| Strophe: 5326_[5243] | ||
| Verse: a | ქერამს უბრძანა: "აკაზმე | ათასი ცხენოსნებია, |
| Verse: b | ბალხეთს მიმართე, -- მე მათგან | სიცოცხლე დამწარებია; |
| Verse: c | ცეცხლის მლოცავნი დაჴოცენ, | -- მათი დაწვან სახლებია, |
| Verse: d და | შენ უკუნად გარდაიქეც, | მათ სანთელი დავსებია. |
| Strophe: 5327_[5244] | ||
| Verse: a | გოსტასაბის სასახლისა | ალი ცასა მიაწვითე. |
| Verse: b | ჴელ-ფეჴ-შეკრული სპანდიატ | რა ნახო, თავი მოჰკვეთე; |
| Verse: c | ერანისა ქვეყანანი | დაიჭირე, მოიჴელთე, |
| Verse: d და | მაცნობე, ფიცხლავ წამოვალ, | მეცა შევიყარი ხალხთე". |
| Strophe: 5328_[5245] | ||
| Verse: a | ქერამ თქვა: "თავსა წავაგებ, | -- მე ვქნა ბრძანება შენია!" |
| Verse: b | რა მზემან თავი ამოყო | და გაანათლა დღენია, |
| Verse: c | ქერამ თურქნი შეიყარნა, | წავიდა, წაჰყვნეს სპანია. |
| Verse: d და | ვინცა წინ დახვდის, მოკლიან, | ბალხეთს მივიდეს თურქნია. |
| Strophe: 5329_[5246] | ||
| Verse: a | ლუარსაბ მათი მისლვა ცნა, | ეწყინა, დანაღვლდებისა. |
| Verse: b | "ყოვლის კაცის უმაღლე ხარ", | იმ ღმერთსა ეხვეწებისა, |
| Verse: c | "მძლავრი და მეცნიერი ხარ | მზე-მთვარე სინათლებისა, |
| Verse: d და | ამათით ჴელით ნუ მომკლავ", | შემოქმედს ეხვეწებისა. |
| Strophe: 5330_[5247] | ||
| Verse: a | ბალხეთში სახელოვანი | მეომარი არვინ იყო, |
| Verse: b | თურქნი გარს შემოეხვივნეს, | ხვაფთანი ტანსა გაიწყო; |
| Verse: c | ქუდი დაირქვა, საომარს | ადგილს მოვიდა და იყო, |
| Verse: d და | იმას ზროხის-სახე ლახტი | და ლუარსაბს ჴელთ ჰქონიყო. |
| Strophe: 5331_[5248] | ||
| Verse: a | რომელსაც გრძნეულს შემოჰკრის, | თავი ალაგზე გორევდის, |
| Verse: b | სითაც ცხენი გააჭენის, | მიწას სისხლითა ღებევდის; |
| Verse: c | აფთის ცემითა მუზარადს | ჭექანი გაუდიოდის, |
| Verse: d და | ვინც იმის ჴმა გაიგონის, | შიშითა გული გაუსქდის. |
| Strophe: 5332_[5249] | ||
| Verse: a | მეფე ლუარსაბ უღონოდ | შეიქნა, შუა შეიგდეს, |
| Verse: b | ბერია, სიცხე მისჭირდა, | თურქთ ისრითა ჩამოაგდეს; |
| Verse: c | მიწას გარივეს, ჴმლით დაჭრეს, | ტანსა აჯბარი აჰჴადეს, |
| Verse: d და | მათ ვაჟი კაცი ეგონა, | რომ მუზარადი მოჰჴადეს. |
| Strophe: 5333_[5250] | ||
| Verse: a | ყველაკასა გაუკვირდა, | თეთრი წვერი დაუნახეს: |
| Verse: b | "ჴმლის აღება ვით შეეძლო?!" | ქერამს ეგრე მოაჴსენეს: |
| Verse: c | "ჩვენი საქმე ესე იყო: | არს ლუარსაბ ჴელმწიფე ეს, |
