TITUS
Shahname 1 and 2: Metrical parts
Part No. 151
Previous part

Chapter: 68 
აქა ამბავი ქაიხოსროვისა: ფირანისაგან მოყვანა და ნახვა







Strophe: 3109_[3001] 
Verse: a       ათისა წლისა იქმოდა   საქმეთა სადევგმიროთა,
Verse: b       დათვსა, მგელსა და ნიანგსა,   ადვილ მოჰკლევდა პილოთა,
Verse: c       ველურსა ღორსა, ლომ-ვეფხსა   ადგილთა უადგილოთა,
Verse: d    და   ჰჴოცდის შეშისა მშვილდითა,   ისრითა მით უპიროთა.






Strophe: 3110_[3002] 
Verse: a       აღარ მორჩილობს გამზრდელთა,   მისგან აქვს შიში რიდისა,
Verse: b       ფირანს უჩივლეს: "პირველად   ეს თხასა მოგვიკლვიდისა,
Verse: c       აწ ნადირობა ლომ-ვეფხთა   სწორად სჩანს, ვითა ჩიტისა,
Verse: d    და   თუ რა ევნების, წაჴღების   ჩვენ ჭირთნახული დიდისა.






Strophe: 3111_[3003] 
Verse: a       ფირან თქვა: "არ დაიმალვის   გვარი," -- არ ოდენ ჩიოდა, --
Verse: b       მარქაფას შეჯდა, წავიდა,   მდაბლად ხოსროვით ყიოდა,
Verse: c       უჴმო მას, ყელსა აკოცა,   თვალთ ცრემლი ჩამოსდიოდა,
Verse: d    და   პირი გულზედა დაიდვა:   "რჯულწმიდავ, გნახე ძლიო და!






Strophe: 3112_[3004] 
Verse: a       შენითამც ნათობს თურანი    დღემან დაგიცოს მზიანმა!"
Verse: b       -"მიკვირს მეცხვარეს სალამად"   ყმაწვილმან ჰკადრა ჭკვიანმა.
Verse: c       -"გვარად არა ხარ მეცხვარე"   ფირან თქვა თვალ-ცრემლიანმა,
Verse: d    და   ცხენს შესვა, თან წაიტანა,   მას მისი ნახვა იამა,






Strophe: 3113_[3005] 
Verse: a       ფირან თქვა თუ: აფრასიობ   " რა შეიტყობს, ეწყინების,
Verse: b       სჯობს განდობა, ამ ყმაწვილსა   მაშინ რამე გარდუწყდების;
Verse: c       წამოვიდა, მოაჴსენა:   "აწ დამალვა არ ეგების,
Verse: d    და   ჯავრიანსა საწყინარი   კაცსა ყოლე არ ეთხრობის.






Strophe: 3114_[3006] 
Verse: a       შენსა ქალსა ყმაწვილი ჰყავს,   ესე მაშინ დაგიმალე,
Verse: b       მალვით არის, მას-უკანით   მეცხვარეთა მივათვალე".
Verse: c       აფრასიობ დაიმადლა:   "ვნახოთ, აქა მოიყვანე,
Verse: d    და   კარგი იყოს -- ფიცხლავ მოვჰკლათ,   მამის გზასა უძღვნათ მალე".






Strophe: 3115_[3007] 
Verse: a       რა ოთხი თვე გამოვიდა,   ფირან იჴმო ჴელმწიფემან,
Verse: b       უბრძანა თუ: "არა მძინავს,   გამიმწარა დღე ნათელმან,
Verse: c       მე სიცოცხლე გამიარმა   სიაოშის ახლა ძემან,
Verse: d    და   ასრე ვითა მოიწიფოს,   არ გაზარდოს დედის რძემან!






Strophe: 3116_[3008] 
Verse: a       ნუ გიკვირს, სიბრალულითა   თუ გული გეწვებოდესა,
Verse: b       ფრიდონის შვილის-შვილია,   ცხვართან, ვით იზრდებოდესა!
Verse: c       თუ მისგან ავი ჩემზედ რა   განგებით მოჰჴდებოდესა,
Verse: d    და   არ შეიცვლების განგება,   რომ კაცი ირჯებოდესა.






