| Strophe: 2686_[2588] | ||
| Verse: a | ფიცხლად იჴმნა დიდებულნი, | ბრძანა: "ლხინი დაგვიძვირდა!" |
| Verse: b | გოდერძის და გივსა, ფარადს, | ტუსის -- მეფე აუტირდა, |
| Verse: c | გურგენ, ბარამ, ვინცა ღირსა, | ყუ̂ელა კარგად გაუპირდა, |
| Verse: d და | ესე წიგნი წაიკითხეს, | ერთობილთა გაუკუ̂ირდა. |
| Strophe: 2687_[2589] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფემან ხვაშიადად | დიდებულთა თავის წინა, |
| Verse: b | არავინ გუ̂ყავს მისი სწორი, | ვიცი, ღმერთმან მოგვიწყინა, |
| Verse: c | ჩუ̂ენ გავგზავნოთ მოციქულად | გივი ზაულს, როტომს წინა, |
| Verse: d და | მოეწონა გამორჩევა, | ყუ̂ელამ კარგა მოისმინა. |
| Strophe: 2688_[2590] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფემან დალოცვითა | როსტომს წიგნი მიუწერა: |
| Verse: b | "გაც ღ(მრ)თისაგან საფარველი, | მტერთა ძლევა შენ გაქუ̂ს ჯერა, |
| Verse: c | საწუთროსა მეშუ̂ლად მყევხარ, | მოყუ̂ასი გჯობს ჟამად ვერა, |
| Verse: d და | წიგნი ნახე, თუ რა მოჰჴდა", | ეს გულდაფრის მოეწერა. |
| Strophe: 2689_[2591] | ||
| Verse: a | "აწ გივი და იგი წიგნი | თქუ̂ენსა წინა გამოვგზავნეთ, |
| Verse: b | წიგნი ნახოთ, საპასუხოდ | ყოლე არამც დაიყოვნეთ, |
| Verse: c | ჩანს ახალი ფალავანი, | საქმე მისი გაიგონეთ, |
| Verse: d და | მეომარი მისი სწორი | სხვა, შენს მეტი, ვერა ვპოეთ!" |
| Strophe: 2690_[2592] | ||
| Verse: a | წიგნი გივსა მიაბარა, | მას უბრძანა: "მალე ვლია!" |
| Verse: b | რასაც წამსა ესე ნახოს, | მან იაროს ღამე-დღია, |
| Verse: c | მოისწრაფოს, ნუ იყოვნის, | ომი ახლოს მოგუ̂წურვია, |
| Verse: d და | გივი შეჯდა, წამოვიდა | ქარისაგან უფიცხია. |
| Strophe: 2691_[2593] | ||
| Verse: a | გივი ტალამ დაინახა | როსტომისკენ მირბის ვით თხა, |
| Verse: b | ერობილნი ერანელნი | გააგება წინა დითხა, |
| Verse: c | ერთმან ერთსა ესალამნეს | მას ანბავი როსტომ ჰკითხა, |
| Verse: d და | ჴელ-მწიფისა, ერანელთა, | მოწერილი წაიკითხა. |
| Strophe: 2692_[2594] | ||
| Verse: a | შესხდეს, დარბაზს წამოვიდეს, | ვინცა ნახა, თაყუ̂ანი სცა, |
| Verse: b | იგი წიგნი ამოიღო | გივმან, როსტომს ჴელთა მისცა, |
| Verse: c | ყუ̂ელა წუ̂რილად გაიგონა, | მოეხსენა რაცა ვისცა?! |
| Verse: d და | დიდი ქება ზურაბისა | კაცს ასმია სხვასა ვისცა?! |
| Strophe: 2693_[2595] | ||
| Verse: a | როსტომ წიგნი წაიკითხა | და ამბავი მოისმინა, |
| Verse: b | გაუკუ̂ირდა ქება მისი, | გაღიმდა და გაიცინა, |
| Verse: c | ღმერთმან ნუ ყოს ფალავანი | საამისებრ არსა ჩინა, |
| Verse: d და | თურქთა შიგან არ გამოჩნდეს, | ჩუ̂ენ გულ-ამოდ ვყუნეთ შინა!" |
| Strophe: 2694_[2596] | ||
| Verse: a | მოვისვენოთ, დღეს ბაგენი | ღვინით გავინამიანნეთ, |
| Verse: b | ხვალე შევსხდეთ, გავემართნეთ, | ჴელ-მწიფესა შევეყარნეთ, |
| Verse: c | გზა უჩვენოთ ფალავანთა, | თურქთა ომად შევიყარნეთ, |
| Verse: d და | ტკბილი ეტლი გაუავოთ, | მათ საწუთრო გაუმწარნეთ! |
| Strophe: 2695_[2597] | ||
| Verse: a | არ იცი თუ, ზღვისა ღელვა | მზის ნათელსა ვერა ავსებ! |
