| Strophe: 4770_[4687] | ||
| Verse: a | ჯანი გამოდგა ქალაქით, | ვით მოციქულთა წესია, |
| Verse: b | ათი ათასნი გვერც ახლდეს, | ყოველნი ზესთა ზესია; |
| Verse: c | ხოსროვ ზის აჯის ტახტზედა, | მზისაგან უტურფესია, |
| Verse: d და | იმის წინაშე შევიდა | მანდატურთ-უხუცესია. |
| Strophe: 4771_[4688] | ||
| Verse: a | ჰკადრა თუ: ჯანი" მოსულა | მამისა მოციქულია, |
| Verse: b | მანეშან გამოაგება: | "შეიტყევ, რად მოსულია?" |
| Verse: c | ჴელმწიფეს წინა შეუძღვა, | მან ჰკადრა ქება სრულია, |
| Verse: d და | ტიროდა, ტახტსა აკოცა, | ჰგავს ვარდი დათრთვილულია. |
| Strophe: 4772_[4689] | ||
| Verse: a | მოაჴსენა: "შარიერო, | დაიმონე მტერი ჴმლითა, |
| Verse: b | საწუთრომცა ნათლად არის | დღეს შენითა სიცოცხლითა; |
| Verse: c | თქვენ აავსეთ მტერთა გული | ჯოჯოხეთის სიბნელითა, |
| Verse: d და | რაცა ვიცი, მოგაჴსენებ, | თუ არ გაწყენ საუბრითა". |
| Strophe: 4773_[4690] | ||
| Verse: a | ოქროსა სკამი მოართვეს | თვალითა გაფრქვეულია, |
| Verse: b | მაზედა დაჯდა, იტყოდა, | რაც იცის დავედრულია: |
| Verse: c | "ზის აფრასიობ მტირალი, | საწუთრო-დაკარგულია, |
| Verse: d და | ჟამთაგან მიჭირვებული, | ვეღარ ჭანგ-გამახულია. |
| Strophe: 4774_[4691] | ||
| Verse: a | აჰა, მადლი შემოქმედსა, | მოწიფულხარ ალვა ზრდილი, |
| Verse: b | ყუბათიანთ ნათესავი, | დედით ჩემი შვილის შვილი, |
| Verse: c | ჩინეთისა ჟელმწიფეთა | სასახელო ხარ გვირგვინი, |
| Verse: d და | მიწის პირი შენ გმსახურებს, | პატრონი ხარ გაჩენილი. |
| Strophe: 4775_[4692] | ||
| Verse: a | შეცოდებისა მუქაფა | დღეს ეტლმან მე მაზღვევინა, |
| Verse: b | შეუცოდარი სიაოშ | იცით, ვინ მომაკვლევინა? |
| Verse: c | ბედი მატირებს მას აქათ, | მდის ცრემლი, დამაღვრევინა; |
| Verse: d და | იცითა თქვენის ნახვისა | მოსურნე, მონატრე ვინა? |
| Strophe: 4776_[4693] | ||
| Verse: a | რადგან მე ვარ საძირკველი | შეცოდების მიზეზისა, |
| Verse: b | სიაოშის საქმით გმირთა | ჴმალი სისხლსა დია ღვრისა; |
| Verse: c | სამყოფელი აღარა ჩანს | თემისა და ქალაქისა, |
| Verse: d და | ვის ეშმაკი მოერევის, | დავიწყდების შიში ღვთისა. |
| Strophe: 4777_[4694] | ||
| Verse: a | უსამართლოდ სისხლსა ღვრამან | მე რა მიყო, ხედავ, დღესა? |
| Verse: b | შენ მორჭმული ჴელმწიფე ხარ | მოიჭირვე სიმართლესა, |
| Verse: c | შენ მინდორი დაგიჭირავს, | შემწყვდეულვარ სიმაგრესა, |
| Verse: d და | ქანგა მე მაქვს, ვერვინ დასთვლის, | რაცა აქ ძეს საჭურჭლესა. |
| Strophe: 4778_[4695] | ||
| Verse: a | გვერცა მახლავს ლომნი სპანი, | მათი ბრძოლა არ ეგების, |
| Verse: b | მანდა ყოფას შეინანებ, | ყვავილობა გარდაჰჴდების; |
| Verse: c | ჩინეთისა ღრუბლისაგან | ცივი ქარი აგიდგების, |
| Verse: d და | ჴელი შუბსა დაგიყინოს, | არა იცი, რა მოჰჴდების. |
| Strophe: 4779_[4696] | ||
| Verse: a | გარ ლაშქარი მოგეხვიოს, | შეგიკრევდენ ყველგან გზასა, |
| Verse: b | აქანამდის ნაჭირვალი | შენი დარჩეს ვა თუ სხვასა! |
| Verse: c | იტყვის: ჩინეთს მე დავიჭერ, | შემიკრავთა ნეტარ ზდვასა? |
| Verse: d და | ვიცი, ყუბად ვერა სჯობდა | ჯიმშედისა ნათესავსა. |
| Strophe: 4780_[4697] | ||
| Verse: a | მე არ გარდავსწყვეტ იმედსა | ჩემისა მეუფისასა, |
| Verse: b | მასკვლავთა თანა დავჯდები, | ზღვას გავალ ქუმეჩისასა; |
| Verse: c | სამყოფსა სრულად დაგიგდებ, | სამზღვარსა ჩინეთისასა, |
| Verse: d და | კვლავე მოვასხამ ლაშქარსა, | სრულად დავჰფარავ მიწასა. |
| Strophe: 4781_[4698] | ||
| Verse: a | თუ მინდა, კაცი ვერ მნახავს, | მე მაქვს ადგილი სამია, |
| Verse: b | ყველგნით მოვასხამ ლაშქართა, | რა მტერობისა ჟამია. |
| Verse: c | გამოვაცხადებ საქმესა, | სცნა შენ ნაქმარი ჩემია, |
| Verse: d და | გიჩვენებ ჩემსა ძალ-გულსა, | მე, ბერი უზაბარია. |
| Strophe: 4782_[4699] | ||
| Verse: a | სჯობს, გაიგონე, ისმინე | პაპისა საუბარია: |
| Verse: b | შეეწყევ, იყავ პატრონი, | ლაშქართა წინამძღვარია; |
| Verse: c | მოგცე, რაცა მაქვს საჭურჭლე | მე გვართა მონაგარია, |
| Verse: d და | არა იქ, მარტო შეები, | მე მზა ვარ მკლავ-მაგარია". |
