| Strophe: 3203_[3099] | ||
| Verse: a | შორით წყარო დაინახა, | სამოთხისა დასაგვანი |
| Verse: b | ჴელთა ჭიქით ღვინო ჰქონდა, | ჯდა ყმაწვილი საროტანი, |
| Verse: c | თავსა ერჭო ვარდის კონა, | მზესა სჯობდა მონავანი, |
| Verse: d და | ტანსა ესხა ტურფა ტყავი, | ტახტსა იჯდა ფალავანი. |
| Strophe: 3204_[3100] | ||
| Verse: a | გივმან ნახა, გაეხარდა, | ჴელი ჴელსა შეიტყება, |
| Verse: b | მას საჭურჭლე გამოუჩნდა, | აქანამდის რომ ეძება; |
| Verse: c | ხოსროვ იტყვის: გივი" არის, | შეიცვლების არ განგება", -- |
| Verse: d და | თქვა: "მოსულა წასაყვანლად", | -- ადგა, წინა მიეგება. |
| Strophe: 3205_[3101] | ||
| Verse: a | გივმან ჰკადრა: "თქვენ მიბრძანეთ | ჭკვა-გონება ქცევა-ქნისა, |
| Verse: b | სიაოშის თუ შვილი ხარ, | ნათესავი ჴელმწიფისა!" |
| Verse: c | ხოსროვ ჰკითხავს: "სით მოსრულხარ | ერანელი შორის გზისა, |
| Verse: d და | თუ გივი ხარ, რად მიმალავ, | შვილი გმირის გოდერძისა?" |
| Strophe: 3206_[3102] | ||
| Verse: a | გივმან თქვა: "მიკვირს სით მიცნობ, | სახელი ვის უთხრობია!" |
| Verse: b | --"ვიცი ყოველი, დედასა | ცნობითა უამბობია: |
| Verse: c | სიზმრად უნახავს სიაოშს, | მას რაცა წაჰკიდებია, |
| Verse: d და | ჴელმწიფობისა გამჴსნელი | კლიტე შენ გამოსჩნდებია; |
| Strophe: 3207_[3103] | ||
| Verse: a | ერანით გივი მოვიდეს, | გმირია ასაკობითა, |
| Verse: b | მან წაიყვანოს სატახტოდ | მზე ალვა-ნაზარდობითა; |
| Verse: c | მოირჭმის, იმან აავსოს | საწუთრო მამაცობითა, |
| Verse: d და | მამისა სისხლი იძებნოს | შვიდწილად ნაკეცობითა". |
| Strophe: 3208_[3104] | ||
| Verse: a | გივმან თქვა: "რა გძეს ნიშანი, | გიცან ალვისა ტანადა!" |
| Verse: b | შიშველი მკლავი აჩვენა, | თქვა: ქეყუბათის" გვარადა". |
| Verse: c | რა იცნა, გივი ატირდა, | ცრემლი სდიოდა ღვარადა, |
| Verse: d და | ვითა ალვანი მოიჭვდნეს, | მერმე უკუდგნეს ჯანადა. |
| Strophe: 3209_[3105] | ||
| Verse: a | ხოსრომ ჰკითხა მას ამბავი | როსტომ- ტუსი- გოდერძისა, |
| Verse: b | გივმან ჰკადრა: "ღმერთსა უნდი | შენ პატრონად ერანისა, |
| Verse: c | მეც მიბოძა დღეს ნახვითა | ერთი კიდე სამოთხისა, |
| Verse: d და | შენის პოვნით გავიხარე, | გამინათლღა სიმგვრგვლე ცისა. |
| Strophe: 3210_[3106] | ||
| Verse: a | არვინ აზრობს სიცოცხლესა | ჩემსა, ძებნად შენთვის მოვე, |
| Verse: b | მადლი ვჰკადრე შემოქმედსა, | ჭირთა ნაცვლად რომე გპოვე". |
| Verse: c | წამოვიდენ, საამბობლად | გაამჩივნა თავი კვლავე, |
| Verse: d და | ჰკითხა საქმე ქაოზისა: | "მითხარ, ყველა გამითავე". |
| Strophe: 3211_[3107] | ||
| Verse: a | გივმან ყველა მოაჴსენა | გოდერძისგან სიზრმის მცნება, |
| Verse: b | სიაოშის საქმისათვის | ქაოზ მეფის დაბერება, |
| Verse: c | ამოწყვეტა ერანისა, | ფალავანთა მჭმუნვარება, |
| Verse: d და | ხოსროვ ბრძანა: "იგი იქნას, | რაცა იყოს ღვთისა ნება". |
