| Strophe: 3769_[3686] | ||
| Verse: a | დროშა და რაზმი დააგდო, | წავიდა ჩინეთისაკე; |
| Verse: b | როსტომ თქვა: "შუბი გავსწიროთ, | ჴელი გავმართოთ ჴმლისაკე, |
| Verse: c | ჩვენ დაუშინოთ ლახტითა, | ჴმა გაისმოდეს ცისაკე, |
| Verse: d და | თუ ვინ მოგვირჩეს ცოცხალი, | გონება ჰქონდეს მკვდრისაკე". |
| Strophe: 3770_[3687] | ||
| Verse: a | დაჴოცეს და ამოსწყვიტეს, | მუზარადნი შემოლეწნეს, |
| Verse: b | ჴმლითა სჭრიან ბარგისტანსა, | ლახტით ძვალნი დაულეწნეს, |
| Verse: c | ითხოვდიან ზენაარსა, | მუჴლმოყრილნი მოირეწნეს, |
| Verse: d და | წავიდიან დაკოდილნი, | ზოგნი როსტომს შეეხვეწნეს. |
| Strophe: 3771_[3688] | ||
| Verse: a | შეებრალა და უბრძანა: | "ვინცა ხართ ერანელია, |
| Verse: b | ჴმალი ჩააგეთ, ნუ დაჰჴოცთ, | თუ ვინმე იყოს მთელია; |
| Verse: c | ესენი დაძღნენ თრიაყით, | ზერია რა სასმელია, |
| Verse: d და | არ ვარგა კაცი უწყალი, | ნიადაგ სისხლთა მღვრელია, |
| Strophe: 3772_[3689] | ||
| Verse: a | მოწყალება ჩვენა გვმართებს, | გამარჯვება გვაქვს ღვთისაგან, |
| Verse: b | კაცი არ ირჩევს წყევასა | ლოცვისა, კურთხევისაგან; |
| Verse: c | მტერნი, აქამდის ამაყნი, | აწ დაძღნენ ჩვენის ჴმლისაგან, |
| Verse: d და | აფრასიობის საჭურჭლე | ჩვენ დაგვრჩა განგებისაგან. |
| Strophe: 3773_[3690] | ||
| Verse: a | აწ ამისგან გარდავსთვალოთ | ქაიხოსროს საკადრისი, |
| Verse: b | ყველა გავჰყოთ ლაშქარს ზედა, | ვის აკლია ძმა და თვისი, |
| Verse: c | მერმე ვსძებნოთ აფრასიობ, | შევიტყოთ რა კვალი მისი, |
| Verse: d და | გულ-ნათელად შევიქნებით, | თუ ვსცნათ საქმე ომანისი". |
| Strophe: 3774_[3691] | ||
| Verse: a | ვით მართებდა სისხლის ძებნა, | ჴმალმოწვდილნი მათთვის ვლიდეს, |
| Verse: b | ვერ იპოეს აფრასიობ, | ერანისკე წამოვიდეს; |
| Verse: c | ზროხა-კუდთა შეუბერეს, | სპილენ-ჭურნი მაღლა ყვირდეს; |
| Verse: d და | როსტომ" მოვა გამარჯვებით", | ხოსროვს ამბავს მოართმიდეს. |
| Strophe: 3775_[3692] | ||
| Verse: a | ხოსროვს გული გაუნათლდა, | სამოთხისა ვითა კარი, |
| Verse: b | წინ მუტრიბნი გააგებნა, | ეკმეოდა მუშკ-ამბარი, |
| Verse: c | მადლი ჰკადრა შემოქმედსა: | "ჴელმწიფობა შენგან არი"; |
| Verse: d და | შეჯდა, თვითან წამოვიდა, | გვერც იახლა სპათა ჯარი. |
| Strophe: 3776_[3693] | ||
| Verse: a | როსტომ ჰკადრა: "შარიერო, | დღეს ჩვენ გვმართებს მოსვენება, |
| Verse: b | გაგვიმარჯვა ბედმან თქვენმან, | რადღა უნდა ჭირს ჴსენება? |
| Verse: c | გაეცინა ქაიხოსროს, | ბრძანა სუფრის მოტანება, |
| Verse: d და | ჴმა გაჴშირდა მუტრიბთაგან, | იწყეს საქმის მოჴსენება. |
| Strophe: 3777_[3694] | ||
| Verse: a | როსტომ ხოსროვ დაინახა, | გარდაჰჴდა და თაყვანისცა, |
| Verse: b | მოიკითხეს ერთმანერთი, | შეჯდა, ჴელი ჴელსა მისცა, |
| Verse: c | რა ჩამოჴდეს დარბაზშიგან, | ყველამ თავი ლხინსა მისცა, |
| Verse: d და | მერმე ჰკითხავს -- დაურიგდა, | რა ქნილიყო, სჭირდა ვისცა. |
| Strophe: 3778_[3695] | ||
| Verse: a | გოდერძიმ ჰკადრა: "ჴელმწიფე | იყურებს, იამებისა, |
| Verse: b | როსტომ ეშობოს დედასა, | კაცთგან არ იაზრებისა; |
| Verse: c | დევი, ლომი და ნიანგი | ცოცხალი არ მორჩებისა, |
| Verse: d და | ერანს ტახტი და გვირგვინი | ამისგან გამაგრდებისა". |
| Strophe: 3779_[3696] | ||
| Verse: a | ქაიხოსროვს გაეხარდა | გოდერძისგან ნაუბარი, |
| Verse: b | ბრძანა: "გმირი-პილოტანი, | დღეს სიცოცხლე ჩვენი არი, |
| Verse: c | აც ღვთისაგან საფარველი, | გონიერი, გულ-მღვიძარი"; |
| Verse: d და | ერთს კვირასა ერთად წართეს, | იყო ესე საუბარი. |
| Strophe: 3780_[3697] | ||
| Verse: a | აქა როსტომ შარიერსა | საშინაოდ დაეთხოვა: |
| Verse: b | "თუმცა ჭვრეტით ვერ გავძღები, | კვლავ გიახლო, სხვა დღე მოვა". |
| Verse: c | ხოსრომ გაჴსნა საჭურჭლენი, | უკეთესი რაცა ჰპოვა, |
| Verse: d და | კვლავ კაცთაგან არ ნახულა, | საჩუქარად რაცა მოვა. |
