TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 23
Previous part

Text: 21/Mst. 
ვატი ნარსავიძე -- ვატი ნარსავიძე


Page: 66  Verse: 1    "მადდა ვოშთხვ ზა̈ჲ ცხეკა̈რისგა,   "დავყავ ოთხი წელი ტყეებში,

Verse: 2    რუსა̈რ ერ ამჴედხ ქორთესგა   რუსები რომ მოსულან [ჩემს] სახლში

Verse: 3     სგა ლა̈მკვა̈რხ ნესგათესგა."   და ჩამიგდეს შუაში".

Verse: 4    საბრალ ვა̈ტი, დიას ისგვა!   საბრალო ვატი, (ვაი) შენს დედას!

Verse: 5    ლადი ჯიწვივხ სი̄ თეფს ისგვა   დღეს გმართებთ შენ და შენს თოფს

Verse: 6    თხუმე ლიწვრი რუსა̈ლისგა.   სისხლის არება რუსებთან.

Verse: 7    "ჰერ ოთღანდა კუდა̈ჲს მიშგვა,   "ხმა გაედინა ჩემს კუდას,

Verse: 8    მურისს ხოჲა̈ხ გვამა̈რისგა;   რუსს მოხვდა მკერდში,

Verse: 9    ეჩის აჯაღ მე̄რმე ა̈ხჭა̈მ,   მას კვლავ მეორე მოჰყვა.

Verse: 10    მარე ეჯაჲ ეჩის ა̈თჭა̈მ.   მაგრამ ისიც იმას გაჰყვა.

Verse: 11    რუსა̈ლს ამ ნუკვჟი გვი ჟი ოხვჟვემ.   რუსებს ამგვარად გული წავუხდინე ("ავუშალე").

Verse: 12    მუშვნი ბესარიონ ა̈მჭა̈მ.   სვანი ბესარიონი გამომეკიდა.

Verse: 13    "ღერმეთ მიღვნე̄ნს, მუშვნი ხი სი,   "ღმერთს გაფიცებ, სვანი ხარ შენ,

Verse: 14    მადე მაკუ დაგრა ისგვი,   არ მინდა მოკვლა შენი,

Verse: 15    ჲედე სი იმნა̈რ მადგა̈რი?   ან შენ რისთვის მკლავ?

Verse: 16    მექარ, მა̈̄ღენ მუღვე ისგვი?   მითხარ, რა მმართებს ("მაქვს") შენი?

Verse: 17    ღერმეთ მიღვნე̄ნს, ეჩხა̄ვ ადე,   ღმერთს გაფიცებ, იქით წადი.

Verse: 18    ისგუ დაგრა მაკუ მა̄დე.   შენი მოკვლა არ მინდა.

Verse: 19    მი ნა̈ბდ ამფუ ალ რუსა̈ლთე,   მე (ჩემს) ნებაზე მიმიშვი ამ რუსებთან.

Verse: 20    დე̄მ ხვაკვანე მი ისგვათე!"   არ ვისვრი მე შენსკენ!"

Verse: 21    ალ ამბა̈ვჟი თვეფ 'ა̈ნკაჩე:   ამ სიტყვებზე თოფი მომართა:

Verse: 22    "დე̄მ როქვ იგნი 'ე̄ჩქად, ვოდე   "არ დავდგებიო მანამ, სანამ

Verse: 23    მიშგვა ზისხს როქვ დო ლა̈ჲთჷრე!"   შენს სისხლს არ დავლევო!"

Verse: 24    აღვე, მჷდგა̈რის ეჯ დაგრა!   აბა მკვლელს ის(ეთი) სიკვდილი!

Verse: 25    მიშგვა კუდა̈ჲს ჰერ ოთღანდა:   ჩემმა კუდამ იგრიალა ("ხმა გაედინა"):

Verse: 26    "ჰე̄ მაგდჷნდედს ისგვახა̈ნქა,   "თუ მემართლებოდეს შენგან,

Page: 68  Verse: 27    ეჩქა ნუმა ეჯ გვეშ ჯა̈ყრა!"   მაშინ ნურა დაგიშავდეს!" ("ნურა ეგ საქმე დაგმართვია").

Verse: 28    ბესარიონ ერ მადგა̈რდა,   ბესარაონი რომ მკლავდა,

Verse: 29    ქა ლა̈ხვსგი ტვიბს აღფენდა.   გავიხედე და ხევს ღებავდა.

