| Strophe: 2840_[2732] | ||
| Verse: a | რა ამართეს მათ პირები, | ლომი ლომსა შეეჭიდა, |
| Verse: b | ტანსა ოფლი სისხლიანი | მათ კოჭამდის ჩამორცხიდა. |
| Verse: c | ზურაბ პირი აცააღო, | ჰგავს, ვეშაპი მზეს ჩანთქმიდა, |
| Verse: d და | ერთი ჴელი კისერს მიჰყო, | სხვით ბარკალსა მოეკიდა. |
| Strophe: 2841_[2733] | ||
| Verse: a | შეჰკეცა და ზე აიღო, | დაიზახა: "აბორია, |
| Verse: b | მედგრად დასცა მიწაზედან, | პირი მტვერსა გაურია, |
| Verse: c | ვითა ვეფხი, ზედ შეახლტა, | შვილი მამას მოერია, |
| Verse: d და | თავს ლამობდა მოკუ̂ეთასა, | სული აღარ დაულია. |
| Strophe: 2842_[2734] | ||
| Verse: a | როსტომ თქუ̂ა: "მივხუ̂დი ვეშაპსა, | ვარ უიმედო სულისა! |
| Verse: b | თქმა მიჯობს, გამოცხადება | საქმისა დაფარულისა, |
| Verse: c | გმირო ჯომარდო, ყმაწვილო, | ალვა ხარ ედემს რგულისა, |
| Verse: d და | აქ თქუ̂ენი წესი არ არის, | სხვა არის ჩუ̂ენის რჯულისა. |
| Strophe: 2843_[2735] | ||
| Verse: a | აქა ვინცა ერკინების | პილოტანი ფალავანსა, |
| Verse: b | პირველზედან არას ავნებს, | არც პატიმრად წაიყუ̂ანსა, |
| Verse: c | თუ მეორედ მოერევის, | თავსა ლომსა დაირქუ̂ამსა, |
| Verse: d და | ფიცხლად თავსა გააშორებს, | სატაგრუცოდ მიიყუ̂ანსა. |
| Strophe: 2844_[2736] | ||
| Verse: a | ამ ღონითა როსტომ იჴსნა | ვეშპის პირით თავი მარად. |
| Verse: b | ზურაბ უთხრა: "ბერო-კაცო, | ლაყაფს კრეფა უნდა არად, |
| Verse: c | გამიშვიხარ, სადანამდი | დღეს გათავდეს შენი დარად, |
| Verse: d და | აწ დღესითგან დაიჭირე | სული ჩემგან იადგარად!" |
| Strophe: 2845_[2737] | ||
| Verse: a | მოტყუვდა გმირი ყმაწვილი | ამისი იმედეული, |
| Verse: b | ჯომარდი გულოვნობითა, | ჟამად ვერვისგან ძლეული, |
| Verse: c | ლაშქართა შიგა მოვიდა | ნაბრძოლი, აბჯარ-ქნეული, |
| Verse: d და | იგ უმაშუ̂რალოდ, ვითომცა | ალვა, ნიავთა რხეული. |
| Strophe: 2846_[2738] | ||
| Verse: a | შემოირტყა მშვილდ-კაპარჭი | თამაშობად გამოვიდა, |
| Verse: b | ინადირა, მჴეცნი მოსრნა, | თავის სრასა შემოვიდა, |
| Verse: c | პირ-მთვარენი გვერცა უსხდა, | მერმე მკუ̂რელნი შემოვიდა, |
| Verse: d და | სმა და ლხინი გაახშირეს, | მზე უღრუბლოდ ამოვიდა. |
| Strophe: 2847_[2739] | ||
| Verse: a | ზურაბ ამბობს ომთ ამბავსა, | მჭუ̂რეტელთათჳს სასურველი, |
| Verse: b | რაცა ექნა როსტომისთჳს, | ა გაეშვა რასთჳს მრთელი, |
| Verse: c | გულსა ედვა ქაჯის ბადე, | ომან იკრა პირსა ჴელი, |
| Verse: d და | უთხრა გასძეხ სიცოცხლითა, | დაგიბნელდა დღე ნათელი! |
| Strophe: 2848_[2740] | ||
| Verse: a | ვა შენი ტანი მაღალი, | პირისა შვენიერობა, |
| Verse: b | ბეჭ-მკერდი, მკლავი და ლახტი | და ავჟანდათა გრძელობა, |
| Verse: c | საქმე დაბალი მკუ̂ახედ ჰქენ, | იწყე თავისა მტერობა, |
| Verse: d და | შენ უზებარი გაუშვი, | დაჰკარგე ბედნიერობა! |
| Strophe: 2849_[2741] | ||
| Verse: a | ამა საქმითა შენზედა, | ნახავ, რა მოიწევისა! |
| Verse: b | შენი სიცოცხლე ცუდია | დღესითგან, გარდაჰჴდებისა, |