| Verse: b | ჩემი დროშა თურქთა გულსა | შეჭირვებით მათ აუვსებს, |
| Verse: c | თქუ̂ენ რომ აქებთ ფალავანსა, | ჩემსა რაზმსა ვერას ავნებს, |
| Verse: d და | არვინ არის ჩემი სწორი, | შეჭირვება არა გმართებს!" |
| Strophe: 2696_[2598] | ||
| Verse: a | წინ მეჯლიში გაიშალეს | მათ, ღამესა ათენებდეს, |
| Verse: b | ღვინოს ჴელნი წაუყარნეს, | ჴელ-მწიფესა აჴსენებდეს, |
| Verse: c | სამს დღეს ისხდეს მხიარულნი, | მტერსა არად აჴსენებდეს, |
| Verse: d და | გივი წასვლად შეეკაზმა, | სხვანი ღვინოს იქარვებდეს. |
| Strophe: 2697_[2599] | ||
| Verse: a | თქუ̂ა თუ: ქექაოზს" ჯავრითა | საწუთრო გამწარებია, |
| Verse: b | გამოსვენება, სმა-ჭამა, | მას ლხინი მოშორვებია, |
| Verse: c | ზაულისტანით მიგელის, | ჩემგან არ საყოვნებია, |
| Verse: d და | არ მივესწრებით, ქუ̂ეყანა | მტერთაგან აოჴრდებია!" |
| Strophe: 2698_[2600] | ||
| Verse: a | როსტომ ბრძანა: "მამაცია | ჴორციელი ვინც მე მჯობდეს!" |
| Verse: b | ფიცხლად რაში შეიკაზმა, | სპილენძ-ჭურნი მაღლად ჴმობდეს, |
| Verse: c | მხიარულნი გზასა ვლიდეს, | ავაზითა ნადირობდეს, |
| Verse: d და | მოვიდეს და ჴელ-მწიფესა | პირ-დამკობით თაყუ̂ანობდეს. |
| Strophe: 2699_[2601] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფემან მათ პასუხი | არა გასცა დიდხან კიდეთ, |
| Verse: b | გივსა დიდი შეუზახნა: | "ამას იქით ცრემლსა ღუ̂რიდეთ, |
| Verse: c | როსტომ რა მყავს, ფიცხლად გმართებს, | ბრძანებასა დაგუ̂მორჩილდეთ, |
| Verse: d და | წაიყუ̂ანეთ მჴარ-შეკრული, | ფიცხლად ძელსა ჩამოჰკიდეთ!" |
| Strophe: 2700_[2602] | ||
| Verse: a | გაჰკუ̂ირდეს სრულად ლაშქარნი, | შეიქმნეს ცრემლთა დენითა, |
| Verse: b | როსტომს ვინ ჰკადრა შეპყრობა, | ვერცა ვინ უთხრა ენითა! |
| Verse: c | ტუსის უბრძანა ქექაოზ: | "რაც გითხრა, ფიცხლად ქენითა! |
| Verse: d და | გივი და როსტომ წაასხით, | ძელზედან დაარჩვენითა!" |
| Strophe: 2701_[2603] | ||
| Verse: a | იზახოდა, ენთებოდა, | ცეცხლისაგან, ვითა თივა, |
| Verse: b | ტუსი მჴარსა მოეკიდა, | როსტომ წყნარად გაიწივა, |
| Verse: c | გაგულისდა ამაზედან, | ოდენ ჴელი გაიქნივა, |
| Verse: d და | ჰგვანდა ზეცით ჩამოჭრილსა, | ტუსი ასრე გაასრივა. |
| Strophe: 2702_[2604] | ||
| Verse: a | რაშსა შეჯდა პილოტანი, | თქუ̂ა: "ზაულის გზასა ვლიდე, |
| Verse: b | მიკუ̂ირს, ქაოზ, ჭკვა -ნაკლულო, | თუ რასათვის წამეკიდე! |
| Verse: c | ტვინსა ცეცხლი კუ̂ლაც მოედვას, | შენს წინაშე თუ მოვიდე, |
| Verse: d და | თურქნი გიდგან მას შეები, | ძელსა ზურაბ ჩამოჰკიდე! |
| Strophe: 2703_[2605] | ||
| Verse: a | მე შვილი ვარ ზაალისა, | მტერთა ჩემთა სისხლის მღუ̂რელი, |
| Verse: b | ტახტისა და გჳრგჳნისა | ჴელ-მწიფეთა მიმცემელი, |
| Verse: c | ბეჭედი და ლახტი ჩემი, | მე რაში მყავს სასურველი, |
| Verse: d და | ყოვლი პირი ქუ̂ეყანისა | არის ჩემთა ფერჴთა ველი. |
| Strophe: 2704_[2606] | ||
| Verse: a | მე თუ ჴრმალი მოვიწვადო, | თავსა დაჰყრით, ვითა მხალსა, |
| Verse: b | მე მყავს ქაოზ შესაპყრობლად, | მამეკიდოს ტუსი მჴარსა, |
