| Strophe: 3734_[3651] | ||
| Verse: a | მოაჴსენეს აფრასიობს, | სასაუბროდ სძვრენ ენასა: |
| Verse: b | "შემოვიდენ, აოჴრებენ | ?ზადახშისა ქვეყანასა"; |
| Verse: c | თქვეს თუ"ჩვენგან საშიშია, | ვერავინ იქს სპათა თვლასა, |
| Verse: d და | თვითან როსტომ მოუძღვების, | ჴმლითა შეიქს სისხლის ღვრასა. |
| Strophe: 3735_[3652] | ||
| Verse: a | არავინ გვყავს მისი სწორი, | ვიცი, ეტლი აგვიტირდა, |
| Verse: b | ჟამად ვიყვი ლაშქართ თვალი, | მეომარი არ მიკვირდა; |
| Verse: c | ზედ მომიჰჴდა შეკაზმულსა, | მე სიკვდილსა გამიპირდა, |
| Verse: d და | უნაგირით ამიტაცა, | ყოვლსა კაცსა გაუკვირდა". |
| Strophe: 3736_[3653] | ||
| Verse: a | ჰკადრეს თუ: "გყვანან ლაშქარნი | შენ, მოცემული ღვთისაგან, |
| Verse: b | აბჯრიანი და გულ-ლომი, | უმაგრესია ქვისაგან; |
| Verse: c | აგრე ვით შეშინებულ ხარ | ერთისა ცხენოსნისაგან? |
| Verse: d და | რაღას ვაგრძელებთ, შევიბნათ, | ვქნათ უნაწილო მზისაგან! |
| Strophe: 3737_[3654] | ||
| Verse: a | როსტომ მოვჰკლათ, ჩვენ მივმართოთ | ქაიხოსრო ერანელსა, |
| Verse: b | თავადთა და დიდებულთა | ნუ გაუშვებთ აქათ მთელსა, |
| Verse: c | გული დავსწვათ შვილისათვის | ზაალს, ბერსა ზაულელსა, |
| Verse: d და | ძველი ომი დაავიწყდა | აფრასიობს, ღვთისა მკვლელსა". |
| Strophe: 3738_[3655] | ||
| Verse: a | ფარღარ ერქვა, გამოგზავნა, | ერანელნი," მიდი, ნახე"; |
| Verse: b | მერე იჴმო შვილი შედიშ: | "სიბერის ჟამს ვივაგლახე, |
| Verse: c | ჩვენ რაზომი მეშველი გვყა, | მეომარი შენცა ნახე, |
| Verse: d და | ყველა სითმე დაიკარგა, | როსტომისგან ასრე ვნახე. |
| Strophe: 3739_[3656] | ||
| Verse: a | შენი ლაშქარი არ გავა, | შვილო, თავსა უფრთხილია, |
| Verse: b | ქუმსი, ხაყან ქარქამნელი, | ქენდრავ მათგან უფრო მძლია, |
| Verse: c | მანათურ და შანგალ ლომი, | ინდოელი ჴელმწიფია, |
| Verse: d და | ყველა შეკრა საგდებლითა, | მარტო როსტომ მოერია. |
| Strophe: 3740_[3657] | ||
| Verse: a | იგი არ ჰგავს ჴორციელსა, | რა ომშიგან გაფიცხდების, |
| Verse: b | კაცმან ნახოს შეკაზმული, | მიწასაცა ემძიმების; |
| Verse: c | მას ჰყავს ცხენი მთის ოდენი, | შეჭურვილი მაზედ ჯდების, |
| Verse: d და | შუბის პირი არ დაესმის, | არც ნაკრავი ეტკივნების. |
| Strophe: 3741_[3658] | ||
| Verse: a | კაცსა არ გასცემს პასუხსა, | რაზომსა ეუბნებოდეს, |
| Verse: b | იქუხებს, ვითა ღრუბელი, | ზღვასავით აღელდებოდეს; |
| Verse: c | ბევრჯელ შევბმივარ აქამდის, | აწ დია მეძნელებოდეს, |
| Verse: d და | აწცა ვეცდებით კიდევე, | ვინ იცის რა მოჴდებოდეს! |
| Strophe: 3742_[3659] | ||
| Verse: a | თუ აწ კიდევე მაჯობებს, | იმედს გარდავსწყვეტ ჴმლისასა, |
| Verse: b | მამულსა სრულად დაუგდებ, | ზღვა გავალ ჩინეთისასა, |
| Verse: c | მანაშურით საზღვარს მივსცემ | ჴელმწიფეს ერანისასა, |
| Verse: d და | მიუვა მახარებელი | პატრონსა ზაულისასა". |
| Strophe: 3743_[3660] | ||
| Verse: a | შედიშ ჰკადრა: "ჴელმწიფეო, | სხვა შენებრივ არა ვინა, |
| Verse: b | რაცა ბრძანე, მართალია, | იმან გული მე მატკინა, |
| Verse: c | ომან, ფირან დიდებულნი | უაბჯრომან შეაშინა, |
| Verse: d და | ვნახოთ, ფარღარ მოგვივიდა, | გვყვა დაშუშად როსტომს წინა". |
| Strophe: 3744_[3661] | ||
| Verse: a | ფარღარ თქვა: "მე როსტომისა | მწვანე ფარდაგი ვნახია, |
| Verse: b | ლომნი, მფრეწელნი ლაშქარნი, | დროშა-ვეშპისა სახია, |
| Verse: c | ბაბრაბიანსა აბრაში | გვერცა უთქს სპილოს სახია, |
| Verse: d და | ზედ საგდებელი უბია, | მტერი ჰყავს მოვაგლახია". |
| Strophe: 3745_[3662] | ||
| Verse: a | აფრასიობ დიდებულნი | იჴმო მისნი, სპათა ჯარი, |
| Verse: b | ჰკითხავს: "ბრძანეთ, ჴმალ-უკრავად | დაუგდოთა მტერსა ზღვარი?" |
| Verse: c | ფირან იტყვის: "შებმის მეტი | ჩვენი ღონე არა არი"; |
| Verse: d და | გაიგონა აფრასიობ, | ვითამ არის უზებარი. |