| Strophe: 3212_[3108] | ||
| Verse: a | გივი წინა გამოუძღვა, | ქაიხოსროს ცხენსა სმიდა, |
| Verse: b | იგ მამა-ძედ გაიფიცნეს, | ამა პირსა დაასკვნიდა; |
| Verse: c | ვერვის ეცნა მისვლა მისი, | ხვაშიადად ინახვიდა, |
| Verse: d და | ინდოური ჴმალი ჰქონდა, | ვინცა ნახის, თავსა სჭრიდა. |
| Strophe: 3213_[3109] | ||
| Verse: a | რა ფარანგოზ გაიგონა, | შიშვეული გულთქმით ახავს, |
| Verse: b | თქვა: "საძილოდ არ გვცალიან, | გაპარული გზასა ლახავს, |
| Verse: c | კაცი რაზომ გაირჯების, | იგ ბოლოჟამ ლხინსა ნახავს, |
| Verse: d და | თუ შეიტყობს აფრასიობ, | ჩვენ ცოცხალსა ვერვინ გვნახავს". |
| Strophe: 3214_[3110] | ||
| Verse: a | იტყვის: "მალვით ჩვენი წასლვა | ნამეტნავად მესწრაფების, |
| Verse: b | თქვენ წაიღეთ უნაგირი, | მულღანზარი წინ დაგხვდების, |
| Verse: c | ჯოგი მოვა წყლისა მსმელი, | მზე გუმბათსა ამაღლდების, |
| Verse: d და | იცნობს ლაგამ-უნაგირსა, | შავი გვერდსა მოგიდგების. |
| Strophe: 3215_[3111] | ||
| Verse: a | "შეჰკაზმეთ" -- მაშინ დავედრა, | სიაოშს რომ მოჰკლვიდესა -- |
| Verse: b | "ქართაც ნუ დამორჩილდები" | -- მთათა და ველთა ვლიდესა, |
| Verse: c | მას ყოფნა ნადირთა თანა, | ჰაერთა გვერდი ჰკიდესა, -- |
| Verse: d და | "კაცისა პირი არ ნახო, | ვირ ხოსროვ არ მოვიდესა". |
| Strophe: 3216_[3112] | ||
| Verse: a | წავიდეს და გაემართნეს, | შიშვეულთა სულთქმით ახეს, |
| Verse: b | ხოსროვ შეჯდა გივის ცხენსა, | მას მოყვასთა ვერ უზრახეს, |
| Verse: c | მულღანზარში რა მივიდეს, | წყლისა მსმელი ჯოგი ნახეს, |
| Verse: d და | უნაგირი ჴელთა ჰქონღა, | ბეზათ იცნეს, ფიცხლავ აქეს. |
| Strophe: 3217_[3113] | ||
| Verse: a | იცნა ცხენმან უნაგირი, | გაქცევასა არ გაჰპირდა, |
| Verse: b | ნახა სიგრძე ავჟანდისა, | ისულთქნა და ა-ცა-ტირდა; |
| Verse: c | თქვა: "სანაცლო პატრონისა | ამის მეტი ვინ მიღირდა, |
| Verse: d და | ხოსროვ ვპოვე ჭირთა ნაცვლად, | ველთა ძოვნა რაცა მჭირდა!" |
| Strophe: 3218_[3114] | ||
| Verse: a | შეჰკაზმა და ზედა შეჯდა, | განგებასა ადიდებდა, |
| Verse: b | თვალთა ცრემლი გარდმოსცვივდა, | მამის საქმეს აჴსენებდა; |
| Verse: c | დეზი დაძრა, გააფრინვა, | მზისა შუქი ნამსა ჰკრებდა, |
| Verse: d და | ვითა ელვა დაიკარგა, | გივი ამას იკვირვებდა. |
| Strophe: 3219_[3115] | ||
| Verse: a | გივი ღმერთსა ადიდებდა, | გული ედვა დადაღული, |
| Verse: b | ამას იტყვის: "ცხენი იყო, | ვით დაჰკარგა ჯავშანსრული, |
| Verse: c | ვა, თუ დევი მოგვეჩვენა, | ვნახეთ ცხენად დასახული, |
| Verse: d და | მან წაგვგვარა ქაიხოსრო, | წაჴდა ჩემი ჭირთნახული! |
| Strophe: 3220_[3116] | ||
| Verse: a | სოფელმან ლხინთა სანაცლოდ | მე მომცა გულნაკლულობა, |
| Verse: b | ნეტარ რა იქნა ჯომარდი, | ხოსროვის მოწიფულობა; |
| Verse: c | ვინ იცის ერანს სიცოცხლე | და ჩემი სულთა დგმულობა, |
| Verse: d და | ცუდ იქნა ჩემი სარჯელი, | ეზომი ჭირნახულობა!" |
