| Strophe: 2423_[2325] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფემან შეცოდება | მოუგონა მას პირველი, |
| Verse: b | რაც გძნეულთა შეეცოდა, | დევთა საქმე ადრინდელი, |
| Verse: c | გული ჯავრით გაეტენა, | "არ გაუშვა, -- ბრძანა, -- "მრთელი"! |
| Verse: d და | ჴრმლითა დავსჭრა ასო-ასო | მხიფლავი და გრძნების მქმნელი. |
| Strophe: 2424_[2326] | ||
| Verse: a | იგ გაჰკუ̂ეთა შუაზედა | როსტომ, მიჰყო ჴრმალსა ნები, |
| Verse: b | "ქაჯ-გრძნეულთა და დევთაგან, | თქუ̂ა, "უშიშრად შევიქნები!" |
| Verse: c | ქაოზ კაცი გაუგზავნა, | ლაშქართ გულის დასადები, |
| Verse: d და | არას ვაწყენ ქუ̂ეყანასა, | თქუ̂ენ არცა რას გემართლები! |
| Strophe: 2425_[2327] | ||
| Verse: a | ესე საქმე დევთგან იყო, | თქუ̂ენ სიცოცხლე სულთა ჰპოეთ, |
| Verse: b | ნახეთ, წინა მამიყუ̂ანეთ, | დევ-გრძნეული რაცა ჰპოეთ, |
| Verse: c | ურჩობითა აქანამდის, | თქუ̂ენვე იცით, რაცა ჰპოეთ, |
| Verse: d და | აწ შეგინდო შეცოდება, | ზენაარი მოითხოეთ. |
| Strophe: 2426_[2328] | ||
| Verse: a | ლაშქართა მაზანდარელსა | რა სიტყუ̂ა შესაგონანი |
| Verse: b | ქექაოზს წინა მოუდგნეს, | ბრძანებით ანაწონანი, |
| Verse: c | -- "ჩუ̂ენ ბრალი არა მიგვიძღუ̂ის | -- ერთის დრამისა წონანი, -- |
| Verse: d და | აწ თქუ̂ენი მოსამსახურე | ვართ, ბრძანებისა მონანი!" |
| Strophe: 2427_[2329] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფემან შესაწყობლად | სიტყუ̂ა ბრძანა არას ნები, |
| Verse: b | დევ-გრძნეულთა დასაჴოცლად | გაუჩინა ჯალადები, |
| Verse: c | მაზანდარის ტახტ-გჳრგჳნი | მუნ მოიღეს, საჭურჭლები, |
| Verse: d და | ანგარიშსა ვერვინ მიხუ̂და, | -- საწუთროსა ასავსები. |
| Strophe: 2428_[2330] | ||
| Verse: a | თუ̂ალ-გუარი, ოქრო-ვერცხლი | სასახელო, არ დასაყო, |
| Verse: b | აბჯარი და ჯოგ-ხვასტაგი, | მიწის პირი ფარვით დაჰყო, |
| Verse: c | ლარ-ჭურჭელნი, საფენელნი | -- სინათლითა მზენი დაჰყო, |
| Verse: d და | მისგან არა დაიჭირა | ლაშქარზედან ყულა გაჰყო. |
| Strophe: 2429_[2331] | ||
| Verse: a | მან აავსნა ერანელნი | -- საჭურლეთა ვინ ზიდვიდა?!. |
| Verse: b | მუნებურნი ჯორ-აქლემნი | მოიჴმარნეს, დასტვირთვიდა, |
| Verse: c | გაცემისგან მოიცალა, | მეფე ლოცვად წამოვიდა, |
| Verse: d და | ერთი კუ̂ირა არა ჭამა, | პირ-დამჴობით ცრემლსა ღუ̂რიდა. |
| Strophe: 2430_[2332] | ||
| Verse: a | იტყუ̂ის: "არსთა შემოქმედო, | იყო თურმე შენი ნება! |
| Verse: b | შენ დაამჴვენ მტერნი ჩემნი, | შენ მიბოძე გამარჯვება, |
| Verse: c | ძუ̂ელი ტახტი გამიახლე, | მამეც გულის განკურნება! |
| Verse: d და | მაზანდარლის საჭურჭლისა | კუ̂ლავე ბძანა გამოღება. |
| Strophe: 2431_[2333] | ||
| Verse: a | მესამესა კუ̂ირიასა | საქმისაგან მოიცალა, |
| Verse: b | მერმე იჴმნა ერანელნი, | წინა სუფრა გაიშალა, |
| Verse: c | იაგუნდის ჭიქებშია | ღვინო სმითა დაიცალა, |
| Verse: d და | როსტომ ჰკადრა: "შარიარო, | საქმე რამცა დაგემალა! |
| Strophe: 2432_[2334] | ||
