| Strophe: 2182_[2084] | ||
| Verse: a | დევი თორმეტი ათასი | მას დააყენა აჯითა, |
| Verse: b | უბრძანა: "კარგად უფრთხილდით, | იყუ̂ენით თქუ̂ენ დარაჯითა, |
| Verse: c | შარიარნი და თავადნი | -- ყუ̂ელა დაჰკარით ჯაჭვითა, |
| Verse: d და | ქატოსა პური აჭამეთ, | იცოცხლონ ამა სარჯლითა!" |
| Strophe: 2183_[2085] | ||
| Verse: a | ტყავ-გვირგვინი, ჴელ-მწიფისა | ტახტი დევსა მოუტანეს, |
| Verse: b | ერანელთა საჭურჭლენი | მაზანდარელთ გაუგზავნეს, |
| Verse: c | ერთი კაცი დიდებული | ამასთანა წაატანეს, |
| Verse: d და | არჯანგ ერქუ̂ა უხუცესსა, | იმასზედა მიათვალნეს. |
| Strophe: 2184_[2086] | ||
| Verse: a | შეუთვალა: "ნუ მიზეზობ, | ჴელთა გყუ̂ანან დაპყრობილნი, |
| Verse: b | ერანელნი თავადები | -- ქექაოზ და სპანი სრულნი, |
| Verse: c | ღამე მთვარეს ვერა ნახუ̂ენ, | დილას -- მზესა, დაბრმობილნი, |
| Verse: d და | სრულად მისთვის არ დავჴოცენ, | ამოვართვა რჯითა სულნი!" |
| Strophe: 2185_[2087] | ||
| Verse: a | საუბარი გაათავა. | რა ეს არჯანგ ყურად იყო, |
| Verse: b | წამოვიდა მოციქული, | უამრავი წამოიღო, |
| Verse: c | ჯორ-აქლემთა დატვირთულთა | ანგარიში ძლივ აიღო, |
| Verse: d და | თვალ-მარგალიტ-საჭურჭლითა | და ჯოგითა სავსე იყო. |
| Strophe: 2186_[2088] | ||
| Verse: a | მათ ერთი კაცი თავადი | მორჩა საწუთრო-ნახული, |
| Verse: b | დევთა გრძნებამან ვერ ავნო, | მართ იყო გამოზრახული, |
| Verse: c | არ დასდგომოდა თვალები, | იყო პირველად სახული, |
| Verse: d და | მას სადმე მიხუ̂და ჴელ-მწიფე | -- გულ-წყლული, ღვიძლ-დადაღული. |
| Strophe: 2187_[2089] | ||
| Verse: a | იგ გაგზავნა მოციქულად | ზალდასტან და როსტომს წინა: |
| Verse: b | "საქმე ჩემი უკუღმართად | ეტლმან, ავად, მოაჴდინა, |
| Verse: c | ვერ გისმინე შეგონება, | სირეგუ̂ნემან მამაცდინა, |
| Verse: d და | ყუ̂ელა მართლა დამემართა, | ჩემსა ჭკუას რაცა უნა. |
| Strophe: 2188_[2090] | ||
| Verse: a | ტახტ-გვირგვინი უპატრონოდ | მტვერთა შიგან გაერია, |
| Verse: b | გულ-წყლულსა და საბრალოსა | ცეცხლი დამწვავს, გაენია, |
| Verse: c | დევთა ვყავარ დაპყრობილი, | დამიბნელდა აერია, |
| Verse: d და | ტკბილი სული გამეყრების | გვამისაგან, დამელია! |
| Strophe: 2189_[2091] | ||
| Verse: a | მამეგონების შენი წვრთნა, | ვისუნთქებ ცეცხლ-მოდებული, |
| Verse: b | არ მოგისმინე ნათქუ̂ამი, | ვიყავ ჭკვა-გაცუდებული, |
| Verse: c | მისად სამუქფოდ აქა ვსტირ, | საწუთრო გამწარებული, |
| Verse: d და | დავჰკარგე ჩემი საჭურჭლე, | ლაშქარი სახელ-დებული! |
| Strophe: 2190_[2092] | ||
| Verse: a | ვით ყვავილი ზაფხულისა, | იყო ყუ̂ელა შემკობილი, |
| Verse: b | ბედმან ჩემმან დევთა მიმცა, | მიმათვალა შეპყრობილი, |
| Verse: c | ანაზდ მეცა შავი ქარი, | დამსვა ასრე დამჴობილი, |
