| Strophe: 151 | ||
| Verse: a | რა გაიგონა ბარყიჯან | უთრუთისაგან თქმულია, |
| Verse: b | მან გაუძახა ოცდათი | დეუები გამოთქმულია; |
| Verse: c | შემოუზახეს, მოუხდენ | ეშმაკისაგან ქმნულია, |
| Verse: d და | პირველად ერთი მოვიდა, | არ ვეჭობ, შერჩეს სულია. |
| Strophe: 152 | ||
| Verse: a | დიდი ლოდი შემოსტყორცნა, | დეუმა საქმე გაიჭირა, |
| Verse: b | უთრუთ ჴელი მიუშვირა, | ლოდი წამზედ დაიჭირა; |
| Verse: c | შემოსტყორცნა, მისი ლოდით | ისივ მოკლა, მისცა ჭირა, |
| Verse: d და | მერმე სხვათა შეუტოვა, | დეუთა საქმე გაუჭირა. |
| Strophe: 153 | ||
| Verse: a | გაფიცხდა, ვითა ლომი და | აწი მებრძოლთა მძლე არი, |
| Verse: b | გავარდა, ერთს ჴელი სტაცა, | იგი ალვისა ჴე არი, |
| Verse: c | მის დღეში სული არ სდგმოდა, | დევს დაუბნელდა მზე არი, |
| Verse: d და | აიღო სხვას დეუს შესტყორცა, | ორივ სიკუდილის ზიარი. |
| Strophe: 154 | ||
| Verse: a | ვერ გაესწრა, ორივ მოკლა, | მისი მტერი შეძაბუნდა, |
| Verse: b | ერთმანერთსა შეაწყუიდა, | დაუძახა: ასრე უნდა! |
| Verse: c | მერმე ჴელი შეიფშვნიტა, | სხვა დეუთაკენ გამობრუნდა, |
| Verse: d და | ვინცა მორჩა, გარდიხვეწა, | ფალავანი მისდეუს მუნ და. |
| Strophe: 155 | ||
| Verse: a | ერთს მიეწია, შე[ი]პყრა, | ლომ[მ]ან _ ალვისა ხემანო, |
| Verse: b | ერთი ერთს ფეხსა მოჰკიდა, | მან ჴელი ამა მჴნემანო; |
| Verse: c | გასწია, შუა გახლიჩა | ის დეუი თქუენმა მზემანო, |
| Verse: d და | ისიც ლაშკართა შესტყორცა, | მისმან ტორმან [და] ჴელმანო. |
| Strophe: 156 | ||
| Verse: a | რა გაქცეული დეუები | ბარყიჯან ნახა რებული, |
| Verse: b | ბარყიმან უთხრა ბარყიჯანს, | ვით იყო სახელდებული: |
| Verse: c | წავიდეთ, ან ჩვენ შევებათ, | თუცა ვართ ომსა ჩვეული. |
| Verse: d და | საომრად გამოემართენ, | არ ცუდი ანაზდეული. |
