| Strophe: 4406_[4323] | ||
| Verse: a | წავიდა და გაემართა | გმირი გივი მოციქულად, |
| Verse: b | ჭკვიანი და გონიერი, | ზნე-კეთილი იყო სრულად; |
| Verse: c | იგ ბალახშანს მიეჯარა, | ფირანს ესმა, იდო ყურად, |
| Verse: d და | "მიკვირს მისი აქა მოსვლა, | ვერავინ სჯობს მოციქულად. |
| Strophe: 4407_[4324] | ||
| Verse: a | ფირან აჰყარა ლაშქარი, | სცნა მოსლვა მოციქულისა, |
| Verse: b | შეიქნა ცემა ქოსისა, | შებერვა სპილენძ-ჭურისა; |
| Verse: c | რიცხვი ვსთქვა ასი ათასი | ფირანის გვერცა ხლებისა, |
| Verse: d და | ერანის ტახტის მძებნელის, | საომრად მოკმაზულისა. |
| Strophe: 4408_[4325] | ||
| Verse: a | ორნივ დადგეს ჯეონზედა, | წყალი არის მათი მზღვარი. |
| Verse: b | თხუთმეტი დღე გამოვიდა, | ჰქონდა დიდი საუბარი, |
| Verse: c | ჭკვიანი და გონიერი, | გამორჩევა მრავალ-გვარი, |
| Verse: d და | დაეზავნეს ერთმანერთსა, | გაიყარნეს უომარი. |
| Strophe: 4409_[4326] | ||
| Verse: a | ერანელთა ენა სჯობდა, | თურქნი მიხვდნენ სიმრუდესა, |
| Verse: b | აფრასიობს შეეკითხნეს, | ერთი კაცი გაგზავნესა: |
| Verse: c | გოდერძი" და ერანელნი | აქ შეყრილნი მოვიდესა, |
| Verse: d და | ვეუბენით ერთმანერთსა, | სიმართლითა გვჯობან დღესა. |
| Strophe: 4410_[4327] | ||
| Verse: a | გოდერძისგან გამოგზავნით | გივი არის მოციქული, |
| Verse: b | მართლა ვერა გარდავსწყვიტე, | მე თქვენზედა მქონდა გული". |
| Verse: c | გაიგონა აფრასიობ, | აუდუღდა ბნელი სული |
| Verse: d და | კვლა ლაშქარი გაუგზავნა, | ოცდათასი შეკმაზული. |
| Strophe: 4411_[4328] | ||
| Verse: a | შესთვალეს თუ: "ნუ გაუშვებთ | მოუკლავსა ერთსა მთელსა, |
| Verse: b | გოდერძის და ნურცა გივსა, | თავადებსა ერანელსა; |
| Verse: c | თვითან მოვალ, თან მოვიტან | ვინცა არის თურანელსა, |
| Verse: d და | ერანს ვადენ სისხლის რუსა, | ამოუგდებ საძირკველსა". |
| Strophe: 4412_[4329] | ||
| Verse: a | რა ფირან ნახა ლაშქარი | მეორედ მომატებული, |
| Verse: b | ძალი ემატა, აჩქარდა, | უტყუა დაპირებული; |
| Verse: c | გივს უთხრა: "მთხოვე როგორა | ეს ყველა სახელ-დებული, |
| Verse: d და | ჩემი ძმა თქვენთვის მომეცეს, | ვის ვნახავ მოყივნებული? |
| Strophe: 4413_[4330] | ||
| Verse: a | აბჯარი და საქონელი, | თქვენ ცხენები გითხოვნია. |
| Verse: b | შეუწყობლად როგორ მოგცემ, | რაც ომშიგან გვიშოვნია?! |
| Verse: c | ვეფხი ლომსა რომ შეება, | ის ანბავი თქვენ გასმია, |
| Verse: d და | აუგითა სიცოცხლესა | მე სიკვდილი მირჩევნია". |
| Strophe: 4414_[4331] | ||