| Verse: d და | ერანელნი წავაჴდინე | ჩემის ჭკუით ერთობილი. |
| Strophe: 2191_[2093] | ||
| Verse: a | მოციქული ვერ გიანბობს | ჭირთა ჩემთა ნაათალსა: |
| Verse: b | სარგებელი ზიანად მაქუ̂ს | დაუჭირლად მე წამჴდარსა, |
| Verse: c | ჩემი დაჴსნა ძნელი არის, | არ შეირტყამთ თქუ̂ენ თუ ჴრმალსა, |
| Verse: d და | თვარ სიკუ̂დილი დამიძვირდა, | შეგრძნებითა მე დამბრმალსა!" |
| Strophe: 2192_[2094] | ||
| Verse: a | რა გაგზავნილი ზალდასტა | ნახა, დაეძრა გულია, |
| Verse: b | ყუ̂ელა უანბო ტირილით | -- ნახული-მონახულია, |
| Verse: c | უღონოდ ვნახე ჴელ-მწიფე, | გვირგვინი გალახულია, |
| Verse: d და | თვალნი აევსნეს ცრემლითა | ზაალს, უდუღდა გულია. |
| Strophe: 2193_[2095] | ||
| Verse: a | საყელონი გარდიხივნა, | გული სისხლით აევსების, |
| Verse: b | გული ჰქონდის შეჭირვებით, | სადაგავად, ჯაჭვით ების, |
| Verse: c | არვის უთხრა ჴორციელსა, | არცა ვისგან იაზრების, |
| Verse: d და | ნათლის გულით იგონებდის, | თუ ჟამთაგან რა მოჴდების. |
| Strophe: 2194_[2096] | ||
| Verse: a | მერმე უჴმო შვილსა როსტომს | -- მეომარსა, მტერთა მძლესა: |
| Verse: b | "ნიანგთა და დევთ მებრძოლად | მოაბადთა ოდეს გთქუ̂ესა, |
| Verse: c | ერანელნი დიდებულნი | მოელოდნეს ამა დღესა, |
| Verse: d და | "შვილო, იცი, -- დაემართა | ეტლისაგან ჴელ-მწიფესა?!" |
| Strophe: 2195_[2097] | ||
| Verse: a | თვით ჴელ-მწიფე და თავადნი | მრავალგან სახელ-დებულნი, |
| Verse: b | შეურცხვენელნი, ჟამ ყოელ | მტერზედან გამარჯვებულნი, |
| Verse: c | დევთა უბია ერთობით, | ტირიან ვაგლახებულნი, |
| Verse: d და | გრძნეულთა, ჴელთა არია | დამბრმალნი, დატყუ̂ევებულნი. |
| Strophe: 2196_[2098] | ||
| Verse: a | სხუ̂ასა საწუთრო შენებრსა | არ ელის დაბადებულსა! |
| Verse: b | არ საქნელია, რომ მისცე | შენ თავი მოსვენებასა, |
| Verse: c | ტახტი, გვირგვინი, მეფობა | აპირებს განქარვებასა, |
| Verse: d და | ვეშპის პირითა კბენილი | შენ გელის განკურნებასა. |
| Strophe: 2197_[2099] | ||
| Verse: a | გმართებს, რაში შეიკაზმო, | შენ გაიჭრე მისთვის ველად, |
| Verse: b | ჴრმლითა მათი ნაცვალი ჰქნა | და გამოსჩნდე სისხლის მზღუ̂ელად, |
| Verse: c | საწუთროსა შემოქმედმან | შენ დაგბადა მათთვის მჴსნელად, |
| Verse: d და | უღონოთა უშველე რა, | იყო, ჴელის ამპყრობელად. |
| Strophe: 2198_[2100] | ||
| Verse: a | ბაბრაბი ტანსა ჩაიცვი, | -- უძიროდ ხენი ირხევის, |
| Verse: b | შენის შუბისა წვერითა | მაღლა ღრუბელი იხევის, |
| Verse: c | მეომრის თვალი თუ გნახავს, | შიშითა სრულ დაილევის, |
| Verse: d და | მთა დამდაბლდების მაღალი, | ზღვა სისხლად გარდაიქცევის. |
| Strophe: 2199_[2101] | ||
| Verse: a | შენ მოგეკლას თეთრი დევი, | არჯანგისა სისხლსა ღუ̂რიდე, |
