Section / Image: 9 Page: 48 Line: 14حکمابر سندباذثنا کردند و گفتند:
Line: 15شعر (وافر) Line: 16لَكَ الِدْحُ المُعلّىَ فى المعاليِاِذَا اَزدحم الکرامُ على القداحِ
Page: 49 Line: 1سندباذ را در هر باب خصلِ سبّاق، بر اطلاق، معيَّن است، خصوصﴽ کى بر سنّ Line: 2و تقذم در شروعِ علوم بر هر صنفى، و مبادرت در خوض در هر فنّى، همواره Line: 3جمالِ حالِ او بزلف و خالِ فصل و حکمت آراسته بوذه است، و گلزارِ الفاظِ او Line: 4از خاكِ کذب و خلاف پيراوته. سندباذ گفت:من نگويم از شما ذانا ترم، Line: 5و نيز نگويم نادانتر، چنانك آن اشترگفت با گرگ و روباه. حکما پرسيذند: Line: 6چگونه بوذ آن داستان؟ باز گوى!
This text is part of the TITUS edition of Zahiri Samarqandi, Sindbad-Name.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.