Strophe: 3117_[3009] 
Verse: a       მან მამა არ მოიგონოს,   გავზარდოთ სიხარულითა,
Verse: b       თუ ავცნობობას შევუტყობ,   თავს მოვჰკვეთ, ვფიცავ რჯულითა".
Verse: c       ფირან თქვა: "თვით შეისწავლე,   ჭკვა იცნობს გულსა გულითა,
Verse: d    და   მამას ვერ იცნობს, ნუ ბრძანებთ   საქმითა მუნებურითა.






Strophe: 3118_[3010] 
Verse: a       გაზარდე, შვილად დაგრჩების   შენ გვართა ნასყიდივითა,
Verse: b       არ ავნო, ფიცი მიბოძე,   გული დამიდევ იმითა;
Verse: c       ფრიდონ თეთრს ტახტსა ესევდა,   ქნის სამართალი ზიმითა,
Verse: d    და   მან ღმერთი მართლად აჴსენის,   ქნა ჴელმწიფობა იმითა".






Strophe: 3119_[3011] 
Verse: a       რა ესმა, თქვა აფრასიობ    ფიცითა ჴელმწიფურითა:
Verse: b       "დღემან ლაჟვარდმან, ღამემან,   მე ღმერთსა ვფიცავ გულითა,
Verse: c       ფრინველ-ნადირნი რამ შექმნა,   არის ყოველი რჯულითა,
Verse: d    და   მე არა ვავნო მას ყრმასა   საქმით და სიტყვა-სულითა.






Strophe: 3120_[3012] 
Verse: a       ღმერთმან მკითხოს უსამართლო   დაემართოს, თუ ავი და,
Verse: b       არსით ეცეს ცივი ქარი,   ყოვლი სული მას ნატრიდა;
Verse: c       მისგან ავი არა ვნახო,   ჩემი გული მზედ სახვიდა".
Verse: d    და   ფირან მადლი გარდიჴადა,   მოსაყვანლად წამოვიდა.






Strophe: 3121_[3013] 
Verse: a       მოვიდა და ქაიხოსროს    მოაჴსენა: "აქა მოდი,
Verse: b       გულს გონება გააშორე,   რაცა გითხრა, მას იქმოდი;
Verse: c       ჴელმწიფესა წინ მიგიყვან,   უცხოფერად იქცეოდი,
Verse: d    და   ომისასა თუ გკითხევდეს,   სიხარულსა უამბობდი.






Strophe: 3122_[3014] 
Verse: a       დღე არ შემოკლდეს შენზედა,   მე ვერას მოგეჴმარები,
Verse: b       ზნეობა-ნაზარდობასა   ყოლე ნუ დაეკარები,
Verse: c       მშვიღობით მორჩე ამითა   ტახტისა მოსაჴმარები,
Verse: d    და   მამისა თავი იძებნო   უბრალოდ სისხლ-ნაღვარები".






Strophe: 3123_[3015] 
Verse: a       იგ მოჰკაზმა ჴელმწიფურად,   ცხენსა შესვა მობიჯარსა;
Verse: b       აფრასიობ უსინჯევდა   მკერდ-მკლავსა და წყალ-ჯავარსა,
Verse: c       მოეწონა, ფერი ექცა,   დაემსგავსა სახედ მკვდარსა,
Verse: d    და   ფირან თრთოდა, ვითა წნორი,   არ აზრობდა მორჩენასა.






Strophe: 3124_[3016] 
Verse: a       ჰკითხევდა მას აფრასიობ,    -- ამბავნი ღამე-დღისანი:
Verse: b       "შენ რას იქმოდი ცხვართანა,   ეტლნი თქვენ მთვარე-მზისანი,
Verse: c       მითხარ, -- ვით გიამებოდა   საქმე მის ადგილისანი?"
Verse: d    და   ხოსრომ თქვა: "მგელი არ არის,   არცა მაქვს მშვილდი-ისარნი".






