Strophe: 4594_[4511] | ||
Verse: a | შეიბნეს ორნი სფაადნი | გულითა მტკივნეულითა, |
Verse: b | შუბითა, ჴმლითა, ლახტითა | გმირულად მოქნეულითა; |
Verse: c | ფირან სცნა თავის სიკვდილი | გოდერძის ჭანგ-მახვილითა, |
Verse: d და | მაგრამ არ შედრკა, იბრძოდა | მკლავითა მოწიფულითა. |
Strophe: 4595_[4512] | ||
Verse: a | ჰკრა ბარგისტანსა ისარი | გოდერძი გაფიცხებული, |
Verse: b | ცხენს შიგ გაავლო, მოუკლა, | წაიქცა ათრთოლებული, |
Verse: c | ფირან ქვეშ შემოიმწყვდია, | იყო ხანამდის დებული, |
Verse: d და | ადგა, გლახ მთასა მიმართა, | მირბოდა შეჭირვებული. |
Strophe: 4596_[4513] | ||
Verse: a | გოდერძიმ ნახა, ატირდა, | თქვა: "დია მებრალებისა, |
Verse: b | მაგრამ განგება კაცთაგან | აროდეს შეიცვლებისა; |
Verse: c | კრულია ჟამი მუხთალი, | ყოველთა გვემტერებისა, |
Verse: d და | ვა, სიყვარული წაჴდების, | არვისთან გათავდებისა. |
Strophe: 4597_[4514] | ||
Verse: a | შენ ერანელთა სამტეროდ | იყავ ლაშქართა ხლებული, |
Verse: b | სჯობს ზენაარი ითხოვო, | ჟამი გაქვს შევიწრებული; |
Verse: c | ჴელმწიფეს წინა მიგიყვან, | მაზედ ხარ ვალ-დადებული, |
Verse: d და | სიბერისათვის მეწყალვი | ჩემებრ თავ-გათეთრებული". |
Strophe: 4598_[4515] | ||
Verse: a | შეუძახა: "ფალავანო, | არ ჴელ-გეყვის ქვეითობა, |
Verse: b | სადა შენი ჯომარდობა, | ლაშქართ ზედა თავადობა? |
Verse: c | შენ მეშველი არვინა გყავს, | რა ჰქენ შენი ჯომარდობა? |
Verse: d და | გმირთა სვეტო, აფრასიობს | გაუშავდა ამაყობა". |
Strophe: 4599_[4516] | ||
Verse: a | ფირან თქვა: "მაგას არა ვიქ, | ვირ სული არ ამომჴდების, |
Verse: b | სიბერის ჟამსა ყოველი | ჩემი სახელი წაჴდების; |
Verse: c | რომ ჩემთვის ჴელი შეგეკრას, | დიდად სირცხვილად ჩამყვების, |
Verse: d და | კაცი რაზომცა ცოცხალა, | ბოლოდ ორჯელვე მოკვდების. |
Strophe: 4600_[4517] | ||
Verse: a | ცხენზედა იჯდა გოდერძი, | მთას გარე იარებოდა, |
Verse: b | გზა ვერ იპოვა, ჩამოჴდა, | იგ ვეფხსა ემსგავსებოდა, |
Verse: c | ჰქონდა ფარი და ზუფინი, | გლახ, ფირან ებრალებოდა, |
Verse: d და | კლდის ნაპირშიგა იპოვა, | წინ ომად მოეგებოდა. |
Strophe: 4601_[4518] | ||
Verse: a | მან ხანჯალი შემოსტყორცა, | მკლავსა სისხლი გაადინა, |
Verse: b | გოდერძიმ თქვა: "ვეღარ დავსთმობ, | შენი თმობა მომეწყინა; |
Verse: c | თუ შეგარჩენ ამის ქნასა, | შენ ცოცხალი მიხვალ შინა". |
Verse: d და | გაგულისდა, ზუფინი ჰკრა, | პირით ღვიძლი წაადინა. |
Strophe: 4602_[4519] | ||
Verse: a | დაბრუნდა და წამოვიდა, | მთისა ძირსა უდგა ცხენი, |
Verse: b | ერანელთა მოულოცეს: | "სფაადარი შენ ხარ ჩვენი, |
Verse: c | დღეს რომელნი დაიჴოცნეს, | ეგე იყვნენ მეშფოთენი, |
Verse: d და | ქაიხოსროს მესისხლენი, | სიაოშის შემცოდენი". |
Strophe: 4603_[4520] | ||
Verse: a | გოდერძიმ თქვა: "ღმერთი ჯერა, | დღეს ომითა რაცა ვჰქენით, |
Verse: b | გამოვიდეს სამუქაროდ, | შემცოდეთა შევებენით; |
Verse: c | ჩვენი ეტლი ავამაღლეთ, | მტერნი ჭირით ავავსენით, |
Verse: d და | ნიშანი და ესე მკვდარნი | ჴელმწიფესა მიართვენით". |
Strophe: 4604_[4521] | ||
Verse: a | სოფლისა საქმე გასინჯეთ: | წამ ერთ ჩრდილისა სახია, |
Verse: b | არ გათავდების მტერზედა, | ვინ უსამართლოდ ლაღია. |
Verse: c | რუამს უბრძანა: "შენ წადი, | სადა ძეს ფირან მკვდარია, |
Verse: d და | აქ მოიტანე, რაც იყოს: | ცხენი და იარაღია". |