| Verse: b | მაზანდარელს ჴელ-მწიფესა | ცოცხალსავე ძარღუ̂სა სწუ̂დიდე." |
| Verse: c | როსტომ მამას მოახსენა: | "მორჩილი ვარ, გზასა ვლიდე, |
| Verse: d და | გზა არ ვიცი, საომარად | მარტო მათთვის სით წავიდე?!" |
| Strophe: 2200_[2102] | ||
| Verse: a | ზაალ უთხრა: "შველა მათი | ნამეტნავად მესწრაფების! |
| Verse: b | ჴელ-მწიფისა სამსახურად | თავსა სწყალობ, არ იქნების, |
| Verse: c | გზა გრძელია მარტოსათჳს, | ჩემი გული მისთჳს კუ̂დების, |
| Verse: d და | თუ არ მიხვალ ილათითა, | ცხადად მისვლა არ იქნების! |
| Strophe: 2201_[2103] | ||
| Verse: a | დევნი გრძნეულნი გიგრძნებენ, | ვის მტერნი ვერ მოგრჩებიან, |
| Verse: b | ფათერაკისა ბადითა | ცნობანი შეგეშლებიან, |
| Verse: c | ორი გზა არის საჭირო: | ერთს ზედან მცველნი დგებიან, |
| Verse: d და | წინ დახუ̂დებიან მებრძოლთა, | მართ ცეხლად მოედებიან; |
| Strophe: 2202_[2104] | ||
| Verse: a | ერთი გზა არის უმოკლე, | თორმეტის დღისა სავალი, |
| Verse: b | სიბნელით თვალი გატყდების, | არის გრძნეული მრავალი, |
| Verse: c | ლომთა და დევთა სადგური, | არის მაცდურთა სავალი, |
| Verse: d და | მოკლე გზა გამოირჩივე, | იყავ ქარულად მავალი. |
| Strophe: 2203_[2105] | ||
| Verse: a | დამბადებლისა ძალითა | საქმე ჰქენ საკუ̂ირველია, |
| Verse: b | ბედნიარისა ბიჯითა | გავე, გაზომე ბნელია, |
| Verse: c | ღამე მოგეცეს სინათლედ, | ვარ ლოცვით ცრემლთა მღუ̂რელია, |
| Verse: d და | ნუ თუ ვნახო პირი შენი | მშვიდობით სასურველია?! |
| Strophe: 2204_[2106] | ||
| Verse: a | ტანი-პილო, თავი-გმირი, | მკლავი შენი მტერთა მძლეა, |
| Verse: b | თუ სიკუ̂დილი საწუთროსა | შენი დევთა გაუგია, |
| Verse: c | განგებასა ვერვინ შესცვლის, | მას ყოველი შეუძლია, |
| Verse: d და | ყოვლსა კაცსა გარდაჰჴდების, | რაც ღ(ვ)თისაგან წერილია. |
| Strophe: 2205_[2107] | ||
| Verse: a | საწუთროშიგან ნახული | ხანგრძლად არავინ დარჩების, |
| Verse: b | მოკუ̂დების, მისთა ნაქმართა | ბოლოდ სახელი წაჰყუ̂ების, |
| Verse: c | არ უნდა კაცსა სიკუ̂დილი, | რა სოფლად დაიარების, |
| Verse: d და | ავი მიუჩანს სირცხვილად, | კარგი ყოველი დარჩების. |
| Strophe: 2206_[2108] | ||
| Verse: a | როსტომ სიტყუ̂ა ზაალდასტანს | შეუქცივა, რაცა უნა, |
| Verse: b | თავის ნებით ქრისტიანსა | არ ჯოჯოხეთს წასვლა უნა, |
| Verse: c | თუ სიცოცხლით გამაძღარა, | დგას კანჯარი ლომსა წინა, |
| Verse: d და | მე სარტყელი შამამირტყამს, | ღ(ვ)თის ძალითა წავალ მუნა. |
| Strophe: 2207_[2109] | ||
| Verse: a | ღ(ვ)თისგან კიდე არვინ მინდა | მეშველად და ჩემად მწედა, |
| Verse: b | მას ტილისმით ვერა არგონ, | მოვჰკლა თეთრი დევი მე და, |
| Verse: c | არცა არჯანგ დავარჩინო, | -- საინჯ ღულად, ღუნდი, ბედა, |
| Verse: d და | ვინც ცოცხალან, ერანელნი | წამოვასხა აქავედა!" |
