Strophe: 2520_[2422] | ||
Verse: a | ესე წიგნი სამესისხლოდ | -- ერთი კაცი ენიერი, |
Verse: b | შეუთვალა: "ამას იქით | ბედი -- შენი მტერი არი! |
Verse: c | მზახლობითა მოატყუვე | ქაოზ მეფე შვენიარი, |
Verse: d და | ილათითა მოღორება | რა გულოვან ჴელი არი?! |
Strophe: 2521_[2423] | ||
Verse: a | აწ გაუშვი ქაოზ მეფე, | ნუ იყოვნი, ფიცხლა ადე! |
Verse: b | ვეშპის პირსა ჩამოეჴსენ, | ნიანგისა ჭანგთა ბადე, |
Verse: c | არ მამისმენ, უსაცილოდ | შენთჳს ჭირად დავიბადე, |
Verse: d და | თვარ საომრად დაემზადე, | ჩემი ლახტი გამოსცადე!" |
Strophe: 2522_[2424] | ||
Verse: a | მან გაგზავნილმან დალაჴა | ქუ̂ეყანა არმავანისა, |
Verse: b | როსტომის წიგნი მიიღო, | არ საუბარი ზავისა, |
Verse: c | არმავანელსა უკუ̂ირდა | მაშინ ნაქმარი თავისა, |
Verse: d და | ბედ-შავი დაბნელებული | ეტლი უკუღმა არისა. |
Strophe: 2523_[2425] | ||
Verse: a | ფიცით უთხრა გაგზავნილსა: | ქაოზ" მიწა ვეღარ ლაჴოს, |
Verse: b | ემი ციხე მათ უჩვენო, | თუ მოვიდენ, სპანი აქ ოს, |
Verse: c | მე საომრად მოვეგებვი, | თქუ̂ენმან როსტომ ვერ იძრახოს, |
Verse: d და | საკანშიგან ჯდომისათვის, | თუ სურიან, მანცა ნახოს. |
Strophe: 2524_[2426] | ||
Verse: a | როსტომ, მოდი, ნუ იყოვნი, | უღონოთა სისხლის მსმელო! |
Verse: b | მოგნდომია პატრონობა | ტაგრუცისა, სასურველო, |
Verse: c | ქაოზს გვერდით შენც დაგაბამ, | არაოდეს დასაჴსნელო, |
Verse: d და | ნახო ჩემი მეომრობა, | დღე ნათელი დაგიბნელო!" |
Strophe: 2525_[2427] | ||
Verse: a | მან პილოტანმან ლაშქართა | უბრძანა მოციქულობა, |
Verse: b | გაჰპირეს ზღვა-ზღვა გაჴდომა, | ნავისა მოკაზმულობა, |
Verse: c | ჩასხდეს და გავლეს ერანი, | არა ჩანს, გაცხადულობა, |
Verse: d და | იგი არმავანს მივიდნეს, | ქნეს გულთა გაძახულობა. |
Strophe: 2526_[2428] | ||
Verse: a | შემოვიდეს არმავანსა | მათი გული გააშავეს, |
Verse: b | ატყუ̂ევებენ, სწვენ და ჰჴოცენ, | მიწა სისხლით გააზავეს, |
Verse: c | მათთა მტერთა დასაჴოცლად | ჴრმალი არსად დააზავეს, |
Verse: d და | დია ცუდად არ კუ̂ეხდიან, | ქადებული გაათავეს. |
Strophe: 2527_[2429] | ||
Verse: a | რაშსა შეჯდა, შემოირტყა | როსტომ ჴრმალი მტერობისა, |
Verse: b | -- "აწ ხარ ავი, არას გარგებს | მტერთა სიტყუ̂ა ფერობისა!" -- |
Verse: c | რა არმევანს მიაწივა, | დღე სიმწარე თენდებისა, |
