TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 10
Previous part

Text: 8/Mlx. 
თავბექილა -- თავბექილა


Page: 24  Verse: 1    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა.

Verse: 2    სემი ზა̈ილდ ლა̈თხვჲარს აჯად,   სამი წელი ნადირობაში დაჰყავი,

Verse: 3    კვაჩხა̈ჲ ქათლა̈დჷნქა მამგვეშ ჯეთხა̈ნ,   კოჭლო ქათმის გარდა არაფერი გეშოვა,

Verse: 4    მეშთხვამ ზავჟი ჟეგმა̈რს ხორმა.   მეოთხე წელს ჩეგემლებს დაუჭერიხარ.

Verse: 5    ო ფისრაუ, ო ურჯულუ!   ო წაწყმენდილო, ო ურჯულონო!

Verse: 6    უმბილ-ნა̈ბუშ ჟი ა̈ჯკულთხნეხ,   ნება-უნებურად შეგკრეს,

Verse: 7    ტოტა̈რ შიყთე ჟი ა̈ჯჯჷრქანეხ,   ხელები ზურგზე მაგრა მიგიკრეს,

Verse: 8    ჭიშხმიშ ჩაფლა̈რ ქა̄ჯკჷდჷრეხ.   ფეხსაცმელები დაგხადეს.

Verse: 9    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 10    მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ ჯადდა;   ხელახლა აქ დაიბადე ("ახალი დაბადება აქ შეგექნა");

Verse: 11    ქა ოთხ[ვ]იახ ლუჴვილ სგვებინ,   წაუგდიხარ წინ ხუნდებიანი,

Verse: 12    ეშდჲორი ღალ მჷრმიდ ჯაყა.   თორმეტი კაცი დამჭერი გყავს.

Verse: 13    ბინტვ ახსგურდა, შუკვს ხაქადახ,   ნისლი ჩამოჯდა, გზას ასცდენიან,

Verse: 14    სა̈ვიშ მუქაფ შვა̈ნთე ანტიხდ,   სავეთის ნაცვლად სვანეთში მოაბრუნეთ,

Verse: 15    მი ნავბა̈დვროშ ქა ლამა̈ქვდა:   მე, საუბედუროდ, წამომცდა:

Verse: 16    - სგა̈ჲ ურწყულუ, სგა̈ჲ ურჯულუ,   - თქვე უწმინდურნო, თქვე ურჯულონო,

Page: 26  Verse: 17    ჩუ ამფიშვდდ ი შუკ[ვ]ს აჯგენი!   გამიშვით და გზაზე დაგაყენებთ!

Verse: 18    - სი შუკვს ანგენ, ნა̈ჲ ჩვაჯფიშვდედ,   - შენ გზაზე დაგვაყენე, ჩვენ გაგიშვებთ,

Verse: 19    ჩაფლა̈რს ისგვა სგა ლაჯდინედ!   შენს ფეხსამელებს ჩაგაცმევთ!

Verse: 20    ვოდე შუკვას ჟი ხვაგენი,   ვიდრე გზაზე დავაყენებდი,

Verse: 21    ეჩქად ნა̈ბჟი ჭურ ხვეყა̈დდა̈ს;   მანამდე ჩემს! ნებაზე ეყავდი:

Verse: 22    ეჩქა მახან ჟ'ა̈მჯჷრქანეხ,   მაშინ ხელახლა შემკრეს,

Verse: 23    ჩაფლა̈რ აჯაღ ღალ ქა̄მკჷდჷრეხ,   ფეხსაცმელებიც დამხადეს.

Verse: 24    სგა ამიეხ ჟეგა̈მ თანა̈ღს,   წამიყვანეს ჩეგემას მთაზე,

Verse: 25    თანა̈ღ-ზაგარვ ჟი ამიეხ.   ამიყვანეს მთა-ქედზე.

Verse: 26    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 27    ჭიშხმიშ ტუფულდ მად ჯასედა;   ფეხის კანი არ შეგრჩენია:

Verse: 28    ჩუ ოთხვია სგიმა̈რთესგა,   წაუყვანიხარ ვეძებში"

Verse: 29    ჭიშხმიშ ჯიჯვა̈რ ქა ჯიწვა̈ნდა.   ფეხის ძვლები გიჩნდა.

