| Strophe: 3521_[3422] | ||
| Verse: a | ბაზურ მთაზედ გაიპარა, | მას ეშმაკი უძღვის წინა, |
| Verse: b | შექნა ქარი საშინელი, | ფიცხლავ თოვლმან მოუშინა; |
| Verse: c | შეაწუხნა ერანელნი, | ჴელი შუბზედ შეაყინა, |
| Verse: d და | აღსასრულსა დაემსგავსნეს, | გლახ, ზახილი იყო მუნა. |
| Strophe: 3522_[3423] | ||
| Verse: a | ფირან იტყვის: ერანელთა, | " ვიცი, აღარ შეუძლია, |
| Verse: b | შეუტივეს ერთმანერთსა, | ჴმლები ჰქონდათ დაწვდილია; |
| Verse: c | დაჴოცეს და ამოსწყვიტეს, | მუნ უთაო ტანი ჰყრია, |
| Verse: d და | მკვდრისგან აღარ იშოვების | წასავალი ადგილია. |
| Strophe: 3523_[3424] | ||
| Verse: a | ამოსწყვიტეს ერანელნი, | გლახ, ვეღარსად გარდეხვეწნეს, |
| Verse: b | მათ მიაპყრნეს პირი ცასა, | შემოქმედსა შეეხვეწნეს: |
| Verse: c | "სხვა მეშველი არვინა გვყავს, | მტერთა ძვალნი შემოგვლეწნეს, |
| Verse: d და | გვიჴსენ ამა გრძნებისაგან" | -- ტირილითა მოირეწნეს. |
| Strophe: 3524_[3425] | ||
| Verse: a | ჰპოვეს კაცი მეცნიერი, | მათ თითითა მთა უჩვენა, |
| Verse: b | სადა ბაზურ გრძნეულობდა, | რუამ ცხენი გააჭენა, |
| Verse: c | მოუჴდა და ჴმალი დაჰკრა: | "შეგანანო, რაცა ჰქენა!" |
| Verse: d და | ფიცხლავ მოკლა, ჩამობრუნდა, | წამოიღო ჴელი თანა. |
| Strophe: 3525_[3426] | ||
| Verse: a | რუამ ვაკედ ჩამოვიდა, | ცის აერი წმიდა იყო, |
| Verse: b | მკვდარი ჰყრია ვითა რიყე, | სისხლისა ტბა შექნილიყო; |
| Verse: c | გოდერძიმ თქვა: "კურთხეულ არს, | განგებამან რაცა გვიყო, |
| Verse: d და | ანუ დავჰჴოც თურანელთა, | ანუ თავსა ავი ვუყო". |
| Strophe: 3526_[3427] | ||
| Verse: a | ტუსი იტყვის: "ნუ ისწრაფვი, | რაზმში დროშა შეინახე, |
| Verse: b | მარჯვნით გივი დააყენეთ, | ბეჟან ახლავს მტერთა მახე, |
| Verse: c | მარცხნით გოსტამ გააჩინეთ, | არის ომთა მონასახე, |
| Verse: d და | წინამავლად შედოშ, რუამ, | გურზი მტერთა მოვაგლახე". |
| Strophe: 3527_[3428] | ||
| Verse: a | შეიქნა ომი ძლიერი, | მჭვრეტელთა ეკვირვებოდა, |
| Verse: b | უთაო ტანი ეყარა, | იაფად იშოებოდა; |
| Verse: c | ცეცხლი სცვივოდა აბჯართა, | საწუთრო აენთებოდა, |
| Verse: d და | ერანელთ ზურგი ადრიკეს, | მათ ეტლი უბრუნდებოდა. |
| Strophe: 3528_[3429] | ||
| Verse: a | გოდერძი და ტუსი, გივი, | შედოშ, ბეჟან სისხლთა ღვრიდეს, |
| Verse: b | რუამ კარგი მეომარი | თურანელთა ჴმალსა ჰკრვიდეს; |
| Verse: c | ერანელნი აღარ ჰყვანდათ, | ბაბრაბსა და ჯაჭვსა სჭრიდეს, |
| Verse: d და | დაღამდა და გაიყარნეს, | სიმაგრესავ წამოვიდეს. |
| Strophe: 3529_[3430] | ||
| Verse: a | დადგეს ერთსა სიმაგრესა, | მთასა ზურგი მიაბარეს, |
| Verse: b | მთა მონახეს, ერთი ხრამი, | მკვდართა მიწა მიაყარეს; |
| Verse: c | ფირანს წინა თურანელნი | მხიარულნი შეიყარეს, |
