| Strophe: 4373_[4290] | ||
| Verse: a | საწუთროსა ავ-კარგობით | ბოლო ადრე შეექნების, |
| Verse: b | სიხარბესა ემყარების, | ქვეყნის საქმე გაგრძელდების; |
| Verse: c | ვეშპის პირსა ვინ აბია, | ამას ტახტი არ მიხვდების, |
| Verse: d და | ცრუ არის ესე სოფელი, | ვითა ღელვა არ დადგების. |
| Strophe: 4374_[4291] | ||
| Verse: a | სარო თავსა გამოიღებს, | მას სანთელი დაუშრტების, |
| Verse: b | ძირი მისი დაფოლხდების | და ფურცელი დაუჭკნდების, |
| Verse: c | დასტურია: მას უკანით | თავი ჩამოუვარდების. |
| Verse: d და | გონიერად გაიგონეთ, | გრძლად ნაწყენი არ შეგრჩების. |
| Strophe: 4375_[4292] | ||
| Verse: a | ჩვენი საქმე ზღვის მსგავსია, | კაცის გული არ გაძღების, |
| Verse: b | სამი არის, მას ვინცა იქს, | საყვედურად არ მიხვდების: |
| Verse: c | სმა, ჭამა და ტანსა ჩაცმა, | სხვა ნაქმარი არ შეგრჩების, |
| Verse: d და | რას ვინ აქნევს სიხარბესა? | ჩვენ არა ვართ, სხვას დარჩების. |
