| Strophe: 5367_[5284] | ||
| Verse: a | პირველ ნახა ხურშიდ ვარად | ნაომარზედ დაკოდილი, |
| Verse: b | ცოტა სული კიდევ ედგა, | იგი იყო გაშიშლული; |
| Verse: c | სისხლი სდის, ძმა მას ტიროდეს, | საჴელო გარდაჴეული, |
| Verse: d და | უთხრა: "ძმაო, სულო, გულო, | ვინ მოგკლა მოწონებული?.. |
| Strophe: 5368_[5285] | ||
| Verse: a | მე შენი სისხლი მოვჰკითხო, | ნიანგია თუ ლომია", |
| Verse: b | უთხრა თუ: გოსტასაბ" მიყო, | სხვასა არავის ნდომია; |
| Verse: c | თურქთ მკლავი ჩემზედ დაგრძელდა, | ჴელთ დაგიჭირა რომია, |
| Verse: d და | ლუარსაბ იმ საქმით მოკვდა, | ბალხეთი წინაჴდომია. |
| Strophe: 5369_[5286] | ||
| Verse: a | გურძამის ლაპარაკითა | ეს საქმე ჩვენზედ მოვიდა". |
| Verse: b | ეს თქვა და სული დალივა, | სპანდიატ მაზედ მოვიდა; |
| Verse: c | ტანს აბჯარი აიჴადა, | პერანგითა შესუდრვიდა, |
| Verse: d და | ხის ძირს დადვა სიცხეშიგან, | ფიცხლავ ცხენსა გარდაჰკიდა. |
| Strophe: 5370_[5287] | ||
| Verse: a | ცხენი გაქუსლა, წავიდა, | ერანელნი მკვდარი ნახა, |
| Verse: b | ადგილსა უადგილოსა | მკვდრისა გორა იდგა გლახა; |
| Verse: c | შუაზედა გურზამ მკვდარი | ნახა, იცნა, უთხრა"ახა: |
| Verse: d და | ჩემი თავი სასიკვდილოდ | შენ მინდომე, რო მეახა!" |
| Strophe: 5371_[5288] | ||
| Verse: a | ჴელმწიფის ტახტი მიწასა | გასწორდა შენის ჭკუისა, |
| Verse: b | რაც ომშიგან დაჴოცილან, | საუკუნოს გეკითხვისა, |
| Verse: c | თვალ-ცრემლიანმან თურქთ სპანი | ნახა, შვიდს ფარსანგს იდგესა, |
| Verse: d და | ოთხმოცი სახელოვანი | მათ ლაშქართ გარეუვლისა. |
| Strophe: 5372_[5289] | ||
| Verse: a | მათგან ზოგი ჩამოყარა, | ზოგი შიშით გამოიქცა, |
| Verse: b | მთაზედ გავიდა, მამას წინ | მიწას აკოცა, დალოცა; |
| Verse: c | გოსტასაბ მალედ წამოხლტა, | ჴელს მოეხვია აკოცა, |
| Verse: d და | "ვიცი, გულ-მტკივნეული ხარ, | ჩემზედ ნუ დაისწავლიცა; |
| Strophe: 5373_[5290] | ||
| Verse: a | ავკაცობისას ნუ მიზამ | მტერობასა, მოიჭირვე! |
| Verse: b | ავის მოქმედის ენითა | შენი თავი მოვიძულვე; |
| Verse: c | მისის ავკაცობისაგან | დაემართა, -- მოვისვენე. -- |
| Verse: d და | აწ ღვთისათვის აღთქმა დამიც: | გამემარჯოს რა, დავბრუნდე, -- |
| Strophe: 5374_[5291] | ||
| Verse: a | ტახტ-გვირგვინი მოგაბარო | ამ ჩემისა მორჭმისაგან. |
| Verse: b | მე ერთი სახლი მეყოფის, | არ დავსცხრები ლოცვისაგან". |
| Verse: c | სპანდიატ ჰკადრა: "ეს მირჩევს | ტახტისა გვირგვინისაგან, |
| Verse: d და | ჩემი მადრიელი იყო | შენის შარიელისაგან. |
| Strophe: 5375_[5292] | ||
| Verse: a | ღმერთმანც იცის, ჴელმწიფემანც, | რომ არის ღვთისა სახია! |
| Verse: b | რა ნაომარსა ადგილსა | გურძამ მომკვდარი ვნახია, |
| Verse: c | იმ ავის მოქმედისათვის | ვიტირე, ვივაგლახია, |
| Verse: d და | რაც ავი ჩემს თავს გარდაჰჴდა, | ქარმან წაიღო, ახია! |
| Strophe: 5376_[5293] | ||
| Verse: a | სამტეროს ჴმალს გამოვიწვდი, | ფეჴთ ქვეშ მოვიდვა მინდორი, |
| Verse: b | არცა არჯასპ მომირჩესა | და არცა ქერამ და ჯარი; |
| Verse: c | თურანელნი ამოვსწყვიტო, | აღარ დარჩეს ჩინელთ გვარი", |
