TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 16
Previous part

Text: 14/Mlx. 
მეთხვიარ შერგელა̈ჲ -- მონადირე შერგელაჲ


Page: 52  Verse: 1    შერგელა̈ჲ ესღრი ლა̈თხვჲართე,   შერგელაჲ მიდის სანადიროდ,

Verse: 2    ზაგრუშ ესღრი, ისგიდრალე,   მთით მიდის, იცქირება,

Verse: 3    ქა ლა̈ჲსგიდა თვეთოლა̈რთე:   გაიხედა თვეთოლარისკენ:

Verse: 4    "მი ლა̈მხალდა კვიცრა̈შ ბა̈რგილდ,   "მე მეგონა შუნის ფარა,

Verse: 5    მი ლიჴვსგინა̈ლ ჭურ მიბინა,   მე მიპარვა დამიწყია,

Verse: 6    ესნა̈რ ლჷმა̈რხ თათრიშ ლაშგა̈რ.   თურმე ყოფილა თათრის ლაშქარი.

Verse: 7    მინდ ღიღვჭინა̈ლ ჭურ ლა̈მბინეხ,   მათ დევნა დამიწყეს,

Verse: 8    ვეშგიმ ამღვიჭხ, ცხუვა̈რს მა̈ფვშდეხ,   უკან გამომეკიდნენ, ისრებს მესვრიან

Verse: 9    დაგრა ხაკუხ, მამ მაზარეხ.   მოკვლა უნდათ, არ მზოგავენ.

Verse: 10    ესვეტხ ვეშგმავ, ცხვიჷლდ ოხვაფვშდ,   მივუბრუნდი უკან, ისარი ვესროლე,

Verse: 11    ეშხუ მარე გიმჟი ესვაფშვდ,   ერთი კაცი მიწაზე დავეც,

Verse: 12    აშ მიბინა აჯაღ ლიჩედ."   კვლავ დამიწყია წასვლა".

Verse: 13    და̈̄რ ხაჰენა, ჩუ ხაჩედა   ვერავინ დასწევია, გაჰქცევია

Verse: 14    ლამა̈რია̈ში სვიფათე.   მარიამის მოედნისკენ.

Verse: 15    ალა ფადა̈სს იმწა̈დჲელე,   ეს მდევარს ითხოვს საშველად,

Verse: 16    მუჟალს დეშია̈რ იმჴერი.   მუჟალში ვერავინ იგებს.

Verse: 17    ქრისდეს ეშუ ჩუ ოთმა̈ზრა   ქრისტეს ისემც დაულოცავს

Verse: 18    ბიმურზაშა, მინე ბლიულდ!   ბიმურზაანთი, მათი მუნჯი!

Verse: 19    მახად ლა̈ჲყვიფხ ჭურ ვეჴხა̈ნქა,   ახლახან გამოაძვრინეს ბზიდან,

Verse: 20    შდიმილდ ღალე ლექვა ლახხელ,   ქვემოთ ყური დაუგდო,

Verse: 21    ლექვა̈ნისგა მამგვეშ ისმი;   ქვემოდან არაფერი ისმის;

Verse: 22    მერმე შდიმილდ ლეჟა ლახხელ,   მეორე ყური ზემოთკენ დაუგდო,

Verse: 23    ლეჟა̈ნისგა ჟი ა̈ნმეჴრე:   ზემოდან კი გაიგო:

Verse: 24    "თათრიშ ლაშგა̈რ ა̈მჴედელი!" -   "თათრის ლაშქარი მოსულა!" -

Verse: 25    მეთხვია̈რ იტვილიალე,   მონადირე იძახოდა,

Verse: 26    ფადა̈სს ღალ იმწა̈დჲალე.   მდევარს ითხოვდა საშველად.

Verse: 27    მჷლახ-მჷჟალს აშ ხობინა,   მულახ-მუჟალს ასე დაუწყია,

Verse: 28    ხობინახ ლიზ-ლიჩედი.   დაუწყიათ სვლა-წასვლა.

Verse: 29    ტოტა ჭაჲხან მახად ა̈მჴედ,   ტოტა ჭახანი ახლახან მოსულა,

Verse: 30    მახად ა̈მჴედ ლა̈თხვიარხა̈ნ,   ახლახან მოსულა სანადიროდან,

Verse: 31    ჩუ ღალ აყვრე იშვმინე,   წევს და ისვენებს,

Verse: 32    ჲორი ლა̈ხხვა ქანს ალ[ჷ]თეხ.   ორი ცოლი კი კანაფს რთავს.

Verse: 33    "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი გუშგვეჲ,   "ო, ნეტაი ჩვენს ბედს,

Verse: 34    მომ ა̈ნმეჴრას ჭაშვემ გუშგვეჲ!"   არ გაიგოს ჩვენმა ქმარმა".