| Verse: d და | გოსტასაბის მამა არის, | რაც ებძანა, გაათავეს". |
| Strophe: 5334_[5251] | ||
| Verse: a | აქადაღმან ბალხეთისა | ქალაქშიგა შემოვიდეს, |
| Verse: b | საცეცხლეს სახლსა მომართეს, | კარგსა თვალსა აიხვემდეს; |
| Verse: c | სხვას სახლსა ცეცხლი შეუდვეს, | ოთხმოცსა კაცსა მოჰკლვიდეს, |
| Verse: d და | ცეცხლის მოსავთა სისხლითა | საცეცხლე დაივსებოდეს. |
| Strophe: 5335_[5252] | ||
| Verse: a | გოსტასაბს ცოლი ჭკვიანი | ედგა, იქი დაემწყვდია, |
| Verse: b | თურქული ტანისამოსი | ჩაიცვა, მოერთო დია; |
| Verse: c | ჯამასპ აქლემსაზე შეჯდა, | სისტანისაკენ ვლიდია, |
| Verse: d და | სამისა დღისა სავალსა | ერთს დღესა იარებდია. |
| Strophe: 5336_[5253] | ||
| Verse: a | გოსტასაბს ჰკადრა: სისტანსა | " ასდენს ხანსა იქ აწ რასა?! |
| Verse: b | იქით თურქთ სპანი მოვიდეს | და ამოსწყვეტენ ბალხეთსა". |
| Verse: c | მან თქვა თუ: "დარბევისათვის | თავსა არ მივსცემ ნაღველსა, |
| Verse: d და | ლაშქართა შევჰყრი, მიწასა | გავრევ თურქთა ჴელმწიფესა". |
| Strophe: 5337_[5254] | ||
| Verse: a | ჰკადრა თუ: "მაგას ნუ იტყვი, | საქმესა დაუძლეველსა; |
| Verse: b | ორნი ქალნი ტყვედ წაასხეს, | მეფე ლუარსაბ მოკლესა". |
| Verse: c | საყელონი გარდიხივნა, | ესმა გოსტასაბს რა ესა, |
| Verse: d და | ერანელთა სპანი იჴმნა, | თვალთ ცრემლი გარდმოყარესა. |
| Strophe: 5338_[5255] | ||
| Verse: a | რაც გაეგონა, უამბო, | მწერალი მოიყვანესა, |
| Verse: b | წიგნი გაწერა, მას წამსა | ლაშქარი შეიყარესა; |
| Verse: c | გოსტასაბ სპანი იქ ნახა, | სისტანით მოვა ბალხეთსა, |
| Verse: d და | არჯასპ შეიტყო იქითით, | თურქნი მანც შეიყარესა! |
| Strophe: 5339_[5256] | ||
| Verse: a | ზღვას გამოვიდეს, ორნივე | ერთმანერთს დაპირისპირდეს, |
| Verse: b | ზღვას დაემსგავსნეს, მარჯვნივ მჴარს | ხურშიტ-ვარად დააყენეს, |
| Verse: c | მარცხენასა მჴარსა ნოსტენ, | -- ომში ვით სპილო ვერ დაძრეს. |
| Verse: d და | სახელოვანსა გოსტასაბს | ლაშქარნი შემოეხვივნეს. |
| Strophe: 5340_[5257] | ||
| Verse: a | იქით არჯასპ, მარჯვენასა | მჴარსა ხასას დააყენეს, |
| Verse: b | მარცხენასა მჴარსა ქერამ | ჴმლისა მკვრელი გააჩინეს; |
| Verse: c | ორთავე ლაშქართა შიგან | ქოსისა ჴმა გააჴშირეს, |
| Verse: d და | ლაშქრისა სიმრავლისაგან | მიწისა პირნი დაფარეს. |
| Strophe: 5341_[5258] | ||
| Verse: a | იგ მინდორი უტანოსა | თავისაგან სავსე იყო, |
