TITUS
Shahname 1 and 2: Metrical parts
Part No. 129
Previous part

Chapter: 46 
აქა წიგნი აფრასიობისა ზურაბს წინაშე ხვანჯით სავსე.






Strophe: 2661_[2563] 
Verse: a       მიუწერა აფრასიობ:    "ამას ოდენ მოგახსენებ:
Verse: b       ღმერთი ძალად მოიჴმარე,   ჴრმლითა მტერთა დაიმონებ,
Verse: c       წახვალ ერანს საშოებლად,   ქუ̂ეყანათა მოამტვერებ,
Verse: d    და   წააჴდინე ქაოზ მეფე,   ტახტსა მათსა მოგახსენებ!..






Strophe: 2662_[2564] 
Verse: a       ბარმანს და ომანს თუ იცნობ,   მტერთა ოდენ დანათესნი,
Verse: b       თქუ̂ენად შველად გამოვგზავნენ,   მე არვინ მყავს უკეთესნი,
Verse: c       შენთა მტერთა შეებმოდენ,   გაიფიცხონ ფერჴთა დეზნი
Verse: d    და   მათნი მტერნი შეაწუხონ,   გმორჩილობდენ ზღვისა თევზნი!"






Strophe: 2663_[2565] 
Verse: a       ზურაბს წინა რა მივიდნეს   საჩუქრითა, დარბაზობით,
Verse: b       წიგნი ნახა ჴელ-მწიფისა,   ცხენსა შეჯდა ეტლთა ფლობით,
Verse: c       მეომარი ვერვინ დახდა,   ვერცა ლომი წინა გზობით,
Verse: d    და   ფიცხლად ერანს მოიწივა,   სად უჴმობენ სპეტ-ციხობით.






Strophe: 2664_[2566] 
Verse: a       ერანელთა საიმედო   იგი ციხე მონახული,
Verse: b       მკლავ-მაგარნი გმირნი სცვიდეს,   გულოვანნი ომ-ნახული,
Verse: c       აჯერ იდგის, ჯერეთ გოსტამ,    -- ვაჟი იყო უწვერული,
Verse: d    და   ჰყუ̂ა გულდაფრინ ციხეშიგა   ფალავანი გამოთქმული.






Strophe: 2665_[2567] 
Verse: a       რა ლაშქარი დაინახეს,   ვინცა იყო ციხის მცველად,
Verse: b       აჯერ ცხენი შეიკაზმა,   გაეგება ფიცხლა ველად,
Verse: c       ზურაბ ჴრმალი გამოიღო,   მოეგება სისხლთა მღუ̂რელად,
Verse: d    და   უყივლა თუ: "ვინ ხარ ურცხვი,   რასთვის მოხველ ჩემად მცდელად.






Strophe: 2666_[2568] 
Verse: a       აჯერ თქუ̂ა: "მე ვარ სფაადი,   სისხლითა ვღებავ მე ველთა,
Verse: b       რად მინდა შენზედ მეშველი,   მოგწყუ̂იტო თურქთა, სინელთა?!
Verse: c       შენსა მშობელსა ვატირებ,   პირ-ხოჭით ცრემლ-სადინელთა,
Verse: d    და   თავს გაუგზავნი ქექაოზს,    ტანი შეჭამონ ფრინველთა!"






Strophe: 2667_[2569] 
Verse: a       გაეცინნეს, აჯერისგან    ესმნეს მკუ̂ახე საუბარი,
Verse: b       ზურაბ ცხენი გააჭენა,   შეაძგერა შუბის ტარი,
Verse: c       უნაგრისგან აიყუ̂ანა,   დაანარცხა, ვითა მკუ̂დარი,
Verse: d    და   თავი აღარ გააშორვა,   მას შეუკრა მაგრა მჴარი.






Strophe: 2668_[2570] 
Verse: a       იგ ომანს წინა გაგზავნა,   -- "ლომო, არ გმართებს ჩივილი!"
Verse: b       რა ნახეს მეციხოვნეთა,   შექმნეს გლოვა და კივილი,
Verse: c       გოსტამის დასაგულ-დაფრის   -- მტერთა აქუ̂ს მისგან ტკივილი, --
Verse: d    და   ვერვინ შეების სულდგმული,   სადა ჩნდა ზღვისა ჴვივილი.






Strophe: 2669_[2571] 
Verse: a       რა აჯერი წაიყუ̂ანეს,   მიაფარეს მზისა ჩრდილი,
Verse: b       ჯავრით ფერი წაუვიდა,   ჴელთ აიღო ხიშტი სხვილი,
Verse: c       ტანსა ჯაჭვი გარდაიცვა,   სამანქანსა მოქსოვილი,
Verse: d    და   მუზარადსა ჩაიმწყუ̂დივა   შავნი თმანი ჩათხიზნილი.






Strophe: 2670_[2572] 
Verse: a       ციხიდაღმან ჩამოვიდა,   ვითა ლომი გულოვანი,
Verse: b       ცხენსა შეჯდა, იზახოდა   იგი ქალი, ვითა ზღვანი,
Verse: c       თქუ̂ა: "ვინცა ხარ გამოცდილი,   მე შემები, ფალავანი,
Verse: d    და   თქუ̂ენი ომი ლხინად მიჩანს,   მოვა მტვერნო სრულად სპანი!"






Strophe: 2671_[2573] 
Verse: a       ზურაბ იკბინა ბაგესა   ძოწსა ბროლისა კბილითა,
Verse: b       თქუ̂ა: "სანადირო კანჯარი   მოვა, ავივსე ლხინითა!"
Verse: c       თავს მუზარადი დაირქო,   იყო ჭურვილი რკინითა,
Verse: d    და   ზედა მიუჴდა გულდაფრის,    ვით თხასა ლომი ბრდღვინვითა".






