Strophe: 3412_[3312] | ||
Verse: a | აფრასიობ ფირანს უთხრა: | "აწვე წინა მივეგებნეთ, |
Verse: b | თვარ ლაშქარი დაფანჯული | დაგვეჭიროს, სადა ვსძებნეთ? |
Verse: c | წადი ფიცხლავ, ლაშქართათვის | გრძლად არამც ვინ დაიყბედნეთ, |
Verse: d და | ადრე მოდით, ნუ იყოვნით, | სადაც იყვნენ, ჩვენ შევებნეთ". |
Strophe: 3413_[3313] | ||
Verse: a | ქარი შეიქნა სასტიკი, | მათ ომი დავიწყებოდა, |
Verse: b | ერანელთ ბაგე ყინვითა | ერთმანერთს ეწებებოდა; |
Verse: c | მთა და მინდორი ყველაი | თოვლითა აივსებოდა, |
Verse: d და | რომ ერთმანერთი ენახა, | მათ დია ენატრებოდა. |
Strophe: 3414_[3314] | ||
Verse: a | საომარსა ცხენსა სჭამდეს, | თქვეს თუ: "ჩვენი დღე მოვიდა"; |
Verse: b | უსაზომო დაიჴოცა; | მერვეს დღესა მზე მოვიდა, |
Verse: c | გივი იტყვის: "ეს ამბავი | ყოვლს ქვეყანას ჴმა გავიდა", |
Verse: d და | ტუსიმ ბრძანა: "წასლვა გვმართებს", | -- ლაშქარშიგა შემოვიდა. |
Strophe: 3415_[3315] | ||
Verse: a | ბარამ თქვა: "შენ საუბრითა | ჩვენ სული დაგვალევინე, |
Verse: b | არ დაიმალვის ჴელმწიფე, | რასთვისა მოგვაკვლევინე? |
Verse: c | აფრასიობის სანაცვლოდ | დღეს სისხლი ჩვენ გვაზღვევინე, |
Verse: d და | იცი, თუ წინ რა საქმე გიც, | სისხლში ხე დაგვარგვევინე!" |
Strophe: 3416_[3316] | ||
Verse: a | ტუსი იტყვის: "ნუ მიზეზობთ | ეს ნაქმარი ჭირად კმარი, |
Verse: b | რევაზ უნდა თუ ლაშქართა, | ზარასპ მე მიც შვილი მკვდარი; |
Verse: c | აწ ჴირჴალი გივმან დაწვას, | მან აიღო საბოძვარი". |
Verse: d და | გივი იტყვის: "ადვილია, | წავალ ფიცხლავ მკლავ-მაგარი". |
Strophe: 3417_[3317] | ||
Verse: a | ბეჟან იტყვის: "მე გმსახურებ, | მოისვენე, გიო, შენა, |
Verse: b | გივმან თქვა თუ: "ჴელმწიფესა | რას დავჰპირდით, ის ვქნათ ჩვენა; |
Verse: c | რა მივიდე ჴირჴალზედა, | ნახოთ, ცეცხლი დავაგზენა, |
Verse: d და | სამსა ჟამსა იწვებოდენ, | მეოთხესა მოგრილდენა". |
Strophe: 3418_[3318] | ||
Verse: a | რა მონელდა ჴირჴალზედა, | მათ დაიწყეს ზედ გადენა, |
Verse: b | გაიარეს, მერმე დადგეს, | დარაჯანი გაიყენა; |
Verse: c | "აქ მოსულან ერანელნი", | -- ნიჟავს კაცმან მოაჴსენა, |
Verse: d და | ფიცხლავ კაცი გააფრინა | ჩუნჩარეხსა გიზოს წინა: |
Strophe: 3419_[3319] | ||
Verse: a | "შეღამდეს, წადი ჯაშუშად, | ჭკვიანად გაფრთხილებული, |
Verse: b | კარგად გაშინჯე ლაშქარი, | კაცი ხარ სახელდებული; |
Verse: c | ზედან დავესხნათ, შეიქნას | მინდორი გაწითლებული, |
