| Strophe: 173 | ||
| Verse: a | რა გაიგონეს ამბავი, | დაშუშთა ჰკადრეს ყოველი, |
| Verse: b | უთრუთ იხმო და თავადნი | _ მტერისა შეუპოველი; |
| Verse: c | დასხდენ და ვეზირობა ქნეს, | იყუენ პასუხთა მფრქვეველი, |
| Verse: d და | თქუეს: დიდის ლაშ[კ]რით მოსრულა, | ფალანგი დეუი მოველი. |
| Strophe: 174 | ||
| Verse: a | უთრუთ ჰკადრა ჴელმწიფესა | ენა ტკბილად მოუბარი: |
| Verse: b | თქუენი შვილი ჯიმშედ იხმე, | აწ იქნების მეომარი, |
| Verse: c | მეცა ვიხმო ჩემი ვაჟი, | გვარჯასპია მკლავმაგარი, |
| Verse: d და | აწ შესძლებენ ორნივ ომსა, | იქნებიან საომარი. |
| Strophe: 175 | ||
| Verse: a | გოსტამის შვილი აშაქი, | მოიხმე ლაშკრით ყუელანი. |
| Verse: b | ახალი ყმაწვილებია, | ლახტსა მიამყრონ ჴელანი, |
| Verse: c | მოვიდენ, მერმე შევებათ, | სისხლის ვადინოთ ღელანი, |
| Verse: d და | ღმრთითა და თქუენის ბედითა, | დეუთა დღე მივსცე ბნელანი! |
| Strophe: 176 | ||
| Verse: a | და[ა]სკუნეს ესე პასუხი, | წიგნსა დაუწყეს წერანი |
| Verse: b | მისწერეს, ჯიმშედ მოიხმეს, | მივა ფაიქი _ მერანი; |
| Verse: c | მიართვეს წიგნი ჯიმშედის, | ვარაყ ნაწერი მელანი, |
| Verse: d და | გვაჯასპირ, აშაქ, ვინცა ვინ | ემზადებოდეს ყუელანი. |
| Strophe: 177 | ||
| Verse: a | ამულის, სარის, გილინის, | იხმეს ლაშკარი დიდია; |
| Verse: b | სტარისა მოდის ყუელანი, | ცქვიტი, მართ ვითა ჯინდია. |
| Verse: c | შეჯდეს აშაქ [და] გვაჯასპი, | ჯიმშედს წინ, ჯერ არ ბინდია, |
| Verse: d და | სალამი მისცეს ორთავე, | პასუხი უთხრეს მშვიდია. |
| Strophe: 178 | ||
| Verse: a | ჯიმშედ მადლი გარდიხადა, | ორთავ მიდგა, პირს აკოცა, |
| Verse: b | მერმე დასხდეს ვეზირობად, | თქუა, თუ: ჭირი ამეხოცა. |
| Verse: c | ჯიმშედ თქუა, თუ: უხმივართო, | ცხადი არი, არ მეოცა, |
| Verse: d და | თქუენ რას იტყუით, როგორა ვქნათ, | მათი მბრძოლი დაიხოცა. |
| Strophe: 179 | ||
| Verse: a | მათ ჰკადრეს: ლეკუი ლომისა | ნადირობისა მდომია. |
| Verse: b | ჩვენ ვართ დაზრდილი ყმარწვილი, | ახლა ჩვენ გვმართებს ომია, |
| Verse: c | ვიყოთ ბრძანების მორჩილი, | წავიდეთ უსაზომია, |
| Verse: d და | დილასა ადრე წავიდეთ, | ყოველი აქა მდგომია. |
| Strophe: 180 | ||
| Verse: a | შეჰყარეს ორმოც ათასი | მებრძოლი მეომარია; |
| Verse: b | ჰკრეს ნაღარასა, სპილენძ-ჭურთ, | ისმის ზათქი და ზარია; |
| Verse: c | იარეს, გამოემართენ, | სად თაიმურაზ მდგარია |
| Verse: d და | სანამდის მიესწრებოდენ, | იმათ შექნოდათ ძგარია. |
| Strophe: 181 | ||
| Verse: a | მათად მისვლამდი შე[ე]ქნათ | ომისა სიფიცხენია, |
| Verse: b | იკრეს ქოსსა და დაბდაბსა, | იყუიან, ვითა მჴნენია; |
| Verse: c | უთრუთ მოვიდა მოიდანს, | ლომგული, საროს ჴენია |
| Verse: d და | საომრად დადგა მოწვდილი, | არ დია მოუწყენია. |