Strophe: 2672_[2574] 
Verse: a       ქალმან დაასხა ისარი,   ვით წვიმა დანაგუბითა,
Verse: b       ზურაბს ეწყინა, მიუჴდა,   ჰგავს ზეცით დანაქუხითა,
Verse: c       გულდაფრიმ მშვილდი გასწირა,   ომი გაჰპირა შუბითა,
Verse: d    და   ზურაბ დაასწრა გულდაფრის,    ცხენისგან დასძრა ზუფითა.






Strophe: 2673_[2575] 
Verse: a       ზურაბს შუბი გაუკუ̂ეთა,   ქალი მედგრად ჴრმალსა ჰკუ̂რიდა,
Verse: b       უნაგირსა შიგავ ჩაჯდა,   ქალი ციხისაკენ ვლიდა,
Verse: c       საფადარი გაგულიზდა,   ქალსა უკან გაეკიდა,
Verse: d    და   ადუღებდა საწუთროსა,   მზისა შუქთა დაჰფარვიდა.






Strophe: 2674_[2576] 
Verse: a       თმანი ნახა, რბევაშიგან   მუზარადი მოეშალა,
Verse: b       ზურაბ ცნა თუ: "ქალი არის,   მზისა შუქსა დაათვალა.
Verse: c       ქალმან უთხრა: "რად ირები,   რას იზახი, თურქო ალა,
Verse: d    და   "ვერ დამიჭერ", -- იცინოდა,   -- "შენი ცხენი დამაშუ̂რალა!






Strophe: 2675_[2577] 
Verse: a       მოყუ̂არესა ერანელსა    შენ იშოებ, თურქო, ჰედავ,
Verse: b       აწ ნუ წახვალ შეჭირვებით,   ჩემს ხვევნასა შენ ნუ ჰბედავ,
Verse: c       გავიცადე მე მკერდ-მკლავი,   ფალავნურად ბეჭთა ვხედავ,
Verse: d    და   ჰგავ გჳრგჳნით დალოცვილსა,   ფალავანთა არ დახედავ!






Strophe: 2676_[2578] 
Verse: a       სცნობს ჴელ-მწიფე თუ: გამოჩნდა,   ფალავანი თურანელი,
Verse: b       თვით მოვიდეს საომარად   როსტომ, შეძრას შენზედ ჴელი,
Verse: c       ვითა ჩიტსა გინადირებს,   არ მორჩები, ვიცი, მრთელი,
Verse: d    და   მიმძიმს, წაჰჴდე, მოგეშალოს   მკლავი ლომი მკერდი ბრტყელი.






Strophe: 2677_[2579] 
Verse: a       მიწასთანა გასწორდების   ჯომარდობა არ საწუნო,
Verse: b       სჯობს ისმინო, ტურფა პირი   თურანისკენ მიიბრუნო!
Verse: c       სრულად ძალსა ნუ ენდობი,   გიჯობს, თავი იძაბუნო,
Verse: d    და   შმაგი ზროხა კურტანსა ჰგავს,   მას ჰგონია, ზურგი უვნო.






Strophe: 2678_[2580] 
Verse: a       აღარა თქუ̂ა საუბარი,   მოერივა ქალსა ვერა,
Verse: b       ციხეს ახლოს მიეჯარა,   სოფლიონი მოამტვერა,
Verse: c       ქალმან ფიცხლად ჴელ-მწიფესა   ყუ̂ელა წიგნად მიუწერა,
Verse: d    და   მოახსენა: "გაიგონე,   წამეკიდა ახლად მე რა.






Strophe: 2679_[2581] 
Verse: a       ჩუ̂ენ მოგვიჴდეს თურანელნი,    ფალავანთა ომად ვლესა,
Verse: b       მათ ყმაწვილი წინ მიუძღვის,   სწუ̂დების ცისა სიმაღლესა,
Verse: c       ტანი აზატს საროს უგავს,   პირი -- მზისა სინათლესა,
Verse: d    და   კბილ-ბროლი და ბაგე-ძოწი   გავს, ზაული ეტლსა ჯდესა.






Strophe: 2680_[2582] 
Verse: a       ჴრმლითა, შუბითა, ლახტითა   -- ყუ̂ელათი გამოვსცადია,
Verse: b       არ შერცხვენდების ზღვისაგან,   ისმინე განაცხადია,
Verse: c       ჴმა უგავს ცათა გრგვინვაა,   ღრუბელთა დანაბადია,
Verse: d    და   ვით ელვა, აჯერს მიუჴდა,   წამგვარა ლომი ხვადია.






Strophe: 2681_[2583] 
Verse: a       შუბის ტარით ჩამოაგდო,   ქნა მიწათა დანარცხული,
Verse: b       შეჭირვებით გულ-დამწვარი   წაიყუ̂ანა მჴარ-შეკრული,
Verse: c       ბევრი თურქი სხუ̂ა მინახავს,   ფალავანი გამოთქმული,
Verse: d    და   არ მასმია იმისებრივ   ცხენოსანი ჯავშან-სრული.






Strophe: 2682_[2584] 
Verse: a       ცხენზედა მჯდომი რომ ნახოთ,   ბრძანებთ თუ: საამ" არისა!"
Verse: b       ამისა მბრძოლთა არ უშველს   ძალი, სიმაგრე ფარისა,
Verse: c       ვერვინ შეიპყრობს ომითა,   კაცთგან უაზრო არისა,
Verse: d    და   აწ გაუფრთხილდით, მზასა გყუ̂ეს   თქუ̂ენ გმირი სპათა ჯარისა!"




Next part



This text is part of the TITUS edition of Shahname 1 and 2: Metrical parts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 26.4.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.