Verse: d და | ნახა, თვალნი დაუბნელდა | -- მზე ნათელი შვენებისა. |
Strophe: 2528_[2430] | ||
Verse: a | რაზმი აწყუ̂ეს შესაბმელად, | დააბნელეს აერია, |
Verse: b | პილოტანმან დაიზახნა, | -- როსტომ" მტერთა მოერია! |
Verse: c | ამ ადგილსა მტერთგან დავსცლი, | მბრძოლთა სული დაელია!" |
Verse: d და | მძიმე ლახტი გამოიღო, | მტრისა რაზმთა გაერია. |
Strophe: 2529_[2431] | ||
Verse: a | ვითა ლომმან კანჯრის ჯოგი, | სპათა ჯარი მან დალეწა, |
Verse: b | ვინცა ნახა, გაიპარა, | გაიქცა და გარდეხვეწა, |
Verse: c | ვისცა დაჰკრის, ვერ დაუდგნის, | ძუ̂ალ-ძარღები შემოლეწა, |
Verse: d და | მას გაექცა არმავნელი, | ქალაქშიგან შეიხვეწა. |
Strophe: 2530_[2432] | ||
Verse: a | მისრელსა და ბარბისტნელსა | მოციქული გაუგზავნა, |
Verse: b | შესთუ̂ალა თუ: "მოისწრაფეთ", | -- მისი საქმე გაამჟღავნა, -- |
Verse: c | "ერთი არის ჩუ̂ენი სახლი, | განგებამან დააზავნა, |
Verse: d და | თუ მიშველით, ერანელნი, | ვიცი, ეტლმან დააშავნა!" |
Strophe: 2531_[2433] | ||
Verse: a | ჩემად საშველად წამოდით, | თან სპანი მოიტანენით! |
Verse: b | იცოდით, თუ მამერივნენ, | ვერცა თქუ̂ენ გაიხარენით, |
Verse: c | როსტომის ომი ლხინად მჩანს, | ჩუ̂ენ ერთად შევიყარენით, |
Verse: d და | სამთა ქიშვარდთა ლაშქარნი | ვარსკუ̂ლავთა დაედარენით!" |
Strophe: 2532_[2434] | ||
Verse: a | არმავანს ბარბისტანელმან | რა სცნა მოსვლა როსტომისა, |
Verse: b | მან ლაშქარი შეიყარა | ერთად სამის ქიშვარდისა, |
Verse: c | გზა შეკრულა წასავალი, | მათთჳს ეტლი სისხლსა ღუ̂რისა, |
Verse: d და | წამოვიდეს როსტომზედა | უმრავლესი ჯინჭველისა. |
Strophe: 2533_[2435] | ||
Verse: a | ესე საქმე პილოტანმან | ქაოზ მეფეს გაუმჟღავნა, |
Verse: b | საუბარი შეუთუ̂ალა, | მალვით კაცი გაუგზავნა, |
Verse: c | მოახსენა: "სამთ ქიშვარდთა | სპათ მიწანი გააშავნა, |
Verse: d და | მათთჳს ჭანგი მამიმახუ̂ავს, | ღმერთმა დღენი გაუთავნა. |
Strophe: 2534_[2436] | ||
Verse: a | რა შევიძრა მათთჳს ბრძოლად, | ჩემთჳს დროშა აემართოს, |
Verse: b | ცისა ეტლთა გაუცხადო, | რაცა ჩემგან დაემართოს, |
Verse: c | ავსა კაცსა გაუფრთხილდი, | შენთჳს თუ რა შაემართოს, |
Verse: d და | ღალატითა ჯავრისაგან | ავი არა დაგემართოს!" |
Strophe: 2535_[2437] | ||
Verse: a | ჴელ-მწიფემან შეუთუ̂ალა: | "ფალავანო ბედნიერო! |
Verse: b | შენ მაგისთჳს ნუ ინაღუ̂ლი, | ტახტ-გჳრგჳნის შესაფერო, |
