TITUS
Shahname 3: Prose parts: Saamiani
Part No. 16
Previous part

Chapter: 16  
Page of edition: 335  
Line of edition: 1  ფერიდუხტის ანბავი აქ დაუტეოთ და ცოტა რამ საამ ფალავანის ანბავი
Line of edition: 2  წარმოვთქუათ


Line of edition: 3       ერთსა ღამეს, რა შუა ღამე შეიქნა, ფალავანმა საღამური ტანისამოსით შეიმოსა
Line of edition: 4    და ფერიდუხტისაკენ გაემართა. რა მივიდა იმა ბაღთან, თავისი აბრეშუმის საგდებელი
Line of edition: 5    შესტყორცნა და ბაღის ქონგურს მოსდო და ზედა ავიდა. ეწადა, რომ ფალავანი
Line of edition: 6    ფერიდუხტს შეყროდა. დიდხანს იარა იმ ბაღსა, მაგრამ ვერსად შეეყარა. გამობრუნდა და
Line of edition: 7    ისევ თავის სასახლეს მოვიდა.

Line of edition: 8       ერთს დღესა ჩინეთის ჴემწიფემ ხაყან ჩინმა საამ ფალავანი დაპატიჟა და
Line of edition: 9    მეჯლიში გამართეს, ლხინს და ღვინის სმასა შეექცნენ. იმჟამად ფერიდუხტ საამ
Line of edition: 10    ფალავნის სიყვარულით შეპყრობილი იყო და თავის მხლებლებთ უბძანა: წავიდეთ, ცოტა
Line of edition: 11    ხანს ვარდის ბაღში შევექცეთო!

Line of edition: 12       წავიდნენ ბაღსა შიგან მეჯლიში გამართეს. ლხინსა და ღვინის სმას შეექცნენ.
Line of edition: 13    ხაყან ჩინის მეჯლიში მოიშალა. ფერიდუხტმა ერთს თავის მოახლეს უთხრა და
Line of edition: 14    გაგზავნა საამ ფალავანთან: ასე უთხარი, მე რამდენსამე დღეს ამ ვარდის ბაღში მინდა
Line of edition: 15    შევექცეო და, რა საღამო ჟამი შეიქნას, ამ ბაღში უნდა მობძანდე, რომ ცოტას ხანს
Line of edition: 16    ლხინსა და ღვინის სმასა შევექცეთო!

Line of edition: 17       რა დილა გათენდა, ხაყან ჩინმა საამ ფალავანსა შეუთუალა: მე მწადს, რომ
Line of edition: 18    ათის დღის ვადით სანადიროთ წავიდეთ და შენც უნდა წამოხვიდეო. რა საამ ფალავანმა
Line of edition: 19    ესე მოისმინა, მაშინვე ზე წამოდგა, და თავის სამამაცო იარაღით შეიჭურვა და ყურაბი
Line of edition: 20    თაქაურზედ შეჯდა და ჴემწიფის სასახლისაკენ გაემართა, მივიდა ჴემწიფის სასახლესთან
Line of edition: 21    დადგა. ჴემწიფე გამობძანდა, რა საამ ფალავანი დაინახა, მოვიდა და სამამაცოს შუბლზედ
Line of edition: 22    აკოცა, დასხდნენ და ცოტას ხანს ღვინო მოიღეს და ღვინის სმას შეექცნენ. რა ცოტა
Line of edition: 23    ხანი გამოხდა, ადგნენ და სანადიროსა გაემართნენ: მივიდნენ მინდორსა, რაც ან ცაში
Line of edition: 24    ფრინველი იყო, და ან მიწაზე ოთხფეხი იყო, სულ გაწყვიტეს. იმჟამად ხაყან ჩინ საამ
Line of edition: 25    ფალავნისა სიახლოვესა იდგა და უყურებდა. საამ ფალავანი ესრეთ ფიცხლად
Line of edition: 26    ნადირობდა, რომ ერთს საათში ურიცხვი ნადირნი დაეხოცა, რომ ჯერ კიდევ სხუას
Line of edition: 27    ერთიც ვერა მოეკლა. რა ხაყან ჩინმა საამ ფალავანის ესეთი ფიცხლად ნადირობა და
Line of edition: 28    მკვირცხლობა იხილა, დიდათ მოეწონა და ქება დიდი შეასხა.

