| Strophe: 3427_[3328] | ||
| Verse: a | ადგა ფირან შეჭურვილი, | დარბაზითგან გამოვიდა, |
| Verse: b | აბჯრითა და საქონლითა | სრულ ლაშქართა დაჰფარვიდა, |
| Verse: c | წამოვიდა საღალატოდ, | აფრასიობ დალოცვიდა, |
| Verse: d და | პილოთა და აქლემთაგან | ზღვითი ზღვამდი გზას შეჰკრვიდა. |
| Strophe: 3428_[3329] | ||
| Verse: a | ყარაულნი წაიყენეს, | ერანელნი სადა დგესა, |
| Verse: b | მიბრუნდეს და ფირანს ჰკადრეს: | "არ არიან სიფრთხილესა". |
| Verse: c | ოცდაათი კარგი კაცი | უტაბლაკო დაწერესა, |
| Verse: d და | ძილსა შიგან უღალატეს, | ღამით ჯოგი წაუსხესა. |
| Strophe: 3429_[3330] | ||
| Verse: a | გივს ეძინა კარავშიგან, | ყველას ეთრო, ღვინო სვესა, |
| Verse: b | გოდერძიცა ფრთხილად იყო, | დაკაზმული ცხენი ჰყვესა; |
| Verse: c | რა ზახილი გაიგონა, | იგ ტუსისა კარს მიდგესა, |
| Verse: d და | მტვერითა და სიბნელითა | ვერ ხედვიდა სინათლესა. |
| Strophe: 3430_[3331] | ||
| Verse: a | "ადეგ, მოვიდა ლაშქარი" | -- გივი ტუსს ეუბნებოდა, |
| Verse: b | ჴელთ ზროხის-სახე ლახტი აქვს, | ლაშქარშიგ იარებოდა. |
| Verse: c | "ჰკარ, მოჰკალ, შეჰკარ, შეიპყარ" | -- მისი ჴმა გაჴშირდებოდა, |
| Verse: d და | მკვდრითა აივსო მინდორი, | თურანელთ ემატებოდა. |
| Strophe: 3431_[3332] | ||
| Verse: a | დაჴოცილი ერანელნი, | ზოგი იყო დაკოდილი, |
| Verse: b | ქოს-ნაღარა დახეული, | დროშა იდვის წაქცეული; |
| Verse: c | ვინ ცოცხალი მორჩომოდა, | ჴელთა ჰყვანდა შეპყრობილი, |
| Verse: d და | მამა შვილსა ვეღარ ხედავს, | იჭვრეტიან გლახ-გულწყლული. |
| Strophe: 3432_[3333] | ||
| Verse: a | რა დაბერდების, საწუთრო | კაცს ანაზდ გარდუბრუნდების, |
| Verse: b | მოჰჴდის ქუდსა და გვირგვინსა, | ვისზედაც გაგულისდების. |
| Verse: c | მისჩანს სირცხვილად სახელი, | ვის ბედი გაუგუვდების. |
| Verse: d და | მორჭმა, დამცრობა კაცისა | ღმერთს არას გაუკვირდების. |
| Strophe: 3433_[3334] | ||
| Verse: a | ფროდის მოკლვა უბრალოსი | ერანელთა თავს აბრალეს, |
| Verse: b | ქასრონისკენ წამოვიდეს, | გასაქცევლად თავნი არნეს; |
| Verse: c | კარვები და ტახტ-გვირგვინი | თურანელთა დაუყარნეს, |
| Verse: d და | ვინც ცოცხალი მორჩომოდა, | მთაზედ ტუსის შეეყარნეს. |
| Strophe: 3434_[3335] | ||
| Verse: a | იყო ყველა დაკოდილი, | მკვდართა აღარ აჴსენებდეს, |
| Verse: b | მათ აქიმი აღარა ჰყავს, | ცრემლი ღაწვთა უსველებდეს; |
| Verse: c | ყმამა შვილსა ვეღარ ხედავს, | ძმა ძმისათვის თვალს არებდეს, |
| Verse: d და | თუ ჟამთაგან რა მოჰჴდების, | შეჭირვებით იგონებდეს. |
| Strophe: 3435_[3336] | ||
| Verse: a | მაშინ ტუსი ფალავანი | შეჭირვებით უჭკვოდ ქნილა, |
| Verse: b | "ორი წილი ერანელი | -- ბრძანებს -- უფრო დაჴოცილა, |
| Verse: c | არის მძიმედ დაკოდილი, | ვინც ცოცხალი დარჩომილა, |
| Verse: d და | კაცს სოფელი არ დაინდობს, | ადამს აქათ აგრე ქნილა". |
| Strophe: 3436_[3337] | ||
| Verse: a | ტიროდა მწარედ გოდერძი | შვილთა და შვილი-შვილთათვი, |
| Verse: b | გაცრცვილი, უბარგ-უკარვო, | მოყვასთა თანა-ზრდილთათვი; |
| Verse: c | მათ ყარაული გაგზავნეს, | მთაზედ დგან სიმაგრისათვი, |
| Verse: d და | ერთსა თავადსა გზავნიდეს | საამბოდ პატრონისათვი. |
| Strophe: 3437_[3338] | ||
| Verse: a | რა მივიდა გაგზავნილი, | ქაიხოსროს მოაჴსენა, |
| Verse: b | ძმის სიკვდილი რა შეიტყო, | სულთქმით იწყო ცრემლთა დენა: |
| Verse: c | "ჭირი ჭირსა მომემატა" | სწყრების --"ეგე ჰე რა ჰქენა?" |
| Verse: d და | იჴმო კარგი მწიგნობარი, | ფიცხლავ წინა მოიყენა. |
