| Strophe: 4737_[4654] | ||
| Verse: a | ხოსრო წყალსა გამოვიდა, | გაიგონე მონაჴსენი, |
| Verse: b | ყველგან კაცი გაუგზავნა: | "ნურვის გიმძიმს მოსლვა ჩვენი! |
| Verse: c | გმართებს, ღმერთსა მადლი მისცეთ, | მე მშვიდობა მინდა თქვენი". |
| Verse: d და | მერმე გასცა გლახაზედა | უსაზომო საჭურჭლენი. |
| Strophe: 4738_[4655] | ||
| Verse: a | ვისცა მისლვა უხაროდა, | საჭურჭლითა აივსიან, |
| Verse: b | მოვიდიან მუჴლ-დაყრილნი, | ზენაარსა ითხოვდიან; |
| Verse: c | გაიგონა აფრასიობ, | ტირს, მჴურვალი ცრემლი სდიან, |
| Verse: d და | მან ლაშქართა ნახევარი | მუნ გაგზავნა, ჯანჯა ჰქვიან. |
| Strophe: 4739_[4656] | ||
| Verse: a | სხვა ლაშქარი ტუაქს მიაქვს, | მინდორს მივა სპათა მზერად, |
| Verse: b | აფრასიობ გარდაჰჴდების, | ჩანს ნიშანი დასაჯერად; |
| Verse: c | ქაიხოსრო, ღვთის მოყვარე, | იქცეოდა გონიერად, |
| Verse: d და | კარგი კაცი გამოჩნდების | სიმართლისა საძირკველად. |
| Strophe: 4740_[4657] | ||
| Verse: a | არდავი და ბარდაველნი | გოსტამს მისცა, კარგი ზრდილნი, |
| Verse: b | როსტომ მინდორს გამოგზავნა, | ჰყვანდა სპანი დაკაზმულნი; |
| Verse: c | ხოსრომ სუღადს თვესა ერთსა | ზარდახშანი გასცა სრულნი, |
| Verse: d და | მან ციხეთა მეომარნი | კაცნი ძებნა მონახულნი. |
| Strophe: 4741_[4658] | ||
| Verse: a | ზღუდელნი და ქაშანელნი | ხოსროს გვერცა იახლესა. |
| Verse: b | რა შეიტყვეს თურანელთა, | მათ მიმართეს სიმაგრესა; |
| Verse: c | სადა ციხეს მოადგიან, | უომარად დაიქცესა, |
| Verse: d და | შიგან მყოფთა ატყოებდეს, | გულზარიონს მივიდესა. |
| Strophe: 4742_[4659] | ||
| Verse: a | გულზარიონი მოსწონდა, | მინდორი საძოვრიანი, |
| Verse: b | წყლის პირს ამართეს კარვები, | მუნ დადგეს ნაშოვრიანი; |
| Verse: c | დაჯდა ოქროსა ტახტზედა | მორჭმული, გვირგვინიანი, |
| Verse: d და | ჰკრევდეს ჩანგსა და ბარბითსა, | იმღერდეს გულ-ნათლიანი. |
| Strophe: 4743_[4660] | ||
| Verse: a | აფრასიობ ამას იტყვის: | "ახლოს მტერი მოგვწურვია, |
| Verse: b | აქა ყოფნა აღარა ჴამს, | სჯობს, რომ სხვაგან წავიდია". |
| Verse: c | მოაჴსენეს: "სფაადარო, | არა გვმართებს სიჯაბნია, |
| Verse: d და | გზა არსით გაქვს წასავალი, | შუბის მეტი რა ღონია?!" |
| Strophe: 4744_[4661] | ||
| Verse: a | რა გათენდა, ცხენსა შესხდეს, | ერთმანერთსა მას დაჰპირდეს, |
| Verse: b | მასკვლავთაგან უმრავლესი | ქანგიდაღმან გამოვიდეს; |
| Verse: c | დადგეს შვიდსა მილიონსა, | ხოსროს ახლოს არ მოვიდეს, |
| Verse: d და | რა ოთხი დღე გამოვიდა, | წყობით რაზმსა გამართვიდეს. |
| Strophe: 4745_[4662] | ||
| Verse: a | მარცხნით ქაბუდ, რაზმს უკანა | დგას გარსევაზ მესისხლია, |
| Verse: b | სპათა ზურგის შემნახავი | იყო მათი სიმაგრია; |
| Verse: c | მარჯვნით ჯანი მეომარი, | ვაჟი არის ერთობ მძლია, |