| Verse: a | მაზანდარა ამოვსწყუ̂იტე, | ავლად კარგად მამეჴმარა, |
| Verse: b | ამისითა გავიმარჯვეთ, | დაიფარა გული არა: |
| Verse: c | რაცა ვჰკითხე, მართლად მითხრა, | სიმართლითა დაამყარა, |
| Verse: d და | ვიაჯები, რაც უქადე, | მას უბოძო, ვსტყუო არა. |
| Strophe: 2433_[2335] | ||
| Verse: a | თუ ბრძანო, მაზანდარანი | უბოძო არაჯებითა, |
| Verse: b | დევთა ომშიგან მსახურა | გარჯილმან შეჭირვებითა, |
| Verse: c | მაშინ მეც უთხარ იმედი, | შენ მიერ შეწყალებითა, |
| Verse: d და | ვიურვო ჴელ-მწიფისაგან, | მოგცე მისითა ნებია! |
| Strophe: 2434_[2336] | ||
| Verse: a | აწ თუ პირი მოგაჴსენოს, | სადამდისა ცოცხალ იყოს, |
| Verse: b | თქუ̂ენ მონურად, გმსახურებდეს, | მაზანდარა მისი იყოს, |
| Verse: c | თქუ̂ენის ტახტის ლოცვისაგან | ამან პირი ვერ დაიყოს, |
| Verse: d და | ყუ̂ელა ჴელთა მიათვალე, | საპატრონო რაცა იყოს! |
| Strophe: 2435_[2337] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფემან როსტომისგან | გაიგონა სიტყუ̂ა ქუ̂ელი: |
| Verse: b | -- "ტახტ-გჳრგჳნის მიმცემელო, | მეფობისა შენ ხარ მცუ̂ელი! |
| Verse: c | ჴელ-მწიფეთა შარიარო, | რას მიბრძანებ, -- მე ვარ მქნელი, |
| Verse: d და | უბოძე და მიათვალე, | იყავ მისთჳს მიმცემელი. |
| Strophe: 2436_[2338] | ||
| Verse: a | რაცა გინდა, პილოტანო, | -- განაღამცა მე ვარ მზმელი, -- |
| Verse: b | აწ მოიღეთ ავლადისთვის | საჴელ-მწიფო სამოსელი, |
| Verse: c | ტახტ-გჳრგჳნი მოუმზადეთ, | სრა-ფარდაგი საფენელი!" |
| Verse: d და | მოჰკაზმეს და ზედან დასვეს, | გაუახლეს ტახტი ძველი. |
| Strophe: 2437_[2339] | ||
| Verse: a | ტახტსა დასვეს მოკაზმული, | მაზანდარა მიათუ̂ალეს, |
| Verse: b | იგ დალოცეს საჴელ-მწიფოდ, | მას ლაშქარი ათაყუ̂ანეს, |
| Verse: c | ერთგულობის პირი სთხოვეს, | მაღლა ტახტსა აიყუნეს, |
| Verse: d და | თავს გჳრგჳნი შემკობილი | დასდგეს მზესა დააგუ̂ანეს. |
| Strophe: 2438_[2340] | ||
| Verse: a | ერანისაკენ მორჭმულთა | წამოვლეს სიგრძე გზისანი, |
| Verse: b | მოვიდნეს გამარჯვებულნი, | მადლის მიმცემნი ღ(მრ)თისანი, |
| Verse: c | გამოიბეს და ბუკსა ჰკრეს, | ჴმა ისმის დუმბულისანი, |
| Verse: d და | ტურფად მოჰკაზმნეს ქალაქნი, | -- მგავსნია სამოთხისანი. |
| Strophe: 2439_[2341] | ||
| Verse: a | დუმბულსა და დოგსა სცემდეს, | ზედან ტკბილად იმღერდიან, |
| Verse: b | მუტრიბნი და მოშაითნი | მას ქებასა ეტყოდიან. |
| Verse: c | გამარჯვება უხარიან, | მას წინაშე წამოდგიან, |
| Verse: d და | უხაროდა ერანელთა, | ვითა ვარდი აყუ̂ავდიან. |
| Strophe: 2440_[2342] | ||
| Verse: a | მორჭმული და მოვლენილი | ტახტსა, ვით მზე, ანათებდა, |
| Verse: b | გაჴსნა ძველი საჭურჭლენი, | ზარდახშათა გააღებდა, |
| Verse: c | გასცა ლარი ლაშქართზედა, | ერანელთა აავსებდა, |
| Verse: d და | თავადთა და პილოტანსა | როსტომს ტკბილად აჴსენებდა. |
| Strophe: 2441_[2343] | ||
| Verse: a | შევიდნეს როსტომ, თავადნი, | ვინც მაზანდარას ხლებოდა. |
