| Strophe: 4438_[4355] | ||
| Verse: a | გოდერძის წინა მოვიდა, | მუქარას ითხოებოდა, |
| Verse: b | "შეძარ სადავე, შევიბნეთ!" | იგ რუამს ეუბნებოდა; |
| Verse: c | გოსტამ" და ფროილ მოვიდენ! | შენ ომი გეძნელებოდა, |
| Verse: d და | ჩემი მებრძოლი მომკვდარა, | მიწასთან გასწორდებოდა". |
| Strophe: 4439_[4356] | ||
| Verse: a | რუამ იტყვის: "თქვენი საქმე, | ფალავანო, მეკვირვების, |
| Verse: b | ვინც აჴსენე შენ საომრად, | იგ არავინ გერიდების; |
| Verse: c | გოდერძია სფაადარი, | საქმე მაზედ გარდასწყდების, |
| Verse: d და | უიმისოდ ვერ შევიბმით, | ვირ ბრძანება არ იქნების". |
| Strophe: 4440_[4357] | ||
| Verse: a | "ლაშქართა მაყივნებელო, | -- ფარემუზს ეუბნებოდა, -- |
| Verse: b | გქონდა დროშა და ნაღარა, | შენ ვითა გეფერებოდა; |
| Verse: c | ძმა შენ ხარ სიაოშისა, | ცოცხალი გემოყვრებოდა, |
| Verse: d და | შენ გმართებს ძებნა სისხლისა, | სხვას ვისმცა ეფერებოდა? |
| Strophe: 4441_[4358] | ||
| Verse: a | გამოდი და ჩვენ შევიბნეთ, | -- ომან ამას ეუბნების, -- |
| Verse: b | ან მონახე ერანელი, | თუ სხვა ვინმე გამომყვების; |
| Verse: c | ვინც გაბედოს ჩემი ომი, | ჟამი მაზედ შევიწრდების, |
| Verse: d და | მე მომხვდების გახარება, | მას გვირგვინი, მოეჴდების". |
| Strophe: 4442_[4359] | ||
| Verse: a | ფარემუზ უთხრა: "მიფრთხილე, | რა იყო სახელიანი, |
| Verse: b | ერანს რა ქუდი დაურქვამს, | ყოფილან ყუბადიანი, |
| Verse: c | გათქმული სიკეთეზედა | არიან ქიშვადიანი, |
| Verse: d და | ჩვენი სფაადი ლაშქართა | არის გოდერძი ჭკვიანი". |
| Strophe: 4443_[4360] | ||
| Verse: a | ომან უთხრა: "ნუღარ უბნობ, | ჴმალი ცუდად რას გაბია? |
| Verse: b | შენ ჯავშანი რად გაცვია? | ლახტით შეშას შეებია; |
| Verse: c | ვიცი, ვერვინ გამომყვების, | აწ გოდერძის გამოვსცდია, |
| Verse: d და | ფირანისკენ დავბრუნდები, | ყარაულთა დავჰჴოც მია". |
| Strophe: 4444_[4361] | ||
| Verse: a | გოდერძის წინა მოვიდა | ომან ჭურვილი რკინითა, |
| Verse: b | უძახდა: "დევთა შემკვრელო, | მგონია ბედსა სტირითა; |
| Verse: c | ჴელმწიფეს დაჰპირებიხარ | სიტყვითა ამაყურითა, |
| Verse: d და | ჰქენ, რაცა შემოგეთვალა | ფირანთან გივის პირითა. |
| Strophe: 4445_[4362] | ||
| Verse: a | მზე და მთვარე დაგიფიცავს: | ფირანს" მოვჰკლავ ვით ნადირსა", |
| Verse: b | აწ შიშითა ვერ დაძრულხარ, | მიდგომილხარ მთისა ძირსა; |
| Verse: c | ხარ ირემი ნაღვლიანი, | -- ლომი სდევდეს დაკოდილსა, -- |
| Verse: d და | იმალვოდეს ჭალაშიგან, | მოელოდეს გლახ სიკვდილსა". |
| Strophe: 4446_[4363] | ||
| Verse: a | გოდერძიმ თქვა: "თვით არ ვარგა | კაცთგან თქვენი საუბარი, |
| Verse: b | თუ პასუხსა არ გამოგცემ, | გეგონები მიუმხვდარი;. |
| Verse: c | მე ერანით აქ მოვსულვარ, | დამიგდია ჩემი მზღვარი, |
| Verse: d და | წინ წარმოსდგეთ ჴმალ-მოწვდილი, | სამართალი თქვენგან არი". |
| Strophe: 4447_[4364] | ||
