| Strophe: 5264_[5181] | ||
| Verse: a | ორთავ ჴელმწიფეთ ცხენებსა | ბარგისტანით დაჰკაზმიდეს, |
| Verse: b | ორნივ ლაშქარნი დაკაზმეს, | ერთმანერთს დაპირისპირდეს; |
| Verse: c | პილოზედ ქოსი მოაბეს, | ნაღარას და ბუკსა ჰკრვიდეს, |
| Verse: d და | ორთავე რაზმი დააწყვეს, | ერთმანერთს ისარს ესრვიდეს. |
| Strophe: 5265_[5182] | ||
| Verse: a | მეტის ისრის სროლისაგან | მზე დაბნელდა, სეტყვა ვითა, |
| Verse: b | ერთმანერთსა დაუშინეს, | მძიმის ლახტის მოქნევითა; |
| Verse: c | ჴელმწიფის შვილმან არდაშერ | შემოუტივა შუბითა, |
| Verse: d და | პირველად მან შეუტივა, | -- ლაშქარშიგა ტუსივითა. |
| Strophe: 5266_[5183] | ||
| Verse: a | საწუთროსგან არ იცოდა, | თუ რა დაემართებოდეს, |
| Verse: b | შუაზედა ისარი ჰკრეს, | ცხენიდაღმან ჩამოაგდეს; |
| Verse: c | ორმეზადს სახელოვანსა | გამოწვდილი ჴმალი ჰქონდეს, |
| Verse: d და | მიწა სისხლითა შეღება, | თურქთაგან ათასს მოკლევდეს. |
| Strophe: 5267_[5184] | ||
| Verse: a | გამობრუნდა, სპათ მომართა, | მტერთ ისრითა ჩამოაგდეს, |
| Verse: b | თურანელთა უკანიდამ | ჴელმწიფისა შვილი მოკლეს; |
| Verse: c | შირასპ ცხენი გამოჰჴლიჩა, | მოედანში შუბი ჰქონდეს, |
| Verse: d და | იზახოდა: ქერამ," სად ხარ, | -- ჩემს საქმეს შენ გიჩვენებ დღეს!" |
| Strophe: 5268_[5185] | ||
| Verse: a | "მშიერი ცოცხალს დევს შესჭამ" | ერთმან დევმან შემოსძახნეს. |
| Verse: b | ქართა ვითა, ერთმანერთსა | შუბებითა შეეჯახნეს. |
| Verse: c | შირასპ დევსა შუბი შესცა, | მიწაზედან დაენარცხნეს, |
| Verse: d და | ლაშქართშიგა გამოვიდა, | მას ვერავინა ეზრახნეს. |
| Strophe: 5269_[5186] | ||
| Verse: a | თურქმან უკანით ისარი | ჰკრა და მკერდშიგან გაავლო, |
| Verse: b | სახელოვანი მებრძოლი | მოკლა, მიწაში გაავლო; |
| Verse: c | დასტანის მსგავსად სამანდს ჯდა | ქერმიშ, -- ჯამასპის შვილიო |
| Verse: d და | ღმერთი აჴსენა, მომართა, | "ნუ დასცთები საგდებელო". |
| Strophe: 5270_[5187] | ||
| Verse: a | სულთა მხუთავს შუბს მომართოს, | თქვა: "ვინ არის გულოვანი? |
| Verse: b | სად არის დევი გრძნეული, | -- სახელად არზან ჰქვიანი"; |
| Verse: c | ამაშიგ დევმან მომართა, | -- ვით ლომნი, იძგერიანი, |
| Verse: d და | მტვერმან ერთმანერთს გაჰყარა, | ლაშქარნი შეიბმიანი. |
| Strophe: 5271_[5188] | ||
| Verse: a | ქერამიშ ჩამოგდებული | დროშა აიდო ჴელითა, |
| Verse: b | მას ჴელი გააგდებინეს, | -- დროშას იჭერდა კბილითა; |
| Verse: c | კბილით დროშა დაიჭირა, | იომის ცალის ჴელითა, |
| Verse: d და | ზურგს ისარი ჰკრეს და მოკლეს, | მიწასა დასცეს იმითა. |
| Strophe: 5272_[5189] | ||
| Verse: a | ნოსტევ ზარიარის შვილმა | თურქნი უთაოდ გახადა, |
| Verse: b | აგეთი გამარჯვებული | ზარიარ შვილი ნახა და; |
| Verse: c | ჴელმწიფის შვილი ზარიარ | აწ მოედანსა გავა და, |
| Verse: d და | იზახდა: "რომელი არის | თქვენშიგა გულოვანადა?! |
| Strophe: 5273_[5190] | ||
| Verse: a | გამოვიდეს და ჴმალი ჰკრას, | ლაშქართა შიგან არბევდის, |
| Verse: b | ას და ხუთი მეომარი | მოკლა, ვერვინ დაუდგების; |
