| Strophe: 4874_[4791] | ||
| Verse: a | რა მოვიდა გაზაფხული, | მიწა ნათობს ყვავილითა, |
| Verse: b | ბრძანა: აშქაშ," შენ აქ იყავ, | იქცეოდი სამართლითა". |
| Verse: c | შეჯდა, თვითან გაემართა, | ვითა მართებს, კარგა ზმითა. |
| Verse: d და | თანა ნუზლი მოჰყვებოდა | ჴარითა და კანბეჩითა. |
| Strophe: 4875_[4792] | ||
| Verse: a | რეის ზღვის პირსა მივიდეს, | ადგილსა მიუმხვდარესა, |
| Verse: b | ნავები შეკრეს, ჩავიდეს, | ვერ ხედვენ გაღმა არესა; |
| Verse: c | ერთისა წლისა საჭმელი | მათ თანა ჩაიტანესა, |
| Verse: d და | ხოსრო მოჰყვების ჴმელზედა | ლოცვითა მოსაჴმარესა. |
| Strophe: 4876_[4793] | ||
| Verse: a | ექვსისა თვისა სავალი | ზღვა იყო უშიშარია, |
| Verse: b | მერმე საშიში აუდგა, | მეტად სასტიკი ქარია; |
| Verse: c | ნავი არ მორჩის მშვიდობით | და კაცი წაუმჴდარია, |
| Verse: d და | ფამულსადობით უჴმობენ, | ვით ლომის პირი არია. |
| Strophe: 4877_[4794] | ||
| Verse: a | მორჩენ მისგან უვნებელად, | მისთვის ღმერთსა ადიდებდეს, |
| Verse: b | ნახეს ლომი, ჴარს ებრძოდა, | ერთმანერთსა უჩვენებდეს; |
| Verse: c | კაცნი იყვნეს, ვითა ცხვარნი, | თმანი ტანსა უფარევდეს, |
| Verse: d და | თავი იყო კანბეჩისა, | ზურგისაკენ ჴელი ებნეს. |
| Strophe: 4878_[4795] | ||
| Verse: a | ზოგთა თავი თევზსა უგავს, | პირი ების ნიანგისა, |
| Verse: b | ტანი ლომსა, პირი ვეფხსა, | თავი იყვის კანჯრებისა; |
| Verse: c | ზოგთა ფეჴი უკანითით, | თავი ესხა ბატკნებისა. |
| Verse: d და | ზღვა ამითა სავსე იყო, | ბრძანებაა განგებისა. |
| Strophe: 4879_[4796] | ||
| Verse: a | შვიდ თვე იარეს ზღვაშიგა | გზა მათი საწადელია, |
| Verse: b | მერმე გავიდნენ ჴმელზედა | მშვიდობით, უვნებელია; |
| Verse: c | ტირს ქაიხოსრო, ილოცავს, | მადლისა შემწირველია. |
| Verse: d და | ნავები ჴმელად გაიღეს, | სანდლისა, ულპოლველია. |
| Strophe: 4880_[4797] | ||
| Verse: a | ქალაქნი დახუ̂დენ ტურფანი, | შემკული ყოვლის ფერითა, |
| Verse: b | მუნ დადგა, გამოისვენა, | ვით სწადდა, გულის ლხენითა; |
| Verse: c | ნუზლი ითხოვეს ლაშქართა | უწყინრად, ტკბილის ენითა, |
| Verse: d და | კაცი გაგზავნა ყველგანვე: | "ჩვენი ბრძანება ქენითა!" |
| Strophe: 4881_[4798] | ||
| Verse: a | წინ მოუდგნენ ჴელმწიფესა, | ყველა ძღვენსა მოართმიდა, |
| Verse: b | დაუმადლა ჴელმწიფემან, | მათთან მადლსა გარდიჴდიდა; |
| Verse: c | ვითა მართებს მოძებარსა, | აფრასიობს იკითხვიდა, |
| Verse: d და | ერთმან კაცმან მოაჴსენა, | იგ რასაცა ინატრიდა: |
| Strophe: 4882_[4799] | ||
| Verse: a | "ამას იქით ცოტა გზა ძეს, | მინდორ-მინდორ იარების, |
| Verse: b | არცა მთა ძეს, არცა სავნო, | არც ავი გზა დაგიხვდების; |
| Verse: c | ციხე არის, ქანგა ჰქვიან, | სიტურფესა ვინ მიხვდების? |
| Verse: d და | ცოტა კაცი ბვერც ახლია, | იმაშიგან იმალების. |
| Strophe: 4883_[4800] | ||
| Verse: a | მოკლა სიაოშ უბრალო, | ნორჩი ალვისა ზრდილია; |
| Verse: b | თქვეს: "გამოუჩნდა ზღვას იქით | ახლა იმისი შვილია, |
| Verse: c | ამოუწყვიტა ლაშქარი, | ის არის გმირთა გმირია". |
| Verse: d და | იქ არის გულ-დაღაღული, | მტერთაგან უცნაურია. |
| Strophe: 4884_[4801] | ||
| Verse: a | გაიგონა ქაიხოსრომ, | მიხვდა დიდსა სიამესა, |
| Verse: b | მას კაცსა და თავადებსა | მისცა, ყველა ტანს დამოსა; |
| Verse: c | გაემართა, უბრძანებდა | მათ სიტყვასა დასანდოსა. |
| Verse: d და | ცხენიდაღმა გარდამოჴდა, | მიდგა ციხის სიახლესა. |
| Strophe: 4885_[4802] | ||
| Verse: a | სიაოშისთვის იტირეს, | ვინც იყო თავადებია, |
| Verse: b | ხოსრო იტყოდა: "ნახვისა | მე ვიყავ მონატრე დია; |
| Verse: c | გულთ-მეცნიერო, უღირსო | მე ამას გეაჯებია: |
| Verse: d და | მიასაბიე, ვინ მოკლა | ამისი ამშენებია". |