| Verse: a | ბრძანა თუ: "საქმის უცნობლად | რეგვენნი აჩქარდებიან, |
| Verse: b | თუ ჩვენგან ომან მოკვდების, | თურქნი სულ შეშინდებიან; |
| Verse: c | სიმაგრით ვეღარ გამოვლენ, | საომრად გაფიცხდებიან, |
| Verse: d და | მივა, დაიწყებს კვეხასა, | ჩვენ ზედა მოგვიჴდებიან". |
| Strophe: 4448_[4365] | ||
| Verse: a | სთხოვს მუქარასა გოდერძის, | ერანელთ ეუბნებოდა: |
| Verse: b | თქვა: "ჴელმწიფისა ბრძანება | მე ახლა მემართლებოდა; |
| Verse: c | ვარდი მოკრიფოს უეკლოდ, | არვისგან იხვედრებოდა, |
| Verse: d და | ვინც სხვათა ტახტსა ეძებდეს, | ცეცხლსა ნუ ერიდებოდა". |
| Strophe: 4449_[4366] | ||
| Verse: a | ესე თქვა და გაიცინა, | ომან გარე შემოიქცა, |
| Verse: b | ზედ მოუჴდა ყარაულთა, | ფიცხლავ მშვილდსა გარდაუცვა, |
| Verse: c | ოთხი კაცი ჩამოაგდო, | სხვა ყველაი გამოიქცა, |
| Verse: d და | დაუძახა: "გულოვანო, | შემომები, ახლა ვინცა!" |
| Strophe: 4450_[4367] | ||
| Verse: a | თავზედა შუბსა იმღერდა, | ომან ჴმა-მაღლა ყიოდა, |
| Verse: b | თურანელთ დია უხარის, | ფირან აღარა ჩიოდა; |
| Verse: c | გოდერძის შეჭირვებულსა | სირცხვილით ოფლი სდიოდა, |
| Verse: d და | იგონებს, თუ ვინ შეებმის, | ჯავრითა გული სტკიოდა. |
| Strophe: 4451_[4368] | ||
| Verse: a | ბეჟან რა სცნა, ცხენსა შეჯდა, | მამასთანა წამოვიდა, |
| Verse: b | მოაჴსენა: "არა ვსთქვია, | რომ გოდერძი სხვაფერ ზმიდა? |
| Verse: c | მას ნაღველი შვილებისა, | შვილი-შვილთა ცეცხლი სწვიდა, |
| Verse: d და | თუმც არ იყოს ღვიძლ-დამწვარი, | ამას თურქნი ვერ გვიზმიდა. |
| Strophe: 4452_[4369] | ||
| Verse: a | ერანელთა თავაღთაგან | ომანს ვერვინ გაჰყოლია, |
| Verse: b | ვით ქათამი, შუბს აეგო, | მტვერთა შიგან მოერია; |
| Verse: c | თუ მაღირსებ, გეხვეწები, | შენი ჯაჭვი ჩამაცვია, |
| Verse: d და | მე შევებმი ღვთის ძალითა, | ჩემის ჴმლითა გამოვსცდია". |
| Strophe: 4453_[4370] | ||
| Verse: a | "პაპას ავად ნუ აჴსენებ, | -- გივი ამას ეუბნების, -- |
| Verse: b | ჴელმწიფისა ბრძანებითა | ყველა იმას ეკითხების; |
| Verse: c | მან ფარმანი არვის მისცეს, | ყველა სპილოს ედარების, |
| Verse: d და | ვაჟი კაცი სიჩქარითა | ფათერაკსა ჩავარდების". |
| Strophe: 4454_[4371] | ||
| Verse: a | გივმან ნება არა დართო, | მისი შებმა არცა უნდა, |
| Verse: b | ბეჟან ცხენსა მათრაჴი ჰკრა, | გოდერძისკენ გამობრუნდა; |
| Verse: c | მოაჴსენა: "ფალავანო, | ყველა იცი, რაცა უნდა, |
| Verse: d და | ერთის ბილწის თურქისაგან | ჩვენი რაზმი დაძაბუნდა. |
| Strophe: 4455_[4372] | ||
| Verse: a | თუცა უჭკო მარტვილი ვარ, | ერთი საქმე მიკვირს დია: |
| Verse: b | თურანელთა ჯავრისაგან | თქვენი გული დაგიცლია, |
| Verse: c | ეს ადგილი საომარი | შენ სავარდედ გაგიჴდია; |
| Verse: d და | აწ მე მზა ვარ საომარად, | შენ ფარმანი მიბოძია". |
| Strophe: 4456_[4373] | ||
| Verse: a | ეს გოდერძის გაეხარდა, | შვილის შვილსა ეუბნების: |
