Strophe: 3691_[3608] | ||
Verse: a | უპატიოდ, მჴარშეკრული | წაიძღვანა ხაყან წინა, |
Verse: b | შედის წყლამდის, ლაშქართაგან | იმას არა შეარჩინა; |
Verse: c | ტახტ-გვირგვინი, სპილო-ჯოგი | ერანელთა დაუფინა, |
Verse: d და | თქვენ გასინჯეთ სოფლის საქმე, | დაიდევით კაცთა წინა! |
Strophe: 3692_[3609] | ||
Verse: a | ზოგსა ცამდის აგვამაღლებს, | ზოგსა გაგვრევს მიწასთანა. |
Verse: b | დაღამდა და ქარი ადგა, | მკვდარი სისხლმან წაიტანა, |
Verse: c | აბჯარსა და ზუფინს მალვენ, | ვის ღონე აქვს გაიპარნა; |
Verse: d და | ფირან ძებნა, ვერ იპოვნა, | გივი მოდგა როსტომთანა. |
Strophe: 3693_[3610] | ||
Verse: a | მთისაკენ წინა წაუძღვა, | როსტომ მტერნი ჭირსა მისცნა, |
Verse: b | თურქთა სისხლით დაღებულან, | ერთმანერთი ვერვინ იცნა; |
Verse: c | თქვეს თუ: "ტანსა დავიჴადოთ, | ვიცით ლოცვა გვმართებს ვისცა"; |
Verse: d და | მათ არავინ დაჰკლებოდა, | ყველამ ღმერთსა მადლი მისცა. |
Strophe: 3694_[3611] | ||
Verse: a | როსტომ იტყვის: "მე მიბრძანა | საწუთროსა ჴელმწიფემან, |
Verse: b | რევაზისთვის გული მტკივის, | ბარამ მიმძიმს, ღვთისა მზემან! |
Verse: c | გაგვიმარჯვა შემოქმედმან | და იმათმან სიმართლემან, |
Verse: d და | თქვენთვის შველად მოვისწრაფდი, | სწორად მევლო ღამე-დღემან. |
Strophe: 3695_[3612] | ||
Verse: a | მე ვნახე ხაყან ჩინელი, | მას ქუმსი უზეშთესია, |
Verse: b | არვინ შობილა კაცთაგან | იმათგან უტურფესია; |
Verse: c | მეგონა ჩემი სიკვდილი, | ვთქვი: საწუთროსა წესია, |
Verse: d და | მათ მოვერივე, რაგინდა | ღვთისაგან უკეთესია? |
Strophe: 3696_[3613] | ||
Verse: a | არ შევშინდი მაზანდარას, | ჩემსა თავსა არ უძრახავ, |
Verse: b | რაც დღეს ომი გარდვიჴადე, | ჩემს დღეშიგან არ მინახავ; |
Verse: c | ლოცვა გვმართებს ყოველთავე, | სადანამდის ხოსროვს ვნახავ, |
Verse: d და | აწ გულ-ამოდ მოვისვენოთ, | ნუღარავინ სულთქმით ახავ! |
Strophe: 3697_[3614] | ||
Verse: a | გაიგონებს ქაიხოსრო, | მყოფი ნება-წადილზედა, |
Verse: b | ხოსროულსა ქუდს დაირქვამს | ზუბარჯისა ტახტსა ზედა, |
Verse: c | შემოქმედსა მადლსა ჰკადრებს, | მერმე გასცემს გლახაზედა, |
Verse: d და | ნაომართა ჩვენცა წავრთოთ, | ვიამაყოთ მტერთა ზედა. |
Strophe: 3698_[3615] | ||
Verse: a | დავსთმოთ ჭირი აქანამდის, | ჟამი სოფელს თვალსა უგებს, |
Verse: b | მადლი ღმერთსა გამმარჯვესა, | კაცსა გზასა ის გაუგებს". |
Verse: c | ერანელთა მოაჴსენეს: | "ეტლი ზაალს ბედსა უქებს, |
Verse: d და | იგიმც მიწა დაილოცვის, | შენებრს ნაყოფს გამოიდებს. |
Strophe: 3699_[3616] | ||
Verse: a | ნუ ჴელმწიფობა უშენოდ, | ტახტი იხარებს თქვენითა, |
Verse: b | ვინ გარდაიჴდის ცოცხალი, | რაცა ჩვენზედა ჰქენითა? |
Verse: c | ნიადაგ დავიჴოცებით, | რასთენჯერ შევიბენითა, |
Verse: d და | ვინცა ცოცხალ ვართ, ყოველთა | სული გვიდგია შენითა". |
