Strophe: 5035_[4952] | ||
Verse: a | ქაიხოსრომ ჴელმწიფემან | სრულა ჴმელთა ფლობა პოვა, |
Verse: b | არას გვარგებს მორჭმულობა, | რა განგებით ეტლი მოვა; |
Verse: c | საუკუნო მოიგონა, | საწუთროსა დაეთხოვა, |
Verse: d და | მისად ნაცვლად ტახტ-გვირგვინმან, | აწ გაშინჯეთ, -- ვინ იშოვა?! |
Strophe: 5036_[4953] | ||
Verse: a | დაჯდა ლუარსაბ ტახტზედა, | ჴელმწიფედ სახელდებული, |
Verse: b | თავსა დაირქვა გვირგვინი, | ვითა მზე გაბრწყინვებული; |
Verse: c | ჴმა-მაღლად ბრძანა: "ვის გაჴსოვს | ანდერძი დავედრებული? |
Verse: d და | თავადნო, ბრძანეთ -- რა არის | აწ თქვენი გაპირებული?" |
Strophe: 5037_[4954] | ||
Verse: a | ზაალ იტყვის: ღმერთმან" ნუ ყოს | ანდერძისა შეცილება, |
Verse: b | თვით ჴელმწიფედ ხოსრომ დაგსვა, | გვმართებს თქვენი გვერდსა ხლება. |
Verse: c | როსტომ, მე და ზაულელთა | მოვისმინოთ ჩვენ ბრძანება, |
Verse: d და | ვინც ურჩია, -- ჩვენგან მიხვდეს | სიცოცხლისა დამწარება!" |
Strophe: 5038_[4955] | ||
Verse: a | ლუარსაბ იტყვის: ზალდასტან, | " მე თქვენგან დამიჯერია; |
Verse: b | ხოსრომ გიბოძა ნიმროზი, | გაქვს მკვიდრად და გიჭერია! |
Verse: c | რაზდენი გინდა, სამეფო | სხვა მოგცეთ შესაფერია, |
Verse: d და | ვინცა გატეხოს ანდერძი, | ჴელმწიფის სულთა მტერია!" |
Strophe: 5039_[4956] | ||
Verse: a | გოდერძიმ თქვა: "ბერი კაცი | მე ვარ მჴეცთა მისაგდები, |
Verse: b | უგივო და უბეჟანო | ბარამისთვის სრულ ვიწვები; |
Verse: c | დამჴსნას ამა საწუთროსა, | ღმერთსა ამას ვეხვეწები, |
Verse: d და | რასაც იქმენ ერანელნი, | მეცა გვერცა ვიახლები". |
Strophe: 5040_[4957] | ||
Verse: a | ზაალს, როსტომს და გოდერძის | ვერავინ ეურჩებოდა, |
Verse: b | მიდგნეს ლაშქარნი, დალოცეს, | ვით მთვარე გაივსებოდა; |
Verse: c | სიკეთე სიკეთეზედა | ლუარსაბს ემატებოდა, |
Verse: d და | მისის სიტურფის ქებითა | საწუთრო აივსებოდა. |
Strophe: 5041_[4958] | ||
Verse: a | დაჯდა, ილოცავს ტახტზედა | ამისი მოუბარია: |
Verse: b | "ჩვენ გვეშინოდეს ღვთისაგან, | -- მას უყვარს სამართალია! |
Verse: c | მისია ცა და ქვეყანა, | ზღვა და ჴმელეთის მზღვარია, |
Verse: d და | მფლობელი გულის სიტყვათა | იგ არის დამსახავია!.. |