| Verse: c | მე მეფედ მყავს ჩემი ჴრმალი, | მით გავაპობ კლდესა მყარსა, |
| Verse: d და | შუბი ჩემი მოყუ̂ასია, | ვიაშიკებ მისთვის ფარსა. |
| Strophe: 2705_[2607] | ||
| Verse: a | რას მიწყრების შეუცოდრად, | სატანასა გაეძრახოს!?. |
| Verse: b | მე რა წავალ, ზურაბ მოვა, | ტახტ-გჳრგჳნი გაიახლოს, |
| Verse: c | მრთელი არვინ მოურჩების, | აღსასრულსა დაემსგავსოს, |
| Verse: d და | ამას იქით მათთვის საყმოდ | ერანს როსტომ ვეღარ ნახოს!" |
| Strophe: 2706_[2608] | ||
| Verse: a | აქ ერანელნი დაცვივდეს, | ვით ჯოგი უკაცურია, |
| Verse: b | გოდერძის ჰკადრეს: "წავჰჴედით | უცილოდ, ეს დასტურია! |
| Verse: c | იცი, საფადო, ქექაოზს | ეუფლა რომ მაცდურია?! |
| Verse: d და | არვის მოუსმენს ჭკვა-სუსტი, | შენ დასძარ ბრძენი პირია!" |
| Strophe: 2707_[2609] | ||
| Verse: a | გოდერძი ჴელ-მწიფეს წინა | მიდგა ფერჴ-ბედნიერია, |
| Verse: b | თქუ̂ა: "რა ქნა როსტომ ასეთი, | დღესითგან შენი მტერია!?. |
| Verse: c | ვიცი, დაჰკარგე გჳრგჳნი, | ერანი მოამტვერია, |
| Verse: d და | არვინ ცოცხალა მისებრივ, | ვიცი, ეს დასაჯერია! |
| Strophe: 2708_[2610] | ||
| Verse: a | ერთი გმირი, ვითა ცეცხლი, | თურანელთა მოუძღვების, |
| Verse: b | მას ლახტითა ვინ გამოსცდის, | ნახავ, ვინცა გაეჴრმლების, |
| Verse: c | იტყუ̂ის: "სადმე ერანელნი | წინ ვერავინ დამიდგების, |
| Verse: d და | ჩემი სწორი არვინა ჰყავს, | მუნ არცა ვინ გამოჩნდების! |
| Strophe: 2709_[2611] | ||
| Verse: a | თავშიგან ტვინი არა გიც, | ვინ როსტომ გააძენითა, |
| Verse: b | რა გაიგონა ქექაოზ, | შეიტყო, ავად ვქენითა, |
| Verse: c | მაშინ უბრძანა გოდერძის: | "უკანა მისდივენითა, |
| Verse: d და | გული დასცალოს ჯავრითა, | თქუ̂ენ ტკბილად ეუბენითა!" |
| Strophe: 2710_[2612] | ||
| Verse: a | გოდერძი და დიდებულნი | როსტომს უკან მიეწივნეს, |
| Verse: b | მათ დაუწყეს გმირსა ქება | ტკბილად, გული არ ატკივნეს, |
| Verse: c | "საწუთრომცა შენი არის, | ეტლსა იჯდე, ფრთეთა ივნეს, |
| Verse: d და | ჭკვა შესცუ̂ლია ჴელ-მწიფესა, | ცნობა შმაგად მოექცივნეს. |
| Strophe: 2711_[2613] | ||
| Verse: a | იგ ანაზდად გაშფოთდების, | აენთების, მართალია, |
| Verse: b | სინანულსა ჩავარდების, | შეინანებს ფიცხალია, |
| Verse: c | თუ გაწყინა ჴელ-მწიფემან, | ერანელთა რა ბრალია?! |
| Verse: d და | დღეს ნუ წახვალ შემამწყრალი, | თქუ̂ენგან არა საქნელია!" |
| Strophe: 2712_[2614] | ||
| Verse: a | როსტომ თქუ̂ა: ქაოზ" მეფისა | ვარ დია შეუპოველი, |
| Verse: b | კაბისა ნაცუ̂ლად მაცვია | ჯავშანი მოუქსოველი, |
| Verse: c | მე ტახტად უნაგირი მაქუ̂ს, | გჳრგჳნსა ზეცით მოველი, |
| Verse: d და | მას მოვჰკლავ ერთის მჯიღვითა, | ტიროდეს არსი ყოველი! |
| Strophe: 2713_[2615] | ||
| Verse: a | გავძეღ მისითა ყმობითა, | აღარას ვესათნოები, |
| Verse: b | ერანს მოსული დღესითგან | მონურად არ ვიპოები, |
| Verse: c | რომ გაგულისდეს, იცისა, | ნეტარ რას შევეპოები, |
| Verse: d და | მას აღარ ვნახავ ცოცხალი, | მოყუ̂ასთა დაგეთხოები!" |
