| Strophe: 293 | ||
| Verse: a | თვით ქოიამარ ნოეს ძე | გიამბე ამას წინარე, |
| Verse: b | კიდეუ სხვა შვილი ნოესი | სემ იყო მოუწყინარე, |
| Verse: c | ახლად აწ ამას გიამბობ, | მას სჯობდა ვერვინ ვინ არე, |
| Verse: d და | იმისი ნათესავები | მგლისთავნი, სისხლთა მდინარე, |
| Strophe: 294 | ||
| Verse: a | სხვას თემს იყუნეს ნათესავნი | მისი ესე ჩამოდიან, |
| Verse: b | სადი ერქო მგლისა თავსა, | ზოგთა მისგან სისხლი სდიან; |
| Verse: c | იგ მეორე მგლისა თავსა, | მას სახელად ამან ქუიან, |
| Verse: d და | მესამესა მილად ქუიან, | სამესისხლოდ ჩამოდიან. |
| Strophe: 295 | ||
| Verse: a | სემისა ნათესავები, | ესენი გამოჩენილა, |
| Verse: b | მათ ესმა დეუთა აწყუედა: | იმათი სისხლი დენილა, |
| Verse: c | ჯიმშედისაგან მრავალი | მომკუდარა, არ მორჩენილა, |
| Verse: d და | დიაღ ეწყინათ, დაჯავრდენ, | არ გულსა ვარდი ფენილა. |
| Strophe: 296 | ||
| Verse: a | ესმათ, თუ: დეუნი გასწყუიდა, | ქუეყანა დაუჭერია, |
| Verse: b | სრულ ქუეყანაში წაუხმან, | რაც არის ყოვლისფერია, |
| Verse: c | ჴმელს იჭირავსო ჯიმშედი, | იცი, ეს დაიჯერია! |
| Verse: d და | მათ შეუთვალეს ამბავი, | პასუხნი მეტად ბევრია. |
| Strophe: 297 | ||
| Verse: a | შესთვალეს: დეუნი დახოცე, | გინდა დაჭერ[ა] ჴმელისა, |
| Verse: b | ჩვენცა ნოვესა შვილი ვართ, | წახდენას ნურვინ ელისა, |
| Verse: c | ვითა შენ გინდა ქუეყანა, | ჩვენგანც სადები ჴელისა, |
| Verse: d და | რადგან უჩვენოთ შე[ე]ბით, | ორთავე ომი გველისა. |
| Strophe: 298 | ||
| Verse: a | რად ინდომე სრულ ქუეყანა, | შენ უჩვენოდ რასთვის ქენო, |
| Verse: b | მესისხლობის ჴრმალი გინდა, | ჩვენთვის შენ და თქვენთვის ჩვენო, |
| Verse: c | ორთავ ომით გარდავწყვიტოთ, | ანუ ჩვენ და ანუ თქუენო! |
| Verse: d და | მოციქული გა[ა]ფრინეს, | თქუეს, თუ: მიდი წამსა შენო! |
| Strophe: 299 | ||
| Verse: a | რჴმლით გარდავსწყვიდოთ, ესე სჯობს, | არ ვარგა ცუდი ხლათია! |
| Verse: b | სარავ ქალაქსა მივიდა | იგ მოციქული მათია. |
| Verse: c | ჯიმშედს უამბეს, მოკაზმა | დარბაზი საკამათია, |
| Verse: d და | ტახტი დაუდგეს მურასა, | მოავლეს ფარდა, სათია. |
| Strophe: 300 | ||
| Verse: a | ხშირად ისხდა მარგალიტი | და ალმასი მისსა ტახტსა, |
| Verse: b | სახელმწიფო სამოსელი | მეფისა გავს დანახატსა, |
| Verse: c | ტანს ჩაიცვა, მაზედ დაჯდა, | თვალ-მარგალიტს დანამატსა, |
| Verse: d და | თავსა ქუდი დაიხურა | და გვირგვინი ზედან მატსა. |
| Strophe: 301 | ||
| Verse: a | თავადნი გარე მოისხნა, | რომელიც უკეთესია, |
| Verse: b | სადი მგლის თავის ელჩები | შე[ა]სხეს იმავ დღესია; |
| Verse: c | მეფის წინ მიწას ემთხვია, | ვითარცა იყო წესია, |
| Verse: d და | სალამი მისცა მეფემან, | ვით იყო ყოვლთა ზესია. |
| Strophe: 302 | ||
| Verse: a | უამბეს, რაცა ესმინა, | იმათგან დავედრებული: |
| Verse: b | სადი გურგ მეფემ გკადრაო, | ვითა ხარ სახელდებული, |
| Verse: c | ჩვენცა ნოესა შვილი ვართ, | იმისგან გარიგებული. |