Strophe: 3125_[3017] 
Verse: a       კვლავე ჰკითხა: "რა იციო,   სწავლა თქვენი მიამების!"
Verse: b       მოაჴსენა: "ნუ მაყოვნებ,   ვიცი ცხვარი წამოჴდების,
Verse: c       თუ იქი ვარ, კარგად ვუვლი,   ღვთით ერთიცა არ მოკვდების;
Verse: d    და   ვეფხს რა ნახავს ჭანგმახვილსა,   კაცსა გული გაუსქდების".






Strophe: 3126_[3018] 
Verse: a       მესამედ ჰკითხა ამბავი   დედის მათისა ცნევისა:
Verse: b       "ჭამა ერანის ქალაქთა,   გაქვს მოლოდინი ლევისა?"
Verse: c       ხოსრომ თქვა: "ლეკვსა თუ გავზრდი,   ნადირსა მოეტევისა,
Verse: d    და   მებრძოლსა ძაღლსა მფრეწელი   ლომი ვით დაუდგებისა?"






Strophe: 3127_[3019] 
Verse: a       გაეცინნეს აფრასიობს,    ხოსრო ნახა მოუბარე,
Verse: b       შეხედა და ფირანს უთხრა:   "არის ტახტის მოუჴმარე,
Verse: c       თავი ჰკითხო, ფერჴს გიამბობს,   არის მეტად შეუგვარე,
Verse: d    და   ვნება არა შეუძლია,   დედას ჴელთავ მიაბარე.






Strophe: 3128_[3020] 
Verse: a       ეს გაგზავნე, ჴელთავ მისცენ   სიაოშის საჭურჭლენი,
Verse: b       ზედ ჯაშუშად დააყენე   მაგას კაცნი მოკრძალენი."
Verse: c       წამოვიდა მხიარული,   შეუკაზმეს ფირანს ცხენი,
Verse: d    და   ხოსროვ შინა მოიყვანა,   თქვა: "აყვავდეს ახლად ხენი"!






Strophe: 3129_[3021] 
Verse: a       კარი გაჴსნა საჭურჭლეთა,   უძველესი რაცა იყო,
Verse: b       ცხენ-აბჯარი, ვეცხლის ტახტი   უძღვნა, მისთვის გამოიღო,
Verse: c       აუკიდა თვალ-გუარი,   რაცა ოდენ წამოიღო,
Verse: d    და   მას ქალაქსა გამოგზავნა,   რომ საეკლედ გასულიყო.






Strophe: 3130_[3022] 
Verse: a       მოვიდეს მათსა სამყოფსა,   დედა იხარებს ძისაგან,
Verse: b       კაცნი გამოჩნდეს, ემთხვივნეს,   მადლსა იაჯდეს ღვთისაგან:
Verse: c       "ასეთი შტო გამოსულა   მისის ნაგლეჯის ხისაგან,
Verse: d    და   სიაოშ ნათლად სულით ყოს,   ეს იჴსნას ავი დღისაგან!"






Strophe: 3131_[3023] 
Verse: a       რა სიაოშ უწყლად მოკლეს,   სისხლი მიწას ეწვთებოდა,
Verse: b       მაზეღ ხენი ამოვიდეს,   წვერი ცასა შესწვდებოდა;
Verse: c       პირის-სახე ფურცლად ესხა,   სულად მუშკსა იგი სჯობდა,
Verse: d    და   ვინცა ნახის, უხაროდა,   მგლოვარეთა ნუგეშს სცემდა.






Strophe: 3132_[3024] 
Verse: a       წესია, ამ საწუთროსა   ნუ ემოყვრები გულითა
Verse: b       იამე, ვირემ შეგეძლოს,   სჯობს იყავ წმიდა რჯულითა;
Verse: c       ეტლსაცა ზიხარ -- მოჰკვდები,   მიწა გიც სასთაულითა,
Verse: d    და   ვიწრო ტაგრუცი მიგელის   წესითა დარბაზულითა.






Next part



This text is part of the TITUS edition of Shahname 1 and 2: Metrical parts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 26.4.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.