Strophe: 5189_[5106] | ||
Verse: a | ზარდაშტ ავისა მოქმედი | დევი მოკლა გონიერმან; |
Verse: b | "წინასწარმეტყველი მე ვარ, | ღვთის გზას გასწავლი!" -- უთხრა მან. |
Verse: c | ერთი მუჯამარი ცეცხლი | ჴელმწიფეს მოუტანა მან, |
Verse: d და | -"ეს ღვთისა განგება არის, | სამოთხით მომაქვ!" -- ჰკადრა მან. |
Strophe: 5190_[5107] | ||
Verse: a | "ამას კაცობრივ ვინა იქს, | ამის რჯულს მოუდექითა!" |
Verse: b | ჴელმწიფე გოსტასაბ მიდგა | მისის ძმით ზარიარითა; |
Verse: c | ზარიარ ცოცხალი პილო | მიწასა დასცის ჴელითა, |
Verse: d და | დიდებულნი, მეცნიერნი, | თავადნი მოვლენ თემითა. |
Strophe: 5191_[5108] | ||
Verse: a | პირველი რჯული გაუშვეს, | იმ ცეცხლსა ეთაყვანესა, |
Verse: b | გოსტასაბ წიგნი გაწერა | ყოველსა საქიშმარესა; |
Verse: c | მეცა გულსა ჩამივარდა, | თქვენც ესევდით საცეცხლესა. |
Verse: d და | გოსტამ რჯულსა მით მოუდგა | და იმოწმებს ალვის ხესა. |
Strophe: 5192_[5109] | ||
Verse: a | ალვის ხეზედა დაწერა, | რა იგი ხე გაზრდილიყო, |
Verse: b | მისსა ძირსა ერთი სახლი | ააშენა, რომ იგ იყო, |
Verse: c | ორმოცი საბელი განით, | ორმოცი სიმაღლე იყო, |
Verse: d და | მას გარეშემო ვარდ-ია, | სურნელი შემორგულ იყო. |
Strophe: 5193_[5110] | ||
Verse: a | ოქროს მელნითა ნახატი, | შემკობილი ლაჟვარდითა, |
Verse: b | მიწის ნაცვლად იატაკი, | -- ამბარი და მუშკი ყრითა. |
Verse: c | იმ სახლშიგან ფრიდონ, ჯიმშედ, | ჴელმწიფენი დახატვითა, |
Verse: d და | ამ საქმეზედ ჴელმწიფისა | ყველგან კაცი გაგზავნითა. |
Strophe: 5194_[5111] | ||
Verse: a | შესთვალა: "საცეცხლეს ხესა | ალვის ხეს ეთაყვანენით! |
Verse: b | ვინც ჩემს საუბარს იჯერებთ, | წინას რჯულს გაეყარენით, |
Verse: c | ამ ალვის ხესა მიმართეთ, | სახლსა, მას დაემყარენით, |
Verse: d და | ყველამ ლოცვასა მომართეთ, | ამ საქმით დაიფარენით". |
Strophe: 5195_[5112] | ||
Verse: a | ამაშიგან ბერმან ზარდაშტ | ჴელმწიფესა მოაჴსენა: |
Verse: b | "ჩვენსა რჯულსა არ უწესებს, | თურქთ ხარაჯა მივსცეთ ჩვენა; |
Verse: c | ამ საქმესა მე არ გირჩევ, | არც ნებასა დაგრთავ შენა, |
Verse: d და | ჴელმწიფენი სხვაც ყოფილან, | თურქთ ხარაჯა არ მისცენა!" |
Strophe: 5196_[5113] | ||
Verse: a | გოსტასაბ ბრძანა: "დღეს იქით | არ მივსცემ ხარაჯასაო!" |
Verse: b | ნარა დევს ესმა, თურანის | მიმართა ჴელმწიფესაო: |
Verse: c | "კიდით კიდემდის გმონობენ, | ვერ გავლენ ბრძანებასაო, |
Verse: d და | გოსტასაბ აღარ გმორჩილობს, | არც მოგცემს ხარაჯასაო!.. |