Verse: c | მე ოდენ მაქუ̂ს სრულ საწუთრო | ჩემთჳს შეგქნა რადგან შენო, |
Verse: d და | სიყუ̂არულსა ჯავრი შერთე, | თერიაყსა ასამსლენო! |
Strophe: 2536_[2438] | ||
Verse: a | ჴელსა ჴრმალი, სადავენი | ფერ-ნათელსა რაშსა მისცენ, |
Verse: b | ყურნი შუბით დაუშვენენ, | სისხლი მათი გარდაისხენ, |
Verse: c | შვიდნი დასნი ანგელოზნი | ზეცით მათთჳს გაარისხენ, |
Verse: d და | ნუ გაუშვებ დაუჴოცთა, | თუ ვინ მოგრჩენ, თაყუ̂ანის გცენ!" |
Strophe: 2537_[2439] | ||
Verse: a | როსტომ ესე გაიგონა, | თავი დაძრა, სულთქნა, ახნა, |
Verse: b | ვინა ახლდა ფალავანი, | სავაზიროდ იგი ნახნა, |
Verse: c | საომარად შეეკაზმა, | ლომმან ჭანგი გაიმახუ̂ნა, |
Verse: d და | გარაზმდეს და ბუკსა სცემდეს, | სპილენძ-ჭურმან დაიძახნა. |
Strophe: 2538_[2440] | ||
Verse: a | რაზმი აწყუ̂ეს ორ მილიონ, | -- ანგარიში ვინ აიღო! |
Verse: b | არმავანის ლაშქარშიგან | არა მთუ̂რალი პილო იყო, |
Verse: c | მიწის პირი რკინად ქნილა, | ოქროსაგან ელვა იყო, |
Verse: d და | მტუ̂ერისაგან დროშაები | ლილის ფერად შექნილიყო. |
Strophe: 2539_[2441] | ||
Verse: a | სამთა ქიშვართა ლაშქარი | როსტომზედ შეიყრებოდა, |
Verse: b | მათის ცხენისა ტერფითა | ტინი კლდე გაიპებოდა, |
Verse: c | არწივნი ფრთესა გაჰყრიეს, | ლომს გული გაუსქდებოდა, |
Verse: d და | მათის შიშითა ღრუბელი, | ვით ცვილი, ჩამოდნებოდა. |
Strophe: 2540_[2442] | ||
Verse: a | როსტომ უბრძანა თავადთა: | "ვინცა ხართ წვეროსანია, |
Verse: b | სადავე მივსცეთ ცხენებსა, | შუბს უქოთ ჴელოსანია, |
Verse: c | ხიშტისა პირსა უჭუ̂რიტეთ, | შიგან გავსცვივდეთ სპანია, |
Verse: d და | იგ არის ასი ათასი, | ჩუ̂ენ ასი ცხენოსანია!" |
Strophe: 2541_[2443] | ||
Verse: a | მუნ შეიქნა ჴრმალთა ელვა, | ლახტთა სწვიმდა, ჩამოჰყრიდა, |
Verse: b | სისხლისა რუ წამოვიდა, | მკუ̂დართა ქუ̂იშად მოზიდვიდა, |
Verse: c | აბჯარსა და მუზარადსა, | ვითა ელვა, მორიყვიდა, |
Verse: d და | ხუფთანისა და ჯაჭუ̂თაგან | კაცი ვერსად წაივლიდა. |
Strophe: 2542_[2444] | ||
Verse: a | აქ როსტომ რაში გაქუსლა, | კუ̂ლავ უფრო გაფიცხდებოდა, |
Verse: b | შამის ჴელ-მწიფეს მიუჴდა, | უბრალოდ ერიდებოდა, |
Verse: c | მას საგდებელი მოაბა, | მიწათა ენარცხებოდა, |
Verse: d და | -- "ჩამოჴე, ჴელი შეუკარ", | იგ ბარამს ეუბნებოდა. |
Strophe: 2543_[2445] | ||