| Verse: b | "ღვთის წყალობა, კარგი ბედი | ნურაოდეს გაგეყრების! |
| Verse: c | რა ცხენზედა შეჯდომილხარ, | მტერზედ ჯობნა შენ მოგხვდების. |
| Verse: d და | თუ შეიძლებ მისსა ომსა, | მუქარასა გამოგყვების. |
| Strophe: 4457_[4374] | ||
| Verse: a | ომან მთა არის ჯავშნისა, | მებრძოლი საშინელია, |
| Verse: b | შენ ყმაწვილი ხარ, ჯომარდი, | საქმისა დაუცდელია; |
| Verse: c | სჯობს, რომ სხვა ვინმე გავგზავნოთ | თავადი ერანელია, |
| Verse: d და | იმისი ომი არ მინდა, | მით რომე შენგან ძნელია". |
| Strophe: 4458_[4375] | ||
| Verse: a | ბეჟან ჰკადრა: "გულოვნობა | ვაჟსა კაცსა ეფერების, |
| Verse: b | მე სიცოცხლე აღარ მინდა, | თუ დღეს ომი დამეშლების; |
| Verse: c | ჴელმწიფესა მოვაჴსენებ, | ქუდ-სარტყელი მომძულდების, |
| Verse: d და | დღეის იქით საომარი | ჩემგან ყველა დაიდების". |
| Strophe: 4459_[4376] | ||
| Verse: a | გაეცინა და გოდერძიმ | ბეჟან დალოცა ენითა: |
| Verse: b | გივს" კარგი შვილი უდგახარ, | ეტლიმც იხარებს შენითა! |
| Verse: c | მომიცემია ფარმანი, | რაც გინდა, ღვთითა ქენითა, |
| Verse: d და | ღმერთმა ქნას, იგი ეშმაკი | მოკვდეს ჴელითა შენითა! |
| Strophe: 4460_[4377] | ||
| Verse: a | შენ აბჯარი რომ გათხოვოს, | მამაშენსა ვეუბნები, |
| Verse: b | ღმერთმან ქნას და გაგემარჯვოს, | სახელითა აივსები! |
| Verse: c | გივისა და ფარადისგან, | ვიცი, უფრო გასდიდდები, |
| Verse: d და | თუ გასმია ფათრათიძე | ნარიმანთან გამოსჩნდები". |
| Strophe: 4461_[4378] | ||
| Verse: a | ბეჟან აკოცა მიწასა, | ჰგავს იყო უზაბარია, |
| Verse: b | გოდერძიმ გივსა უამბო | შვილისა ნაუბარია: |
| Verse: c | ომანის" ომსა აპირობს | ჭკვიანი, მკლავ-მაგარია, |
| Verse: d და | მე არ მინახავს მისებრივ | ახალი მეომარია". |
| Strophe: 4462_[4379] | ||
| Verse: a | გივი იტყვის: "სულთა ნაცვლად | მიცოცხლია ერთი შვილი, |
| Verse: b | ორთავ თვალთა სინათლია, | ამ სოფლისა ჩემი ლხინი; |
| Verse: c | ომან ლომთა შემკვრელია, | ომში ბევრჯელ გამოცდილი, |
| Verse: d და | ვით გავბედო მისთვის ომად | დაუცდელი ეს ყმაწვილი?" |
| Strophe: 4463_[4380] | ||
| Verse: a | გოდერძიმ თქვა: "ნუ ინაღვლი, | მიეც შენი საომარი, |
| Verse: b | ბეჟან თუმცა ყმაწვილია, | ჭკვიანი და გონიარი; |
| Verse: c | მათ სიაოშ უწყლად მოკლეს, | სისხლის ძებნის ჟამი არი, |
| Verse: d და | სამართალს ქვეშ კაცი იბრძვის, | გაიმარჯვებს მეომარი". |
| Strophe: 4464_[4381] | ||
| Verse: a | გივმან თქვა: "ჯაჭვსა ვინ ითხოვს, | თუ თავის ტანსა აცვია?" |
| Verse: b | ბეჟან ცხენი გააჭენა: | "მართლა ბრძანა, უმართლია; |
| Verse: c | განგებასა რაც სწადიან, | კაცზედ ყველა შეუძლია, |
| Verse: d და | ვინ დაბადა ზღვა და ჴმელი, | იგი არის ჩემი მწია". |
| Strophe: 4465_[4382] | ||
| Verse: a | გაშორდა გივი, ატირდა | შვილისა სიყვარულითა, |
| Verse: b | მან პირი ცასა მიაპყრა: | "ღმერთო, ნუ დამწვავ სულითა! |
| Verse: c | ბეჟან მიჩვენე მშვიდობით, | პირითა მხიარულითა! |
