TITUS Texts: Zahiri Samarqandi, Sindbad-Name

Line: 8   سندباذ گفت: آورده اند کى در مامصىِ شهور و سنين، اشترى و گرگى
Line: 9   و روباهى در راهى مرافقت نموذند، و از روى مصاحبت مسافرى کردند،
Line: 10   و با ايشان از وجهِ زاد و توشه گردهء بيش نبوذ، و چون زمانى برفتند، و رنجِ
Line: 11   راه و عناى سفر در ايشان اثر کرد، و حرارتِ عطش قوّت گرفت، و ببوستِ
Line: 12   مَجَاعت استيلا آورد، بر لبِ آبى بنشستند، و ميانِ ايشان از براى گرده مخاصمت
Line: 13   و مجادلتى رفت. هر کس از ايشان بر استحقاقِ خويش بيانى و برهانى
Line: 14   مى نموذى، تا آخر الامر بر آن قرار گرفت کى هر کذام از ايشان
Line: 15   بژاذ بيشتر، بذين گرده خوردن أولى تر. گرگ گفت: پيش از انك خذاى
Page: 50   Line: 1   تعالى اين جهان بياريذ، مرا هفت روز پيشتر ماذرم بزاذ. روباه گفت:
Line: 2   راست مى گوئى، من آن شب در آن موصع حاصر بذم، و شمارا چراغ فرامى داشتم،
Line: 3   و ماذرت را اعانتمى کردم. اشتر چون مقالاتِ گرگ و روباه بران گونه شنيذ
Line: 4   گردن راز کرد و گرده بر گرفت و بخورد، و گفت: هر که مرا بينذ، بحقيقت
Line: 5   دانذ، کى من دوش نزاذه ام از ماذر، و از شما بسيار کلانترم، و جهان
Line: 6   از شما زيادت ديذه ام، و بار بيشتر کشيذه ام

This text is part of the TITUS edition of Zahiri Samarqandi, Sindbad-Name.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.