Line of edition: 29       ამ ნადირობისასა შიგან ერთი ხუადი ლომი ერთის ჭალიდამ გამოვარდა და ხაყან
Line of edition: 30    ჩინისაკენ წამოვიდა. რა ხაყან ჩინის დიდებულთა ეს ლომი დაინახეს, მაშინვე
Line of edition: 31    ყველანი თითო-თითო მხარეს გაიქცნენ. მიუხდა ლომი და, ჴემწიფის
Page of edition: 336   Line of edition: 1    ტახტი რომ ზინდა ფილოზე იდგა, მისწუდა და ის ტახტი ძირს ჩამოაგდო და ჴემწიფეს
Line of edition: 2    სასიკდილოთ მიმართა.

Line of edition: 3       რა საამ ფალავანმა ეს ესრეთ დაინახა, მაშინვე თავის საჯდომს ყურაბი თაქაურს
Line of edition: 4    ქუსლი შემოჰკრა და იმა ლომსა მიუხდა და თავისი ას ოთხმოცლიტ რიანი ჴმალი ესრეთ
Line of edition: 5    მედგრათ შემოჰკრა, რომ ლომი ორათ გაწყვიტა და მიწას დაეცა. ჴემწიფეს იმ ლომის
Line of edition: 6    შიშით გულს შემოეყარა და, რა საამ ფალავანმა ჴემწიფე ესრეთ იხილა, მაშინვე
Line of edition: 7    ცხენთაგან გარდახდა, ჴემწიფის თავი კალთასა ჩაიდო. პირისახიდამ მიწა მოსწმინდა და
Line of edition: 8    ცნობას მოიყვანა.

Line of edition: 9       რა ჴემწიფემ საამს შეხედა, ნახა, რომ ფალავანსა ლომიც მოუკლამს და
Line of edition: 10    ჴემწიფის თავი კალთაში უძევს. ღმერთს მადლი შესწირა, შემოხედა, ნახა, რომ თავისი
Line of edition: 11    დიდებულნი იმა ლომისა შიშით ესრეთ გარდახვეწილან, რომ ერთიც არავინ
Line of edition: 12    დარჩომილიყო იმასთან. რა ცოტა ხანი გამოხდა, მაშინ შემოკრბენ და მოვიდნენ
Line of edition: 13    ჴემწიფესთან. რა ჴემწიფემ თავისნი დიდებულნი იხილა, გაუწყრა და უბძანა: როგორ არა
Line of edition: 14    გცხვენიათ, რომ ერთი ლომისაგან სულ ერთიანათა გაიქეცითო და მე მარტოკა
Line of edition: 15    სასიკვდილოთ დამაგდეთო! ჴემწიფე იქიდამ აიყვანეს და თავის კარავსა მოიყუანეს. მაშინვე
Line of edition: 16    ბძანა სუფრის მოღება. მოიღეს, ლხინსა და ღვინის სმასა შეექცნენ.

