Strophe: 5242_[5159] | ||
Verse: a | მოაჴსენა: "ყოვლის ძნელის | საქმისა გამომრკვეველო! |
Verse: b | შენ ხარ მასკვლავთ მეცნიერი, | კარგად რამლისა მცოდნელო; |
Verse: c | შენის ცოდნის შესწორებით | არ არის კაცი ბრძენიო, |
Verse: d და | ეს საქმე კარგად გაშინჯე, | მასკვლავები დათვალეო! |
Strophe: 5243_[5160] | ||
Verse: a | ბოლოჟამ საქმე ვიზედა | დარჩებოდეს, -- შეიგენა". |
Verse: b | ჯამასპს სიტყვა ეს ეწყინა, | ჴელმწიფესა მოაჴსენა: |
Verse: c | "ეს საქმე არ გაეწყობის, | მიბრძანე, -- რამლი გაჴსენა, |
Verse: d და | სისხლისა ღვარი ადინდეს! | -- ჴელმწიფეს თუ არ ვაწყენა! |
Strophe: 5244_[5161] | ||
Verse: a | შვილი უმამოდ შეიქნეს, | მამა ჩნდეს შვილ-დაკარგული, |
Verse: b | პირველ ერანელთ ლაშქარი | გატყდების სახელდებული; |
Verse: c | მერმე თურქთ რაზმი დაფრიწონ, | -- ჩინეთი განქარვებული. |
Verse: d და | ერანელთაგანც მრავალი | მოკვდების გამორჩეული. |
Strophe: 5245_[5162] | ||
Verse: a | სახელოვანი არდაშელ | პირველ მემეტედ გავიდეს, |
Verse: b | მრავალთ თურქთა ჩამოჰყრიდეს | და ბოლოჟამ ისიც მოკვდეს. |
Verse: c | შედოშ ჴელმწიფისა შვილმან | მას უკან ცხენი გაიგდეს, |
Verse: d და | ჩინელნი მიწასა დასცენ, | -- რა ჴმალსა გამოიწვდიდეს. |
Strophe: 5246_[5163] | ||
Verse: a | ბოლოჟამ ბედი უკუღმა | შედოშსაცა გარდუბრუნდეს, |
Verse: b | სახელოვნისა თავისა | გმირთ ტახტი დაცარიელდეს; |
Verse: c | შედოშის სისხლის საძებრად | კვლავ ჩემი შვილი დაბრუნდეს, |
Verse: d და | ჩინელთ ძალ-მკლავი უჩვენოს, | რა მოედანსა ჩავიდეს. |
Strophe: 5247_[5164] | ||
Verse: a | ქვეყანაზედა მისთანა | ომი არავის ენახოს!.. |
Verse: b | მრავალთა თურქთა თავები, | ტანი, უსულოდ გაჴადოს; |
Verse: c | მანათლობელი ქაიანთ | დროშა მიწასა ანარცხოს, |
Verse: d და | იგ ნახოს, ცხენით ჩამოჴდეს, | რაზმთ შიგა ჴელით აიღოს! |
Strophe: 5248_[5165] | ||
Verse: a | ერთსა ჴელსა ჴმალი მისცეს, | ერთით -- დროშა ამართოსა; |
Verse: b | ბოლოჟამ თურქთ ისარი ჰკრან, | -- დროშა კბილით იჭიროსა; |
Verse: c | ისრის მკვრელი რაცა მოკლას, | ისიც მიწას გარიოსა, |
Verse: d და | ნოსტევ, ზარიარის შვილმან, | თავი მტერთა აშოროსა. |
Strophe: 5249_[5166] | ||
Verse: a | მტერზედ ჴელი წაიგრძელოს, | მრავალთ დევთა ჩამოჰყრიდეს. |
Verse: b | ბოლოჟამ თურქთ ისარი ჰკრან, | -- მიწასა დაენარცხოდეს; |
Verse: c | გმირი ზარიარ, ვით ლომი, | ლაშქართა შიგან შევარდეს, |
Verse: d და | ჰგვანდესცა ჭექს, ღრუბელი ქუხს, | ჴელთა რომე ლახტი ჰქონდეს. |
Strophe: 5250_[5167] | ||
Verse: a | ვისცა დაჰკრას თავსა ფარი, | და ჴმალი ზედ ალეწოსა, |
Verse: b | სპანდიატეულს სამანდს ჯდეს, | -- საგდებელი ეკიდოსა, |
Verse: c | მტერთაგან ათასი დარჩეს, | ჴელმწიფეს გაუგზავნოსა, |
Verse: d და | მას მტერმან ვერვინ დაუდგეს, | -- სისხლისა რუ ადინოსა. |
Strophe: 5251_[5168] | ||
Verse: a | იგი თურქთ იცნან, ლაშქარი | ერთმანერთს შეემტკიცების; |
Verse: b | თქვეს: ზარიარს" არ გავექცეთ, | -- ჩვენში კაცი არ მორჩების"; |
Verse: c | რა არდაშერ მკვდარი ნახოს, | გულმდუღარედ იტირების, |
Verse: d და | სადგომს მოვა, -- მეფეს ლოცავს, | ზარდაშტ მისგან იდიდების. |
Strophe: 5252_[5169] | ||
Verse: a | ბოლოჟამ იგიცა მოკლეს, | ეტლი უკუღმა მოექცეს, |
Verse: b | ომსა შიგა ბიდრაშ დევი | ზარიარს მალულს დაუდგეს; |
Verse: c | ჴმალი ჰკრას მას ბილწსა დევსა, | ჴელმწიფის შვილი მოეკლეს, |
Verse: d და | გულოვანთ პირი გაყვითლდეს, | და დედამიწა ათრთოლდეს. |