Verse: 30    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 31    შვანეშ მეროლ ჩუ ა̈ჯქარვა̈ნ.   სვანეთის ღრუბელი რაგეკარგა.

Verse: 32    სგა ოთხვია სოფელთესგა,   შეუყვანიხარ სოფელში,

Verse: 33    ბეფშვ ი ზურალ სგა ჯაჭვადახ,   ბავშვი და ქალი შემოგხვევია.

Verse: 34    თვითჟი გურნა ჟი ხოყირახ.   სათითაოდ ქვა (ყველას) დაურტყამს.

Verse: 35    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 36    შიყიშ გვა̈რე მად ხოცვირახ.   ზურგზე ტყავი არ შეურჩენიათ.

Verse: 37    სგა აჯიეხ ჟეგა̈მთესგა,   შეგიყვანეს ჩეგემში,

Verse: 38    ჟეგმიშ ნახა̈შ ჟი გვეში ლი,   ჩეგემის სანახშო სავსეა,

Verse: 39    ჟეგმიშ მახვში ამჩუ არდა.   ჩეგემის ბატონი ("უფროსი") აქ იყო..

Verse: 40    ბეფშვ ი ზურა̄ლ ვეშგიმ ჯა̈ღვჭა,   ბავშვი და ქალი უკან გამოგკიდებია,

Verse: 41    გურნა̈შ ნა̈ყირვ შიყიშ გვა̈რე   ქვის ნაცემი ზურგის ტყავი

Verse: 42    მად ხოცვირახ, ჟი ხოკიდახ.   არ შეურჩენიათ, აუძვრიათ.

Verse: 43    ღერთა̈შ ნა̈მზურ ჟეგმიშ მახვში!   ღვთის დალოცვილი ჩეგემის უფროსი!

Verse: 44    ბეფშვ ი ზურალ ქა ლამდავე.   ბავშვი და ქალი მომაშორა.

Verse: 45    სგა ლამგენეხ ოთავთესგა,   შემიყვანეს ოთახში,

Verse: 46    სემი ლეთი უდჲარად მად,   სამი ღამე უჭმელად დავყავ,

Verse: 47    ქჷრჯნიშ ნა̈კვშულ ჩუ მამინე[ხ].   ქარჯინის ნატეხი მაჭამეს.

Verse: 48    ხოლა მიჰმა̈ნ ჟი ესგენე:   ცუდი დღე დააყენა:

Verse: 49    "სგა̈ჲ ჟეღა̈რ ი სგა̈ჲ ურჯულუ,   "თქვე ძაღლებო და თქვე ურჯულონო,

Verse: 50    ჰაგა̈რ იმნა̈რ ჯიჴიდახ ე,   ფეხშიშველა რად მოგიყვანიათ

Verse: 51    ამიშთანი ხოჩა მარე?"   ამისთანა კარგი კაცი?"

Verse: 52    ეშხვი ნაგზი ჟეგა̈მს ამად.   ერთი კვირა ჩეგემში დავზავ.

Verse: 53    ნაბდიშ ჩაფლა̈რ ჟი ხოშხებახ,   ქეჩის ფეხსაცმელები შეუკერავთ,

Verse: 54    ათხა ქა̈მთე ჭურ ხოჴიდახ,   ახლა გარეთ გამოუყვანიათ,

Page: 28  Verse: 55    ჟეგმიშ ფუსდად ჭურ რა̈ქვინე:   ჩეგემის ბატონმა თურმე თქვა:

Verse: 56    "ამიშ თერა̈ლ დემე იგნი[ხ]!"   "ამის თვალები არსად (არ) გაჩერდებიან!"

Verse: 57    ჟეგა̈მ ჩუბან ეშ ლამკიჰეხ,   ჩეგემის ქვევით გამაქარვეს,

Verse: 58    ეშ ლამკიჰეხ ქაშა̈გითე.   გამაქარვეს ჩერქეზეთში.

Verse: 59    ქაშგიშ ფუსდა ხეღვჭარალე,   ჩერქეზეთის ბატონს ევაჭრება,

Verse: 60    ქაშგიშ ფუსდა ქავ მაწედა:   ჩერქეზეთის ბატონს ვუნახივარ:

Verse: 61    "ამიშ მჷყდი მი მამ ხვირა,   "ამის მყიდველი მე არა ვარ (ვიქნები),

Verse: 62    ამჟი ალა დეშ იგნოლე!"   ასე ეს ვერ გაჩერდება!"