Verse: a | ბარამ შეკრა საგდებლითა, | არა უჩნდა მისად სწორად, |
Verse: b | მიწა სისხლით დაეზილა, | ტანი გაჰყუ̂ის ჴრმალმან ორად, |
Verse: c | გზა შეკრულა წასავალი, | დანაჴოცი იდვა გორად, |
Verse: d და | ლომმან "გურზი!" -- დაიყუ̂ირნა, | ბარბისტნელნი უჩნდა ქორად. |
Strophe: 2544_[2446] | ||
Verse: a | "დაიჭირე ბარბისტნელი | და ორმოცი მისნი სპანი!" |
Verse: b | არმავნელმა ჴელ-მწიფემან | გაიცადა ომის ქნანი, |
Verse: c | როსტომისგან გაუკუ̂ირდა | არმავნელსა აგრე ზმანი, |
Verse: d და | შეშინდა და როსტომთანა | მოითხოვა მან ზენარნი. |
Strophe: 2545_[2447] | ||
Verse: a | პირი მისცა, გამოუშვა | ჴელ-მწიფე და ტუსი, გივი, |
Verse: b | გოდერძი და ერანელნი, | ვინცა იყო გულ-სატკივი, |
Verse: c | კაცი მისცეს მოსასხმელად, | მათ დაეჴსნა ჭირთა მძივი, |
Verse: d და | მიეგებნეს ჴელ-მწიფესა, | მოახსენეს: "ნუღარ სჩივი!" |
Strophe: 2546_[2448] | ||
Verse: a | არმავნელმან -- ოქროს ტახტნი, | -- იაგუნდნი მას ეყარნეს, -- |
Verse: b | მოჰკაზმა და მაზედ დასვეს | -- შუქი მზესა დაეგვანეს -- |
Verse: c | მას დაადგეს თავს გჳრგჳნი, | უკუ-დგეს და ეთაყუ̂ანეს, |
Verse: d და | ერანელნი ერთობილნი | ქაოზს წინა შეიყარნეს. |
Strophe: 2547_[2449] | ||
Verse: a | ცხენ-აბჯარი, ბარგ-კარავი, | სამთ ქიშვართა საამაყო, |
Verse: b | მათ მოიღეს ნაშოები, | მიწის პირი უჩინა ყო, |
Verse: c | როსტომისგან დაიმადლა, | სათაყუ̂ანოდ ჴელი ჩაყო, |
Verse: d და | ესე ყუ̂ელა ჴელ-მწიფემან | ლაშქაზედა გასცა, გაყო. |
Strophe: 2548_[2450] | ||
Verse: a | კარგი ცხენი მოიყუ̂ანეს, | თოხარიკად მოარული, |
Verse: b | მაზედ დადგეს ოქროს ტახტი, | გუარითა გაფრქუ̂ეული, |
Verse: c | ბერძულისა სტავრისაგან | იყო გარე-მოხვეული, |
Verse: d და | ისხდეს სხვილნი მარგალიტნი, | იაგუნდი ძოწეული. |
Strophe: 2549_[2451] | ||
Verse: a | სევდავისთვის გამოგზავნეს, | ტანი-ალვა ამით არე: |
Verse: b | სიცხისაგან შეინახე, | თხუთმეტისა დღისა მთვარე!" |
Verse: c | მიჰგვარეს და ზედა შესვეს | სინათლითა მზისა დარე, |
Verse: d და | მოიყუ̂ანეს ლაშქარშიგან, | ეთაყუ̂ანეს სპანი გარე. |
Strophe: 2550_[2452] | ||
Verse: a | მას და ქაოზს ტახტ-გჳრგჳნი | მოუკაზმეს, სრაში დასხეს, |
Verse: b | მისრელნი და ბარბისტნელნი | მჴარ-დაკრულნი შემოასხეს, |
Verse: c | მათ შეუნდო შეცოდება, | ქუ̂ეყანანი წყობით დასხეს. |