| Verse: a | გივსა რა ესმა, წავიდა, | გარე შეიქცა გმირია, |
| Verse: b | მოვიდა, ჰკადრა მამასა: | "არა ჩანს ზავის პირია, -- |
| Verse: c | კვლა მოიმატა ლაშქარი, | ვსცან მათი დანაპირია, |
| Verse: d და | მოვიდეს ახლოს, აქ დადგეს, | სად ქათაბათის ძირია". |
| Strophe: 4415_[4332] | ||
| Verse: a | რა გოდერძიმ გაიგონა, | ბრძანა: "აგრე მირჩევნია, |
| Verse: b | სიცოცხლითა გამაძღარა, | ვიცი, ფირანს დღე მოსვლია; |
| Verse: c | მე მიბრძანა ჴელმწიფემან, | აწ სიტყვითა გამოვსცდია, |
| Verse: d და | ახლა ვიცან მისი საქმე: | ენა გულსა არ აბია". |
| Strophe: 4416_[4333] | ||
| Verse: a | სცნა გოდერძიმ მათი მისვლა, | მთით მინდორად ჩამოვიდა; |
| Verse: b | თურანელთა სიმრავლითა | მზეს სინათლე წაუვიდა, |
| Verse: c | ას ათასი მეომარი | ჯავშნოსანი მოელვიდა, |
| Verse: d და | მასკვლავად ჩანს შუბის პირი, | გვანდა, ზეცით ჩიმოჰყრიდა. |
| Strophe: 4417_[4334] | ||
| Verse: a | უზებარი დადნებოდა | მაშინ გმირთა ზახილითა, |
| Verse: b | მიწის პირი რკინად იქნა | თურანელთა სიმრავლითა. |
| Verse: c | წინ სპილონი დაიყენეს | მას ღამესა სიფრთხილითა, |
| Verse: d და | რა გათენდა, დაეკაზმნეს | ჯაჭვითა და ჯავშანითა. |
| Strophe: 4418_[4335] | ||
| Verse: a | ცხენთა შესხდეს დაკაზმულნი, | სფაადარნი ერანელთა, |
| Verse: b | ყველგან რაზმი გააჩინეს, | მათ შუბები ჰქონდა ჴელთა, |
| Verse: c | შუა დროშა დაიყენეს | მკლავ-მაგართა ტახტის მცველთა, |
| Verse: d და | სისხლის ძებნა დააპირეს | სანახავად სასურველთა. |
| Strophe: 4419_[4336] | ||
| Verse: a | კაცი სამასი ათასი, | ცხენთ ეცვა ბარგისტანია, |
| Verse: b | გივსა იახლა, იქ დადგა, | სად უფრო საომარია. |
| Verse: c | გურგენ და ზანგ შარვანელი | მთისაკე, მკლავ-მაგარია, |
| Verse: d და | მნახველთა თვალი გატყდების, | მტერთა დალევდა ზარია. |
| Strophe: 4420_[4337] | ||
| Verse: a | რა თავადი მეცნიერი | გონიერად იქცეოდეს, |
| Verse: b | რაც ბრძენთაგან გაეგონოს, | მონახულსა მას იქმოდეს, |
| Verse: c | ნიშანია წყალობისა, | მტერსა მისგან ეშინოდეს; |
| Verse: d და | არის კაცი უგუნური, | თვით ნაქნარსა ინანოდეს. |
| Strophe: 4421_[4338] | ||
| Verse: a | რა ფირან ნახა ლაშქარი | გოდერძის დარიგებული, |
| Verse: b | აღარსით ჰქონდა სარაზმო | ადგილი იმისებური, |
| Verse: c | არა ღონე აქვს, არჩევდა | საქმესა შეშინებული, |
| Verse: d და | გულ-წყლული რასმე იგონებს | საწუთრო-გაარმებული. |
| Strophe: 4422_[4339] | ||