Line of edition: 17       რა საღამოს ჟამი შეიქნა, საამ ფალავანს ფერიდუხტის სიყუარული მოაგონდა,
Line of edition: 18    იმასა ფიქრობდა, რომ სუფრიდამ რის გზით ამდგარიყო, და ფერიდუხტის პირობაზედ
Line of edition: 19    იმა ბაღში მისულიყო, და ცოტა ხანს იმასთან შექცეულიყო. რა ამა ფიქრსა იყო, ვერა
Line of edition: 20    მოეხერხებინა რა ამის მეტი, რომ ჴემწიფეს მოახსენა: მე ერთი გულის ტკივილი ვიციო
Line of edition: 21    და ის დიდათ მაწუხებს, და იმისი წამალი შინ ყუთში დამრჩაო. წყალობას ვითხოვ, რომ
Line of edition: 22    დასტური მიბოძოთ, წავიდე და ის წამალი შევჭამო და ამ გულის ტკივილისაგან
Line of edition: 23    განვთავისუფლდეო. ჴემწიფემ დასტური დასცა და უბძანა: წადი, დიახ კარგი იქნება.
Line of edition: 24    დიდებულთ მოახსენეს ჴემწიფესა: საამ წავა და ჩვენ მეორესა სანადიროსა წავიდეთ და
Line of edition: 25    იქ შევექცეთო. მაშინვე მოვიდნენ ფარეშები. კარვები აიღეს და მეორესა სანადიროსა
Line of edition: 26    წაიღეს. ესენი იქით გაემართნენ. და საამ ფალავანი თავისსა ყურაბი თიქაურსა ამხედრდა
Line of edition: 27    და ფერიდუხტისაკენ გაემართა.

Line of edition: 28       რა მივიდა ბაღის კართან, ღამისა ცოტა რამ გამოსულიყო, ბაღის კარი გააღო,
Line of edition: 29    შევიდა შიგნით, ყურაბი თიქაური საძოვრად მიუშუა და თითონ ფერიდუხტის
Line of edition: 30    სასახლისაკენ გაემართა. ნახა, რომ სასახლისა კართან ერთი საზანდარი ზის და მეტის
Line of edition: 31    სიმთურალით დასძინებია და ჩონგური ხელში უჭირავს. მივიდა ფალავანი, ყიასა ხელი
Line of edition: 32    სტაცა და საწყალი სწრაფად შიაღრძო, და ჩონგურსა ხელი მიჰყო და უცხოსა ხმით
Line of edition: 33    დაუმღერა. ფერიდუხტსა იმჟამად, ვინცა ვინ მოსაკრავენი და მომღერალნი ახლდნენ
Line of edition: 34    ქალები, ამა ხმისა გამგონე, სულ ყველამ ჩონგურები ძირსა დააწყეს და იმას გაოცებულმა
Line of edition: 35    ყურება დაუწყეს. ესრეთ ტკბილის ხმით უკრემდა, რომ კაცის გონებასა მისტაცებდა.

Line of edition: 36       რა ფერიდუხტმა საამის სიმღერის ხმა გაიგონა, მეტის სიყვარულით ვეღარ
Line of edition: 37    გაუძლო, და ტირილი დაიწყო და გამობრუნდა, და თავის დას ფერინუშს უთხრა: ჱეი,
Line of edition: 38    ჩემო დაო, ვერ უყურებ იმ ჩვენს მესაკრავეს როგორი სიყუარულის ეშხი შესვლია და
Line of edition: 39    როგორ იმღერის. ფერიდუხტ საამის სიყუარულს ისე შეეშალა, რომ არ იცოდა, რა
Line of edition: 40    უნდა ექნა, და საწყლათა ტიროდა, ესრეთ მოსთქმიდა: ღმერთო, სად არის ჩემის მზისა
Line of edition: 41    და მთუარისა უმჯობესი და ჩემის სულის ჩამდგმელი, რა იქნებოდა, რომ აქ ყოფილიყო
Line of edition: 42    და ეს ჩვენი მეჯლიში მზესავით გაენათებინა.
Page of edition: 337   Line of edition: 1    რა ფერიდუხტმა ეს სიტყუა დაასრულა, იმჟამად საამ ფალავანმა კარებიდან თავი შეყო
Line of edition: 2    და მოახსენა: ჱეი, ჩემო საყუარელო, ღმერთმან ისმინა. თქვენ რასაც სთხოვდით, და აგერ
Line of edition: 3    სამსახურში გახლავართო.