Verse: 63    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 64    ამუნ ჩუბავ ჩუვ ხოგენა,   ამის ქვევით ჩავუყვანივარ,

Verse: 65    ეშ ლამქარვეხ ჩეჩენითე.   გამაქარვეს საჩეჩნოში.

Verse: 66    ჩეჩნიშ ფუსდას ხეღვჭარალეხ,   საჩეჩნოს ბატონს ევაჭრებიან,

Verse: 67    ჩეჩნიშ ფუსდა მეწვენალე:   საჩეჩნოს ბატონი მათვალიერებს:

Verse: 68    "ამიშ თერა̈ლ აშ დეშ იგნიხ,   "ამის თვალები ასე ვერ გაჩერდებიან,

Verse: 69    ამიშ მჷყდი მამ ხვიროლე!"   "ამის მყიდველი არ ვიქნები!"

Verse: 70    ჩეჩენ ჩუბავ ჩუვ ხოგენა,   საჩეჩნოს ქვევით ჩაუყვანიხარ,

Verse: 71    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 72    ჩეჩენ ჩუბავ ყვაბანითე,   საჩეჩნოს ქვევით ყუბანში,

Verse: 73    ყვაბან ფუსდად ჩაჟა̈რ ანზჷზე,   ყუბანის ბატონმა ცხენები გამოგზავნა,

Verse: 74    ჩაჟა̈რ ანზჷზე ლაზაზითე,   ცხენები გამოგზავნა შესახვედრად,

Verse: 75    ყვაბნიშ ფუსდას გუნ ათხიდდა:   ყუბანის ბატონს ძალიან გაუხარდა:

Verse: 76    "ალას მია̈ჲ ჩუ ა̈თვყიდნე,   "ამას მე ვიყიდი,

Verse: 77    ჟეგმა̈რს ლუკვმა̈შს ქა ოფიშვდე."   ჩეგმლებს საქონლიანს გავუშვებ".

Verse: 78    ყვაბნიშ ფუსდას ჩუვ ხოყიდა,   ყუბანის უფროსს ვუყიდივარ,

Verse: 79    ფა̈სილდ უტკლა̈ბვდ ქა ხოჴიდა.   ფასი უნანებლად გაუღია.

Verse: 80    ნაფა̈სს მიშგვა ქა დეშ ხოსპეხ,   ჩემს საფასურს თავს ვერ ართმევენ ("ვერ უბრუნებენ"),

Verse: 81    ჟეგმა̈რ ა̈გითე დეშ ჴიდეხ.   ჩეგემლებს შინ ვერ მიჰყავთ.

Verse: 82    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექლა,

Verse: 83    სგა ხოჭბიდა ოთავთესგა:   დაუწყვდევიხარ ოთახში:

Verse: 84    ეშდიორი ლაკილ ხადდა,   თორმეტი საკეტი ჰქონდა,

Verse: 85    ეშდიორი ყა̈რვილ ჯაგდა;   თორმეტი ყარაული გადგა;

Verse: 86    ეშდჲორი ზა̈ჲ ყვაბანს ჯადდა,   თორმეტი წელი ყუბანში დაჰყავი,

Verse: 87    დეცეშ ნარჰი დესა ჯიწვა.   ცის სინათლე არ გინახავს.

Verse: 88    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 89    ქრისდეშ ნა̈მზურ ყვაბნიშ ლიჭმა̈ლ!   ქრისტეს დალოცვილი ყუბანის თიბვის დრო!

Verse: 90    დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈რ-ფუსდას!   დიდება მაცხოვარ-უფალს!

Verse: 91    მაცხვა̈რ-ფუსდა ყორს მაგენა:   მაცხოვარ-უფალი კარზე მომდგომია:

Verse: 92    "ო, სი თავბექ, იმ ოხღელი?   "ო, შე თავბექ, რას უცდი?

Page: 30  Verse: 93    იმ ხაშდ[ა]ბა, ჲა̈ს ოხღელი?   რას შვრები, ვის ელი?

