TITUS
Shahname 1 and 2: Metrical parts
Part No. 119
Previous part

Chapter: 36 
აქა წასვლა ქექაოზისაგან ბარბისტანს და არმავნელისა და მისი ამბავი.






Strophe: 2451_[2353] 
Verse: a       რა ქექაოზ კელ-მწიფესა   გაუთავდა მორჭმულობა,
Verse: b       გულ-ამაყად ტახტისაგან   მას მოუნდა შეძრულობა,
Verse: c       ვინცა იყო გულოვანი,   იჴმო, შექნა ვაზირობა,
Verse: d    და   მას პასუხი ვერვინ ჰკადრა,   უმძიმს ჭკუ̂ისა შეცუ̂ლილობა.






Strophe: 2452_[2354] 
Verse: a       კაზმა უბრძანა ლაშქართა:   -- "მომსურდა ბარბისტნისათვის,
Verse: b       ეწყინა, უმძიმს უზომოდ,   მუნ წასვლა, სიშორისათვის,
Verse: c       დაეკაზმნეს და წავიდეს   არ მოსურნენი გზისათვის,
Verse: d    და   მიწისა პირი იძროდა   ერანელთ სიმრავლისათვის.






Strophe: 2453_[2355] 
Verse: a       მასკუ̂ლავთაგან უმრავლესნი   წამოვიდეს, თავნი არნეს,
Verse: b       დროშა-შუბის სიმრავლითა   მიწის პირნი მართ დაფარნეს,
Verse: c       ჩინ-მუქარა მიიწივნეს,   მათ თურანი გაიარნეს,
Verse: d    და   მოეგებნეს, სძღუ̂ნეს ხარაჯა,   შესახვეწლად თავნი არნეს.






Strophe: 2454_[2356] 
Verse: a       მუნ სარტყელსა ვინ შეირტყამს   ქაოზისთვის საომარად?!
Verse: b       ზროხას ლომივით გამოსცდის,   არად უჩანს მისად დარა.
Verse: c       მიუნდო ხარ, საწუთროვო,   მით იხლათვი მრავალ-გვარად!
Verse: d    და   ზოგთ ცათამდინ აამაღლებ,   ლხინს მოუქცევ ზოგთა მწარად.






Strophe: 2455_[2357] 
Verse: a       რა ცნა მისვლა ქაოზისა,    ბარბისტნელმან სულ-თქმით ახვა,
Verse: b       თქუ̂ა: "საწუთრო სხვა-ფერ მექცა,   ქაოზ ჭანგი გაიმახვა!-
Verse: c       რაზმ-წყობილი წამოვიდა,   სპათა მისთა ჯარი ნახა.
Verse: d    და   მიწის პირი ტყუ̂იასა გავს,   მტვერისაგან მზე ვერ ნახა.






Strophe: 2456_[2358] 
Verse: a       ასტყდა მტვერი საშინელი,   აბნელებდა სინათლესა,
Verse: b       თეთრი პილო შავად უჩნდა,   ვერა ხედვენ სადევესა,
Verse: c       ყოვლგნით ომი გაახშირეს   მიწა იგლოვს სიმწარესა,
Verse: d    და   სისხლისაგან ზღუ̂ასა გუ̂ანდა   -- ღელვა-დენი მდინარესა.






Strophe: 2457_[2359] 
Verse: a       გოდერძი შიგა ჩაიჭრა   ათი-ათასის კაცითა,
Verse: b       მან შუა რაზმი გაფრიწა   გავს რისხვა მოვიდა ცითა,
Verse: c       ქარულად ეცა ჴელ-მწიფე   ქექაოზ სპითა დასითა,
Verse: d    და   გაგვექცა ბარბისტანელი,    სისხლი მიწათა ვასვითა.






Strophe: 2458_[2360] 
Verse: a       ერთი შუბი აღარა ჩანს,   მათი დროშა წაცაექცა,
Verse: b       რა შეიტყუ̂ეს ბარბისტნელთა,    თურმე ეტლი ავად ექცა,
Verse: c       ვინ ცოცხალი მორჩომოდა,   ცა შიშითა მათ დაექცა,
Verse: d    და   მან მიმართა სიმაგრესა,   ქალაქისკენ გამოექცა.






Strophe: 2459_[2361] 
Verse: a       ვინც იყო ჟამ-გამოვლილი,   გულ-დაწვით დაწყლულებული,
Verse: b       ქექაოზს წინა მოვიდა,   ფერ-კრთომით შეშინებული;
Verse: c       მათ ზენაარი ითხოეს   -- ვართ ღონე-გაცუდებული.
Verse: d    და   ჩუ̂ენ მოგცეთ მძიმე ხარაჯა,   ბრძანებით დაცადებული!






