Page: 52 Verse: 1 | შერგელა̈ჲ ესღრი ლა̈თხვჲართე, | შერგელაჲ მიდის სანადიროდ, |
Verse: 2 | ზაგრუშ ესღრი, ისგიდრალე, | მთით მიდის, იცქირება, |
Verse: 3 | ქა ლა̈ჲსგიდა თვეთოლა̈რთე: | გაიხედა თვეთოლარისკენ: |
Verse: 4 | "მი ლა̈მხალდა კვიცრა̈შ ბა̈რგილდ, | "მე მეგონა შუნის ფარა, |
Verse: 5 | მი ლიჴვსგინა̈ლ ჭურ მიბინა, | მე მიპარვა დამიწყია, |
Verse: 6 | ესნა̈რ ლჷმა̈რხ თათრიშ ლაშგა̈რ. | თურმე ყოფილა თათრის ლაშქარი. |
Verse: 7 | მინდ ღიღვჭინა̈ლ ჭურ ლა̈მბინეხ, | მათ დევნა დამიწყეს, |
Verse: 8 | ვეშგიმ ამღვიჭხ, ცხუვა̈რს მა̈ფვშდეხ, | უკან გამომეკიდნენ, ისრებს მესვრიან |
Verse: 9 | დაგრა ხაკუხ, მამ მაზარეხ. | მოკვლა უნდათ, არ მზოგავენ. |
Verse: 10 | ესვეტხ ვეშგმავ, ცხვიჷლდ ოხვაფვშდ, | მივუბრუნდი უკან, ისარი ვესროლე, |
Verse: 11 | ეშხუ მარე გიმჟი ესვაფშვდ, | ერთი კაცი მიწაზე დავეც, |
Verse: 12 | აშ მიბინა აჯაღ ლიჩედ." | კვლავ დამიწყია წასვლა". |
Verse: 13 | და̈̄რ ხაჰენა, ჩუ ხაჩედა | ვერავინ დასწევია, გაჰქცევია |
Verse: 14 | ლამა̈რია̈ში სვიფათე. | მარიამის მოედნისკენ. |
Verse: 15 | ალა ფადა̈სს იმწა̈დჲელე, | ეს მდევარს ითხოვს საშველად, |
Verse: 16 | მუჟალს დეშია̈რ იმჴერი. | მუჟალში ვერავინ იგებს. |
Verse: 17 | ქრისდეს ეშუ ჩუ ოთმა̈ზრა | ქრისტეს ისემც დაულოცავს |
Verse: 18 | ბიმურზაშა, მინე ბლიულდ! | ბიმურზაანთი, მათი მუნჯი! |
Verse: 19 | მახად ლა̈ჲყვიფხ ჭურ ვეჴხა̈ნქა, | ახლახან გამოაძვრინეს ბზიდან, |
Verse: 20 | შდიმილდ ღალე ლექვა ლახხელ, | ქვემოთ ყური დაუგდო, |
Verse: 21 | ლექვა̈ნისგა მამგვეშ ისმი; | ქვემოდან არაფერი ისმის; |
Verse: 22 | მერმე შდიმილდ ლეჟა ლახხელ, | მეორე ყური ზემოთკენ დაუგდო, |
Verse: 23 | ლეჟა̈ნისგა ჟი ა̈ნმეჴრე: | ზემოდან კი გაიგო: |
Verse: 24 | "თათრიშ ლაშგა̈რ ა̈მჴედელი!" - | "თათრის ლაშქარი მოსულა!" - |
Verse: 25 | მეთხვია̈რ იტვილიალე, | მონადირე იძახოდა, |
Verse: 26 | ფადა̈სს ღალ იმწა̈დჲალე. | მდევარს ითხოვდა საშველად. |
Verse: 27 | მჷლახ-მჷჟალს აშ ხობინა, | მულახ-მუჟალს ასე დაუწყია, |
Verse: 28 | ხობინახ ლიზ-ლიჩედი. | დაუწყიათ სვლა-წასვლა. |
Verse: 29 | ტოტა ჭაჲხან მახად ა̈მჴედ, | ტოტა ჭახანი ახლახან მოსულა, |
Verse: 30 | მახად ა̈მჴედ ლა̈თხვიარხა̈ნ, | ახლახან მოსულა სანადიროდან, |
Verse: 31 | ჩუ ღალ აყვრე ი იშვმინე, | წევს და ისვენებს, |
Verse: 32 | ჲორი ლა̈ხხვა ქანს ალ[ჷ]თეხ. | ორი ცოლი კი კანაფს რთავს. |
Verse: 33 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი გუშგვეჲ, | "ო, ნეტაი ჩვენს ბედს, |