Line of edition: 4       რა საამ ფალავანი ფერიდუხტმა დაინახა, ესრეთ იამა, რომ მეტის სიამოვნით
Line of edition: 5    დილის ვარდივით გაიშალა. ფერიდუხტმა ფერინუშს უთხრა: ადექ, აივნის კარი გააღე
Line of edition: 6    და აქ შემოიყვანე! ამიტომ უთხრა, რომ ფერინუშ საამის დობილი იყო. ადგა და
Line of edition: 7    შემოიყუანა. ფერიდუხტ მიეგება. ერთმანეთი დაკოცნეს, ავიდნენ, ტახტსა დასხდნენ,
Line of edition: 8    ღვინო მოიღეს, ლხინსა და შექცევასა მიეცნენ.

Line of edition: 9       რა ღვინთ თავსა ეწივათ, მაშინ სირცხვილისა ფარდა ჩამოეხსნათ და ერთმანეთს
Line of edition: 10    ეხვეოდნენ და კოცნიდნენ. და თავის ამდენის ხნის სიშორის ყოფნის მწუხარების ამბავს
Line of edition: 11    მოუთხრობდნენ. ფერიდუხტმა უთხრა: ჱეი, ჩემო საყუარელო ფალავანო, ამაზედ
Line of edition: 12    ხათრიჯამი უნდა იყო, რომ მამაჩემი შენ ჩემ თავსა ნებით არ მოგცემს, ახლავ ერთის
Line of edition: 13    მხრისაკენ წამიყვანე და წავიდეთო. ფალავანმა პასუხად უგო: თუ, რომ ვარდის ხიდამ
Line of edition: 14    ერთი საწყენი რამ გამოვიდა, ისე ჩემგან ეგ საქმე არ იქნებაო. ჱეი, მნათობო, თუ
Line of edition: 15    მამაშენმა შენი თავი თავისი ნებით მომცა, დიახ კარგი იქნება, თუ არა და უთუოთ
Line of edition: 16    ტახტიდამ გადმოვაგდებო. შემოვიხვეწიებ და ისე გამოვართმევ შენს თავსა, და უთუოთ
Line of edition: 17    საბაოთ ღმერთსაც ვაცნობებ, ამაზედ ხათრიჯამი იყავითო! ფერიდუხტსა დიდათ
Line of edition: 18    ესწრაფებოდა თავის გულის წადილის აღსრულებისა და ხშირ-ხშირად ერთმანეთს
Line of edition: 19    გადაეხვეოდნენ და საყუარლათა კოცნიდნენ. ამ შექცევასა იყვნენ.

Line of edition: 20       რა დილა გათენდა, საამ ფალავანს ეწადა, რომ წასულიყო. რამდენჯერაც საამმა
Line of edition: 21    წასვლა გამოუცხადა, ფერიდუხტ არ უშვებდა. საამმა უპასუხა: ჱეი, ჩემო სიცოცხლეო,
Line of edition: 22    ჩემი ყურაბი თიქაური ვარდებში დავაბიო და ვარდები არ წაახდინოს. სამი დღე და ღამე
Line of edition: 23    ლხინსა და განცხრომასა იყვნენ. ფერიდუხტ და ფერინუშ თავისის ხოჯებით და
Line of edition: 24    მოსამსახურეებით საამის რჯულზედ მოვიდნენ და საბაოთ ღმერთი იწამეს.

Line of edition: 25       ამ ამბავსა იყვნენ, ერთი კაცი მოვიდა და ამათ მოახსენა: რომ თქუენი მამა ხაყან
Line of edition: 26    ჩინ ჴემწიფე აგერ მობძანდება სანადიროდამაო, და ბაღის სიახლოვეს მობძანდებაო. რა
Line of edition: 27    საამ ფალავანმა ისე მოისმინა, მაშინვე სასახლიდამ ძირს ჩამოვიდა და თავის ყურაბი
Line of edition: 28    თაქურზედ შეჯდა, ეწადა, რომ ბაღის კარზედ გამოსულიყო.