Strophe: 2460_[2362] 
Verse: a       თუ̂ენ სანაცვლოდ თეთრისათვის   ჩუ̂ენგან იყუ̂ნენ ლალთა ყრანი!"
Verse: b       შეიწყალნა ჴელ-მწიფემან,   შეუკუ̂ეთნა ხარაჯანი,
Verse: c       დაბრუნდა და წამოვიდა,   მან გამოვლო მუქარანი,
Verse: d    და   დადგა მთასა ყაფისასა,    გვერცა უდგნეს ისნი სპანი.






Strophe: 2461_[2363] 
Verse: a       ფიცხლავ წინა მოეგებნეს   თავადები ყაფის მთისა,
Verse: b       ბაჟ-ხარაჯა შეუკუ̂ეთეს,   -- "ვართ მონანი ბრძანებისა!"
Verse: c       წამოვიდნენ მუნიდაღმანც,   კუ̂ლა წამოვლეს სიგრძე გზისა,
Verse: d    და   იგ ესტუმრა პილოტანსა.   -- როსტომ ძეა დასტანისა. --






Strophe: 2462_[2364] 
Verse: a       როსტომ წინა გაეგება,   მათი ნახვა ზაალს უნა,
Verse: b       დარბაზისკენ წამოუძღვა,   ჴელ-მწიფესა რაცა უნა,
Verse: c       უყო კარგი მეემანი   მათ, მეჯლიში ვისცა უნა,
Verse: d    და   ერთსა თვესა არ გაუშვა,   ნადირობდის, იყუ̂ის მუნა.






Strophe: 2463_[2365] 
Verse: a       ქორ-ავაზით ინადირა,   უსაზომო უყო ძღნობა,
Verse: b       მერმე შინა წამოვიდა,   იყო ვარდის ყუ̂ავილობა,
Verse: c       კაცი ჟამთა ვერ გარდიარს,   რომ არ უყოს ეტლმან ფლობა,
Verse: d    და   გაუახლდა ჴელ-მწიფესა   არაბთაგა ორგულობა.






Strophe: 2464_[2366] 
Verse: a       მათ აქცივეს ჴელ-მწიფესა   საორგულოდ პირ-წასულად,
Verse: b       პატრონობა გაუბოძდა   მაშინ ქაოზს ლხინთა ნაცუ̂ლად,
Verse: c       რაცა ჭირი გარდეჴადა,   მას არა სჩნდა მისად ნათლად,
Verse: d    და   შეიყარნა დიდებულნი,   შეეკაზმა მუნ წასავლად.






Strophe: 2465_[2367] 
Verse: a       ჴმა გაახშირეს ქოსისა,   წასავლად აიყრებოდეს,
Verse: b       წყლის პირსა მოდგეს ლაშქარნი,   ნავშიგან იგ ჩასხდებოდეს,
Verse: c       გავლეს ათასი ფარსანგი,   იგ ზღუ̂ა-ზღუ̂ა იარებოდეს,
Verse: d    და   სამთავე ქალაქთა შუა,   სად მისრი ეწოდებოდეს.






Strophe: 2466_[2368] 
Verse: a       იყო მარჯუ̂ნით ბარბისტანი,    წინა ამავარან არი,
Verse: b       ამა სამის ქიშვარისა   აქ ლაშქარი შეყრით არი,
Verse: c       დგას ლაშქარი უსაზომო,   მუნ საწუთრო სავსე არი,
Verse: d    და   მათ ამბავი მოუვიდა,   -- "მოვა ქაოზ, გავლო ზარი!"






Strophe: 2467_[2369] 
Verse: a       მისრელი არმავანელსა    ბარბისტანს შეეყრებოდეს,
Verse: b       ლაშქართა სიმრავლისაგან   მთა-ზღუ̂ანი აივსებოდეს,
Verse: c       მათის ცხენისა ტერფითა   მიწანი დაიპობოდეს,
Verse: d    და   გზა არა ჰქონდათ კანჯართა,   ლომს ფერჴნი ელეწებოდეს.






Strophe: 2468_[2370] 
Verse: a       ვეფხი კლდეთა ვერ იხვედრებს   და არწივი მაღლა ვლათა,
Verse: b       წყალშიგ თევზნი იხიზუ̂ნიან,   და ნიანგნი -- შიგან ზღუ̂ათა,
Verse: c       გზა არსად აქუ̂ს წასავალი,   იქმენ მათთა შეხვეწათა,
Verse: d    და   ქაოზ ნავით გარდამოჰჴდა,   გამოვიდა ჴმელთა გზათა.