| Verse: a | ზავის თხოვნა მოიგონა, | გაეპრჭობის გული გულსა, |
| Verse: b | მისცა კაცი ოცდათასი, | ომან დადგა შუა გულსა, |
| Verse: c | გარსევაზს და ვახუშტს, ლოაქს, | ზანგულ კარგსა მოწიფულსა, |
| Verse: d და | როინ დადგა ხუთანელთა | ჭალაშიგან სადარნოსა. |
| Strophe: 4423_[4340] | ||
| Verse: a | სამს დღესა იდგნენ პირისპირ, | მათ დაძვრა არ ეტყობოდა, |
| Verse: b | გოდერძის ხიშტი ჴელთა აქვს, | რაზმს წინა იარებოდა, |
| Verse: c | ჟამ-გაცვეთილი, ჭკვიანი, | საქმესა უფრთხილდებოდა, |
| Verse: d და | ეტლსა ეძებდა ღვთისაგან, | თუ ქარი აუდგებოდა. |
| Strophe: 4424_[4341] | ||
| Verse: a | ბეჟან იტყვის: "ხუთი დღეა, | ტანს აბჯარი რომ გვაცვია, |
| Verse: b | მზესა ჴმალი არ უნახავს, | არცა სისხლი დაუღვრია; |
| Verse: c | პაპაჩემი რატომა იქს? | მეკვირვების მეტად დია, |
| Verse: d და | როსტომს გარეთ მეომარი | არვინ იყო მისებრია. |
| Strophe: 4425_[4342] | ||
| Verse: a | ბალავანს შვილი დაჰკარგა, | მას ომი არ მოუნდების, |
| Verse: b | ჟამ-გამოცდილი სევდითა | ნიადაგ დაძაბუნდების, |
| Verse: c | ვინ არის კარგი სფაადი, | ძარღვები აუთრთოლდების, |
| Verse: d და | რაზმი რა გასწორდებიან, | ვით ლომი გაგულისდების. |
| Strophe: 4426_[4343] | ||
| Verse: a | სიბერითა დაფლად არის, | ოღონ თურმე ეშინიან, |
| Verse: b | თქვენგან მიკვირს, რა შევებმით, | მტერნი ჴმალსა მიგველიან, |
| Verse: c | ლომ-ვეფხნი და ზღვის ნიანგნი | შენგან ომსა ისწრაფიან, |
| Verse: d და | მე მაჩინე როინზედა, | თუ სადარნოდ გეშინიან". |
| Strophe: 4427_[4344] | ||
| Verse: a | შეხედა და გაეცინა, | გივი შვილსა დალოცვიდა: |
| Verse: b | "შენ დაბადე გონიერი", | ღმერთსა მადლსა შესწირვიდა; |
| Verse: c | "ვით მართებდა მისსა შვილსა, | გოლიათი აგრე ზმიდა, |
| Verse: d და | რადგან მე მგავს ჯუფთი ჯუფთსა, | სიცოცხლესა ინატრიდა". |
| Strophe: 4428_[4345] | ||
| Verse: a | უბრძანა: "შვილო, არ ვარგა, | უფროსსა ვინ უზრახავსა, |
| Verse: b | გოდერძი გამოცდილია, | მრავალი მოუნახავსა; |
| Verse: c | სასახელოსა ლაშქარსა | იგ ჭკუით შეინახავსა, |
| Verse: d და | ყოფილა სახელოვანი, | რა მოსწრებია ეს თავსა. |
| Strophe: 4429_[4346] | ||
| Verse: a | არცა იქ სხედან ნადიმად, | იგ უფრო ეღონებიან, |
| Verse: b | სჯობს პირველ შემოგვიტიონ, | სიმაგრეს მოშორდებიან; |
| Verse: c | მთიდაღმა ჩვენი ლაშქარი | მათ ზედა მოუჴდებიან, |
| Verse: d და | ძლევა მოგვხვდების, ამოვსწყვეტთ, | სრულ ჩვენგან ამოსწყდებიან". |
| Strophe: 4430_[4347] | ||
