| Strophe: 2792_[2684] | ||
| Verse: a | ზურაბ უთხრა: "შეჭირვება | შენ ამჴადე ომთა ქარად, |
| Verse: b | გამოვსცადოთ ერთმან-ერთი | სხვა მეშუ̂ელი უნდა არად, |
| Verse: c | მე მიამა თქუ̂ენი ნახვა | ომად, ჩემთჳს მოსაჴმარად, |
| Verse: d და | გპოე ერანს ლაშქარშიგან | ერთი კაცი ჩემად დარად! |
| Strophe: 2793_[2685] | ||
| Verse: a | ვერა გხედავ ჩემად სწორად, | ვაზრობ, შენგან ჩამოსვლასა, |
| Verse: b | ჩემსა მჯიღუ̂სა ვერ დაუდგამ, | მზა ხარ სულთა ამოსვლასა! |
| Verse: c | ხარ მაღალი მკერდ-მკლავ-სხვილი, | სისრულითა ჰგავხარ ზღვასა, |
| Verse: d და | მაგრა ბეჭნი დაუჭირავს | მრავალთ წელთა გამოსვლასა. |
| Strophe: 2794_[2686] | ||
| Verse: a | რა როსტომ ნახა მკერდ-მკლავი | და მისი ჭანგ-მახვილობა, |
| Verse: b | წყნარად თქუ̂ა: "მიწა ცივია, | სიტყუ̂ასა მოსდევს რბილობა, |
| Verse: c | ამ სიბნელითა მინახავს | მე ომთა გარდაჴდილობა, |
| Verse: d და | მიწათა გამირევია | შენებრივ მოწიფულობა. |
| Strophe: 2795_[2687] | ||
| Verse: a | დღეს აქამდის გაუქცევი | არ მამირჩა, ვის შევები, |
| Verse: b | ცა მხედავს და ეტლმან იცის, | თურქთ დავსჭერი ჴრმლით თავები, |
| Verse: c | ჩემი საქმე ცათა სწუ̂დების, | მამაცობით ასავსები, |
| Verse: d და | ვეშაპს ნუღარ ერიდები, | თუ ცოცხალი მამირჩები. |
| Strophe: 2796_[2688] | ||
| Verse: a | ზურაბს ესმა ესე სიტყუ̂ა, | საეჭოსა ჩაჰჴდა გული, |
| Verse: b | როსტომს უთხრა: "ერთი სიტყუ̂ა | გკითხო ღ(ვ)თითა დაფიცული: |
| Verse: c | მე მგონია, შენ როსტომ ხარ, | ზაულისტანს თემად რჯული, |
| Verse: d და | ნარიმანის ნათესავი, | ზალდასტანის დანერგული! |
| Strophe: 2797_[2689] | ||
| Verse: a | უთხრა თუ: როსტომ" არა ვარ, | არცა მისისა გვარისა: |
| Verse: b | ერთი მოლაშქრე კაცი ვარ, | მომკუ̂ლელი უზებარისა, |
| Verse: c | მტერთა სისხლისა დამღუ̂რელი, | ჴრმლითა გამკუ̂ეთი ტანისა, |
| Verse: d და | აწ შენი აღსასრული ვარ, | სრულ დამამჴობი პირისა. |
| Strophe: 2798_[2690] | ||
| Verse: a | ზურაბ თქუ̂ა: "ცეცხლთა აბედი, | აჰა, ჩამეგზნა მე გულსა! |
| Verse: b | ამაზედ ვხედავ ნიშანსა, | დედისგან დავედრებულსა, |
| Verse: c | ახლა გარდმიწყდა იმედი | დადაგვით ცეცხლ-მოდებულსა, |
| Verse: d და | რადგან ეს როსტომ არ არის, | ვა მე ჭირ-გაცუდებულსა!" |
| Strophe: 2799_[2691] | ||
| Verse: a | შეუტივეს ერთმან-ერთსა, | ეტლი მათი აატირეს, |
| Verse: b | რა დალეწეს მათ შუბები, | მერმე ჴრმლითა დაუშინეს, |
| Verse: c | იზახოდეს, მუზარადთა | სცეს, ბურჯღული გაადინეს, |
| Verse: d და | კუ̂ლავ დალეწეს საომარი, | ტანი მათი გაატინეს. |
| Strophe: 2800_[2692] | ||
| Verse: a | სხვა აიღიან აბჯარნი, | იგ საომარსა ლეწდიან, |
| Verse: b | დაშუ̂რეს და ძალი მოაკლდათ, | ცხენნი გლახ მოირეწდიან, |
| Verse: c | სიცხემან ენა დაუპო, | სისხლსა და ოფლსა ხუ̂ეტდიან, |
| Verse: d და | ლახტითა სცემდეს აბჯრებსა, | ვითა ზეწარსა ფრეწდიან. |
| Strophe: 2801_[2693] | ||
| Verse: a | რაში დადგა, ძრვისა ღონე | არა ჰქონდა, ვითა ვირსა, |
| Verse: b | ერთმან-ერთსა დაეთხოვნეს, | მოისვენეს ოდენ ჩრდილსა, |
| Verse: c | შვილსა, მისთჳს საყუ̂არელსა, | მაში მისცემს მამა ჭირსა, |
| Verse: d და | კუ̂ლაცა შესხდეს შესაბმელად, | დალესვიდეს ისრის პირსა. |