| Verse: d და | წინა სუფრა გაიშალეს, | ვით მართებდა გაიხარეს. |
| Strophe: 3530_[3431] | ||
| Verse: a | "ვინც ცოცხალი მორჩომოდა, | ნუ გაუშვებთ" -- გააგებდეს, |
| Verse: b | ერანელნი ცრემლიანნი | მოყვასთათვის თვალთ არებდეს: |
| Verse: c | შვილსა მამა აღარა ჰყავს, | შვილი მამას იკითხევდეს, |
| Verse: d და | ვეღარ ხედვენ ერთმანერთსა, | იგ ამისთვის იტირებდეს. |
| Strophe: 3531_[3432] | ||
| Verse: a | ყოველთა მეტად მას დღესა | იჴოცნეს ქიშვადიანი, |
| Verse: b | ტიროდა ბერი გოდერძი, | მოსთქმიდა თვალცრემლიანი: |
| Verse: c | "მე რა შობილვარ, ხუფთანი | მაცვია ბაბრაბიანი". |
| Verse: d და | ტუსიმ თქვა: "ნუმც მე შობილვარ | და ნუმცა ნოდარიანი!" |
| Strophe: 3532_[3433] | ||
| Verse: a | ბარგი აჰკიდეს, წავიდეს | არმოვანისა მთისაკე, |
| Verse: b | მათ ერთი კაცი გაგზავნეს | საამბოდ ჴელმწიფისაკე, |
| Verse: c | შესთვალეს: როსტომ" გვიბოძე, | იაროს ჩვენის გზისაკე, |
| Verse: d და | დავჴედით მჴეცთა საჭმელად, | გზანი შეგვიკრეს ზღვისაკე". |
| Strophe: 3533_[3434] | ||
| Verse: a | გაიგონა ქაიხოსრომ, | მონაჴსენი დაიჯერა, |
| Verse: b | გაჴდა დიდაღ შეჭირვებით, | როსტომს წიგნი მიუწერა: |
| Verse: c | "ტახტის ზურგი შენ ყოფილხარ, | შენს საქმესა ეტლი ჯერა, |
| Verse: d და | ნახე წიგნი სფაადართა, | თვითან შენთვის მოეწერა". |
| Strophe: 3534_[3435] | ||
| Verse: a | როსტომ იჴმნა ზაულელნი, | ვითა ქარი წამოვიდა, |
| Verse: b | გვერცა ახლავს ნიმროზელნი, | ჴელმწიფისა კარს მოვიდა; |
| Verse: c | ქაიხოსრო მოეგება, | გულით ნათლით დალოცვიდა, |
| Verse: d და | ვითა მამა მოიკითხა, | ტკბილის თვალით შეხედვიდა. |
| Strophe: 3535_[3436] | ||
| Verse: a | უბრძანა: "ჩვენთა ლაშქართა, | იცი, რა დამართებიან? |
| Verse: b | აფრასიობის თავადთა | მათზედან გამარჯვებიან, |
| Verse: c | გარდახვეწიან მტირალნი, | მთაზედან გამაგრებიან, |
| Verse: d და | შენ მიგელიან, უშველო | -- იგ ღმერთსა ეხვეწებიან. |
| Strophe: 3536_[3437] | ||
| Verse: a | მე მასმია, შენ ყოფილხარ | ტახტისა და სპათა ღონე, |
| Verse: b | რაცა გინდა, მოგიმატებ, | განაღამცა შენ გაქონე; |
| Verse: c | ლაშქარსა და ცხენ-აბჯარსა | მოგცემ, თანა წაიტანე, |
| Verse: d და | მხიარულად გაემართე, | სპათა თავი დაიმონე". |
| Strophe: 3537_[3438] | ||
| Verse: a | როსტომ იტყვის: "ნუ უშენოდ | ტახტ-გვირგვინი, პატრონობა! |
| Verse: b | მე ყოფილვარ წელშერტყმული, | რა შემქნია თავის ცნობა; |
| Verse: c | კარგად იცის აფრასიობ, | მე მიქნია რა მტერობა, |
| Verse: d და | ღვთითა აწცა შევანანო | ერანელთზედ ამაყობა". |
| Strophe: 3538A_[3439] | ||
| Verse: a | გაიგონა ქაიხოსრომ, | თვალთა ცრემლი გადმოსცვივდეს, |
| Verse: b | ქუდ-გვირგვინსა, საგდებელსა, | ფარსა როსტომს მიართმიდეს; |