| Verse: d და | რაზმთა შუა აფრასიობ | ჟამთა ბევრჯელ დაუცდია. |
| Strophe: 4746_[4663] | ||
| Verse: a | ერანელთა რაზმთა შუა | დგას გოდერძი დღესა მისსა, |
| Verse: b | მანეშან და ხუზან, ტუსი, | ფეროზ მქნელი გმირი ჭკვისა; |
| Verse: c | გურგენ, გოსტამ, შედოშ, აჯერ, | გივი, შვილი გოდერძისა, |
| Verse: d და | დგას რაზმს მარცხნით იგ ფარემუზ, | იმედი აქვს სიმაგრისა. |
| Strophe: 4747_[4664] | ||
| Verse: a | შეიბნეს და ჰგავს ვარსკვლავნი | ზეცით მეხსა ჩამოჰყრიან, |
| Verse: b | თავი ტანსა ვერ იპოებს, | ერთმანერთის სისხლსა ღვრიან; |
| Verse: c | მათ დაჴოცეს ერთმანერთი, | გონიერნი ცალკე დგიან, |
| Verse: d და | "საღამომდის სულიერი | არ მორჩები?", იტყოდიან. |
| Strophe: 4748_[4665] | ||
| Verse: a | დგას ქაიხოსრო, ილოცავს | ლაშქართა მოშორვებული, |
| Verse: b | იტყოდა თუ: "შემოქმედო, | ვარ შენი დაბადებული; |
| Verse: c | შენ გამიმარჯვე, არ ვიყო | მტერთაგან მიჭირვებული, |
| Verse: d და | დაღონებული ჭირთაგან, | ვით რკინა გაჴურვებული. |
| Strophe: 4749_[4666] | ||
| Verse: a | ადგა ქარი საშინელი, | ქაიხოსრო ილოცვიდა, |
| Verse: b | გაიყენა ყარაული, | თურანელთა პირს აყრიდა; |
| Verse: c | ვინცა ზურგი შეაქცივის, | აფრასიობ თავსა სჭრიდა, |
| Verse: d და | ცოცხალია დაკოდილნი, | მათ საღამო უკუ ჰყრიდა. |
| Strophe: 4750_[4667] | ||
| Verse: a | მას ღამესა აფრასიობ | საომარად ემზადების, |
| Verse: b | კაცნი წინა წაიყენა, | იგ საქმესა უფრთხილდების; |
| Verse: c | არა იცის უგუნურმა, | ეტლი როგორ იარების, |
| Verse: d და | სხვა გაეგო განგებასა, | წინა ვერვინ დაუდგების. |
| Strophe: 4751_[4668] | ||
| Verse: a | გოსტამის მახარობელი | მოვიდა მალე რბენითა: |
| Verse: b | "ჩვენ ყარხანს უღალატენით, | მძინარსა დავესხენითა, |
| Verse: c | არვინ მოგვირჩა ცოცხალი, | ერთობით დავჰჴოცენითა, |
| Verse: d და | თვით ყარხან გარდაეხვეწა, | ის მარტო, ოდენ ცხენითა". |
| Strophe: 4752_[4669] | ||
| Verse: a | კვლა ამბავი მოუვიდა | როსტომ კარგის ფალავნისა: |
| Verse: b | "მე ვიარე დღე და ღამე, | შევამოკლე სიგრძე გზისა, |
| Verse: c | მოვეწივე, ამოვსწყვიტე, | ვსცნით საქმენი მინდორისა, |
| Verse: d და | მე მივმართე თურანელთა, | ჩემი ჴმალი სისხლსა ღვრისა". |
| Strophe: 4753_[4670] | ||
| Verse: a | ერანელთა გაიგონეს, | შექნეს დიდი სიხარული, |
| Verse: b | აფრასიობს მოუვიდა | ყარანისგან მოციქული: |
| Verse: c | "მე ლაშქარი დამიჴოცეს, | მოვარჩინე მარტო სული, |
| Verse: d და | როსტომ მივა თურანზედა | საოჴრებლად ჴმალ-მოწვდილი". |
| Strophe: 4754_[4671] | ||
| Verse: a | თქვა აფრასიობ: "დავჰკარგე | ლხინისა საძირკველია, |
| Verse: b | სჯობს, ერანელთა მე უყო | შაფხუნი საკვირველია, |
| Verse: c | რომ ქაიხოსრომ ვერ ნახოს | სპათაგან ერთი მთელია". |