| Verse: d და | თქუენცა აგრევე მისი ხართ, | მის მიერ გადიდებული! |
| Strophe: 303 | ||
| Verse: a | თემსა, ქუეყანას იჭ[ი]რავ, | რა მარტო თქუენი წესია, |
| Verse: b | რასთვის ჩვენ არა გვახსენეთ, | ვისნი ხართ უკეთესია. |
| Verse: c | ან თქუენ არ იყოთ, ანუ ჩვენ, | არ იქნა, ვიცი, ესია, |
| Verse: d და | შემოგირტყამს-ყე თქუენ ჴრმალი | მესისხლობ[ი]სა დღესია! |
| Strophe: 304 | ||
| Verse: a | ჩვენც შემოვირტყამთ, იცოდი, | არ გვინდა თქუენი რიგება, |
| Verse: b | რჴმლით გარდავსწყუიდოთ ესე სჯობს, | ვიცით პასუხის მიგება, |
| Verse: c | აღარ იქნების, იცოდი, | ჩვენი ზავი და მშვიდობა, |
| Verse: d და | თქუენცა გასინჯეთ, თუ გიჯობს, | ასეთი გარდაკიდება. |
| Strophe: 305 | ||
| Verse: a | ჯიმშედ ისმინა, გაჯავრდა, | თუ იტყუი, ცეცხლი სდიანო, |
| Verse: b | ქუდი მიწასა და[ა]რტყა, | არა თუ იქივ გდიანო; |
| Verse: c | წიგნი შუაზედ გახია, | თქუა: ნეტარ, ვისა ქუიანო, |
| Verse: d და | მოციქულებსა ითხოვდა, | ისინი ცრემლსა ღვრიანო. |
| Strophe: 306 | ||
| Verse: a | შესთვალა, თუ: მამან ჩემმა | მოგცა მგლისთავთა ქუეყანა, |
| Verse: b | მან დაგასახლა, გიბოძა, | თვარა ვინ არის თქუენთანა, |
| Verse: c | შენ ვინ გაღირსა მამული, | ანუ რა გინდა ჩვენთანა, |
| Verse: d და | მუქარასა მთხოვ რაითი, | _ ბევრი კაცი მყავს შენთანა! |
| Strophe: 307 | ||
| Verse: a | სადაცა გინდა მოგართვა, | მე ჩემი თავი იმადო, |
| Verse: b | ან ჩემი თავი დავაგდო, | ან თქუენი აქა გდომადო. |
| Verse: c | იგ მოციქულნი წავიდენ, | აღარა სცალდათ ჯდომადო, |
| Verse: d და | სადი მგლის-თავსა იახლეს, | უამბეს უსაზომადო. |
| Strophe: 308 | ||
| Verse: a | უამბეს სადი ჴელმწიფეს | ამბავი დავედრებული; |
| Verse: b | მერმეღა იხმო ლაშკარი, | უბნობდა შეჭირვებული, |
| Verse: c | ორასი ათასი კაცი | შეჰყარა სახელდებული, |
| Verse: d და | მუნ გაემართა ჯიმშედზედ, | ვით ლომი გაჯავრებული. |
| Strophe: 309 | ||
| Verse: a | აგრევე ჯიმშედ მოიხმო | ყოველი სპათა ჯარია, |
| Verse: b | გვაჯასპის წიგნი მისწერა | მოიხმო მკლავმაგარია, |
| Verse: c | აშაქცა იხმო, სფაადი, | მებრძოლი მეომარია, |
| Verse: d და | მურდავსაც წიგნი მისწერა, | თვით იყო უზამბარია. |
| Strophe: 310 | ||
| Verse: a | გვაჯასპის წიგნი მიართვეს, | პასუხი ჰკადრეს ენითა, |
| Verse: b | წაიკითხა და ემთხვია, | იგ იყო არ მოწყენითა; |
| Verse: c | კაცი გაგზავნა, ლაშკარი | მოიხმო ყოვლად ენითა, |
| Verse: d და | ორმოცი ათასი კაცი, | წამს შეიყარა ცხენითა! |
| Strophe: 311 | ||
| Verse: a | ზაულელნი, ქუაბულელნი, | ინდოს კარნი მოვიდენა, |
| Verse: b | აგრე აშაქ წამოვიდა, | ხვარასანით წამოდგენა; |
| Verse: c | მძიმის ლა[შ]კრით იქით მურდავ, | ჴელიერთად გამოდგენა, |
| Verse: d და | წამოვიდენ, ყუელგან სარი | ქალაქს შექნეს დიდი დენა. |
| Strophe: 312 | ||
| Verse: a | ქალაქსა გარე დაიცეს | კარავი ფერად იანი, |