Verse: 34 | მომ ა̈ნმეჴრას ჭაშვემ გუშგვეჲ!" | არ გაიგოს ჩვენმა ქმარმა". |
Verse: 35 | ტოტა ჭაჲხანდ ჟი ა̈ნჰურნე, | ტოტა ჭახანმა გაიგონა, |
Verse: 36 | გა̈რგლა ლა̈ხხვა̈შ ჟი ა̈ნსიმნე, | ცოლების მუსაიფი მოისმინა, |
Page: 54 Verse: 37 | ჟი ლა̈მპერლი ლაყვრაისგა. | წამომხტარა საწოლიდან. |
Verse: 38 | - ლა̈ხხვა მიშგუ, იმ ღალ გა̈რგლიდ? | - ჩემო ცოლებო, რას ამბობთ? |
Verse: 39 | ქ'ე დომ მა̈ქვნიდ, კინჩხა̈რს ჯიშდე! | თუ არ მეტყვით, თავებს გაგაყრევინებთ! |
Verse: 40 | - ჰამა იმ მოდ გა̈რგვლუნიდ როქ, | - როგორ თუ რას ვლაპარაკობთო, |
Verse: 41 | ლაშგა̈რ ა̈მჴედ თათარიშე, | ლაშქარი მოსულა თათრისა, |
Verse: 42 | მა̈გ მეჩდელი ხა̈ლხ ი მა̄რე ... | ყველა წასულა - ხალხი და კაცი ... |
Verse: 43 | - მიშგვან ხოჩამდ იმნა̈რ ადრიხ? | - ჩემზე უკეთ როგორ წავლენ? |
Verse: 44 | მია̈ჲ ღური, ამხვა̈რ ანღრიხ! | მეც მივდივარ, მტრები მოდიან! |
Verse: 45 | ცხემა̈დ მიჩა ჟი ხოკიდა, | თავისი მშვილდ-ისარი აუღია, |
Verse: 46 | ლიზ-ლიჩედი ჭურ ხობინა. | სვლა წასვლა დაუწყია. |
Verse: 47 | მეშჲა̈ლ მარე მა̈გ ვეშგდ ლახცვირ, | მეომარი კაცი ყველა უკან დასტოვა, |
Verse: 48 | სგვებინ ოთჩა̈შ, თხუმ ესოგა̈ნ. | წინ გაუსწრო, თავში მოექცა ("დაუდგა"). |
Verse: 49 | თათრიშ ლაშგა̈რ სგვებნავ ა̈ნკვა̈რხ, | თათრის ლაშქარი წინ გამოიგდეს, |
Verse: 50 | მაშელანთე ჩუ ჭურ ა̈ნკვა̈რხ, | მაშელანში მოაგდეს ("ჩამოაგდეს"), |
Verse: 51 | გვა̈რიშისგა მინ ესჷგა̈ნხ, | გვარიშში თვითონ დადგნენ, |
Verse: 52 | უშხვარ ლიშია̈ლ ოხგაცხდეხ. | ერთმანეთს ომი გამოუცხადეს. |
Verse: 53 | - თათრიშ თხვიმ ჲა̈რ ხიროლე? | - თათრის მეთაური ვინ ხარ ("იქნები")? |
Verse: 54 | - მი ხვიროლე თუმჯა̈ყიან! | - მე ვარ ("ვიქნები") თუმჯაყიანი! |
Verse: 55 | შვანეშ თხუმას მა̈ჲ ჯეჟხოლე? | სვანეთის მეთაურს რა გერქმევა? |
Verse: 56 | - მი ხვიროლე ტოტა ჭაჲხან. | - მე ვარ ("ვიქნები") ტოტა ჭახანი. |
Verse: 57 | მა̈ნკვიშ მეშია̈ლ ნა̈ჲ ლირიდ! | პირველად მეომარი ჩვენ ვიქნებით! |
Verse: 58 | სამ ლიფვშდეჟი უშხვარ ლეგნიდ, | სამ გასროლაზე ერთმანეთს დაუდგეთ, |
Verse: 59 | ხედვა̈ჲ ეჩქას ჟი ა̈ლწინიდ, | რომელიც მაშინ მოვერევით, |
Verse: 60 | ლა̈გნაჟი ჭიშხს დემ ალქუთვნიდ, | სადგომზე ფეხს არ გავანძრვეთ, |
Verse: 61 | შიყმიშ მჷსგემ ეჯა ლირიდ. | ზურგშემქცევი ის ვიქნებით. |
Verse: 62 | თუმჯა̈ყიანად იშგვმინე: | თუმჯაყიანმა ითხოვა: |
Verse: 63 | "მა̈ნკვი ხეკვეს სი ემიგენ, | "პირველად შენ უნდა დამიდგე, |
Verse: 64 | თათა̈რ ონღვრი ჯვედიანეშ!" | თათარი მოვდივარ შორიდან! |