Verse: 94    დედე-ბაბა ლუბდღუსე ჯარხ,   დედ-მამა ძალზე დაბერებული გყავს,

Verse: 95    ჩა̈ჩილდ მინეშ მურყვამხანჩუ   მათი (სამგლოვიაროდ მოშვებული) წვერი კოშკიდან

Verse: 96    გიმჟი ა̈რი, ხამა̈რ ხელყვირხ."   მიწას სწვდება ("მიწაზე არის"), ზედ ღორები წვებიან

Verse: 97    ლეგდლირდე ჟი მიმზეზა,   ავადმყოფობა-მომიმიზეზებია,

Verse: 98    ეშდჲორი ლადეღ მამგვეშ მიმა.   თორმეტ დღეს არაფერი მიჭამია.

Verse: 99    "ალას ყა̈რვილ მამა ხაკუჩ,   "ამას ყარაული არ უნდა,

Verse: 100    მამაგვეშ ღალ ხამჲედა მა."   არაფერი (არ) შეუძლია".

Verse: 101    ეშხვი ზურა̄ლ მო̄ზნა̈ნდ ემცვირხ,   ერთი ქალი მომვლელად დამიტოვეს,

Verse: 102    მახეღვა̈ჟ მა̈გ ლა̈ჭმათ' ა̄ჩა̈დ.   ყველა ჭაბუკი სათიბად წავიდა.

Verse: 103    ლეზვებ-ლეთრეს ხოცადუნეხ,   საჭმელ-სასმელს უცვლიან,

Verse: 104    ყორ ი ლაჴვრა ჩუ ხოკარეხ.   კარი და ფანჯარა გაუღეს.

Verse: 105    "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ!   "ო, ნეტაი ჩემს ბედს!

Verse: 106    დეცეშ ნარჰი ქა მაწვენეხ,   ცის სინათლე დამანახეს,

Verse: 107    დემ მითვფენი ლირდე მიშგუ!"   (მგონი) არ მეკარგება სიცოცხლე!"

Verse: 108    ყა̈რვილ ზურა̄ლ ჩუ მიჩფჷლა.   ყარაული ქალი მომიქრთამავს.

Verse: 109    ამნე̄მ მახე ჯაბრა̈ლ ლამდე,   ამან ახალი ბანდულები ჩამაცვა,

Verse: 110    თულყუდშვ ლეზიზ შჷყჟი ამცვე.   გუდით საგზალი ზურგზე ამკიდა.

Verse: 111    ჟი მიმა̈ზრა მაცხვა̈რ-ფუსდა:   მილოცავს მაცხოვარ-უფალი:

Verse: 112    "ა̈გიდ ამა̈ჲ, მაცხვა̈რ-ფუსდა,   "შინ მიმიყვანე, მახცოვარ-უფალო,

Verse: 113    თვეთნა ჴა̈ნის ჩუ ა̈ჯძიჰნე,   თეთრ ხარს დაგიკლავ,

Verse: 114    სანთელ-ლეტვრა ჟი ა̈ჯტვა̈რნე!"   სანთელს აგინთებ!

Verse: 115    ქა მისკინა ოთავხა̈ნქა,   გამოვმხტარვარ ოთახიდახ,

Verse: 116    ქა მისკინა ყვაბან ბოგას,   გადავმხტარვარ ყუბანის ხიდზე,

Verse: 117    ბეფშვ ი ზურა̄ლ ვეშგიმ მაღვიჭხ.   ბავშვი და ქალი უკან მომდევენ.

Verse: 118    "ო, სგა̈ჲ ფინთა̈რ, სგე̄ დომ ტეხნიდ,   "ო, თქვე საძაგლებო, თუ არ დაბრუნდებით,

Verse: 119    შვა̈ნიშ ჯა̈რილდ ამჩუ მაყა,   სვანეთის ჯარი აქა მყავს,

Verse: 120    ჩი̄ ლა̈ჯკოკვი, ეშ ლაჯქარვი   ყველას შეგკრებთ, ისე გაგაქროლებთ

Verse: 121    ბეფშვს ი ზურალს ლა̈კი̄ლჲა̄ლოშ."   ბავშვსა და ქალს კივილ-კივილით".

Verse: 122    ჟი ესჭონახ, ვეშგდ ა̈მტეხლიხ.   მობრუნებულან, უკან დაბრუნებულან.