Line of edition: 29       ერთი მებაღე დახუდა კარებთან და არ გაუშუა. რამდენსაც ეხვეწა, ხელი აიღე
Line of edition: 30    ჩემგანო, არ მოეშუა. მებაღესა თავისი აჯალი მოახლოებოდა. ფალავანი მეტად განრისხდა,
Line of edition: 31    ყიასა ხელი შესტაცა, თავი ტანთაგან განაშორა და ბაღის ერთსა მხარესა გარდააგდო.
Line of edition: 32    ყურაბი თიქაურსა ამხედრდა და ბაღის კართან გამოვიდა იქით მხარეს ხაყან ჩინი
Line of edition: 33    ბაღის სიახლოვესა მოვიდა. რა საამ ფალავანმა ჴემწიფე დაინახა, ყურაბი თიქაურიდამ
Line of edition: 34    გარდახდა, თაყვანი-სცა. ხაყან ჩინმა რა საამ ფალავანი დაინახა, დიდათ იამა, ცხენსა
Line of edition: 35    შეჯდომა უბძანა, საამ თან წამოიყუანა. ჴემწიფე სასახლესა მობძანდა, ფალავანი და
Line of edition: 36    დიდებულნი თავთავის განწესებულს ალაგსა დასხდნენ. სუფრის მოღება ბძანა. სუფრა
Line of edition: 37    მოიღეს, ლხინსა და ღვინის სმასა შეექცნენ.

Line of edition: 38       ამა მეჯლიშსა შიგან მჯდომმა ერთმა ვეზირმა მებაღის სიკვდილი, მეჩანგურის
Line of edition: 39    სიკვდილი და ფერიდუხტისა და საამ ფალავანის ანბავი სულ ყველა წვრილათ უამბო
Line of edition: 40    ჴემწიფეს. ჴემწიფემ რა ესე მოისმინა, დიდს ფიქრსა მიეცა, გულსა შიგან ამას ამბობდა,
Line of edition: 41    რომ, თუ ამას ერთი რამ არ აუტეხე, და ამისი მაგიერი არ
Page of edition: 338   Line of edition: 1    უყო, ეს რამდენ რიგად არის ნამსახურიო. ფერინუშ საპყრობილიდამ გამოიხსნა და მე
Line of edition: 2    ლომის ხელიდამ სიკვდილს მომარჩინა და ჩემნი დიდებულნი, რომ სულ ჩემის წყალობითა
Line of edition: 3    და ჯამაგირითა ცხოვრობენ, ისინი გამექცნენ და ამ ფალავანმა მომარჩინა.

Line of edition: 4       ამ ფიქრსა შინა იყო ჴემწიფე შეწუხებული. საამ ფალავანმა შეხედა ჴემწიფესა
Line of edition: 5    და შეწუხება შეატყო. მაშინვე იგრძნა, ეგების ჩემი ეს ამბავები შეეტყოს და იმაზედ იყოს
Line of edition: 6    შეწუხებულიო. სკამიდამ ზე ადგა და ჴემწიფესა მოახსენა: სანადიროშიც მოგახსენე, მე
Line of edition: 7    გულის ტკივილი დამჩემდა და იმისაგან კარგათ ვერ განვთავისუფლებულვარ, დასტურის
Line of edition: 8    წყალობას ვითხოვო. ჴემწიფე, რადგან ამაზედ იმგუარათ იყო, დასტური დასცა წასვლისა.
Line of edition: 9    გამობრუნდა საამ ფალავანი და დაფიქრებული ხოჯა სეიდის სასახლისაკენ გაემართა და
Line of edition: 10    წავიდა, თავისსა საწოლსა განისვენა.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Shahname 3: Prose parts: Saamiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 2.6.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.