| Verse: b | ჴელმწიფემ იხმო გვაჯასპი, | თავადნი მრავალ ყმიანი; |
| Verse: c | შევიდეს, სალამი მისცეს, | ზის მეფე დავლათიანი. |
| Verse: d და | ადგა ჴელმწიფე, მადლს იხდის, | ტანსარო, პირად მზიანი. |
| Strophe: 313 | ||
| Verse: a | ოქროსა სელი დაუდგეს, | გვაჯასპ მაზედა მჯდომია, |
| Verse: b | სხვა ფალავანი წეს-წესად | აწვიეს, იქი მდგომია; |
| Verse: c | მის რიგათ დასვეს ყუელაი, | სიკეთე მიუცთომია, |
| Verse: d და | ხილი მოიღეს, შარბათი, | იამეს, ვინცა მდომია. |
| Strophe: 314 | ||
| Verse: a | მერმე შექნეს ვეზირობა, | იგი ახლდა ვინცა ვინა, |
| Verse: b | მეფე ბრძანებს: სადი მგლის-თავს | სულდგმულობა მოეწყინა, |
| Verse: c | ჴმალი მოაქუს სამესისხლო, | წამოსულა ჩვენსა წინა, |
| Verse: d და | ქუეყანასა გვეცილების, | ჩამოდგომას ლამის წინა. |
| Strophe: 315 | ||
| Verse: a | აწ რასა ბრძანებთ, აქა ხართ, | ერთპირად შეიყარენით. |
| Verse: b | ერთობილთ პირი მიწად ქნეს, | ჴელმწიფე იყო წყნარენით, |
| Verse: c | გვაჯასპი ადგა და ჰკადრა | თვითონ პასუხი თქმად ენით: |
| Verse: d და | ვითა ცისა და მიწისა, | მზისა, მთვარისა მზადენით. |
| Strophe: 316 | ||
| Verse: a | ესები ვინ ქმნა, ვარსკვლავი, | საწუთროს დამბადებელმან, |
| Verse: b | გიბოძოს მისი შეწევნა, | მოსავთა მამტ[ა]ცებელმან, |
| Verse: c | მე თქუენმა ბედმა შემწიოს, | მაჯობოს ვერა რომელმან, |
| Verse: d და | მიბოძოს მტერთა მორეუნა, | ამისა ზედა მფლობელმან. |
| Strophe: 317 | ||
| Verse: a | მტერი თქუენი ფეხთა ქუეშე, | ღმრთითა ადრე დაგამონო, |
| Verse: b | მათი ეტლი ავატირო, | ჩემი თავი მოვაწონო; |
| Verse: c | სანამდისაც ცოცხალ ვიყო, | არასფერით შეგაღონო, |
| Verse: d და | თქუენ არ გაგრჯით იმათ ზედა, | მათი საქმე გაგ[ა]გონო! |
| Strophe: 318 | ||
| Verse: a | არა მართებს ჴელმწიფესა | ტახტ-გვირგვინის მოშორება, |
| Verse: b | ჩვენ გაგვიშვით იმათ ზედა, | ვინცა ვიყოთ თქუენი კრება. |
| Verse: c | ჴელმწიფემა მოისმინა | გვაჯასპისგან ესე მცნება, |
| Verse: d და | მან დალოცა თავადები, | დაიჯერა მისი მცნება: |
| Strophe: 319 | ||
| Verse: a | მბრუნავმან ეტლმან და ბედმან | დამბადა მათდა ჭირადო! |
| Verse: b | გამოემართენ საომრად, | ყოშუმ-ყოშუმად, ხშირადო, |
| Verse: c | სახელსა ზედა ღმრთისასა, | არვინ მიაჩნდა ჩირადო, |
| Verse: d და | უთრუთის შვილი გვაჯასპი | იმათ მოუძღვის წინადო. |
| Strophe: 320 | ||
| Verse: a | აშაქ იყო და მურდავი | _ მებრძოლი მკლავმაგარია, |
| Verse: b | ორმოცდაათი ათასი | თან ახლავს სპათა ჯარია, |
| Verse: c | იქით მილად და ამანი, | მგლისთავნი მეომარია, |
| Verse: d და | მოვდნიან იგ ფალავანნი, | ისმის ზათქი და ზარია. |
| Strophe: 321 | ||
| Verse: a | ორასი ათასი კაცი | მოვლიან, მოაქუთ ზრიალი, |
| Verse: b | ცოტაი წავლეს, გამოჩნდა | დიდი მინდორი ტრიალი; |
| Verse: c | მათ ერთმანერთი აუჩნდა, | ოდენ აქუს მზესა ჭრტიალი, |
| Verse: d და | იქით ის დადგენ, აქით ეს, | ისმისო დიდი ჴრიალი. |