Verse: 123    აშ ა̈მჴედხვი ჩეჩენითე.   ასე მოვსულვარ საჩეჩნოში.

Verse: 124    ჩეჩენიში ბეფშვ ი ზურალ   საჩეჩნოს ბავშვი და ქალი

Verse: 125    ვეშგიმ ამღვიჭხ, იზელალეხ.   უკან მომდევენ, დადიან.

Verse: 126    ოდ, საბრელა თავბექილა!   ო, საბრალო თავბექილა!

Verse: 127    "სგა̈ჲ ფინთარე, სგა̈ჲ ურწყულუ,   "თქვე საძაგლებო, თქვე უწმინდურებო,

Verse: 128    მა̈ჲ ღალ ჯაკუხ, იმ მაჩვმა̈ვნედ?   რა გინდათ რას მაქნევთ?

Verse: 129    სემი ძევა̈ლ ყვაბანს მირი,   სამი მძევალი ყუბანში მყავს,

Verse: 130    მიშგვაურ საჴსა̈რს და̈რ მიჴდე."   უჩემოდ გამოსახსნელს არავინ მომიტანს".

Page: 32  Verse: 131     ჩეჩენ ჟიბოვ ჟი ა̈მჴედხვი,   საჩეჩნოს ზემოთ ამოვსულვარ,

Verse: 132    ჟი ა̈მჴედხვი ქაშა̈გითე.   ამოვსულვარ ჩერქეზეთში.

Verse: 133    ქაშგი ფუსდა ჩუ ჭურ ემხვი̄დ,   ჩერქეზეთს ბატონი დამიხვდა,

Verse: 134    შუკ[ვ] მიმა̈ზრე, ქა ხოფი̄შვდა.   გზა დამილოცა, გავუშვივარ.

Verse: 135    ლეთ-ი ლადა̈ღ მეჰად ონღვრი,   დღე და ღამე სულ მოვდივარ,

Verse: 136    შუკვას ხვაქდა ხოლა ტვიბის,   გზას ავსცდი ცუდ ხევში,

Verse: 137    ჩიესგიშ და̈̄ვ ამე ა̈რი.   ყველა მხრის დევი აქ არის.

Verse: 138    მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მადდა.   ხელახლა აქ დავიბადე ("ხელახალი დაბადება აქ მქონდა").

Verse: 139    ალ და̈ვა̈რს იმჟ' ოხსედნი?!   ამ დევებს როგორ გადავურჩები?!

Verse: 140    მაცხვა̈̄რ სგვებინ ჭურ მიჟოღდა,   მაცხოვარი წინ მიძღოდა,

Verse: 141    ლეტვრე მუტვა̈რ შუნ ხუღვა̈ნდა:   ანთებული სანთელი ხელთ ჰქონდა:

Verse: 142    "ო, თავბექილ, ნომ ჯაყლუნი,   "ო თავბექილ, ნუ გეშინია,

Verse: 143    ალჲა̈რს მიი ქა̄ჯქაბუნი!"   ამათ მეც აგაცდენ!"

Verse: 144    ჟი მეჴდელხვი ჟეგა̈მითე,   ამოვსულვარ ჩეგემში,

Verse: 145    ბეფშვ ი ზურა̄ლ ჩუ ლუზვერლი.   ბავშვი და ქალი შეკრებილია.

Verse: 146    - ად, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი!   - ა, შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ!

Verse: 147    - სემი ძევა̈ლ ჩეჩენს მირი,   - სამი მძევალი საჩეჩნეში მყავს,

Verse: 148    მიშგვაურ საჴსა̈რს და̈̄რ ჴიდე.   უჩემოდ გამოსახსნელს არავინ მოიტანს.

Verse: 149    ჟეგა̈მიში მახეღვაჟა̈რ   ჩეგების ახალგაზრდები

Verse: 150    მა̈გ ლა̈ჭმასი ჭურ ზჷსდა̈ნდახ.   ყველანი სათიბში ეყარნენ.

Verse: 151    - ქე̄ ლა̈მჭემნიდ, ეშ ლაჯკიჰნე,   - თუ გამომეკიდებით, ისე გაგაქროლებთ,

Verse: 152    შვანეშ ჯა̈რილდ სგიმა̈რს მირი."   სვანეთის ჯარი ვეძებში მყავს.