Verse: d და | აქ ერანელთა დარაჯად | ბარამ უთქს კაცად ქებული". |
Strophe: 3420_[3320] | ||
Verse: a | ბნელა. გიზო ვერას ხედავს, | ცხენი ჴუვის ამაზედა, |
Verse: b | ბარამ წელთა ისარი ჰკრა, | მედგრად დასცა მიწაზედა, |
Verse: c | მოჰკვეთა და ჩამოიბა | მისი თავი საღრტილზედა, |
Verse: d და | ლაშქართ შიგან მოიტანა, | გააგორვა მიწაზედა. |
Strophe: 3421_[3321] | ||
Verse: a | ნიჟავ იტყვის: "უსაცილოდ | გიზოს რამე დაემართა", |
Verse: b | ვეფხის სახე დროშა ჰქონდა, | ცხენსა შეჯდა, გაემართა; |
Verse: c | გივი წინა მოეგება, | დაინახეს ერანელთა, |
Verse: d და | უთხრა: "მარტო რატომ მოხველ, | შენ სჯობიხარ თურანელთა?" |
Strophe: 3422A_[3322] | ||
Verse: a | ნიჟავ უთხრა: "ძალ-გულისა | მაქვს იმედი, ლომთა მკლავთა, |
Verse: b | მე ვარ სიძე ჴელმწიფისა, | ნათესავი ერანელთა". |
Verse: c | გივმან უთხრა: "თავს იყივნებ, | თქმა არ გმართებს პირის წყალთა, |
Verse: d და | მაგ ლაშქრითა როგორ მოხველ, | რით შეებმი გულოვანთა?" |
Strophe: 3422B_[3323] | ||
Verse: a | ნიჟავ თქვა თუ: "არ ნახულა | ჩემი დროშა წაქცეული, |
Verse: b | ციხე მაქვს და ტახტ-გვირგვინი | მე ღმრთისაგან მოცემული; |
Verse: c | ვიზამ რასმე დღეს ნაქმარსა, | ერანელთა დავსწვა გული, |
Verse: d და | ჩემი საქმე გავაცხადო, | შენ შეგექნას სინანული". |
Strophe: 3423_[3324] | ||
Verse: a | ბეჟან გივსა მოაჴსენა: | "ესე თურქი რა შავდების? |
Verse: b | ლახტით ტვინი დაუფრიწე, | საუბრითა გალაღდების". |
Verse: c | შეუტივეს ერთმანეთსა, | ეტლი მათი ამაღლდების, |
Verse: d და | ართანგ ზურგი შეაქცივა, | ნიჟავს ბედი უბრუნდების. |
Strophe: 3424_[3325] | ||
Verse: a | გაიქცა და ბეჟან მისდევს, | მიეწია, შუბი შესცა. |
Verse: b | იგ გვირგვინი თავს მოჰხადა, | აფრასიობს რომ მიეცა; |
Verse: c | ასფან უკან შემოისვა, | თურანისკენ გარდიხვეწა, |
Verse: d და | მან ასფანო ვეღარ ზიდა, | ემდურვოდა თავის ბედსცა. |
Strophe: 3425_[3326] | ||
Verse: a | ბეჟან ნახა რა ასფანო, | ვით მთვარესა მოევანა, |
Verse: b | ცხენსა უკან შემოისვა, | მამასთანა მოიყვანა; |
Verse: c | ქოსისა ჴმა გაახშირეს, | ტუსის გულმან გაიხარნა, |
Verse: d და | მერმე ციხე დააქცივეს, | თურქთა ჯოგი შემოყარნა. |
Strophe: 3426_[3327] | ||
Verse: a | აფრასიობთან მივიდა | აქ ნიჟავ შეჭირვებული: |
Verse: b | ტუსი" მოვიდა ერანით, | სფაადი სახელღებული; |
Verse: c | მოკლეს ბალაშან, მე ვნახე | ქვეყანა დალილებული, |
Verse: d და | მიჯობს, რომ ღონე მოვნახო", | ბჭობდა თავჩამოგდებული. |