Strophe: 3700_[3617] | ||
Verse: a | სპილო, ტახტი, ტყავ-გვირგვინი | როსტომს წინა მოიღესა, |
Verse: b | ერთი ჯამი გუარითა | ჴელმწიფისა საძღნოდ თქვესა; |
Verse: c | ბეჟან წინა გამოუძღვა, | ნაომარზედ მოვიდესა, |
Verse: d და | ნახეს, დია იკვირვებდეს | დაჴოცილთა სიმრავლესა. |
Strophe: 3701_[3618] | ||
Verse: a | კარვები და საქონელი | უსაზომო ოჴრად ჰყრია, |
Verse: b | ხუფთანსა და ბარგისტანსა, | ვით ქვიშასა, ვინ დასთვლია? |
Verse: c | დაუგდია, გაპურულან, | ვისცა წასვლა შეუძლია; |
Verse: d და | როსტომ გასწყრა: ერანელნო, | " მიკვირს თქვენი სიღაფლია! |
Strophe: 3702_[3619] | ||
Verse: a | დავიფიცავ, კაცმან ნახოს, | თავსა ტვინი არ გედების; |
Verse: b | მტერი როგორ გაგეპარა, | რასთვის არვის გესირცხვების? |
Verse: c | მოსვენების მოყვარესა | ჭირი ჭირსა ემატების, |
Verse: d და | მომჭირნე და ფრთხილი კაცი | საჭურჭლითა აივსების. |
Strophe: 3703_[3620] | ||
Verse: a | ფირანს, ომანს, გულბადს, როინს | აქ ლაშქრითა მოელოდით, |
Verse: b | როსტომ შინა მისულიყოს, | თქვენ ნაქმარსა ინანოდით; |
Verse: c | თუ შეგეძლოთ მათი ომი, | შინ მშვიდობით მიხვიდოდით, |
Verse: d და | თქვენ თუ ასრე დაგემართოს, | სწავლებულსა კვლა იქმოდით". |
Strophe: 3704_[3621] | ||
Verse: a | ტუსის უთხრა: "ეს მინდორი | საძილო ბაღი გგონია, |
Verse: b | იყო რაზომი პატრონი, | ტახტ-გვირგვინისა მქონია, |
Verse: c | თვალ-მარგალიტი, საჭურჭლე | მათ ჰქონდა თუ რაზომია, |
Verse: d და | იმას უნდოდა ეფრთხილა, | ვის სფაადრობა ჰქონია. |
Strophe: 3705_[3622] | ||
Verse: a | აწ დარაჯა ვის ჰქონია, | შენგან მინდა მართლა ითქოს, |
Verse: b | მას დავაკრავ სპილოზედა, | ჭკვის ნაქმარი თავსა ჰკითხოს, |
Verse: c | ჴელმწიფესა გაუგზავნი, | ერანს იმან გაიკითხოს, |
Verse: d და | ვისცა ჰქონდეს სფაადრობა, | ასრე უნდა გაარიგოს". |
Strophe: 3706_[3623] | ||
Verse: a | მერმე შეჰყარეს ყოველი, | რაც იყო ნაშოვარია, |
Verse: b | ტახტი და ოქროს სარტყლები, | სტავრა და ჴმალ-აბჯარია; |
Verse: c | ააგეს მთისა ოდენი, | კაცთ ნახვად საოცარია, |
Verse: d და | როსტომ ილოცავს, იტყოდა: | "ღვთით არის ეს ნაქმარია! |
Strophe: 3707_[3624] | ||
Verse: a | ქუმსის ღმერთი დაავიწყდა | ამისითა მინდობითა, |
Verse: b | ხაყან ერანს მოვიდოდა | სპილოთა და საქონლითა; |
Verse: c | საჴელმწიფოდ, რაცა სჯობდეს, | გარდადევით ყველა თვლითა, |
Verse: d და | მე მივმართავ აფრასიობს, | ქანგას მნახოს, მივალ ჴმლითა. |
Strophe: 3708_[3625] | ||
Verse: a | დარბაზსა ქანგა უქვიან, | მუნ უსხენ საჭურჭლენია, |
Verse: b | ვინ მტერსა დიდხან ადროებს, | არის თავისა მტერია; |
Verse: c | ნურვის გაუშვებთ ცოცხალსა, | ეს თქვენგან დასაჯერია". |
Verse: d და | გოდერძი იტყვის: "ლომ-გულო, | ეგ ჩვენგან საქებარია!" |