ თავსა აბრალა | სირეგუ̂ნით მისი ნაქმარი, |
| Verse: b | თქუ̂ა: "ვამე თავი მოვიკალ | და ამოვსწყუ̂იტე ლაშქარი, |
| Verse: c | აღარას მარგებს, ვინანო, | ზაალს შევსთვალო ზენარი, |
| Verse: d და | ეტლი მამექცა უკუღმა | -- ზუალ-მარიხი მაშ არი! |
| Strophe: 2179_[2081] | ||
| Verse: a | საფადარსა საშინელი | რა ეს საქმე დაემართა, |
| Verse: b | თქუ̂ა: "მიჯობდა ვაზირობა | საჭურჭლეთა თვალ-გუართა!" |
| Verse: c | დარჩა ბნელსა, ვერას ხედვენ, | მინატრიდენ იგი მკუ̂დართა, |
| Verse: d და | იტყუ̂ის: "რად არ დავიჯერე | ზაალდასტან რაცამწვართა!?" |
| Strophe: 2180_[2082] | ||
| Verse: a | ერთი კუ̂ირა გამოვიდა, | თეთრმან დევმან მერვეს დღესა, |
| Verse: b | ვითა ცამან დაიქუხნა, | ეუბნების ჴელ-მწიფესა: |
| Verse: c | "მაღალო და უსმენელო | ვაი შენსა სირეგუ̂ნესა! |
| Verse: d და | არ დასჯერდი ტახსა შენსა, | აწ ვერ ხედავ სინათლესა. |
| Strophe: 2181_[2083] | ||
| Verse: a | პილომ ძალის მინდობითა | არ გალესოს ია მუნა, |
| Verse: b | არ დასჯერდი ტახტ-გვირგვინსა, | შენ, ჭკუამა მოგაცდუნა, |
| Verse: c | შესაფერი საქმე შენი | ეტლმან მართლად მოგიბრუნა, |
| Verse: d და | აგისრულდა გულის ნება, | ჭკუა-შეცუ̂ლილს რაცა უნა!" |