Verse: 153    ბეფშვდ ი ზურა̄ლდ ვეშგდ ხოჭონეხ.   ბავშვი და ქალი უკან გაბრუნდნენ.

Verse: 154    ქა მეჴდე̄ლხვი სგიმა̈რითე,   გამოვსულვარ ვეძებისკენ,

Verse: 155    სემი მეთხვჲა̈რ ამჩუ ლამხვი̄დხ:   სამი მონადირე აქ შემხვდა:

Verse: 156    "ჰა, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი!"   "ჰა შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ!"

Verse: 157    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 158    მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მა̄დდა.   ხელახლა აქ დავიბადე.

Verse: 159    - იმ მაჩვმა̈̄ვნედ, ო, სგა̈ჲ მარა̈ლ?   - რას მაქნევთ ო, თქვე კაცებო?

Verse: 160    სემი ძევა̈ლ ჟეგა̈მს მირი.   სამი მძევალი ჩეგემში მყავს.

Verse: 161    - სი თავბექილ, იმჟი ადრი,   - შე თავბექილა, როგორ წახვალ

Verse: 162    ჭიშხილდა̈რ ღალ ქამენ ჯირი?   ფეხები რომ გამოყრილი გაქვს?

Verse: 163    ჯაბრა̈ლ მეთხვჲა̈რდ ლა̈მკჷდჷრე[ხ],   ბანდულები მონადირემ გაიხადა ჩემთვის,

Verse: 164    ქჷრჯნიშ ნა̈კვიშ ლეზიზდ ლამემხ.   ქარჯინის ნატეხი საგზლად მომცეს.

Verse: 165    ქა მისკინა უმბილ-ნა̈ბუშ,   გადავმხტარვარ ნება-უნებურად,

Verse: 166    ჟი ხვაგენა, ო, თანა̈ღის,   შევდგომივარ მთას,

Verse: 167    ჟი მეჴდელხვი, ო, ზაგა̈რის.   ამოვსულვარ ქედზე.

Verse: 168    "დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈̄რ-ფუსდას,   დიდება მაცხოვარ-უფალს

Page: 34  Verse: 169    შვანეშ მე̄როლ ქა მაწვენე!"   სვანეთის ღრუბელი დამანახე!"

Verse: 170    ზაგა̈რ-თანა̈ღს ჟი მიშომა,   მთა-გადასავალზე დამისვენია,

Verse: 171    ქჷრჯნიშ ნა̈კვშულ ჟი მიკიდა,   ქარჯინის ნატეხი ამიღია,

Verse: 172    აშ შიყხა̈ნ სგა ლამა̄გა̈ნ   (ამ დროს) ზურგიდან წამომადგა

Verse: 173    ჲორი მჷსა̈ვ თვეფილდარშვი.   ორი სავი თოფებით.

Verse: 174    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 175    მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მა̄დდა.   ხელახლა აქ დავიბადე.

Verse: 176    - ჰა, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი!   - ჰა, შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ!

Verse: 177    - ო, სგა̈ჲ მა̄რა̈ლ, იმ მაჩვმა̈̄ვნედ?   - ო, თქვე კაცებო, რას მაქნევთ?

Verse: 178    ძევლა̈რ მიშგუ ჟეგა̈მს ა̈რიხ,   ჩემი მძევლები ჩეგემში არიან,

Verse: 179    საჴსა̈რს ჴვიდე, ეჩხავ ესღვრი.   გამოსახსნელს მოვიტან, იქ მივდივარ.

Verse: 180    ღვაშა̈ თხვიმა ქა მასჩუქვრეხ.   ჯიხვის თავი მაჩუქეს.

Verse: 181    ქა მისკინა ყულაყ ჩუბან,   გადავმხტარვარ ყულაყს ქემოთ,

Verse: 182    სგა მეჴდე̄ლხვი ტუ̈ბერთე̄სგა,   შემოვსულვარ ტუბერში,

Verse: 183    მახან ლითვა̈̄ლ ამჩუ მა̄დდა.   ხელახლა აქ დავიბადე.

Verse: 184    ქა მეჴდელხვი მუყურ ზაგარვ.   გამოვსულვარ მუყურის ქედზე.