| Verse: b | ტკბილად აჴსენა მეფემან, | მათ ლოცვით ეუბნებოდა, |
| Verse: c | როსტომ ტახტს ახლოს დაისვა, | უჭუ̂რეტდა, იამებოდა, |
| Verse: d და | სხვანი თავადნი თჳს-თჳსად, | სადაც ვის ეფერებოდა. |
| Strophe: 2442_[2344] | ||
| Verse: a | შარიარმან საჴელ-მწიფო | სამოსელი ძოწეული, |
| Verse: b | ხშირად ოქროთ მოქსოვილი | ფეროზი სხდა დარჩეული, |
| Verse: c | ტახტი ოქროს გჳრგჳნითა, | გუარითა დაფრქუ̂ეული, |
| Verse: d და | ერთი ტყავი ძვირფასისა | თუ̂ალ-მარგალიტ-გარეული. |
| Strophe: 2443_[2345] | ||
| Verse: a | ოქროს სარტყელთა დაჰკაზმეს | ას-ასი მონა, მჴევალი, |
| Verse: b | ბერძული სტავრა, ჩინური, | ას-ჯორთა დასარჩევალი, |
| Verse: c | ასი ტაიჭი დაჰკაზმეს | ოქროს ლაგმითა -- მზევალი, |
| Verse: d და | ასი აქლემი თეთრითა | დატვირთეს დასაძლევალი. |
| Strophe: 2444_[2346] | ||
| Verse: a | ერთი თასი იაგუნდი | -- ფეროზისა, ერთი ლალი -- |
| Verse: b | როსტომს მისცა ჴელ-მწიფემან | ესე ყუ̂ელა გარდათუ̂ლილი, |
| Verse: c | უბრძანა თუ: "ნუ უშენოდ | საწუთრო და ნუ მზე, ჩრდილი! |
| Verse: d და | შენზედამცა ტკბილად არის | ჴელ-მწიფეთა გული ტკბილი!" |
| Strophe: 2445_[2347] | ||
| Verse: a | როსტომ მოდრკა, ტახტის ფერჴთა | აკოცა და გამოვიდა, |
| Verse: b | ჴმა შეიქნა ლაშქარშიგან, | ზაულისკენ წამოვიდა, |
| Verse: c | რა შეიტყუ̂ეს მისი წასვლა, | ყუ̂ელა ჭუ̂რეტად გამოვიდა, |
| Verse: d და | ნახვა მისი უხაროდა, | ყოვლი კაცი მას ნატრიდა. |
| Strophe: 2446_[2348] | ||
| Verse: a | მეფე მორჭმით ტახტსა ზედა | ზის, შეიქნა ჟამთა წყობა, |
| Verse: b | გაჴსნა კარი წყალობისა, | აქუ̂ს მტერზედა მორჭმულობა, |
| Verse: c | ლაშქართა და ქალაქთაგან | იყუ̂ის სმა და ნადიმობა, |
| Verse: d და | ტუსის ძესა ნოდარისას | მისცა სპათა საფადრობა. |
| Strophe: 2447_[2349] | ||
| Verse: a | უბრძანა თუ: "გულისაგან | გაიშორე ავის ქნანი! |
| Verse: b | შენ სიავე ჩამოიჴსენ, | სიმართლითა იყუ̂ნეს რგვანი, |
| Verse: c | მერმე იჴმეს, მოიყუ̂ანეს | ქიშვადის ძე გულოვანი, |
| Verse: d და | აწ გოდერძის მიულოცეს | მანაშურით ისპაანი. |
| Strophe: 2448_[2350] | ||
| Verse: a | რა გაცემა გაათავეს, | ჴელ-მწიფემან მოიცალა, |
| Verse: b | შეჭირვება ჩამოიჴსნა, | ლხინი აღარ მოიშალა, |
| Verse: c | ბედსა მისსა ახარებდა, | წინა სუფრა გაიშალა, |
| Verse: d და | სიავისა ჴელი შეჰკრა, | უსამართლო მოიცალა. |
| Strophe: 2449_[2351] | ||
| Verse: a | ყოვლსა კაცსა უხაროდა | ქაოზისთვის გამარჯვება, |
| Verse: b | ვის უქნია ჴორციელსა | მაზანდარის სრულ აღება?! |
| Verse: c | სხვასა არვის მიჴდომია | ამის-ებრი გალაღება, |
| Verse: d და | განგებამცა კურთხეულა, | იყო თურმე მისი ნება! |
| Strophe: 2450_[2352] | ||
| Verse: a | მოვიდიან ჴელ-მწიფენი, | დიდებასა ულოცვიდეს, |
| Verse: b | დასეულად კარსა უდგეს, | მისთჳს ძღუ̂ენსა მოზიდვიდეს, |
| Verse: c | სრულ აავსო საჭურჭლენი, | -- ჴორციელი ვინ დასთუ̂ლიდეს?!. |
| Verse: d და | ჰგავს დარბაზი სამოთხესა, | გვერც ხლებასა ინატრიდეს! |
