| Strophe: 2829_[2721] | ||
| Verse: a | როსტომ ომსა აპირებდა | შვილისათვის -- სისხლ-საჩქეფად, |
| Verse: b | მან ჩაიცვა ტანს აბჯარი, | ისწრაფოდა მისთვის ვნებად, |
| Verse: c | ფრინვით შეჯდა ვეშაპზედან, | მზისა შუქთა დასავსებად. |
| Verse: d და | წინ მეჯლიში გაეშალა, | ზურაბ იჯდა მოსვენებად. |
| Strophe: 2830_[2722] | ||
| Verse: a | ომანს უთხრა: "იგ ლომ-კაცი | დღეს მოვა და მე შემებმის, |
| Verse: b | მკლავ-კისერი ჩემსა უგავს, | ჭუ̂რეტად თვალნი არ მოჴლჩთების, |
| Verse: c | ავჟანდათა ფერჴთა ქნევა, | სიყუ̂არული შემექნების, |
| Verse: d და | მას საკრავად ვერ ვიმეტებ, | ცნობა რადმე ერიდების. |
| Strophe: 2831_[2723] | ||
| Verse: a | დედისაგან დავედრულსა | მაზედ ვხედავ მანშურათა, |
| Verse: b | ბრძოლად გული არ მიმეტყუ̂ის, | სირცხვილითა დავჴშავ კართა, |
| Verse: c | როსტომ არის უსაცილოდ, | ვინ შეიპყრობს უზაბართა, |
| Verse: d და | უცხოდ მოვჰკლა მამაჩემი, | არამც ასრე დამემართა!" |
| Strophe: 2832_[2724] | ||
| Verse: a | ომან უთხრა: "მე მინახავს | რაზმთა შიგან როსტომ ომად, |
| Verse: b | მისსა რაშსა ესე ცხენი | ჰგავს: ავჟანდათ, ცხენსა ჯდომად. |
| Verse: c | უცხო კაცი დააგვანებს, | -- სადავეთა ჴელთა ქონად, -- |
| Verse: d და | ნუ ყოს ღმერთმან!.. იგ არ არის, | ყოლე ნუ გჩანს მისად სწორად!" |
| Strophe: 2833_[2725] | ||
| Verse: a | ზურაბ ჩაიცვა აბჯარი, | რაზმთა საომრად ლხინითა, |
| Verse: b | გრგვინვიდა ღრუბელივითა | იგ შეჭურვილი რკინითა, |
| Verse: c | მან როსტომს ჰკადრა მოკითხვა | მოცინარითა პირითა, |
| Verse: d და | ჰგვანდა, მას ღამე ნადიმად | ერთად წაერთო ღვინითა. |
| Strophe: 2834_[2726] | ||
| Verse: a | მოახსენა: "როგორა ხარ | ნაომარი ლომისაგან? |
| Verse: b | როგორ დაგიპირებია, | ვარჩევ დავსცხრეთ ჯავრისაგან, |
| Verse: c | ჴრმალ-ლახტი და ჯაჭუ̂-ჯავშანი | გავიშორვოთ ტანისაგან, |
| Verse: d და | უბედური ფათერაკი | ჩამოვიჴსნათ ეტლისაგან. |
| Strophe: 2835_[2727] | ||
| Verse: a | დავიდვათ წინა ნადიმი | ჩუ̂ენ მხიარულის გულითა, |
| Verse: b | ვსთხოვოთ უფალსა შენდობა, | მას შევეხვეწნეთ სულითა, |
| Verse: c | სისხლთა ღუ̂რა, ომი, ორთავე | აღუთქუ̂ათ აღსასრულითა, |
| Verse: d და | ამას წინათი ნაქმარი | შევინდოთ სინანულითა. |
| Strophe: 2836_[2728] | ||
| Verse: a | კუ̂ლაცა უთხრა საუბარი | ზურაბ, სიტყუ̂ა არა მქისი: |
| Verse: b | მე შენზედა ნიშანს ვხედავ, | ნათესავად შენ ხარ ვისი, |
| Verse: c | საძებნელად გამოვჭრილვარ, | მე სურვილი მამკლავს ვისი, |
| Verse: d და | შენ როსტომ ხარ, დასტანის ძე, | შვილის-შვილი საამისი!" |
| Strophe: 2837_[2729] | ||
| Verse: a | როსტომ თქუ̂ა: "ცუდად აუბნებ, | ყმაწვილო, ტკბილსა ენასა! |
| Verse: b | ჩუ̂ენ ერთმანერთსა ომშიგან | ძოღან დავჰპირდით რკენასა, |
| Verse: c | მით ხვალმე გარდავიწყუ̂იტოთ, | ერთი ველოდეთ შველასა, |
| Verse: d და | ბოლო იგ იყოს სამისა, | ვიწყოთ ცრემლისა დენასა! |
| Strophe: 2838_[2730] | ||
| Verse: a | არ მოვსტყუვდები ლაყბითა, | მაქუ̂ს ჟამთა გამოცდილობა, |
| Verse: b | ბერიკაცი ვარ, მაჩნია | ომშიგან ჭირთ-ნახულობა, |
| Verse: c | მოკაზმული ვარ სარკენლად, | გინახო მოწიფულობა, |
| Verse: d და | დასცადე ჩემი ძალ-გული | და ჩემი ჭანგ-მახვილობა! |
| Strophe: 2839_[2731] | ||
| Verse: a | ზურაბ უთხრა: "ბერო კაცო, | დამიკოდე გული წყლული! |
| Verse: b | სჯობდა შინა მისულიყავ | დაგელივა მუნვე სული, |
| Verse: c | ცხენი ქუ̂ასა გამოაბეს, | ბარგისტანით შეკაზმული, |
| Verse: d და | ჭმუნვით იყუ̂ნეს, ორთავ ედგა | შეჭირვებით სავსე გული. |
