Strophe: 3408_[3308] | ||
Verse: a | გივმან უთხრა: "ლომისათვის | შესაბმელად ნუ ისწრაფი, |
Verse: b | ვითა პილოს გარდმოსცვივის | ომსა შიგან პირსა ქაფი". |
Verse: c | ბეჟანს შუბი ჴელთა ჰქონდა, | თავს ეხურა მუზარაფი, |
Verse: d და | ჯდა, ბალაშანს თხა მოეკლა: | ჴელთა ჰქონდა მისი წვადფი. |
Strophe: 3409_[3309] | ||
Verse: a | ცხენსა იჯდა, იზახოდა: | "მე ვარ დევთა მეომარი, |
Verse: b | აწ სახელი შენი მითხარ, | რომ მოყვასთა გნახონ მკვდარი!" |
Verse: c | ბეჟან უთხრა: "შენ მგელი ხარ, | გინდა გასძღე, სჭამო მძოვრი, |
Verse: d და | ბილწო თურქო, გაგიჩნდების, | გნახო, თუ ხარ ჩემი სწორი!" |
Strophe: 3410_[3310] | ||
Verse: a | ერთმანერთსა შეუტივეს, | მათი საქმე გააცხადეს, |
Verse: b | რა შუბები დაილეწა, | აწ ლახტები დაიწვადეს; |
Verse: c | ჰკრა ბალაშანს ზურგსა ლახტი, | სულთ სალამი გარდიჴადეს, |
Verse: d და | ცხენი ბეჟან წაიყვანა, | ჯაჭვ-ჯავშანი ტანთ გაჰჴადეს. |
Strophe: 3411_[3311] | ||
Verse: a | გივი ბეჟანს მიელოდა, | იგ გზისაკენ იხედვიდა, |
Verse: b | ბალაშანის ცხენ-აბჯარსა | შვილი მამას უგზავნიდა; |
Verse: c | გამარჯვება მიულოცეს, | ბრძანა: "მირთმა ტუსის უნდა", |
Verse: d და | გაეხარნეს, თქვეს: ბალაშან | " თურქთა ზურგსა უნახვიდა". |