| Verse: c | მათ ლაშქარი დაარჩივეს, | ათი ათას კაცსა სთვლიდეს, |
| Verse: d და | ეს ფარემუზს მიაბარეს, | წინამავლად წამოვიდეს. |
| Strophe: 3538B_[3440] | ||
| Verse: a | ფარემუზ როსტომს წინაშე | თქვა ასე საუბარია: |
| Verse: b | ხოსროსა" რაშის პატრონო, | შენ ხარ ლაშქართა ძალია! |
| Verse: c | შენს მეტს არავის სთხრობია, | ჩემი მაქვს საწადელია, -- |
| Verse: d და | ერთი საქმე მაქვს, სხვა ჩემთვის | არ არის მისი მჯობია. |
| Strophe: 3538C_[3441] | ||
| Verse: a | თავჩენილო ქუდ-ბეჭდისა, | შესაფერო ტახტისაო, |
| Verse: b | გაძებულის სიაოშის | ძმა ვარ ერთის თესლისაო; |
| Verse: c | ჩვენშიგ არა გამოცვლილა, | ვართ ერთისა ნერგისაო, |
| Verse: d და | მისგან რომე ცოლი დარჩა, | ჩემი ფერი არისაო. |
| Strophe: 3538D_[3442] | ||
| Verse: a | შენ, ფალავანო, ეგების | ჴელმწიფესა მოაჴსენო, |
| Verse: b | თავს ოქროს ქუდი დამხურო, | ჩემსა გულსა მოასვენო. |
| Verse: c | როსტომ უთხრა: "აჰა, წავალ, | ჴელმწიფესა მოვაჴსენო". |
| Verse: d და | პილოტანმან ჴელმწიფეს წინ | ნახა ლხინი მოსასვენო. |
| Strophe: 3738E_[3443] | ||
| Verse: a | მიჯლიშშიგა ლაპარაკი | ჴელმწიფეს წინ გამართესა: |
| Verse: b | "უხვობითა მისცემია | შენგან ყოვლსა სულიერსა! |
| Verse: c | ქექაოზის შვილი არის, | -- როსტომ ჰკადრა ჴელმწიფესა, -- |
| Verse: d და | მისი სწორი არვინ არის, | -- თქვა ფარემუზ, ჰკადრა ესა: |
| Strophe: 3538F_[3444] | ||
| Verse: a | ჴელმწიფისაგან ძმის ალაგს | ითხოვს, აქვს საწადელია, |
| Verse: b | ძმის სისხლსა ეძებს, უბოძო | აფრასიობის ქალია! |
| Verse: c | მზის მსგავსსა ჴელმწიფის შვილსა | მთვარისა ჰკლავს სურვილია". |
| Verse: d და | ჴელმწიფეს ესმა, -- გაჰკვირდა, | -- როსტომის საუბარია. |
| Strophe: 3538G_[3445] | ||
| Verse: a | უბრძანა თუ: "შენი ურჩი | ქვეყანადა ნუმცა არის, |
| Verse: b | თქვენცა იცით მისი, საქმე | ჩემთა ჴელთა არა არის; |
| Verse: c | გამიგონებს, -- მოვაჴსენებ | ყველაკასა, რაცა არის". |
| Verse: d და | ორნივ მთვარის ნახვად შევლენ, | პილოტან და ხოსრო არის". |
| Strophe: 3538H_[3446] | ||
| Verse: a | შარიერმან დედას ჰკადრა: | "მამის ჩემის იადგარო, |
| Verse: b | ქვეყანასზედ შემნახავი | და გამზრდელი ჩემი ხარო! |
| Verse: c | ლაშქართ საქმე მოგაჴსენო, | შენს წინაშე ცხადი არო, |
| Verse: d და | ომის საქმეც კარგად იცით, | მხიარული არვინ არო. |
| Strophe: 3538I_[3447] | ||
| Verse: a | იცი, რასთენთ დიდებულთა | ერანელთ თავი წაჴდების, |
| Verse: b | ღიდი გლოვა და ტირილი | ყოველს სახლშიგა იქნების! |
| Verse: c | სპათა გავგზავნი თავადთა, | როსტომ, ფარემუზ იქ ების, |
| Verse: d და | ჴელმწიფის შვილს ფალავანი | როსტომ საქმეს ნებას ერთვის. |
| Strophe: 3538J_[3448] | ||
| Verse: a | იყო შენ იმისა ჯუფთად, | რა არის შენი წადილი? |