Verse: 30    მიშგვა ღერბათ დიდა̈ბ ხვექა,   ჩემს ღმერთს მადლობა ("დიდება") ვუთხარი,

Verse: 31    აჯაღ ხვაშგვემ შემწეობა,   კვლავ ვთხოვე შემწეობა,

Verse: 32    ერ ეჯ ლადეღ მუეშდ   რომ იმ დღეს მამისათვის

Verse: 33    მო̄დ ოხსგიდნე̄ნს მიშგუ დაგრა.   არ შეეხედვინოს ჩემი მოკვლა.

Verse: 34    ლოხვჟირნენ ამჟი შვიდებდ   შევბრლებოდი და ასე მშვიდობით

Verse: 35    მი ქოხტი̄ხენ ლადგა̈რხა̈ნქა.   მე გამოვებრუნე სასიკვდილოდან.

Verse: 36    იმედ ლჷქრავა სგა ლა̈მშდა̈ხ   იმედდაკარგულს შემომელია

Verse: 37    თო̈ფი მაკვა̈დ: ჟა̈გ ფინდიხ.   თოფის მასალა: წამალი და ტყვია.

Verse: 38    შომვა̈ჲ მაშე̄ნამ მეშჲალდახ,   როდესაც ყველაზე მეტად მემებოდნენ,

Verse: 39    თოფა̈რ აშხვჟი ათა̈ს შყედენხ,   თოფები ერთად ათასი ვარდებოდა,

Verse: 40    ქო̄ღვერ ქამენთე, ლაშგა̈რთე,   გამოვედი გარეთ, ლაშქარში,

Verse: 41    თოფრე ცხუვრე ლაღეშგალთე;   თოფის ტყვიების წასართმევად;

Verse: 42    თოფა̈რ ათა̈ს შყედნიხ აშთე (მიშგვათე),   თოფები ათასი ვარდება ასე, (ჩემკენ),

Verse: 43    დეშჲა̈რდ ლამთილხ ნა̈ფდიათე.   ვერავინ მომაკარა ახლოს ("სიახლოვეს").

Verse: 44    სგაიდ ოთეჩდ ეჩჟი ქორთე,   კვლავ გავუსხლტი იმრიგად სახლში,

Verse: 45    აშ ხვეშჲალდა̈ს ეჩქად, ვოდე   ასე ვებრძოდი მანამდე, სანამ

Verse: 46    ჯა̈რდ ქორს ლა̈შხია̈რ დო ოხვდე.   ჯარმა სახლს მოსაკიდებელი ("საწვავი") არ შეუდვა

Verse: 47    ღერთემ იმედვშ ქოხვეჩდ ქა̈̄მთე,   ღვთის იმედით ვამოვექეც გარეთ,

Verse: 48    იშგან ქორთესგა სგა ოდე;   სხვა სახლში შევედი;

Verse: 49    მი მიხალდა ლა̈შდობათე,   მე მეგონა სამშვიდობოს,

Verse: 50    ვოდ დო მასჷმდა ჰერ თოფრე;   სანამ არ მომესმა თოფების ხმა;

Verse: 51    ეჩქას ლჷცხრჷდ გუდ ა̈ნჴვდ, ერე   მაშინ გარკვევით მივხვდი, რომ

Verse: 52    ლადრა̈ჯ ლჷმა̈რ მიშგვ' ამხვარე.   სადარაჯო ყოფილა ჩემი მტრებისა.

Verse: 53    კუდა̈ჲდ კუდისდ ჰერ ესცადე,   კუდამ კუდას ხმა გასცა,

Verse: 54    'ოხვჟვემ ლადრა̈ჯი ამხვარე,   ავშალე სადარაჯო მტრებისა,

Verse: 55    სგვებინ ლა̈ხვიკვრ იმჟი ლელდეღ,   წინ წავიგდე, როგორც სამწყსო,

Verse: 56    ჲერ ჩოთდავა̈შ, ერ ჩოთულდეღ.   ზოგი დავაშავე, ზოგი დავმწყსე.

Verse: 57     ეჯჲა̈რს მა̈̄ჲ ხაკლიხ ლადეღ,   და მათ რაც აკლიათ დღე,

Verse: 58    ისგეჲ სგვებინ ივალადეღ!   თქვენ შეგმატებოდეთ ("თქვენ წინ") სამუდამოდ!




Next part



This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.