| Verse: d და | ეს მოეწონა ვეზირთა, | ჰკადრეს: "საქნელი ჩვენია". |
| Strophe: 4755_[4672] | ||
| Verse: a | წამოვიდეს თურანელნი, | საღალატოდ სთქმიდა გული, |
| Verse: b | ქაიხოსროს მოაჴსენეს: | "მაზედ უდგა ყარაული". |
| Verse: c | როსტომს კაცი გაუგზავნეს: | "ფრთხილად იყავ შეკმაზული; |
| Verse: d და | იცით, არის აფრასიობ | ეშმაკისა გაფიცული". |
| Strophe: 4756_[4673] | ||
| Verse: a | როსტომს წინაშე მოვიდა | რა ესე მოციქულია, |
| Verse: b | გულ-ლომსა ლახტი მჴარსა უც, | საომრად შეკმაზულია; |
| Verse: c | ერანელთ ზედა გასცემდა | ხოსრო, რაც შოებულია, |
| Verse: d და | შესხდეს, წაუდგნენ უკანა, | იცოდეს გაზრახულია. |
| Strophe: 4757_[4674] | ||
| Verse: a | წამოვიდეს საღალატოდ, | თურანელნი ცხენს შესხდესა, |
| Verse: b | შეეშინდა აფრასიობს, | რა მივიდეს სიახლესა; |
| Verse: c | ჰყავს ლაშქარი დაღალული, | მოერივა სიღალფესა, |
| Verse: d და | წინათ როსტომს იგონებდა | და უკანით ჴელმწიფესა. |
| Strophe: 4758_[4675] | ||
| Verse: a | დაშქართა ჰკადრეს: "რეგვენი | მტერსა არ შეუშინდების, |
| Verse: b | ქანგა გაქვს აშენებული, | კაცთ ნახვა გაუკვირდების; |
| Verse: c | მისი სივრცე და სიტურფე | ედემსა დაუძვირდების, |
| Verse: d და | უომარია მტერთაგან, | ორბი ვერ გადაფრინდების. |
| Strophe: 4759_[4676] | ||
| Verse: a | მტერი ვერსით მოადგების, | იცით, მისსა სიმაგრესა, |
| Verse: b | გითქს დარბაზი ნაშენები, | ვერვინ დასთვლის საჭურჭლესა; |
| Verse: c | მოუწყენი სამყოფია, | უამესი სამოთხესა, |
| Verse: d და | დადევ ბრძოლა, მაშიგ ვიყვნეთ, | არა მოაქვს სიმწარესა". |
| Strophe: 4760_[4677] | ||
| Verse: a | ქანგას ედგა დარბაზები | ცათა სწორი, მოკმაზული, |
| Verse: b | მაშიგ დადგა სანადიმოდ, | ჟამად არის მხიარული. |
| Verse: c | უხვად გასცა ლაშქარზედა | ვერცხლი, ოქრო მაღრიბული, |
| Verse: d და | გზაზედა და ზღუდეზედა | გაიყენა ყარაული. |
| Strophe: 4761_[4678] | ||
| Verse: a | ჩინეთისა ჴელმწიფესა | ფახფურს წიგნი მიუწერა; |
| Verse: b | "მოსაკლავი დავარჩინე, | ამას ფირან დამაჯერა, |
| Verse: c | მან სიცოცხლე დამამწარა, | მოურჩები, ვიცი, ვერა, |
| Verse: d და | თუ მიშველი შენ ლაშქრითა, | მოყვრობასა ღმერთი ჯერა". |
| Strophe: 4762_[4679] | ||
| Verse: a | ფახფურ ნახა გაგზავნილი, | ამ ამბვითა იხარებდა, |
| Verse: b | პატივითა შეინახა, | იგ საქმესა გააგებდა; |
| Verse: c | აფრასიობ გულ-დამწვარი | ქანგას ციხეს ამაგრებდა, |
| Verse: d და | რაცა ჰქონდა, ლაშქარზედა | გასცა, არას აგროებდა. |
| Strophe: 4763_[4680] | ||
| Verse: a | დაჯდა ნადიმად, გასცემდა, | რაც ჰქონდა მოგებულია, |
| Verse: b | თქვა: "ხვალე კაცი ვერა იქს, | რაცა დღეს გაგებულია"; |
| Verse: c | გვერც პირ-მთვარენი დაისხა, | ბარბითი მოკაზმულია, |
| Verse: d და | ცრუ არის ესე სოფელი, | ვინ მიენდობის, კრულია. |