| Verse: b | როგორ ხედავ, ვითა სინჯავ, | ნუ ოდეს გჭირს ღვთისგან ავი". |
| Verse: c | რა დედამან გაიგონა, | მოეგონა საქმე ძველი, |
| Verse: d და | გულსა შიგა გაგულისდა, | ვნახეთ სულთქმით, ნატირალი. |
| Strophe: 3538K_[3449] | ||
| Verse: a | დედამ უთხრა: როსტომისა | " წყენა შემიძლია არა, |
| Verse: b | როსტომს ცაც ვერ ეურჩების, | თვარ მე ვიცი, შენ გითხრა რა!" |
| Verse: c | როსტომ თქვა: "შენი სიწმიდე | ყოვლს ქვეყანას[ა], თქმულა რა, |
| Verse: d და | თქვენიმცა მტერი წაჴდების, | თუ მიწყენთ საუბარსა რა. |
| Strophe: 3538L_[3450] | ||
| Verse: a | შენცა იცი, დედაკაცი | უქმრო არავინ ყოფილა, |
| Verse: b | არცა ვინ ვაჟი უცოლო, | მის-დღეში ქალი თხოვილა; |
| Verse: c | ჴელმწიფისა ბრძანებითა | ეს საქმე გაპირებულა, |
| Verse: d და | ჴელმწიფის შვილი საჯუფთო | მთვარისა გამოჩენილა. |
| Strophe: 3538M_[3451] | ||
| Verse: a | მოგეწონა ესე სიტყვა, | ფარემუზის შერთვა გმართებს, |
| Verse: b | ჩემიც რამე გაიგონე | ჴელმწიფის მორჩილობა სჯობს". |
| Verse: c | იგ ბანოვანთა თავადი | ხანსა გრძელსა ნაღვლიანობს, |
| Verse: d და | პასუხი არა გასცა რა, | მჯდომი ბაგეს ქვეშ[ა] სულთქმობს. |
| Strophe: 3538N_[3452] | ||
| Verse: a | დიდხან პასუხი ვერ უთხრა | შვილისა სირცხვილისაგან: |
| Verse: b | "ანჯამანთ-უხუცესისგან | რიდი მაქვს პილოტანისგან. |
| Verse: c | სიაოშს რა დაემართა | -- თქვენც იცით გაძებისაგან, |
| Verse: d და | თურანს კაცისა მკლველთ მოკლეს | წასული ერანისაგან. |
| Strophe: 3538O_[3453] | ||
| Verse: a | ასეთი კაცი არ არის, | სიაოშის სწორი იყოს, |
| Verse: b | პასუხის-მთქმელი ვერა ვარ, | ან ის მის ალაგს ეკადროს. |
| Verse: c | ზაალის შვილო, ფარემუზ | შენ გწადს ჩემად ჯუფთად იყოს, |
| Verse: d და | რა ვქნა, ენა დამინასკვდა, | ხოსროს ბრძანება რა იყოს". |
| Strophe: 3538P_[3454] | ||
| Verse: a | ჴელმწიფის შვილი დამშვიდდა, | გაიშალა ვარდივითა, |
| Verse: b | მას თვალ-წარბი შეშვენოდა, | აუყვავდა ვარდივითა; |
| Verse: c | როსტომ ამით გაიხარნა, | არ დაყოვნა ხანი ვითა, |
| Verse: d და | ფალავანმან ფარემუზის | მთვარე პოვა ჯუფთად ვითა. |
| Strophe: 3538Q_[3455] | ||
| Verse: a | ფიცხლა მოასხეს მწერალნი, | წიგნს სწერენ გარდაწყვედისა, |
| Verse: b | ფარანგოზ ფარემუზს მისცეს, | ჴელმწიფის სიძეთ შექნესა, |
| Verse: c | საჴელმწიფოდ თავს დახურეს | ნებადართვით ხოსროვისა, |
| Verse: d და | ხუთს დღეს წართეს, მეექვსესა | ლაშქართ წინა მიუძღვისა. |
| Strophe: 3539_[3456] | ||
| Verse: a | გათენდა, როსტომ წავიდა, | ჴელმწიფეს ეთხოებოდა, |
| Verse: b | ორ ფარსანგამდი თან გაჰყვა, | გულტკბილად ეუბნებოდა, |
| Verse: c | ოთხისა დღისა სავალსა | ერთ ეჯად იარებოდა, |
| Verse: d და | იცოდა რომ მიელოდეს, | მუნ მისლვა ესწრაფებოდა. |