Verse: 65 | გვა̈მილდ ლოხხელ, ჩუ ესოგა̈ნ, | მკერდი მიუშვირა, დაუდგა |
Verse: 66 | უმყალვალა ტოტა ჭაჲხან. | უშიშარი ტოტა ჭახანი. |
Verse: 67 | დემ აზარე, ცხვის იმარე | არ ზოგავს, ისარს იმზადებს |
Verse: 68 | თათრიშ მახვში თუმჯა̈ყიან, | თათრის უფროსი თუმჯაყიან, |
Verse: 69 | გა̈ნხა̈ნ ხაყა მჷნჴრი მა̄რე. | გვერდში ჰყავს მხლებელი. |
Verse: 70 | მა̈ნკვი ცხვიილდ ქა ხოფიშვდა, | პირველი ისარი გაუსვრია, |
Verse: 71 | ტოტა ჭაჲხანს თხუმ ხეხოლდა, | ტოტა ჭახანს თავში ხვდებოდა, |
Verse: 72 | ჭიშხ მა̄დ ა̈ნკიდ, თხვიმ ჩუ ა̈დნიკვ, | (მაგრამ) ფეხი არ დაძრა, თავი დახარა, |
Verse: 73 | ალა მეჩი ქავ ხოქადა. | ეს (ისარი) მას აუცდენია. |
Verse: 74 | ახფიშვდ მერმე, ბარჯას ხეხვა, | ესროლა მეორე, ბეჭში ხვდება, |
Page: 56 Verse: 75 | ტოტა ალას მა̈რჯულდ[დ] ხეხვა: | ტოტა ამას მარჯვედ ხვდება: |
Verse: 76 | ჟი ესსიპვნა̈ნ, ესხჷრსველა̈ნ, | შეტრიალდა, შებრუნდა, |
Verse: 77 | ჭჷშხა̈რხა̈ნ ღალ მად ა̈დქუთნა̈ნ, | ფეხებში არ დაიძრა, |
Verse: 78 | მერმე ცხვიილდ ქად ხოქადა. | მეორე ისარი კვლავ აუცდენია. |
Verse: 79 | მესმე ცხვიილდ ქად ხოფიშვდა, | მესამე ისარი კვლავ უსვრია, |
Verse: 80 | ნა̈მწვინს ანღრი, გვამას ხეხვა, | პირდაპირ მოდის, მკერდში ხვდება, |
Verse: 81 | ტოტა ალას ენასდ ხეხვა: | ტოტა ამას სწრაფად ხვდება: |
Verse: 82 | ჩუ ღალ ესნა̈კვ, ჯაჭარქ' ანნა̈კვ, | დაიბარა, წელში მოიხარა, |
Verse: 83 | ცხვიილდ ქა̈̄დქა̈დ, ბაჩვჟინ ანნა̈კვ. | ისარი აიცდინა, ქვაზე დაიღუნა. |
Verse: 84 | ათხე ხაშგვმინ თუმჯა̈ყიანს, | ახლა სთხოვა თუმჯაყიანს, |
Verse: 85 | თუმჯა̈ყიანს, თათრიშ თხვიმილდს: | თუმჯაყიანს, თათრის მეთაურს: |
Verse: 86 | "ათხეშ მეგნე სი ხიროლე!" | "ახლა მდგომი შენ იქნები!" |
Verse: 87 | ქა ხოფიშვდა ტოტა ჭაჲხანს, | უსვრია ტოტა ჭახანს, |
Verse: 88 | გვამას ხაჴიდ თუმჯა̈ყიანს. | მკერდში მოახვედრა თუმჯაყიანს. |
Verse: 89 | თათრიშ ლაშგა̈რს შიყ ლახსგა̈მნეხ, | თათრის ლაშქარს ზურგი შეაქცევინეს, |
Verse: 90 | ჩუ ხოკვარახ კა̈რჲელითე, | ჩამოუყრიათ კარიელში, |
Verse: 91 | ნესგა ხოკვარხ, ხოზიხ დემთე, | შუაში მოიგდეს, ვერსად წაუვათ, |
Verse: 92 | და̈რ მოშ ხოზიხ ცხეკთე, ღერღთე. | ვერვინ წაუვათ ტყე-ღრეში. |
Verse: 93 | კა̈რჲელისგა ჟი ჯიხვიტახ, | კარიელში ამოგიწყვეტიათ, |
Verse: 94 | ამახვ ისგვეჲ მამ ჯიზარახ. | მტერი თქვენი არ დაგიზოგავთ. |
Verse: 95 | ჟეღიშ ლუნჩუჲ ჭურ ხაჩჷდახ, | ძაღლთაპირებიც თურმე ერივნენ, |
Verse: 96 | ჰა̈დურდ ჟეღა̈რს ჭურ ხაჯონდახ. | მთლად ძაღლებს ჰქავდნენ თურმე. |