Verse: 35    ტოტა ჭაჲხანდ ჟი ა̈ნჰურნე,   ტოტა ჭახანმა გაიგონა,

Verse: 36    გა̈რგლა ლა̈ხხვა̈შ ჟი ა̈ნსიმნე,   ცოლების მუსაიფი მოისმინა,

Page: 54  Verse: 37    ჟი ლა̈მპერლი ლაყვრაისგა.   წამომხტარა საწოლიდან.

Verse: 38    - ლა̈ხხვა მიშგუ, იმ ღალ გა̈რგლიდ?   - ჩემო ცოლებო, რას ამბობთ?

Verse: 39    'ე დომ მა̈ქვნიდ, კინჩხა̈რს ჯიშდე!   თუ არ მეტყვით, თავებს გაგაყრევინებთ!

Verse: 40    - ჰამა იმ მოდ გა̈რგვლუნიდ როქ,   - როგორ თუ რას ვლაპარაკობთო,

Verse: 41    ლაშგა̈რ ა̈მჴედ თათარიშე,   ლაშქარი მოსულა თათრისა,

Verse: 42    მა̈გ მეჩდელი ხა̈ლხ მა̄რე ...   ყველა წასულა - ხალხი და კაცი ...

Verse: 43    - მიშგვან ხოჩამდ იმნა̈რ ადრიხ?   - ჩემზე უკეთ როგორ წავლენ?

Verse: 44    მია̈ჲ ღური, ამხვა̈რ ანღრიხ!   მეც მივდივარ, მტრები მოდიან!

Verse: 45    ცხემა̈დ მიჩა ჟი ხოკიდა,   თავისი მშვილდ-ისარი აუღია,

Verse: 46    ლიზ-ლიჩედი ჭურ ხობინა.   სვლა წასვლა დაუწყია.

Verse: 47    მეშჲა̈ლ მარე მა̈გ ვეშგდ ლახცვირ,   მეომარი კაცი ყველა უკან დასტოვა,

Verse: 48    სგვებინ ოთჩა̈შ, თხუმ ესოგა̈ნ.   წინ გაუსწრო, თავში მოექცა ("დაუდგა").

Verse: 49    თათრიშ ლაშგა̈რ სგვებნავ ა̈ნკვა̈რხ,   თათრის ლაშქარი წინ გამოიგდეს,

Verse: 50    მაშელანთე ჩუ ჭურ ა̈ნკვა̈რხ,   მაშელანში მოაგდეს ("ჩამოაგდეს"),

Verse: 51    გვა̈რიშისგა მინ ესჷგა̈ნხ,   გვარიშში თვითონ დადგნენ,

Verse: 52    უშხვარ ლიშია̈ლ ოხგაცხდეხ.   ერთმანეთს ომი გამოუცხადეს.

Verse: 53    - თათრიშ თხვიმ ჲა̈რ ხიროლე?   - თათრის მეთაური ვინ ხარ ("იქნები")?

Verse: 54    - მი ხვიროლე თუმჯა̈ყიან!   - მე ვარ ("ვიქნები") თუმჯაყიანი!

Verse: 55    შვანეშ თხუმას მა̈ჲ ჯეჟხოლე?   სვანეთის მეთაურს რა გერქმევა?

Verse: 56    - მი ხვიროლე ტოტა ჭაჲხან.   - მე ვარ ("ვიქნები") ტოტა ჭახანი.

Verse: 57    მა̈ნკვიშ მეშია̈ლ ნა̈ჲ ლირიდ!   პირველად მეომარი ჩვენ ვიქნებით!

Verse: 58    სამ ლიფვშდეჟი უშხვარ ლეგნიდ,   სამ გასროლაზე ერთმანეთს დაუდგეთ,

Verse: 59    ხედვა̈ჲ ეჩქას ჟი ა̈ლწინიდ,   რომელიც მაშინ მოვერევით,

Verse: 60    ლა̈გნაჟი ჭიშხს დემ ალქუთვნიდ,   სადგომზე ფეხს არ გავანძრვეთ,

Verse: 61    შიყმიშ მჷსგემ ეჯა ლირიდ.   ზურგშემქცევი ის ვიქნებით.

Verse: 62    თუმჯა̈ყიანად იშგვმინე:   თუმჯაყიანმა ითხოვა:

Verse: 63    "მა̈ნკვი ხეკვეს სი ემიგენ,   "პირველად შენ უნდა დამიდგე,

Verse: 64    თათა̈რ ონღვრი ჯვედიანეშ!"   თათარი მოვდივარ შორიდან!