| Strophe: 2802_[2694] | ||
| Verse: a | ჰკრეს ისარი ერთმან-ერთსა, | მშვილდსა მჴარ-გრძლად წამოზიდნეს, |
| Verse: b | ჯაჭუ̂-ბაბრაბი ორთავ ეცვა, | წყლულნი ყოლე არ ეტკივნეს, |
| Verse: c | საომარნი დაელივნეს, | ერთმან-ერთსა ვერა ავნეს, |
| Verse: d და | მერმე ჴელად შეიყარნეს, | ერთმან-ერთსა მოეჭიდნეს. |
| Strophe: 2803_[2695] | ||
| Verse: a | როსტომ უთხრა: "მე და რაში | აწ ცუდად არა ვშუ̂რებითა, |
| Verse: b | ვით სხვანი სახელდებულნი | ამიხუ̂ნამს უნაგრებითა, |
| Verse: c | ცხენსა მოვჴადო მათებრივ, | ავავსო შეჭირვებითა, |
| Verse: d და | აზიდნა მან უნაგირი, | გახეთქა ჩაჭირებითა. |
| Strophe: 2804_[2696] | ||
| Verse: a | მაგრამ ზურაბ ძლივ შეიძრა, | მუნვე იჯდა, დაემყარა, |
| Verse: b | მერმე როსტომს მან აზიდნა, | თავი პილოს დაადარა, |
| Verse: c | ქუ̂ეშეთ ფერჴნი შემოხვივნა, | როსტომ რაში მოიჴმარა, |
| Verse: d და | ოთხნივ ფერკნი მოუსხლიტნა | ქარმან, ქუ̂ეშე გაუარა. |
| Strophe: 2805_[2697] | ||
| Verse: a | კუ̂ლა გაიყენა სამანდი, | ვითა სონღულმან გაუსო, |
| Verse: b | კისერსა ჴელი წამოჰკრა, | ზურგსა ლახტი ჰკრა, გაუშო, |
| Verse: c | მან ერანელთა მომართა, | ეტლი დაბმული აუშო, |
| Verse: d და | ქარულად ზედა მოუჴდა, | სისხლისა ღუ̂არი გაუშო. |
| Strophe: 2806_[2698] | ||
| Verse: a | ტუსი წინა მოეგება | მას მემეტად ერანელთა, |
| Verse: b | ზურაბს ჴრმალი გაეტეხა, | კარვის სვეტი ჰქონდა ჴელთა, |
| Verse: c | ტუსის ჰკრა და მუზარადი | მიგორევდა მისი ველთა, |
| Verse: d და | შეშინდეს და გარდიხვეწნეს, | დაეგზავნეს მისგან მელთა. |
| Strophe: 2807_[2699] | ||
| Verse: a | რაშსა შესდგა უნაგირი, | როსტომს ჰქონდა ჴელთ ოროლი, |
| Verse: b | თურანელთა შეუტივა, | ჰფანტავს, ვითა ტრედთა ქორი, |
| Verse: c | უყო რისხვა საშინელი, | დაჴოცილთა იდვა გორი, |
| Verse: d და | პილოტანსა ვერვინ დახუ̂და | მეომარი მისი სწორი. |
| Strophe: 2808_[2700] | ||
| Verse: a | თქუ̂ა: "იგი თურქი რა იქნა, | ვინ მზესა დაედარების?!. |
| Verse: b | ერანელთაგან თავადი | მას ვერვინ გაედარები, |
| Verse: c | მათ ავი რამე მან უყოს, | არვისგან გაიყენების, |
| Verse: d და | ამათი ჴოცა ქექაოზს | აღარას მოეკმარების. |
| Strophe: 2809_[2701] | ||
| Verse: a | ესე თქუ̂ა და უკ-მობრუნდა, | ქაოზისკენ წამოვიდა, |
| Verse: b | ზურაბ ვლიდა, ვითა მგელი, | ერანელთა სისხლსა ღუ̂რიდა, |
| Verse: c | რიყედ იდვა დაჴოცილი, | ვითა ბზესა დალაჴვიდა, |
| Verse: d და | მკლავთა სისხლი ჩაზდიოდა, | ჯაჭვის კალთას უღებვიდა. |
| Strophe: 2810_[2702] | ||
| Verse: a | როსტომ ნახა, ეგრე უთხრა: | თურქო," მსმელო სისხლისაო! |
| Verse: b | ერანელი ვინ შეგება, | რად ჰჴოც ავის რჯულისაო?! |
| Verse: c | ზურაბ უთხრა: "შენ რად დაეც | სპათა ჯარი თურქისაო, |
| Verse: d და | თქუ̂ენ მუქარა ვერვინ გთხოვა | შესაბმელად რაზმისაო!" |
| Strophe: 2811_[2703] | ||
| Verse: a | როსტომ უთხრა: "აწ დაღამდა, | აღარა ჩანს მზისა არე, |
| Verse: b | ხვალ აქავე შევიყარნეთ, | ჴრმალს ქუ̂ეშ არის ტახტ-სამარე, |
| Verse: c | შემოყუ̂რებით ეტლისაგან, | ჯერ ვაჟი ხარ რძე-მწოვარე, |
| Verse: d და | ცასა უკუ̂ირს შენი საქმე, | განცქუ̂იფრდების მზე და მთვარე. |