| Verse: c | სადგომისაკენ წავიდა, | ტირს, გული დაუჭკნებისა, |
| Verse: d და | თქმულია, მტერი ბედითი | მტერთგან არ იწუნებისა. |
| Strophe: 2850_[2742] | ||
| Verse: a | შესარცხვენლად ზურაბს ესმა | რა ომანის პირისაგან, |
| Verse: b | მან მეჯლიში გაიყარა, | მოეშალა ლხინისაგან, |
| Verse: c | ჯავრიანი შუღლს აპირობს, | დნების უფრო ცვილისაგან, |
| Verse: d და | მას ღამესა უნაწილოდ | დარჩა ტკბილის ძილისაგან. |
| Strophe: 2851_[2743] | ||
| Verse: a | როსტომს ზურაბ რა დაეხსნა, | მოუბრუნდა მკუ̂დარსა სული. |
| Verse: b | თქუ̂ა თუ: "მოვრჩი, ახლა ვჰპოვე | მე სიცოცხლე დაკარგული!" |
| Verse: c | იგ შეიქნა, ვითა გუ̂რდემლი, | -- ბასრი ჴრმალი გამახული, |
| Verse: d და | მერმე წყალსა მოცამართა, | გაჰჴმობოდა სიცხით გული. |
| Strophe: 2852_[2744] | ||
| Verse: a | სვა წყალი, პირი მიწასა | დასდვა, ილოცავს ნებასა, |
| Verse: b | ღმერთს რა გაეგო, არ იცის, | იაჯდა გამარჯვებასა, |
| Verse: c | ეტლი უკუღმა მბრუნავი | ისწრაფდა გამწარებასა, |
| Verse: d და | მათ უპირებდა გჳრგჳნსა | მოჴდასა, გამტვერებასა. |
| Strophe: 2853_[2745] | ||
| Verse: a | ლაშქართა შიგან მოვიდა | როსტომ პირ-გაყუ̂ითლებული, |
| Verse: b | წინ მოეგებნეს თავადნი, | ნახვად იმისთვის რებული, |
| Verse: c | მათ უთხრა მისი ამბავი, | ვარ დღითა შევიწრებული, |
| Verse: d და | ჴელ-მწიფეს წინა მოვიდა | პირ-ჭმუნვით, გამწარებული. |
| Strophe: 2854_[2746] | ||
| Verse: a | მოახსენა: "აწ სიცოცხლე | დღეთა ჩემთა გარდაჰჴდების! |
| Verse: b | რაც მინახავს, მეომარი | სხვა მისებრივ არ იქნების, |
| Verse: c | ნიანგი და დევ-პილონი | ძალად არას ედარების, |
| Verse: d და | რა გინდა რა გრძლად ვიბრძოლოთ, | ვით უჴორცო, არ დაშუ̂რების! |
| Strophe: 2855_[2747] | ||
| Verse: a | სხვა მეომარი მის მეტი, | იცით, ვერ გამმაგრებია?!. |
| Verse: b | ამისგან კიდევ სიკუ̂დილი | ჩემი არ მიაზრებია, |
| Verse: c | თუ მამერევის, ისრევე | დღეთაგან გარდავჰჴდებია, |
| Verse: d და | საამს მივართვამ ამბავსა, | ნარიმანს ვესტუმრებია!" |
| Strophe: 2856_[2748] | ||
| Verse: a | ნაღუ̂ლითა ცოტა რამ ჭამა | როსტომ გულითა ქუ̂ელითა, |
| Verse: b | მას ღამე ღმერთსა ევედრა | სიტყუ̂ითა საკუ̂ირველითა: |
| Verse: c | "ნუ ამოაგდებ ქექაოზს, | ერანსა საძირკუ̂ელითა, |
| Verse: d და | ნურც გათავდების ჩემი დღე | ამ ფალავნისა ჴელითა!" |
| Strophe: 2857_[2749] | ||
| Verse: a | ინადირებს ერანელთა | უადვილეს ჩიტისაგან, |
| Verse: b | უიმედოდ დაჴდებიან | ტახტისა და ციხისაგან, |
| Verse: c | ბანოვანნი უპატიოდ | ითრევიან თურქისაგან, |
| Verse: d და | ბევრი სული ამოსწყდების, | წაირღუ̂ნების სისხლისაგან. |
| Strophe: 2858_[2750] | ||
| Verse: a | რა გათენდა, ზურაბ შეჯდა, | იგ სამანდსა მოირბევდა. |
| Verse: b | დღეს რკენითა გავიჩინოთ, | ფალავანო!" -- მაღლად ჰყეფდა. |
| Verse: c | შვენება და ჯომარდობა | მისი როსტომს აკუ̂ირვებდა, |
| Verse: d და | საუბარი ომანისი | ზურაბ ჯავრით აღელვებდა. |