| Verse: d და | იმავ ღამ ესმას ამბავი, | სად თურქ მეფე არჯასპ არი. |
| Strophe: 5377_[5294] | ||
| Verse: a | დაჭმუნდა, დანაღვლიანდა, | რა სპანდიატის მოსლვა ცნა, |
| Verse: b | მას წამსა ლაშქარი იჴმო, | შვილს ქერამს ეგრე უბრძანა: |
| Verse: c | "ვირემ იგ დევის ნაშობი | ჴელ-ფეჴ-შეკრული იდვანა, |
| Verse: d და | ვცდილვიყავით, დაგვრჩებოდა | სრულად ერანის ქვეყანა. |
| Strophe: 5378_[5295] | ||
| Verse: a | აწ თურანში მისი სწორი | მეომარი ვერა ვნახოთ, |
| Verse: b | გამარჯვებულთ მხიარულთა | თურანის ტახტსა მივმართოთ". |
| Verse: c | არჯასპ უბრძანა: "მოასხით, | რაც აქლემები იშოოთ, |
| Verse: d და | რაც ნომის ბალხეთს ეშოვნოს, | ყველა აჰკიდეთ, წავიღოთ". |
| Strophe: 5379_[5296] | ||
| Verse: a | ქერამ და იმისი ძმანი | სამნივ არჯასპს წინ მოვიდეს, |
| Verse: b | ერთს თურქს სახელად ისინი | ქარქასარობით უჴმობდეს; |
| Verse: c | ჰკადრა: "ერთის კაცისაგან | შენი საქმე როგორ გატყდეს? |
| Verse: d და | იგი კაცი მე შემებას, | მიწასა გაერეოდეს!" |
| Strophe: 5380_[5297] | ||
| Verse: a | მას უბრძანა ჴელმწიფემან: | "თუ მაგ საქმეს გაათავებ, |
| Verse: b | თურანისა ქვეყანასა | ჩინეთს ზღვამდისინ გაქონებ; |
| Verse: c | შენს საუბარს ვერ დაეძრან, | ლაშქარზედან გახუცესებ", |
| Verse: d და | ქარქასარს უხუცესობა | მისცა,"ამას გაგითავებ". |
| Strophe: 5381_[5298] | ||
| Verse: a | დაეკაზმნეს, ცხენსა შესხდეს, | დილას, რა მზე ამოვიდა, |
| Verse: b | სპანდიატ და ერანელნი | მთით მინდორად ჩამოვიდა; |
| Verse: c | ჴელთ ზროხა-სახე ლახტი აქვს, | რაზმწყობილი გამოვიდა, |
| Verse: d და | ლაშქართ შუა გულობასა | მეფე გოსტასაბ მოვიდა. |
| Strophe: 5382_[5299] | ||
| Verse: a | არჯასპის მტერობისაგან | ჯავრით სავსე აქვს გული და, |
| Verse: b | არჯასპიმ რაზმი დააწყო, | დღეს არა გვანდა ზავი და, |
| Verse: c | ლაშქრისაგან მასკვლავები | მიწის პირსა ვერ ხედვიდა. |
| Verse: d და | არჯასპ ჴელმწიფე სპანდიატს | შორითა დაინახვიდა. |
| Strophe: 5383_[5300] | ||
| Verse: a | სახელოვანი სპანდიატ, | ვითა ლომი გაგულისდა, |
| Verse: b | დაუძახა ხურშიდ ვარდის: | "სისხლსა ვეძებ ამას დღის და: |
| Verse: c | ზღვისაგან მტვერსა ავადენ, | ლახტსა ჴელსა მოუჭერდა, |
| Verse: d და | სამასი სახელოვანი | კაცი მოკლა, შეუტევდა. |
| Strophe: 5384_[5301] | ||
| Verse: a | კვლა ასოცი კაცი მოკლა, | მარჯვენას მჴარს შეუტივა, |
| Verse: b | იძახოდა: "პაპისასა | სისხლსა ვეძებ, -- ვინც გამოვა!" |
| Verse: c | არჯასპ ის ნახა, ქარქარსარს | უბრძანა: "ამას ჰხედავა, |
| Verse: d და | ამ ლაშქართაგან ეს ყველა | სახელოვნისა დაჴოცვა?! |
| Strophe: 5385_[5302] | ||
| Verse: a | აწე რატომ არას იტყვი, | რომ მუქარას ითხოვდია?!" |
| Verse: b | ქარქარსარს ჰკადრა: "საომარს | ადგილსა ჩავდგებოდია; |
| Verse: c | ჩემს თავსა იმ ფალავანსა | უჩვენებ", ესე თქვა დია, |
| Verse: d და | მშვილდი მჴარს ეცვა ქარქარსარს, | საომრად გადგებოდია. |
| Strophe: 5386_[5303] | ||
| Verse: a | ისარი ჰკრა და სპანდიატს | ჯავშანი ვერ გაუტეხა, |
