Section / Image: 10 Page: 50 Line: 7پس جمله حکما بر آن اتّفاق کردند کى درِ اين حادثه را جز کفايتِ Line: 8سندباذ کليذ نتوانذ بوذ، و بسمعِ شاه اِنها کردند. شاه مثال داذ تا سندباذ حاصر Line: 9آمذ، و شرف تقريب، و ترحيب يافت، و بمفاوصت و محاورت مشرّف گشت. شاه Line: 10گفت: اين فرزند زبدهء دولت، و خلاصهء مملك، و عنوانِ مسرّت، و فهرست بهجتِ Line: 11منست، و در مدّتِ امتدادِ عمرِ من از دوحهء وجود ثمره بيش ازين ظاهر Line: 12نگشثست. بايذ کى اورا مکارمِ اخلاق، و محامدِاو صاف، و مقاييسِ سياست، Line: 13و قوانين رياست، و آدابِ سلطنت، و دقايقِ شريعت، و حقايقِ طريقت، تفهيم Line: 14و تقديم کنى، تا مجرّب و مهذّب گردذ. بعد از فصلِ اکرم الا کرمين، Line: 15و فيصِ ارحم الراحمين، ثقت و اعتماد بر کفايت و شهامتِتست. و چون آثارِ Page: 51Line: 1آن بر صفحاتِ احوال، و حواشى اعمالِ او ظاهر گردذ، حقوق مناصحت Line: 2در شرايطِمکرمت بأدا رسانيذه آيذ. سندباذ خدمت کرد، و گفت: هر چه Line: 3در وُسعِ بشريت مملن شوذ، از تقريرِ لوازمِ نصايح، و مواجبِ تعليم بغايتِ Line: 4طاقت، و قُصاراى مکنت تقديم کرده آيذ
This text is part of the TITUS edition of Zahiri Samarqandi, Sindbad-Name.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
