| Strophe: 2874_[2766] | ||
| Verse: a | მზე ამაღლდა გუბადზედა, | ჴმელთა იწყეს სარაჯობად, |
| Verse: b | არ მოვიდა ლაშქარს შიგან | ჴელ-მწიფეთა როსტომ ჴმობად, |
| Verse: c | თქუ̂ეს თუ: "მოკუ̂და პილოტანი, | ღმერთს მოუნდით ჩუ̂ენ დამჴობად, |
| Verse: d და | ოცი კარგი ცხენოსანი | წამოვიდა ამბვის ცნობად. |
| Strophe: 2875_[2767] | ||
| Verse: a | მინდორშიგან ორნი ცხენნი | ებნეს, როსტომ ვეღარ ნახეს, |
| Verse: b | თქუ̂ეს თუ: "მოკუ̂და უსაცილოდ", | -- მათ ლახვარი გულსა ახეს, |
| Verse: c | თავსა ტვინი დაუბრუნდა, | თავადებმან ივაგლახეს, |
| Verse: d და | იგ მოვიდეს ქაოზს წინა, | ტირილითა სულ-თქმით ახეს. |
| Strophe: 2876_[2768] | ||
| Verse: a | ქაოზს ჰკადრეს : როსტომისგან | " ტახტ-გჳრგჳნი დაიცალა, |
| Verse: b | ლაშქართაგან ტირილითა | ჩანგ-ბარბითი მოიშალა, |
| Verse: c | საწუთროსა ადუღებდა, | სპათა რაზმი აიშალა!" |
| Verse: d და | ერანელნი ფალავანნი | ქაოზ წინა შეიყარა. |
| Strophe: 2877_[2769] | ||
| Verse: a | უბრძანა ქოსთა შებერვა, | -- "ლაშქარნი დაჰკაზმენითა!" |
| Verse: b | საფადი, ტუსი მოვიდა, | უმძიმს, ჩიოდა ენითა: |
| Verse: c | "დაეკაზმენით საომრად, | მინდორთა გაეწყუ̂ენითა, |
| Verse: d და | ორთა ლომ-კაცთა ამბავი | აწ მართლა შეიგენითა!" |
| Strophe: 2878_[2770] | ||
| Verse: a | ტუსიმ თქუ̂ა: ერანს" მიწათა | ჟამია დატირებისა! |
| Verse: b | დიდებულნო და თავადნო, | დღე ჩუ̂ენი აოჴრდებისა! |
| Verse: c | თუ როსტომ მოკუ̂და, უცილოდ | აწ ჩუ̂ენი გარდაგუ̂ჴდებისა, |
| Verse: d და | ერანელთაგან საომრად | ზურაბს ვინ დაუდგებისა?!. |
| Strophe: 2879_[2771] | ||
| Verse: a | ზურაბ ნახა, ლაშქარშიგან | აშლილობა წყობით არა, |
| Verse: b | როსტომს უთხრა: "მამა ჩემო, | ჩემმან საქმემ ჩაიარა, |
| Verse: c | თურქთა საქმე სხვარიგ იქნა, | ღმერთმან რისხვა დაამყარა, |
| Verse: d და | აწ ამითა შემიწყალე, | მათ ქექაოზ ავნოს არა. |
| Strophe: 2880_[2772] | ||
| Verse: a | ჩემად საშველად მოსულან, | აქ ჩემგან იმედეულნი, |
| Verse: b | გზაშიგ არ წაჴდენ ღალატად | შეშინებულნი, ძლეულნი. |
| Verse: c | წავიდნენ უზურაბონი, | მტირალნი ცრემლ-დათხეულნი. |
| Verse: d და | დედა ჩემს წინა მივიდნენ, | საყელო-გარდახეულნი!" |
| Strophe: 2881_[2773] | ||
| Verse: a | ფალავანი რაშსა შეჯდა, | ჴელ-მწიფეს წინ წამოვიდა, |
| Verse: b | ჯაჭუ̂-ჯავშანი გარდეხივა, | ვით ღრუბელი მოგრგვინვიდა, |
| Verse: c | თავსა მიწა გარდეყარა, | ველთა სისხლით შეღებვიდა, |
| Verse: d და | თმა და წვერი დაეგლიჯა, | მელნის ტბათა ცრემლსა ღუ̂რიდა. |
| Strophe: 2882_[2774] | ||
| Verse: a | როსტომ ნახეს მამავალი, | სადავესა აცაზიდნეს, |
| Verse: b | პირ-დამჴობით ერანელთა | ღ(მრ)თისა მადლი გაადიდნეს, |
| Verse: c | ნახეს როსტომ გაგლეჯილი, | საყელონი გარდეხივნეს, |
| Verse: d და | გაკუ̂ირვებით მიეგებნეს, | სპანი ჴელსა მოეკიდნეს. |
| Strophe: 2883_[2775] | ||
| Verse: a | ჰკითხეს თუ: "ლომო, რა მოჴდა, | გვიბრძანეთ, რაცა ჰქენითა!" |
| Verse: b | როსტომ თქუ̂ა გულ-მდუღარემან | ძნელად სამბობი ენითა: |
| Verse: c | "ვაიმე, ლხინის მამლოდნე, | აწ ჭირით ავივსენითა! |
| Verse: d და | რისხვა მოვიდა ზეგარდმო, | თავი მოვიკალ ჴელითა! |
| Strophe: 2884_[2776] | ||
| Verse: a | არ მეგონა, ზურაბ მოვჰკალ, | ვაგლახ მეა, ჩემი შვილი! |
| Verse: b | ჯომარდი და გულოვანი, | სასახელო ალვა-ზრდილი, |
| Verse: c | ერანელთა გაუკუ̂ირდა, | გრგვინვა შექნეს მათ, ტირილი, |
| Verse: d და | უჭკოდ გაჴდა სევდისაგან | როსტომ, იდვა დაბნედილი. |
| Strophe: 2885_[2777] | ||
| Verse: a | ჭკუათ მოდგა პილოტანი, | მოუბრუნდა სული გვამსა, |
| Verse: b | დავედრულსა იგონებდა | ზურაბისგან თუ რაზომსა: |
| Verse: c | "ავად გაჴდა ჩემი საქმე, | გარდავასხი სისხლი ჴომსა, |
| Verse: d და | ერანელთა შეეხვეწა, | -- "ნუ აპირებთ თურქთა ომსა!" |
| Strophe: 2886_[2778] | ||
| Verse: a | ჩემზედა რისხვით მოვიდა | კორონოზ ანაზდეული, |
| Verse: b | რადგან ვარგივარ საცოცხლოდ, | ეშმაკისაგან ძლეული, |
| Verse: c | ამაზედ ზავარ მოვიდა, | მტირალი, გულ-მტკივნეული, |
| Verse: d და | გაგლეჯილიყო, მოსთქუ̂ემდა | საყელო-გარდახეული. |
