Strophe: 3800_[3717] | ||
Verse: a | გათენდა, ჴელმწიფის შვილი | კარვიდაღმენ გამოვიდა, |
Verse: b | თორმეტ ათასის კაცითა | გულოვნითა წამოვიდა; |
Verse: c | რა რიგადაც ხოსროს ეთქვა, | თურანისკენ წამოვიდა. |
Verse: d და | თურანს მიესმა ამბავი: | ტუსი, ფარემუზ მოვიდა. |
Strophe: 3801_[3718] | ||
Verse: a | მათცა შეჰყარეს ლაშქარი, | რაც კარგი მეომარია, |
Verse: b | დაპირისპირდეს, მათ შუა | ორი ფარსანგი არია; |
Verse: c | ფარემუზს ტუსი ჰკითხევდა: | "მე წავალ, ვითა ქარია, |
Verse: d და | ლაშქარსა ვნახავ, რასთენი | ანუ რა რიგი არია? |
Strophe: 3802_[3719] | ||
Verse: a | საომარს ტანსა ნუ იჴდი, | მისმინე ნაუბარია!" |
Verse: b | ფარემუზს მეტად ეწყინა, | რა ესმა საუბარია; |
Verse: c | თურანელთ" მარტო მიმართო", | უთხრა,"რა რიგი არია? |
Verse: d და | მეცა წამოვალ", ცხენს შესხდენ, | რაც თავადები არია. |
Strophe: 3803_[3720] | ||
Verse: a | დაეკაზმნეს, ცხენის ტერფით | მზე, მთვარე დაბნელდებოდა, |
Verse: b | ცხენისა ჴვივილისაგან | კაცთ ყური დაუდგებოდა, |
Verse: c | ორნივ სპანი დაეკაზმნეს, | ერთმანერთს შეუტევებდა, |
Verse: d და | იქით ბარზუ გულოვანი | ლახტსა მჴარზედ შეიდებდა. |
Strophe: 3804_[3721] | ||
Verse: a | იქით ტუსი და ფარემუზ, | მიწანი გაწითლდებოდეს, |
Verse: b | ტანი უთაო ეყარა, | ცხენები დაეღალოდეს; |
Verse: c | გულოვანთ მკლავი მეტისა | ომისგან მოიღალოდეს. |
Verse: d და | ჯობნა თურქთ დარჩა, ერანელთ | ლაშქარნი გამოდრკებოდეს. |
Strophe: 3805_[3722] | ||
Verse: a | რაც ერანელთ დაემართა, | კვლავ არ ქნილა კაცისათვის, |
Verse: b | მინდორი სულ სავსე იყო | უტანოსა თავისათვის; |
Verse: c | ერანელნი დააფრქვივნეს, | ვით მგელს ექნა ჯოგისათვის, |
Verse: d და | ვითა ლომნი გაგულისდენ | იგ თურქნი ერანელთათვის. |
Strophe: 3806_[3723] | ||
Verse: a | ტუსი ფარემუზს ეტყოდა: | "ჩემი დღე გათავებულან, |
Verse: b | ერანელთ ასრე გაქცევა | მის დღეშია ვის სმენიან? |
Verse: c | მრავალნი გოდერძიანნი | ამა საქმით წაგებულან, |
Verse: d და | ყვედრებასა დაგვიწყებენ, | თუ შიშითა გაქცეულან. |
Strophe: 3807_[3724] | ||
Verse: a | ომს მოვიჭირვოთ, სირცხვილი | რომ ავიყაროთ თავისა, |
Verse: b | მტერისა დაცინებასა | სიკვდილი გვიჯობს თავისა; |
Verse: c | ზეცას არავინ ასულა, | სახელი ვძებნოთ თავისა, |
Verse: d და | ცოცხალი მოვრჩეთ, ხოსროს წინ | ქება ვთქვათ ერთმანერთისა" |
Strophe: 3808_[3725] | ||
Verse: a | ფარემუზს ლახტი მჴარსა უც, | წამოვიდა ვითა ქარი, |
Verse: b | ტუსი წარბშესკვნით იბრძოდა, | გულოვანი, ვითა ბაბრი; |
Verse: c | ბარზუს ლახტი მჴარს შეედვა, | ამას გვანდა, დევი არი, |
Verse: d და | ტუსის უთხრა: "აქ რასა იქ, | თუ არ ჭირვეული ხარი? |
Strophe: 3809_[3726] | ||
Verse: a | რა კაცი ხარ, სახელი თქვი, | ან შენი გვარი რა არი, |
Verse: b | შენ მოგკლა, ვინ დაგიტირებს, | ან შენი ტერი ვინ არი?" |
Verse: c | ტუსი დადგა და გასინჯა, | ესმა მისი საუბარი, |
Verse: d და | პირნათელი ლაპარაკით | გასინჯა, თქვა: "გმირი არი!" |