| Strophe: 4475_[4392] | ||
| Verse: a | ორნი ლომნი შეიყარნეს, | ბეჟან ომანს ეუბნების: |
| Verse: b | "რაც ირემმან თხასა უთხრა, | ვიცი, შენზედ გარდაჰჴდების; |
| Verse: c | მართებს თავსა გაუფრთხილდეს, | ერთხელ ბადეს დაეჴსნების, |
| Verse: d და | გაჰჴე თავის უიმედოდ, | შენი სისხლი დაიღვრების". |
| Strophe: 4466_[4393] | ||
| Verse: a | ომან თქვა: ბეჟან," ნუ იკვეხ! | ცუდი ხარ იმედისაგან: |
| Verse: b | მე გავჰჴდი გივსა გულ-წყლულად, | ვიცი, შვილისა გზისაგან". |
| Verse: c | ქათაბის მთასა მიმართეს, | მოშორდეს იგ ლაშქრისაგან, |
| Verse: d და | შეჰპირდეს, რომე არ ევნოს | თარგმანსა მათის ჴმლისაგან. |
| Strophe: 4477_[4394] | ||
| Verse: a | შეუტივეს ერთმანერთსა, | მათ შუბები დალეწესა, |
| Verse: b | არ დასჯერდენ გულ-მესისხლედ, | სასიკვდილოდ ჴმალი სცესა; |
| Verse: c | კვლა ლახტები დაიწვადეს, | საომარი დალივესა, |
| Verse: d და | ვერა ავნეს ერთმანერთსა, | შერკენასა დაპირდესა. |
| Strophe: 4478_[4395] | ||
| Verse: a | პირველ ცხენზედ შეიჭიდნენ, | დასწყდა ღვედი ავჟანდისა, |
| Verse: b | მათ იბრძოლეს საღამომდის, | ვითა ღვარი ოფლი სდისა; |
| Verse: c | ერთმანერთსა დაეთხოვნეს | მოღალულნი სასმლად წყლისა, |
| Verse: d და | იტყვის ბეჟან: "ღმერთო, შენ ხარ | მეცნიერი გულის ჴმისა". |
| Strophe: 4479_[4396] | ||
| Verse: a | წყალი სვა და უკმობრუნდა, | ბეჟან ამას ილოცვიდა: |
| Verse: b | "ღმერთო, ძალსა ნუ წამიღებ!" | გულ-მესისხლედ შეეჭიდა, |
| Verse: c | ერთი ჴელი კისერს მიჰყო, | სხვით ბარკალსა მოეკიდა, |
| Verse: d და | მედგრად დასცა მიწაზედა, | მას ხანჯლითა თავსა სჭრიდა. |
| Strophe: 4480_[4397] | ||
| Verse: a | თავ-მოკვეთილი გორევდა | მიწაზედ სპილოს ოდენი, |
| Verse: b | თვითან ბეჟანსვე უკვირდა, | რა ნახა სისხლთა ნადენი; |
| Verse: c | ღმერთს ადიდებდა, იტყოდა: | "ვართ შენი მონასახენი, |
| Verse: d და | მე არ შემეძლო უშენოდ, | მტერნი მყვეს მოვაგლახენი. |
| Strophe: 4481_[4398] | ||
| Verse: a | სამოცდათი ბიძაჩემი, | ძმების სისხლი ვაზღვევინე, |
| Verse: b | არ ღირს ვიყავ მორევნასა, | ღმერთო, შენვე მაქნევინე". |
| Verse: c | თავი სახრტილს ჩამოიბა, | იტყვის: "მტერი შევაშინე", |
| Verse: d და | გააშიშვლა, იქ დააგდო, | "მანდა წოლა მოითმინე!" |
| Strophe: 4482_[4399] | ||
| Verse: a | მტერის საქმე გაათავა, | მას თარგმანი ულოცვიდეს, |
| Verse: b | რომე თურქთა დასცდომოდა, | გზა არა აქვს, წამოვიდეს; |
| Verse: c | ცხენსა შეჯდა ომანისას, | იარაღსა გამოსცვლიდეს, |