Strophe: 2469_[2371] 
Verse: a       სრულ საწუთრო ავსილიყო,   ლაშქარი ჩანს არ სუბუქი,
Verse: b       მიწის პირი რკინად ქნილა,   აბჯარი ძეს მონაბუქი,
Verse: c       შუბის პირი მასკუ̂ლავთაგან   უმრავლია ბასრი, უქი,
Verse: d    და   ოქროს ფერთა მუზარადთა   დაეფარა მზისა შუქი.






Strophe: 2470_[2372] 
Verse: a       ცის აერი ოქროსა გავს   ინდაურთა ჴრმალთა ფენით,
Verse: b       ზროხა-კუდთა კუ̂ნესისაგან   სპილენძ-ჭურთა თავ-გაჩენით,
Verse: c       ცა დაეცა, ამას გუ̂ანდა,   -- არა ისმის ყურთა სმენით! --
Verse: d    და   მათ პირის-პირ ერანელთა    რაზმი აწყუ̂ეს კუ̂ლავ გაჩენით.






Strophe: 2471_[2373] 
Verse: a       მარჯუ̂ნივ რაზმი შეავედრა   გურგენ-რუამ-ტუსი გმირსა,
Verse: b       რაზმს უკანით -- შედოშ, ფარად,    გივს უბრძანა -- მისგან ზრდილსა,
Verse: c       მარცხნივ მჴარი გოდერძისთვისთ    ლომსა შვილსა ქიშვადისა,
Verse: d    და   რაზმ-წყობილნი წამოვიდნეს,   სისხლი აწრთობს შუბის პირსა.






Strophe: 2472_[2374] 
Verse: a       მეომართაგან კივილი   და ლეწა მუზარადისა,
Verse: b       ვითა გუ̂რდემლზედა უროსა   სცემდენ, ბურჯლული გადისა,
Verse: c       ცა ქუ̂ეყანასა დაეცა,   -- ჰგავს რისხვა განაცხადისა, --
Verse: d    და   აფთითა ლეწენ აბჯარსა,   სისხლის რუები გასდისა!






Strophe: 2473_[2375] 
Verse: a       აქა ქაოზ შეუტია   ლომმან ვითა კანჯრის ჯოგსა,
Verse: b       ჰგავს, ლაჟუ̂არდი სინგურისა   და ღრუბელი ყაყაჩოსა,
Verse: c       რაზმსა შიგან გაიარა,   მტვერი ადგა სარაჯოსა,
Verse: d    და   მიწა ზღუ̂ასა სისხლისასა,   მკუ̂დარი ქუ̂იშას უმრავლოსა.






Strophe: 2474_[2376] 
Verse: a       სამთა ქიშვადთა ლაშქარი   ეტლმან უკუღმა სახულმან,
Verse: b       ეს ერანელთა დაჴოცეს   და ქაოზ ჭანგ-გამახულმან,
Verse: c       პირველად არმავანელმან    ვით ჩუ̂ენგან გამოძრახულმან,
Verse: d    და   მან ზენაარი ითხოვა   დამწვარმან გულ-დადაგულმან.






Strophe: 2475_[2377] 
Verse: a       ამაზედა ჴელ-მწიფესა   მოციქული მოახსენა:
Verse: b       "ტახტ-გჳრგჳნი დაგვიდვია,   მოგახსენოთ მალე ჩუ̂ენა,
Verse: c       მე გენუკვი ლაშქართაგან   რისხვით ცანი არ დაგუ̂ტყდენა,
Verse: d    და   არ დაიწვას ქალაქები,   ქუ̂ეყანანი არ წაჴდენა!"






Strophe: 2476_[2378] 
Verse: a       ესმა ქექაოზ მეფესა   რა მისი მოციქულობა,
Verse: b       მან უპასუხა: "შეგრჩების   ტახტისა არ ორგულობა!
Verse: c       ჩემნი მოსავნი ყოფიხართ,   გაქუ̂ს ჩემგან მოკაზმულობა,
Verse: d    და   აწ ზენაარი ითხოეთ,   ჩემგან გაქუ̂ს აზატულობა.






Strophe: 2477_[2379] 
Verse: a       აწ მონებისა სარტყელი   ჩუ̂ენ ვიჴმოთ მუქარანელი,
Verse: b       მემალედ იყოს, გუ̂მსახუროს,   არმავან ბარბისტანელი,
Verse: c       მძიმე ხარაჯა შეჰკუ̂ეთეთ,   თვარ სიცოცხლესა არ ელი,
Verse: d    და   სხვა უსაზომო მოიღეთ   საჭურჭლე წასატანელი.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Shahname 1 and 2: Metrical parts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 26.4.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.