| Verse: d და | თუ რა ევნების, ვიქნები | ბედითა დაკარგულითა. |
| Strophe: 4466_[4383] | ||
| Verse: a | ომანისგან თუ მოკვდების, | აბჯარს რაღას ჴელსა ვჰჴდია? |
| Verse: b | მასუკანით რა მაცოცხლებს? | მე სარტყელსა შევიჴსნია". |
| Verse: c | მერმე ფიცხლავ წამოვიდა, | შვილსა უკან მოეწია, |
| Verse: d და | უბრძანა თუ: "დამიჯერე, | სიჩქარითა არ წაჰჴდია! |
| Strophe: 4467_[4384] | ||
| Verse: a | გული მეწვების მანამდის, | ვირემ მზე გამოჩნდებისა. |
| Verse: b | გნახე მოსული მშვიდობით! | საწუთრო დაშვენდებისა; |
| Verse: c | შენ მიხვალ თავ-დაჯერებით, | ვინ იცის, რა მოჰჴდებისა?! |
| Verse: d და | მე ვარ მოაჯე ღმერთს წინა | შენზედა გამარჯვებისა". |
| Strophe: 4468_[4385] | ||
| Verse: a | ბეჟან თქვა: "გმირო, შენ იცი, | ჩვენი სჯობს სამართალია, |
| Verse: b | ომან არ არის სპილენძი, | და არცა უზაბარია; |
| Verse: c | უჩვენებ ჩემსა ძალ-გულსა, | რომ იყოს სპილო მთვრალია, |
| Verse: d და | ადრე სცნობ მისსა ანბავსა, | როგორი მეომარია. |
| Strophe: 4469_[4386] | ||
| Verse: a | ეტლი სხვაფერ არ იბრუნებს, | მისი ნურა გეჯავრების, |
| Verse: b | მაქვს იმედი მორევნისა, | ღვთითა ძლევა მე მომხვდების; |
| Verse: c | რა საომრად შევეყრები, | ლომ-გულობა გამოჩნდების, |
| Verse: d და | აქანამდის ამაყობდა, | დღეს იმისი გარდაჰჴდების". |
| Strophe: 4470_[4387] | ||
| Verse: a | გივმან უთხრა: "არ მოიშლი, | დევის ომი გაგიგია, |
| Verse: b | შვილო, ამა ცხენსა შეჯე, | ჩემი ჯაჭვი ჩაიცვია, |
| Verse: c | ერთი ღმერთი ნუ გაგწირავს, | აბჯრისაგან უშიშია". |
| Verse: d და | ბეჟან ახლად შეეკაზმა, | წაიტანა თარგმანია. |
| Strophe: 4471_[4388] | ||
| Verse: a | მივიდა, ომანს შეხედა, | იდგა რკინისა მთა ვითა, |
| Verse: b | მას ქალამანჩი აუბნა: | "შენთან არა ვარ ზავითა; |
| Verse: c | მე სამუქაროდ მოვსულვარ, | მარტო ჩემითა თავითა, |
| Verse: d და | თუ აფრასიობს უყვარხარ, | შენთვის შევმოსო შავითა. |
| Strophe: 4472_[4389] | ||
| Verse: a | თქვი ადგილი გამორჩევით, | სადაც ომი გიამების, |
| Verse: b | ერთმანერთი გამოვსცადოთ, | სცნან ლაშქართა, რა მოჰჴდების, |
| Verse: c | ომსა დაშლა აღარ უნდა, | რაჟამ სისხლი ადუღდების, |
| Verse: d და | ღმერთი უზამს სამართალსა, | ვის პატივი ემატების". |
| Strophe: 4473_[4390] | ||
| Verse: a | ომან თქვა: "ბედ-დაკარგულო, | სირეგვნე რად მოგრევია? |
| Verse: b | შენის გვარისა მრავალი | სისხლშიგან მომითრევია; |
| Verse: c | ღამეა, ხვალე გაჩნდების, | თუ ლომსა მოერევია, |
| Verse: d და | გივი ტიროდეს, იცოდი, | სიცოცხლე დაგილევია". |
| Strophe: 4474_[4391] | ||
| Verse: a | ბეჟან უთხრა: "წადი, ომან! | ეშმაკი გყვეს წინამძღვარი! |
| Verse: b | თურანელთა ამას იქით | ვეღარ გნახონ მოუბარი". |
| Verse: c | გარ შეიქცეს მას ღამესა, | ჰკაზმეს ორთავ საომარი, |
| Verse: d და | რა გათენდა, გულგანს შეჯდა, | ფირანს უთხრა ნაუბარი. |