| Verse: a | ბეჟან იტყვის: "პაპაჩემსა | რადგან ომი არ სწადიან, |
| Verse: b | ცუდად რატომ მოვიღალე, | მე აბჯარი რად მაცვიან? |
| Verse: c | ჩამოვჰჴდები, მოვისვენებ, | ტანს აბჯარსა ავიჴდიან, |
| Verse: d და | რა მოუნდე პაპაჩემსა, | ფიცხლავ წინა მოუდგიან". |
| Strophe: 4431_[4348] | ||
| Verse: a | აქა ომან გაგულისდა, | მოდგა, ფირანს ეუბნების: |
| Verse: b | "ცხენსა ვსხედვართ დაკაზმულნი, | აწ შვიდი დღე გათავდების; |
| Verse: c | რას იგონებ? როგორა ხარ? | მიკვირს, რად არ შეგრცხვენდების? |
| Verse: d და | ამათ როსტომ აქ არა ჰყავს, | ნეტარ ვისგან გვერიდების? |
| Strophe: 4432_[4349] | ||
| Verse: a | ფირან უთხრა: "დაიჯერე, | მამისმინე, ნუ ხარ ჩქარი, |
| Verse: b | გოდერძია გამოცდილი, | გონიერი მეომარი; |
| Verse: c | ქაიხოსროს დიდებულთა | უხუცესი ესე არი, |
| Verse: d და | შვილები უც დაჴოცილი, | გულ-დამწვარი ჩვენგან არი. |
| Strophe: 4433_[4350] | ||
| Verse: a | ქიშვადიანთა სისხლითა | ჩვენ მიწა დაგვიზელია, |
| Verse: b | იგ ზარიანობს ჩვენზედა, | ვითა ასპიტი გველია; |
| Verse: c | მთათ შუა უდგან ლაშქარნი, | გზა მათ აქვს მისასვლელია, |
| Verse: d და | პირველ მათ შემოგვიტიონ, | სჯობს ჩვენგან მოსაცდელია. |
| Strophe: 4434_[4351] | ||
| Verse: a | ეტლი მოგვხვდების ღვთისაგან, | სიმაგრეს მოშორდებიან, |
| Verse: b | ყოველგნით ჩვენი ლაშქარი | მათ გარე მოადგებიან; |
| Verse: c | ჯობინი ჩვენკენ დარჩების, | ისინი აოჴრდებიან, |
| Verse: d და | ტანი გაჴდების უთაოდ | და სისხლი დაიღვრებიან. |
| Strophe: 4435_[4352] | ||
| Verse: a | რომ წახვიდე, შენ საჩინო | მათი არვინ შემოგებმის, |
| Verse: b | ცუდი კაცი რომე მოჰკლა, | იმათ არას დააკლდების; |
| Verse: c | თუ წაჰჴდები, კარგად იცი, | თურქთა ზურგი გაუტყდების, |
| Verse: d და | აც კაცთაგან საყვედური, | სირეგვნითა ვინც წაჴდების". |
| Strophe: 4436_[4353] | ||
| Verse: a | ომან ფირანს არ უყურა, | ერანელთზედ წამოვიდა, |
| Verse: b | ვითა ტახი საომარად, | იგ კბილებსა ილესვიდა; |
| Verse: c | ფირანს დია დაუმძიმდა, | ტიროდა და ცრემლსა ღვრიდა, |
| Verse: d და | "ღმერთი იყოს იმისი მწე!" | სახიერს წინ ილოცვიდა. |
| Strophe: 4437_[4354] | ||
| Verse: a | ყარაულმან თარგმანს ჰკითხა: | "ეგ ვინ მივა შეკმაზული? |
| Verse: b | ომან, ვისის ნათესავი, | ჴმლის ქარქაშად მას აქვს გული". |
| Verse: c | დარაჯათა მოაჴსენეს: | "ჩვენ არ ვიცით ბრძანებული, |
| Verse: d და | გოდერძი და ერანელნი, | ხედავ, სად დგას რაზმ-წყობილი". |