Verse: 185    "დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈̄რ-ფუსდას,   "დიდება მაცხოვარ-უფალს,

Verse: 186    მიშგუ ჟა̄ბეშ ქა მაწვე̄ნე!"   ჩემი ჟაბეში (რომ) მაჩვენე!

Verse: 187    სგა ხვაგენა ქორას მიშგვა,   მივდგომივარ ჩემს სახლს,

Verse: 188    ქა ა̈ნსგიდა დედე მიშგუ,   გამოიხედა დედაჩემმა,

Verse: 189    დედედ მიშგვა ჭურ რა̈ქვინე:   დედაჩემმა თურმე თქვა:

Verse: 190    "ო, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ,   "ო, ნეტაი ჩემს ბედს,

Verse: 191    ალა თავბექიშ მჷქაფ გვერა!"   ეს თავბექის ნაცვლად გვეყოლება!"

Verse: 192    სგა ადიეხ ალა ქორთე.   შეიყვანეს ეგ სახლში.

Verse: 193    თავბექს ლუშნუ მა̄მ ხოხალდა,   თავბექმა სვანური არ იცოდა,

Verse: 194    ალჲა̈რს მჷსა̈ვ ჭურ ლოხხალდახ,   ამათ სავი თურმე ეგონათ.

Verse: 195    დედეს მეხვბარა̈ლ ჩუ ხოზორა.   დედას მოძმეები შეუყრია.

Verse: 196    ოდ, საბრელა თავბექილა,   ო, საბრალო თავბექილა,

Verse: 197    ჟი ა̈ჯჯჷრქნეხ უმბილ-უმბილდ,   შეგკრეს უნებურად,

Verse: 198    ჟი ხოლაჯახ, ო, ბანდა̈რჟი,   დაუკრავთ გრძელ სკამზე,

Verse: 199    ჩუ ა̈ძჰენიხ. "მა̈ჲ ჩვემინე,   ჰკლავენ. "რა ვქნა,

Verse: 200    ლუშნუ დემჟი მოშ მეშყდენი! .."   სვანურ არ მაგონდება!.."

Verse: 201    "ოდ, საბრელა თავბექილა!   "ო, საბრალო თავბექილა!

Verse: 202    ათხე დაგრაჲ მამა მამჭირ,   ახლა სიკვდილიც არ მეზარება.

Verse: 203    მიშგვა ქორას ქა ღალ ლახ ხვეწდ!"   ჩემი სახლი რაკი ვნახე!"

Verse: 204    იღბა̈ლდ, ეშხუ ლუშნუ ამბა̈ვ   იღბლად ერთი სვანური სიტყვა,

Verse: 205    ქა ლახშყედა თავბექილას:   მოჰგონებია თავბექილას:

Verse: 206    "ოჲ, ფისარა̈ჲ დედე მიშგუ,   "ო, წაწყმენდილო დედაჩემო,

Page: 36  Verse: 207    ჩაფლა̈რ ამაკდ, ჭჷშხა̈რ ა̈მწვე̄ნ!"   ქალამნები გამხადე ფეხები მინახე!"

Verse: 208    ჩაფლა̈რ ათკიდხ, ჟი ოხვწვე̄ნეხ:   ქალამნები გახადეს, (ფეხები) გაუსინჯეს:

Verse: 209    "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ,   "ო, ნეტაი ჩემს ბედს,

Verse: 210    თავბექ ლჷმა̈̄რ ალა მიშგუ!"   ეს ყოფილა-ჩემი თავბექი!"

Verse: 211    ლა̈ძჰენ გა̈ჩჷლდ ღალ ტოტჟი ხუღვა̈̄ნ,   დასაკლავი დანა ხელში ჰქონდა,

Verse: 212    თავბექილა ჟ'ანფუშდურეხ.   თავბექილა აუშვეს ("შეხსნეს").

Verse: 213    თვეთნე ჴა̈ნილდ ჩუ ხოძიჰახ,   თეთრი ხარი დაუკლავთ,

Verse: 214    მეზრა კეცილდ ჟი ხობინახ,   სალოცავი ქვევრი დაუწყიათ,

Verse: 215    თვით მესვფელა ქა ხოწიჰახ.   თითო-თითო სოფლელი დაუპატიჟებიათ.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.