| Verse: b | დროშა-შუბთა სიმრავლითა, | ჴმლისა ელვა დიდი იყო; |
| Verse: c | შემოსძახდეს: "შეკარ, მოკალ", | --"შეიპყარ"-ის ჴმაცა იყო, |
| Verse: d და | მკვდართ სუდარა, მჴეცთა გვამი, | და თაბუთი, -- სისხლი იყო. |
| Strophe: 5342_[5259] | ||
| Verse: a | სისხლისა დუღილისაგან | პირი სისხლად აქვს მთვარესა, |
| Verse: b | ბოლოდ გოსტასაბ გაიქცა, | სდიეს ორს დღესა -- ღამესა; |
| Verse: c | თურქთ მრავლად სახელოვანი | დაჴოცეს და შეიპყრესა, |
| Verse: d და | გოსტასაბს ოცდა თვრამეტი | შვილები დაუჴოცესა. |
| Strophe: 5343_[5260] | ||
| Verse: a | არჯასპ ორის დღის სავალსა | უკანა სდივა ცხენითა, |
| Verse: b | გოსტასაბის დაჭირვასა | იჭირვის, მივა რბენითა; |
| Verse: c | გოსტასაბს მთა გამოუჩნდა | ბალახიანი წყალითა, |
| Verse: d და | ერთი ასეთი გზა იყო, | არვინ იცოდის მუნითა. |
| Strophe: 5344_[5261] | ||
| Verse: a | გოსტასაბ ის გზა იცოდა, | ავიდა ცოტას კაცითა, |
| Verse: b | თურქნი გარს შემოეხვივნეს, | გზები შეუკრეს ყველგნითა, |
| Verse: c | გოსტასაბ უღონოდ გახდა, | დანაღვლიანდა იმითა, |
| Verse: d და | საწუთროს ნახული ჯამასპ | მოიჴმო, ჰკითხა ამითა: |
| Strophe: 5345_[5262] | ||
| Verse: a | "საქმე რა რიგად იქნების?!" | ჯამასპ ადგა ფერჴთა ზედა, |
| Verse: b | ჴელმწიფესა მოაჴსენა: | "თუ ხარ ჩემს საუბარზედა, |
| Verse: c | ტყვეობიდაღმან აუშვი, | მტერსა გარევს მიწაზედა, |
| Verse: d და | სპანდიატ მაღლის მთიდაღმან | ჩამოგვასხამს მინდორზედა". |
| Strophe: 5346_[5263] | ||
| Verse: a | გოსტასაბ უთხრა: "მართალ ხარ, | არის წამალი გულისა: |
| Verse: b | იმას აქ ვნახავ, ტახტი და | გვირგვინი მისი არისა; |
| Verse: c | იმ ლომ-გულთანა ვინ მივა, | ამ ტყვეობისგან მოჴსნისა", |
| Verse: d და | ჯამასპ ჰკადრა: "ჴელმწიფეო, | იქ წასვლა ჩემგან არისა!" |
| Strophe: 5347_[5264] | ||
| Verse: a | გოსტასაბ ჯამასპს უბრძანა: | "ჩემგან უბრალოდ ტყვედ არი, |
| Verse: b | მას გული სტკივის, მრავალი | ჰკადრე კარგი საუბარი; |
| Verse: c | ჰკადრე ჩემგან: ამოიღე | მტერობა, რაც გულსა არი, |
| Verse: d და | მოდი და მიწას გარივე, | ვინცა ჩვენი მტერი არი! |
| Strophe: 5348_[5265] | ||
| Verse: a | ტახტსა, განძსა და გვირგვინსა | მოგცემ სიყმის მონაგარსა, |
| Verse: b | ამ საქმისა სათავდებო | ღმერთი, მერმე ჯამასპ არსა; |
| Verse: c | ესე საქმე გაგითაო, | არ გიტყუო, ჩემსა გვარსა, |
| Verse: d და | ყველა ჴელთა მოგითვალო, | რაც ჴელმწიფეთ წესი არსა". |