Strophe: 5253_[5170] | ||
Verse: a | ზარიარის სიკვდილითა | მზე და მთვარე და-ცა-ბნელდეს, |
Verse: b | მასუკანით შუბის წვერი, | ვით მასკვლავი, ანათობდეს. |
Verse: c | მუნ დაჴოცილი ცხენ-კაცი | სისხლისა ღვარსა გაჰქონდეს, |
Verse: d და | ალაგ და ალაგ მკვდარისა | გორ-გორი აიგებოდეს. |
Strophe: 5254_[5171] | ||
Verse: a | ბიდრაშ დევი კვლა მოვიდეს, | ისივ ჴმალი ჴელთა ჰქონდეს, |
Verse: b | ვითა სპილო, ლაშქართ ჰჴოცდა, | იქით აქათ დაურბოდეს; |
Verse: c | სახელოვანსა სპანდიატ | უკან ლაშქარი მისდევდეს, |
Verse: d და | ბიდრაშზედ ცხენი მიაგდოს, | ინდოურსა ჴმალსა ჰკრევდეს. |
Strophe: 5255_[5172] | ||
Verse: a | შუა გაკვეთოს, მასა წამსა | ცხენისაგან ჩამოგდოს (?),ხხხ |
Verse: b | მძიმე ლახტი მოიწვადოს, | თურქი მრავლად ჩამოყაროს; |
Verse: c | თურქთა ჴელმწიფე გაიქცეს, | ჴმალ-იარაღი დაყაროს, |
Verse: d და | გამარჯვება ჴელმწიფესა | დარჩეს, ამად გაიხაროს. |
Strophe: 5256_[5173] | ||
Verse: a | ცოტაოდენი, -- რაცა ვცან, | -- თქვენ გკადრე არ დამალვითა". |
Verse: b | ტახტისაგან ჩამოვარდა, | მეფე გახდა მკვდარი ვითა, |
Verse: c | ბრძანა: "რაღას ვაქნევ ქვეყნად | -- ამოვსწყდები ძმა-შვილითა, |
Verse: d და | დამეხოცნენ, -- ვინც კარგნი მყვეს, | გავიმარჯვებ ნეტარ რითა?!" |
Strophe: 5257_[5174] | ||
Verse: a | ჯამასპს უთხრა: "ომად წავალ, | სახელოვანს ძმას არ ვაწვევ, |
Verse: b | არცა სიბერისა ჟამსა | დედაჩემსა გულს არ დავსწვევ; |
Verse: c | ანუ ვინცა გულით მიყვარს, | არ წავიტან, არცა ვაწვევ". |
Verse: d და | ჯამასპ ეგრე მოაჴსენა: | "ჭკუით-გონებით ჴელმწიფევ! |
Strophe: 5258_[5175] | ||
Verse: a | ისინი მძიმეს ლახტითა | სპათ წინა მოუძღვებიან, |
Verse: b | ჩინელთ ფალავანთ ნაკრავსა | ვერავინ დაუდგებიან, |
Verse: c | მიწით ნაგებსა ტახტს დაჯე, | თავი ნუ მოგძულებიან, |
Verse: d და | ამ საქმის ღონე არ არის, | -- ღვთისაგან ნაბრძანებიან. |
Strophe: 5259_[5176] | ||
Verse: a | ცუდი ნაღველი გაუშვი, | -- უღვთოდ ვერ ასცილდებიან, |
Verse: b | ჴელმწიფე ტახტზედა დაჯდა, | საომრად ემზადებიან; |
Verse: c | რაცა ქაიანთ წესია, | ყარაულთ წაუდგებიან, |
Verse: d და | ვით ცხენოსანნი, ჴელმწიფეს | წინ მოვლენ ეუბნებიან. |
Strophe: 5260_[5177] | ||
Verse: a | ჩინელთა და თურქთ ლაშქარი | ამისთანა ვის უნახავს!? |
Verse: b | მინდორი და მთა და ბარი | კარვებითა დაუფარავს. |
Verse: c | გოსტასაბ ზარიარ იჴმო, | დროშა მისცა, -- ეგრე უთხრავს; |
Verse: d და | ასი ათასი მებრძოლი | კაცი მისცა, სპილოთ ჰკაზმავს. |
Strophe: 5261_[5178] | ||
Verse: a | ორმოცდაათი ათასი | კვლავ სპანდიატს უბოძენა, |
Verse: b | სხვანი ლაშქარნიც დაკაზმნა, | ნოსტევ უკან დააყენა; |
Verse: c | რა დაღამდა, ჴელმწიფემან | სმა და ლხინი დაიწყენა, |
Verse: d და | რა გათენდა, სავარდეში | ბულბულთ ჴმანი გაჴშირდენა. |
Strophe: 5262_[5179] | ||
Verse: a | ჴელმწიფის წინა მივიდეს, | ლაშქარნი დაპირისპირდნეს, |
Verse: b | აქადაღმან ჴელმწიფემან | არჯასპს ლაშქრითა აკაზმნეს; |
Verse: c | ასი ათასი ხალხელნი | ცხენოსანნი აამზადნეს, |
Verse: d და | ნაცადნი სახელოვანნი | ყველა ბიდრაშთან გაგზავნეს. |
Strophe: 5263_[5180] | ||
Verse: a | ოქროსა სარმუზოსანი | იგ უხუცესად აჩინეს, |
Verse: b | ათი ათასის კაცითა | ქარქასარ სხვას მჴარს აჩინეს; |
Verse: c | ჴელმწიფეს სახელოვანი | შვილი ჰყვა, ქერამ ერქვივნეს, |
Verse: d და | სპათ ზურგი მათ შეავედრა, | მზემ ქვეყანა დააშვენეს. |