Strophe: 5197_[5114] | ||
Verse: a | მტერობა გამოაცხადოს, | ლამის დაგასხას ლაშქარი, |
Verse: b | აწ შენი ასი ათასი | მეომარი უფრო არი; |
Verse: c | ჩვენცა ჭანგი გავიმახოთ, | -- მტერობისა ჟამი არი". |
Verse: d და | ჴელმწიფეს არჯასპს გაჰკვირდა, | -- ესმა დევის ნაუბარი. |
Strophe: 5198_[5115] | ||
Verse: a | მას ნამეტნავად ეწყინა | და გული დაეწვებოდა; |
Verse: b | რაც ქაიანთ ნათესავთგან | დიდებული მისცემოდა, |
Verse: c | ყველგნით იჴმო, რაც დევთაგან | საუბარი მას ასმოდა. |
Verse: d და | უთხრა: ერანის" ქვეყნისა | ვიცით, რაცა მოჴდებოდა: |
Strophe: 5199_[5116] | ||
Verse: a | იგი რჯულ წმიდა გოსტასაბ | ურჯულოდ რამე შექნილა, |
Verse: b | ერანს წინასწარმეტყველი | გრძნეული გამოჩენილა; |
Verse: c | ატყუებს: "ზეცით მოსრულვარ", | ღვთისაგან გამოჩენილა, |
Verse: d და | ღმერთმან რჯულის ნუსხა მომცა, | -- სამოთხესა შეშვებულა. |
Strophe: 5200_[5117] | ||
Verse: a | იგ დევითა სავსე იყო, | მე რომ ვიყავ ჯოჯოხეთსა, |
Verse: b | არ მიუდეგ, გამოვბრუნდი", | მათ ამ რიგად ატყუებსა. |
Verse: c | ერანთა სახელოანი | გოსტასაბ გაჰყვა გრძნეულსა, |
Verse: d და | ღმერთი მას მოშორვებია, | მიჰკედლებია ეშმაკსა... |
Strophe: 5201_[5118] | ||
Verse: a | ზარიარსცა და ყველასა | მისი გზა დაუჭერია, |
Verse: b | წინასწარმეტყვლად დამჯდარა, | გრძნეულსა მოუცდენია, |
Verse: c | ამა საქმისა დამჯერი | როგორ იქნების ბრძენია?" |
Verse: d და | ვაზირთ უბრძანა: "თქვენ წიგნი | გოსტასაბს მიუწერია. |
Strophe: 5202_[5119] | ||
Verse: a | სწვართე კეთილად, ეგების | ავის გზითა უკმობრუნდეს, |
Verse: b | ღვთის შიში გულშიგ ჩაუშვას, | დევის საქმესა მოშორდეს; |
Verse: c | შენს საუბარს დაიჯერებს, | -- თავს ჭირისაგან იჴსნიდეს, -- |
Verse: d და | თუ არასა დაგვიჯერებს, | მტერობას გაგვიახლებდეს. |
Strophe: 5203_[5120] | ||
Verse: a | ჩვენ დაფანტული ლაშქარი | ახლად ერთად შევიყაროთ, |
Verse: b | ამ საქმეზედა წავიდეთ, | ერანს ცხენ-მალედ მივმართოთ |
Verse: c | უპატიოდ ჴელი დავსხათ, | შევკრათ მაგრა, დავიჭიროთ, |
Verse: d და | მას ცოცხალსა ნუ გაუშვებთ, | მთელი ძელსა ჩამოვკიდოთ!" |
Strophe: 5204_[5121] | ||
Verse: a | ჴელმწიფე და ფალავანნი | ამ საქმესა ზედა დადგეს, |
Verse: b | ორნი კაცნი მოციქულად | გრძნეულთ თანა რომე წადგეს, |
Verse: c | ერთს სახელი სეთუ ერქვა, | ერთსა -- ნამი, -- ორივ მიდგეს. |
Verse: d და | მათ დღეშიგან ავის მეტი | სხვა არ ექნა, ფიცხლა გადგეს. |