| Verse: d და | რა პატრონი მკვდარი ნახეს, | მათ თარგმანი შეუშინდეს. |
| Strophe: 4483_[4400] | ||
| Verse: a | უბრძანა თუ: "არას გერჩი, | იმედოვნად გქონდეს გული, |
| Verse: b | წადით თქვენსა ლაშქარშიგან, | ფირანს ჰკადრეთ მონახული". |
| Verse: c | თავის გზასა გაემართა, | თურქთა უდგა ყარაული, |
| Verse: d და | ეგონა თუ: ომან მოვა, | შექნეს დიდი სიხარული. |
| Strophe: 4484_[4401] | ||
| Verse: a | ფირანს აცნობეს: "დღეს ეტლი | ჩვენი ანათობს მზე ვითა, -- |
| Verse: b | ბეჟანზედ გამარჯვებია, | ომან მოვიდა რბევითა, |
| Verse: c | სფაადარისა ნიშანი | იმას თან მოაქვს თრევითა". |
| Verse: d და | თურქთ უხაროდა, ვით მართებს, | სიამე ნამეტნავითა. |
| Strophe: 4485_[4402] | ||
| Verse: a | რა ლაშქართა გამოშორდა, | ბეჟან გაჴდა უშიშარად, |
| Verse: b | მან ნიშანი გამოსცვალა, | უჩნდა მტერთა უზაბარად; |
| Verse: c | თურქთა სცნეს და თავს იცემდეს, | მიტირიან ყველგან მწარად, |
| Verse: d და | ფირან სცნა და უჭკოდ გაჴდა, | ვინცა ნახის, თქვიან მკვდარად |
| Strophe: 4486_[4403] | ||
| Verse: a | ერანელთ შიგან მოვიდა | იგ ლომი სახელ-დებული, |
| Verse: b | ომანის თავი მოჰქონდა | სახრტილსა დაკიდებული; |
| Verse: c | გივმან რა ნახა, აიჭრა, | ვით უჭკო, გაშმაგებული, |
| Verse: d და | გარდაუკოცნა თვალ-პირი, | დგანან ყელ-გარდაჭდობილი. |
| Strophe: 4487_[4404] | ||
| Verse: a | რა გოდერძიმ დაინახა, | შორით წინა მიეგება, |
| Verse: b | ცხენ-აბჯარი მას მიართვა, | ბეჟანს უთხრა დიდი ქება, |
| Verse: c | უსაზომოდ უხაროდა, | მიულოცა გამარჯვება, |
| Verse: d და | ვინცა იყო ერანელი, | შექნეს დიდი გახარება. |
| Strophe: 4488_[4405] | ||
| Verse: a | "შენ ხარ ზურგი ერანელთა, | თურქთა ზურგი გაუტყდების, |
| Verse: b | ხარ შედეგად საამისა, | ვეშპის მოკვლა გეფერების; |
| Verse: c | თურანელი შენი სწორი | ვეღარავინ გამოჩნდების", |
| Verse: d და | მერმე მისცა უსაზომო, | ანგარიშსა ვინ მიხვდების?! |
| Strophe: 4489_[4406] | ||
| Verse: a | თურანელთა დიდი ჰქონდა | ტირილი და ცრემლთა დენა, |
| Verse: b | იტყვიან თუ: ნოსტენს" მართებს | სახელისა გამოჩენა: |
| Verse: c | წადი, ჭანგი გაიმახვე, | მათი სისხლი დაღვარენა, |
| Verse: d და | თავი ძებნე ომანისა, | ამოსწყვიტე, აოჴრენა. |
| Strophe: 4490_[4407] | ||
| Verse: a | ვინცა უნდა, დაარჩივა, | შაფხუნზედა წამოვიდა: |
| Verse: b | ჯეონსა" ვიქ სისხლისასა", | ფირანს ამას გაუპირდა; |
| Verse: c | დარაჯითა დაინახეს, | რა ცისკარი ამოვიდა, |
| Verse: d და | მათ აცნობეს ერანელთა, | თქვეს: "ლაშქარი წამოვიდა". |