Verse: d და | აჴმობინა დიდებულნი, | სპანი მასთან შემოასხეს. |
Strophe: 2551_[2453] | ||
Verse: a | კუ̂ლავ შეიყარნეს მას წინა | ლაშქარი სპათა -- სხვა დასი, |
Verse: b | ბარბისტანელს ჯავშნოსანი | ჰყუ̂ანდა სამასი ათასი, |
Verse: c | იჴმო კეისრის ლაშქარი, | სრულ საბერძნეთი და სპარსი, |
Verse: d და | ფიცხლად მოვიდეს წინაშე, | არ დაიყოვნეს დღე ასი. |
Strophe: 2552_[2454] | ||
Verse: a | ეს ამბავი როსტომისგან | მიუვიდა ერანელთა: |
Verse: b | მისრელნი" და ბარბისტნელნი | სისხლსა ღუ̂რიან, ღებვენ ველთა, |
Verse: c | არმავნელნი ჴელ-მწიფესა | დაპყრობილნი ჰყუ̂ანან ჴელთა, |
Verse: d და | დიდებულთა გაეხარნეს | -- პატრონისა სასურველთა. |
Strophe: 2553_[2455] | ||
Verse: a | ჴელ-მწიფისა გამარჯვება | ერანელთა გაიხარეს: |
Verse: b | "ბრძანებისა მონანი ვართ, | -- ერთი წიგნი მიუწერეს, -- |
Verse: c | აფასიობ" თურანელთა | ასაჴოცლად ჩუ̂ენკერძ ირეს, |
Verse: d და | თქუ̂ენის ტახტის საძენელად | თავი ლომთა დაადარეს. |
Strophe: 2554_[2456] | ||
Verse: a | შევიყარენით, წავედით | საომრად გულ-სევდიანი, |
Verse: b | ძილი და გამოსვენება, | დღე გაუმწარეთ სვიანი, |
Verse: c | უანგარიშო დავჴოცეთ | სპა მათი ჯავშანიანი, |
Verse: d და | ჩუ̂ენ ეტლი გარდაგვიბრუნდა, | გვიყუ̂ეს ბოლო-ჟამ ზიანი. |
Strophe: 2555_[2457] | ||
Verse: a | გამარჯვება მიულოცეს: | "თქუ̂ენიმც ტახტი ნათლად არი! |
Verse: b | აწ მოვბრუნდეთ ბარბისტანით, | ჩუ̂ენ შეყრით ვართ სპათა ჯარი, |
Verse: c | შუბი ყუ̂ელამ გავიმახოთ, | აფრასიობ აქავ არი, |
Verse: d და | ჩუ̂ენ ჯეონი გავაწითლოთ, | სისხლით მოვრწყოთ მთა და ბარი!" |
Strophe: 2556_[2458] | ||
Verse: a | გაგზავნილი, ვითა ქარი, | წამოვიდა, დაიჯერა. |
Verse: b | ერანელთა წიგნი ნახა, | მათთვის ექნა მტერთა ვერა, |
Verse: c | იამა და აფრასიობს | ფიცხლად წიგნი მიუწერა, |
Verse: d და | შესთვალა თუ: "რომ გინდოდა, | შენ ისაქმე იგი ვერა! |
Strophe: 2557_[2459] | ||
Verse: a | ფიცხლავ დასცალე ერანი, | კმარა ჩუ̂ენს შუა მტერობა! |
Verse: b | თურანის ტახტი გეყოფის | და მისი შარიერობა, |
Verse: c | სხვათას ნუ ეძებ, არ წაჴდეს | მით შენი ნებიარობა, |
Verse: d და | თუ მოგესწრობით მოგხუ̂დების | დია არ დღეთა გრძელობა. |
Strophe: 2558_[2460] | ||
Verse: a | ჩემი არის ერანს ტახტი | სამკუ̂იდროდ და შეურხევლად, |