Strophe: 4605_[4522] | ||
Verse: a | ქათაბათისა მთაზედა | ყარაულნი გადგომილან, |
Verse: b | ფარშევადს და ლუაქს უთხრეს: | "ხედავ, ცანი დატეხილან: |
Verse: c | ერანელნი თავადები | საშინაოდ გადგომილან, |
Verse: d და | ფირან სისხლში მომრჩვალია, | თავადები დაჴოცილან". |
Strophe: 4606_[4523] | ||
Verse: a | ფირანობით დაიძახა: | "იყავ ჩვენი სფაადარი, |
Verse: b | ჭკვიანი და მოსამართლე, | სპილოსებრივ მეომარი, |
Verse: c | ჩინ- მაჩინს და თურანშიგა | თქვენი სწორი არვინ არი, |
Verse: d და | ტახტ-გვირგვინი მოსძულდების, | აფრასიობ გნახოს მკვდარი". |
Strophe: 4607_[4524] | ||
Verse: a | ტიროდეს და იძახოდეს, | ეწვებოდა თურქთა გული, |
Verse: b | ფარშევადს და ლოაქს წინა | მიდგეს სისხლით დადებულნი; |
Verse: c | თქვეს: "მოვიდა უსაცილოდ | დღეს ჩვენზედა აღსასრული". |
Verse: d და | მათ ანდერძი მოიგონეს | ფირანისგან დავედრული. |
Strophe: 4608_[4525] | ||
Verse: a | როდეს წავიდა საომრად, | ლაშქართა ეუბნებისა: |
Verse: b | "მომკლან, იცოდით: თქვენზედა | დღეს ჟამი შევიწრდებისა; |
Verse: c | თურანს მიმართეთ, ნუ გინდა | ერთი დღე დაყოვნებისა, |
Verse: d და | ცხვარი თუ არის უკაცოდ, | მგლისაგან აოჴრდებისა". |
Strophe: 4609_[4526] | ||
Verse: a | ლუაქ თქვა: "ერთპირ შევებნეთ, | რაცა ვართ მეომარია, |
Verse: b | არ შეიცვლების კაცთაგან, | ღვთისაგან რაც ნაქმარია; |
Verse: c | ან შევეხვეწნეთ თავ-დაბლად, | ვითხოვოთ ზენაარია, |
Verse: d და | ვაზრობ, დაგვინდოს გოდერძიმ, | -- ღვთისა მოსავი არია". |
Strophe: 4610_[4527] | ||
Verse: a | ლაშქართ თქვეს: "უწყლად მოგვიკლეს | ჩვენ გმირი სფაადარია, |
Verse: b | ათი ჭაბუკი, მათებრივ | არა გვყავს მეომარია. |
Verse: c | აწ ქაიხოსრო მოსულა, | ჴმელთა მნათობი არია, |
Verse: d და | ძლევა მათკენ ჩანს ღვთისაგან, | ჭკვა გვიჯობს მოსაჴმარია". |
Strophe: 4611_[4528] | ||
Verse: a | იტყოდეს თუ: "რას ვაჴსენებთ | აფრასიობ ჴელმწიფესა?" |
Verse: b | ფარშევად და ლოაქ შედრკეს, | რა ლაშქართა ესე თქვესა; |
Verse: c | მალვით წასლვა გააპირეს, | ვერვის ეცნა მასვე დღესა, |
Verse: d და | ათი კაცი დაარჩივეს, | ცხენთა შესხდეს, წავიდესა. |
Strophe: 4612_[4529] | ||
Verse: a | ერანელთა გუშაგი უთქს | ყარაულად სიმაგრესა, |
Verse: b | მოეწივნეს შესაპყრობლად, | დაბრუნდეს და შეიბნესა; |
Verse: c | მოერივნეს ერანელთა, | მათ რვა კაცი მოუკლესა; |
Verse: d და | არა ევნო უზიანოდ, | თავის გზასა წავიდესა. |
Strophe: 4613_[4530] | ||
Verse: a | გოდერძიმ თქვა: "ავად იქნა, | წაგვივიდნენ მთელი რადგა"; |
Verse: b | მას პასუხი არვინ გასცა, | დაეთხოვა გოსტამ, მოდგა: |
Verse: c | "ომში გვერცა ვერ გიახელ, | მე მრცხვენიან, ესე იდგა. |
Verse: d და | ამით თავსა ვისახელებ, | რომ გამკვეთონ ჴმლითა შვიდგა. |
Strophe: 4614_[4531] | ||
Verse: a | გოდერძის დია იამა, | უბრძანა: "მათკენ ირეო, |
Verse: b | ლომთა, ვეფხთა და ნიანგთა | ხანჯლითა მონადირეო, |
Verse: c | ფარშევადს თავი მოჰკვეთე, | ლუაქ ჴელთ დაიჭირეო, |
Verse: d და | აფრასიობ და თავადნი | მათობით აატირეო". |
Strophe: 4615_[4532] | ||
Verse: a | რა ლაშქართა ესალამა, | გოსტამ ცხენი გააჭენა |
Verse: b | ბეჟან მიდგა: "სფაადარო, | -- იმან სპათა მოაჴსენა, -- |
Verse: c | გაგვიმარჯვა ბედმან თქვენმან, | სიხარულით აგვავსენა, |
Verse: d და | მარტო ორთა საომარად | რად გაგზავნე, რატომ ჰქენა?" |