Strophe: 82 Verse: aنکوتر بود و خوشتر شهربانو Verse: bبه چشم و لب روان را درد و دارو
Strophe: 83 Verse: aبه بالا سرو و بار سرو خورشيد Verse: bبه لب يا قوت و در ياقوت ناهيد
Strophe: 84 Verse: aرخ از ديبا و جامه هم ز ديبا Verse: bدو ديبا هر دو در هم سخت زيبا
Strophe: 85 Verse: aلبان از شکر و دندان ز گوهر Verse: bسخن چون فوهر آلوده به شکر
Page of edition: 38 Strophe: 86 Verse: aدو زلف عنبرين از تاب و از خم Verse: bچو زنجير و زره افتاده در هم
Strophe: 87 Verse: aدو چشم نرگسين از فتنه و رنگ Verse: bتو گفتى هست جادويى به نيرنگ
Strophe: 88 Verse: aز مشك موى او مر غول پنجاه Verse: bفرو هشته ز فرقش تا کمرگان
Strophe: 89 Verse: aز تاب و رنگ مثل ريزش زاج Verse: bز سيم آويخته گسترده بر عاج
Strophe: 90 Verse: aکجا بنشست ماه بانوان بود Verse: bکجا بگذشت شمشاد روان بود
Strophe: 91 Verse: aزمين ديبا شده از رنگ رويش Verse: bهوا مشکين شده از بوى مويش
Strophe: 92 Verse: aزرنگ روى گل بر خاك ريزان Verse: bز ناب موى عنبر باد بيزان
Strophe: 93 Verse: aهم از رويش خجل باد بهارى Verse: bهم از مويش خجل عود قمارى
Strophe: 94 Verse: aچو گوهر پاك و بى آهو و در خور Verse: bو ليك آراسته گوهر به زيور
Strophe: 95 Verse: aبرو زيباتر آمد زرّ و ديبا Verse: bکه بى آن هر دوان خود بود زيبا
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.