| Verse: b | განგებ ცხენით გარდეკიდა, | რათა მტერი ავაგლახა; |
| Verse: c | მკვეთი ჴმალი მოიწვადა, | მიუჴდა, რა ისრე ნახა, |
| Verse: d და | თქვა: "ახლოს არ მოვიყენებ, | შორიდაღმა მეცა ვნახა." |
| Strophe: 5387_[5304] | ||
| Verse: a | საგდებელი შემოიჴსნა | შემოქმედისა ძალითა, |
| Verse: b | ქარქარსარს თავს გარდააცვა, | მიწასა დასცა ცხენითა; |
| Verse: c | ზურგს უკან ჴელი შეუკრა, | ლაშქარში მოაქვს თრევითა, |
| Verse: d და | უბრძანა: "ამას ნუ მოჰკლავთ | და კარგად შეინახითა!" |
| Strophe: 5388_[5305] | ||
| Verse: a | საომარს ალაგს მოვიდა, | არჯასპ რა ნახა, დანაღვლდა, |
| Verse: b | თავადნი თან წაიტანა, | ზურგი ადრიკა, წავიდა. |
| Verse: c | ერანელთ შემოუტივეს, | სისხლისა ღვარი წავიდა, |
| Verse: d და | ქვასა და კლდესა გლეჯდიან, | მკვდრით სავსეა მინდორი და. |
| Strophe: 5389_[5306] | ||
| Verse: a | თურქთ ნახეს, -- არჯასპ წავიდა, | ყველამ სპანდიატს მომართნეს, |
| Verse: b | ჴმალი, ლახტი, იარაღი | გაყარეს, შემოეხვეწნეს; |
| Verse: c | თქვა: "ჯავრითა დავიცალე, | პაპის სისხლნი მამეკითხნეს?" |
| Verse: d და | გოსტასაბს წინა მოვიდა, | ტანს აბჯარნი აეჴადნეს. |
| Strophe: 5390_[5307] | ||
| Verse: a | ერთს კვირას ღმერთი ილოცა | სპანდიატ, მეშვიდეს დღესა |
| Verse: b | შეკრული, შეჭირვებული | ქარქარსარ მოიყვანესა; |
| Verse: c | "ჩემი სისხლი მაპატივე", | -- სპანდიატს მოაჴსენესა, |
| Verse: d და | "შენ თანა ყმურად, წელ-შერტყმით, | ვიყო მსახური მე დღესა. |
| Strophe: 5391_[5308] | ||
| Verse: a | რინდუზისა ციხის გზასა | გასწავლი, გაგიძღვებია, |
| Verse: b | შეკრული იქივ გაგზავნო, | რა ესე გაჰგონებია". |
| Verse: c | იქივ წავიდეს საფლავზედ, | მივლენ, სად ლუარსაბია, |
| Verse: d და | საფლავსა შემოატარეს, | აზატნეს თურქნი ტყვებია. |
| Strophe: 5392_[5309] | ||
| Verse: a | გოსტასაბ სპანდიატს უთხრა: | "საწუთრო ჩემს ნებას არი!... |
| Verse: b | მხიარულნი ტახტზედ ვსხედვართ, | შენი დანი თურქთ ტყვედ არი; |
| Verse: c | მათ უპატიოდ ვიგონებ, | არა სიამოვნე არი, |
| Verse: d და | თავზედა ცეცხლი მედების, | ეს ჩემი სირცხვილი არი!... |
| Strophe: 5393_[5310] | ||
| Verse: a | ღვთისათვის აღთქმითა ღამიც, | თურანს წახვიდე, იარო! |
| Verse: b | ვეშპის პირით დანი იჴსნა, | ტახტ გვირგვინი მოგაბარო; |
| Verse: c | საწუთროს თვალიმც დადგების | უშენობით სპანდიარო! |
| Verse: d და | "რასაც მიბრძანებ, მქნელი ვარ", | უპასუხა,"შარიარო." |
| Strophe: 5394_[5311] | ||
| Verse: a | ჴელმწიფის ბედნიერობით | წავალ, მოვასხამ ჩემს დათა". |
| Verse: b | გოსტასაბ ლოცავს, ყოველგნით | ბრძანა მოყვანა ლაშქართა, |
| Verse: c | თორმეტი ათასი კაცი | გამოარჩივა ლაშქრითა, |
| Verse: d და | მრავალი მისცა, მინდორში | გავიდა სარა-ფარდითა. |
| Strophe: 5395_[5312] | ||
| Verse: a | დაკაზმულიყვნეს, სპანდიატს | მზის-სახე დროშა მისდევდა, |
| Verse: b | შეკრულსა, შეჭირვებულსა, | ქარქარსარს თან წაიტანდა; |
| Verse: c | ფაშოთან სპათუხუცესი | იყო ლაშქართა თავადა, |
| Verse: d და | ექვს პილოსა საქონელი | აჰკიდა და წამოვიდა. |