Verse: b | თავი მრთელი შეინახე, | ტყავი ჩემგან დაუხევლად, |
Verse: c | ვეფხი რაზომ გულოვანი | არის, კანჯრის სისხლთა მღუ̂რელად, |
Verse: d და | მაგრამ ლომსა ჭანგ-მახვილსა | ვერ დახუ̂დების წინა ველად. |
Strophe: 2559_[2461] | ||
Verse: a | ცნა აფრასიობ, მას გული | ჯავრითა აევსებოდა, |
Verse: b | შესთვალა: "სიავით სავსე, | გონება გეჭარბებოდა! |
Verse: c | თუ ტახტის შესაფერი ხარ, | შენ ჭკუა გენატრებოდა, |
Verse: d და | გონიართაგან არმავანს | წასვლა ვის მოუნდებოდა?!" |
Strophe: 2560_[2462] | ||
Verse: a | შესთვალა: "დროშა ავმართოთ | საომრად, ცამდის მაღალი! |
Verse: b | კარგად დამიხუ̂და ქექაოზ, | ცობა-ნაკლული ახალი, |
Verse: c | ქაოზ ცნა, გამოემართა | პატიმრობითა ნახული, |
Verse: d და | თქუ̂ა: "დავსცლი მტერთგან ერანსა, | ჴრმლით მთა ავაპო მაღალი!" |
Strophe: 2561_[2463] | ||
Verse: a | საომარად დაეკაზმნეს | მათ, დააწყუ̂ეს რაზმი სპისა, |
Verse: b | საბერძნეთით წამოვიდა | -- სრულ ლაშქარი კეისრისა, |
Verse: c | მარჯუ̂ნით, მარცხნით, გააჩინეს, | აფრასიობ წყობით დგისა, |
Verse: d და | ქოსთა ჴმითა არა ისმის, | ჰგუ̂ანდა, შუბსა მზე ისვრისა! |
Strophe: 2562_[2464] | ||
Verse: a | ჰაერი რკინად ქნილიყო, | იქმოდენ ბუკთა ბურვასა, |
Verse: b | აფთითა ცემა შეიქნა, | ჴმალთა ქნევა ჰგავს ელვასა, |
Verse: c | ორი ნაწილი დაჴოცეს, | იქმოდეს თურქთა თელვასა, |
Verse: d და | მკუ̂დრითა აივსო მინდორი, | სისხლი ჰგავს ზღვისა ღელვასა. |
Strophe: 2563_[2465] | ||
Verse: a | აფრასიობ ომი ნახა | ამისთანა ერანელთა, |
Verse: b | გაიქცა და მან მიმართა | პირ-ყუ̂ითელმან თურანელთა, |
Verse: c | რაც ლაშქარი მორჩომოდა, | მიარბევდეს მალედ მძლეთა, |
Verse: d და | ნოდაროსა ეძებდიან, | ბარგ-კარავი არ აქუ̂ს ჴელთა. |
Strophe: 2564_[2466] | ||
Verse: a | ქაოზ მეფე უკ-მობრუნდა, | შეანანა მტერთა ომი, |
Verse: b | ერანს შექნა ნადიმობა, | მოიკაზმა ტახტ-საჯდომი. |
Verse: c | კარი გაჴსნა საჭურჭლისა, | აჩუქებდა ლომთა-ლომი, |
Verse: d და | კაისარნი ნაჩუქები | შინ გაუშვნა -- ბალხნი-რომი. |
Strophe: 2565_[2467] | ||
Verse: a | არმავანს და ბალხ-ნიშაბურს | ვერავინ იქს, ერანს, ავსა, |
Verse: b | როსტომს მისცა საფადრობა, | მას მისცემდეს მტერნი ზავსა, |
Verse: c | გჳრგჳნოსან-ჴელ-მწიფენი | მოუდრეკდეს ყოვლგნით თავსა, |
Verse: d და | იყო ჟამთა წყობილობა, | ვერ ავნებდა მგელი კრავსა. |