Verse: 65    გვა̈მილდ ლოხხელ, ჩუ ესოგა̈ნ,   მკერდი მიუშვირა, დაუდგა

Verse: 66    უმყალვალა ტოტა ჭაჲხან.   უშიშარი ტოტა ჭახანი.

Verse: 67    დემ აზარე, ცხვის იმარე   არ ზოგავს, ისარს იმზადებს

Verse: 68    თათრიშ მახვში თუმჯა̈ყიან,   თათრის უფროსი თუმჯაყიან,

Verse: 69    გა̈ნხა̈ნ ხაყა მჷნჴრი მა̄რე.   გვერდში ჰყავს მხლებელი.

Verse: 70    მა̈ნკვი ცხვიილდ ქა ხოფიშვდა,   პირველი ისარი გაუსვრია,

Verse: 71    ტოტა ჭაჲხანს თხუმ ხეხოლდა,   ტოტა ჭახანს თავში ხვდებოდა,

Verse: 72    ჭიშხ მა̄დ ა̈ნკიდ, თხვიმ ჩუ ა̈დნიკვ,   (მაგრამ) ფეხი არ დაძრა, თავი დახარა,

Verse: 73    ალა მეჩი ქავ ხოქადა.   ეს (ისარი) მას აუცდენია.

Verse: 74    ახფიშვდ მერმე, ბარჯას ხეხვა,   ესროლა მეორე, ბეჭში ხვდება,

Page: 56  Verse: 75    ტოტა ალას მა̈რჯულდ[დ] ხეხვა:   ტოტა ამას მარჯვედ ხვდება:

Verse: 76    ჟი ესსიპვნა̈ნ, ესხჷრსველა̈ნ,   შეტრიალდა, შებრუნდა,

Verse: 77    ჭჷშხა̈რხა̈ნ ღალ მად ა̈დქუთნა̈ნ,   ფეხებში არ დაიძრა,

Verse: 78    მერმე ცხვიილდ ქად ხოქადა.   მეორე ისარი კვლავ აუცდენია.

Verse: 79    მესმე ცხვიილდ ქად ხოფიშვდა,   მესამე ისარი კვლავ უსვრია,

Verse: 80    ნა̈მწვინს ანღრი, გვამას ხეხვა,   პირდაპირ მოდის, მკერდში ხვდება,

Verse: 81    ტოტა ალას ენასდ ხეხვა:   ტოტა ამას სწრაფად ხვდება:

Verse: 82    ჩუ ღალ ესნა̈კვ, ჯაჭარქ' ანნა̈კვ,   დაიბარა, წელში მოიხარა,

Verse: 83    ცხვიილდ ქა̈̄დქა̈დ, ბაჩვჟინ ანნა̈კვ.   ისარი აიცდინა, ქვაზე დაიღუნა.

Verse: 84    ათხე ხაშგვმინ თუმჯა̈ყიანს,   ახლა სთხოვა თუმჯაყიანს,

Verse: 85    თუმჯა̈ყიანს, თათრიშ თხვიმილდს:   თუმჯაყიანს, თათრის მეთაურს:

Verse: 86    "ათხეშ მეგნე სი ხიროლე!"   "ახლა მდგომი შენ იქნები!"

Verse: 87    ქა ხოფიშვდა ტოტა ჭაჲხანს,   უსვრია ტოტა ჭახანს,

Verse: 88    გვამას ხაჴიდ თუმჯა̈ყიანს.   მკერდში მოახვედრა თუმჯაყიანს.

Verse: 89    თათრიშ ლაშგა̈რს შიყ ლახსგა̈მნეხ,   თათრის ლაშქარს ზურგი შეაქცევინეს,

Verse: 90    ჩუ ხოკვარახ კა̈რჲელითე,   ჩამოუყრიათ კარიელში,

Verse: 91    ნესგა ხოკვარხ, ხოზიხ დემთე,   შუაში მოიგდეს, ვერსად წაუვათ,

Verse: 92    და̈რ მოშ ხოზიხ ცხეკთე, ღერღთე.   ვერვინ წაუვათ ტყე-ღრეში.

Verse: 93    კა̈რჲელისგა ჟი ჯიხვიტახ,   კარიელში ამოგიწყვეტიათ,

Verse: 94    ამახვ ისგვეჲ მამ ჯიზარახ.   მტერი თქვენი არ დაგიზოგავთ.

Verse: 95    ჟეღიშ ლუნჩუჲ ჭურ ხაჩჷდახ,   ძაღლთაპირებიც თურმე ერივნენ,

Verse: 96    ჰა̈დურდ ჟეღა̈რს ჭურ ხაჯონდახ.   მთლად ძაღლებს ჰქავდნენ თურმე.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.