| Verse: c | ბოლოთ ბიდრაშ ბილწი დევი | თვით მალულსა დაუდგების, |
| Verse: d და | ნაღვლით ნაწრთობი ჴმალი სცა, | ჴელმწიფის შვილი მოკვდების. |
| Strophe: 5274_[5191] | ||
| Verse: a | ჴელმწიფეს არჯასპს მიართვა | ცხენ-იარაღი-ქამარი, |
| Verse: b | გოსტასაბ ვეღარა ნახა | რა მისი ძმა ზარიარი, -- |
| Verse: c | "ცხენიდაღმან ჩამოაგდეს," | -- სპათ უბრძანა, -"მგონ იგ არის, |
| Verse: d და | შეუტივეთ შავს დროშასა! | როგორ არის ზარიარი?!" |
| Strophe: 5275_[5192] | ||
| Verse: a | მტირალი, პირ-დახოჭილი, | კაცი მოვიდა ანაზდა, |
| Verse: b | თქვა: "გრძნეულთა უხუცესმან | ბიდრაშ ზარიარ მოკლა და". |
| Verse: c | ჴელმწიფემან გაიგონა, | -- საყელოსა გარდიხევდა, |
| Verse: d და | თავს მიწას იყრის, ცრემლისა | ნაცვლად აწ სისხლი სდიოდა. |
| Strophe: 5276_[5193] | ||
| Verse: a | იტყოდა: ჯამასპს" რა უთხრა, | ან ლუარსაბს ჴელმწიფესა?!" |
| Verse: b | უბრძანა: "ცხენი შეკაზმეთ, | -- მე ვიკითხავ იმათ სისხლსა!" |
| Verse: c | დასტურ ვაზირმან იკადრა: | "ეგ საქმე არ ეგებისა, |
| Verse: d და | ჴელმწიფისაგან არა ჴამს, | არც წასვლა გეკადრებისა!" |
| Strophe: 5277_[5194] | ||
| Verse: a | დაუჯერა ჴელმწიფემან, | ჩამოჴდა და ესე ბრძანა: |
| Verse: b | "სახელოვანი მებრძოლი | ფალავანი", თქვა თუ: "ვინა?! |
| Verse: c | ზარიარის სისხლს იკითხავს, | -- საქმეს გაათავებს ვინა, |
| Verse: d და | ჩემსა ქალსა ცოლად მივსცემ." | -- მაგრა გაჰყვა არავინა. |
| Strophe: 5278_[5195] | ||
| Verse: a | რა ესე საქმე სპანდიარ | შეიტყო, მამას მომართა, |
| Verse: b | ლაშქართ შუაგულსა დადგა, | ეგრე უთხრა გულოვანთა: |
| Verse: c | "ყველამ გული გაიმაგრეთ, | სიკვდილს ნუ შეშინდებითა." |
| Verse: d და | ეს თქვა, მისდანში (?) გადგა, | დაუძახა თურანელთა:ხხხ |
| Strophe: 5279_[5196] | ||
| Verse: a | ზარიარ" მოკლა, ვინ არის, | -- გამოდგეს და მკრას ჴმალია." |
| Verse: b | იმავე წამსა ბიდრავაშ | გამოდგა, -- ბილწი დევია; |
| Verse: c | ჴელმწიფის შვილსა ზარიარს, | ტანს ეცვა რომ ჯავშანია, |
| Verse: d და | ერთმანერთსა შეუტივეს, | ბიდრაშ ჰკრა იგივ ჴმალია. |
| Strophe: 5280_[5197] | ||
| Verse: a | სახელოვანსა სპანდიატს | ვერა ავნო ჴმლისა კრვითა, |
| Verse: b | სპანდიატ გულს შუბი შესცა, | მოკლა, ჩააგდო ცხენითა; |
| Verse: c | კინწზედა დასცა, ჩამოჴდა, | გასცარცვა იარაღითა, |
| Verse: d და | ზარიარისაეული | დევს ეცვა, აჰჴადა მითა. |
| Strophe: 5281_[5198] | ||
| Verse: a | მას დევსა თავი მოჰკვეთა, | საწკვერტსა ჩამოიკიდა, |
| Verse: b | სპათ დაინახეს, იამა, | გოსტასაბს წინა მივიდა; |
| Verse: c | სპანდიატ მიწას აკოცა, | ჴელმწიფესა დალოცვიდა, |
| Verse: d და | "უომარსა ნუ გაუშვებთ", | -- ლაშქართ და სპათა ეტყოდა: |
| Strophe: 5282_[5199] | ||
| Verse: a | "სპათა ჯავშანი ჩაიცვით, | ერთპირად შეუტივეთა!" |
| Verse: b | არჯასპ ჴელმწიფემ რა ნახა, | მანცა უბრძანა ლაშქართა: |
| Verse: c | "დევები აემზადენით, | შუბები ამართენითა?" |
| Verse: d და | შეიბნეს, თურქთა შუბები | გულთ ასვია ერანელთა. |