| Strophe: 3221_[3117] | ||
| Verse: a | ანაზდად სითმე გამოჩნდა, | შეხედა შორით კიდესა, |
| Verse: b | სიცილით ეუბნებოდა | გივს, ახლოს რა მოვიდესა: |
| Verse: c | "მე ვიცი შენის გულისა, | სტირ, ცრემლი ღაწვთა გწვიდესა, |
| Verse: d და | გეგონა ჩემი დაკარგვა, | საჴმილი დაგდაღვიდესა. |
| Strophe: 3222_[3118] | ||
| Verse: a | შენ ჩავარდი საეჭოსა | ბედნიერის ცხენისაგან; |
| Verse: b | "იყო რამე ეშმაკური, | ან მოტყუვდა დევისაგან, |
| Verse: c | იგ ყმაწვილი მან წამგვარა, | დღეთა დავლევ მე ვისაგან". |
| Verse: d და | გული მზეებრ გამინათლდა | ბეზათისა რბევისაგან". |
| Strophe: 3223_[3119] | ||
| Verse: a | გარდაჴდა და გივმან ქება | ჰკადრა, ჭირნი გა-ცა-ქარნეს, |
| Verse: b | --"პირი შენი ბედნიერი | ვნახე, ლხინმან და-ცა-გვფარნეს". |
| Verse: c | გულსაყვარლად ილაღობდეს, | წამოსავლად თავნი არნეს, |
| Verse: d და | შინ მივიღეს მხიარულნი, | იგ ფარანგოზს შეეყარნეს. |
| Strophe: 3224_[3120] | ||
| Verse: a | გააპირეს მალვით წასლვა, | ვირ სხვა კაცი შეიგებდა, |
| Verse: b | დაინახა შაბრანგ ბეზათ, | მას ფარანგოზ თვალთ არებდა, |
| Verse: c | მას თვალ-პირი გარდუკოცნა, | ყელ-ყურზედა პირს ავლებდა, |
| Verse: d და | ნარგისთაგან მონადენი | ცრემლი ღაწვთა უსოვლებდა. |
| Strophe: 3225_[3121] | ||
| Verse: a | აჴსენა, მოთქვა სიაოშ | უწყალოდ სისხლდათხეული: |
| Verse: b | "მე მქონდა დათვლით საჭურჭლე | ვერავისაგან ძლეული, |
| Verse: c | ლალ-მარგალიტი, ფეროზი | და იაგუნდი რჩეული, |
| Verse: d და | ჴმალი, ლახტი და ბაბრაბი, | -- მალვით მიც მე მისეული". |
| Strophe: 3226_[3122] | ||
| Verse: a | დარბაზშიგ ჰქონდა საჭურჭლე | ფარანგოზს მალვით სხვათაგან, |
| Verse: b | გულწყლულმან მისნი კლიტენი | გივს მისცა ზარდახშათაგან, |
| Verse: c | უბრძანა: "ჩვენთვის მოსრულხარ, | შენ გარჯილი ხარ გზათაგან, |
| Verse: d და | რაცა გინდოდეს, აიღე | ოქრო და თვალ-გუართაგან. |
| Strophe: 3227_[3123] | ||
| Verse: a | აქანამდი ჩვენ გვებარა | ეს საჭურჭლე დაბეჭდული, |
| Verse: b | ყოველივე მიიბარე | ვერავისგან გარდათვლილი, |
| Verse: c | ვერავინ ქნა ჴორციელმან, | შენ გასწირე ჩვენთვის სული". |
| Verse: d და | გივმან პირი მიწას დასდვა, | დიდხან იყო დამჴობილი. |
| Strophe: 3228_[3124] | ||
| Verse: a | გივმან თქვა: "ბანოვანთ თავო, | შენ ხარ სამოთხე რჩეული!" |
| Verse: b | თვალ-მარგალიტი აიხვნა, | ჯაჭვი შიოშისეული. |
| Verse: c | გამოვიდეს და ცხენს შესხდეს | ადრითგან ჭირთა ჩვეული, |
| Verse: d და | მუზარადები დაირქვეს, | წავიდეს გულ-შიშვეული. |
| Strophe: 3229_[3125] | ||
| Verse: a | ჴმა დავარდა ლაშქარშიგან, | ფირანს კაცი გაუგზავნეს, |
| Verse: b | რაცა ქნილა, ყოველივე | მოაჴსენეს, გაუმჟღავნეს: |
| Verse: c | მალვით გივი მოსრულიყო, | უცნაურად არ გვიამბეს, |
| Verse: d და | ფარანგოზ და ქაიხოსრო | მან წაასხნა, გაიპარნეს. |
