TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 17
Previous part

Chapter: 17  
آمدن شاه موبد به گوراب به جهت ويس


Strophe: 1  
Verse: a   چو خورشيد بتان ويس دلارام
Verse: b  
تن خود ديد همچون مرغ در دام

Strophe: 2  
Verse: a  
به فندق مشك را از سيم بر کند
Verse: b  
ز نرگس بر سمن گوهر پراگند

Strophe: 3  
Verse: a  
خروشان زان با دايه همى گفت
Verse: b  
به زارى نيست در گيتى مرا جفت

Strophe: 4  
Verse: a  
ندانم زارى خود با که گويم
Verse: b  
ندانمچارهء خويش از که جويم

Strophe: 5  
Verse: a  
بدين هنگام فرياد از که خواهم
Verse: b  
ز بيداد جهان داد از که خواهم

Strophe: 6  
Verse: a  
به ويرو خويشتن را چون رسانم
Verse: b  
ز موبد جان خود را چون رهانم

Strophe: 7  
Verse: a  
به چه روز و به چه طالع بزادم
Verse: b  
که تا زادم به سختى اوفتادم

Strophe: 8  
Verse: a  
چرا من جان ندادم پيش قارن
Verse: b  
ز پيش از آنکه ديدم کام دشمن

Strophe: 9  
Verse: a  
پدر مرد و برادر شد ز من دور
Verse: b  
بماندم من چنين ناکام و رنجور

Strophe: 10  
Verse: a  
ز بدبختى چه بد ديدم ندانم
Verse: b  
چه خواهم ديد گر زين پس بمانم

Strophe: 11  
Verse: a  
از اين بدتر چه باشد مر مرا بد
Verse: b  
که ناکام اوفتم در دست موبد

Strophe: 12  
Verse: a  
چو بخروشم خروشم نشنود کس
Verse: b  
نه در سختى مرا ياور بود کس

Strophe: 13  
Verse: a  
بوم تا من زيم حيران و رنجور
Verse: b  
به کام دشمنان از دوستان دور

Strophe: 14  
Verse: a  
همى گفت آن صنم با دايه چونين
Verse: b  
همى باريد بررخ سيل خونين

Page of edition: 75 
Strophe: 15  
Verse: a  
رسولى آمد از پيش شهنشاه
Verse: b  
پيام آورد ازو نزديك آن ماه

Strophe: 16  
Verse: a  
سخنهاى به شيرينى چو شکر
Verse: b  
ز نيکويى بدان رخسار در خور

Strophe: 17  
Verse: a  
صچنين دادش پيام از شاه شاهان
Verse: b  
که دل خرسند کن اى ماه ماهانص

Strophe: 18  
Verse: a  
مزن پيلستکين دو دست بر روى
Verse: b  
مکن از ماه تابان عنبورين موى

Strophe: 19  
Verse: a  
که نتوانى ز بند چرخ جستن
Verse: b  
ز نقديرى که يزدان کرد رستى

Strophe: 20  
Verse: a  
نگر تا در دلت نارى گمانى
Verse: b  
که کوشى با قصاى آسمانى

Strophe: 21  
Verse: a  
اگر خواهد به من دادن ترا بخت
Verse: b  
چه سود آيد ترا از کوشش سخت

Strophe: 22  
Verse: a  
قصا رفت و قلم بنوشت فرمان
Verse: b  
ترا جز صبر ديگر نيست درمان

Strophe: 23  
Verse: a  
من از بهر توايدر آمدستم
Verse: b  
کجا در مهر تو بيدل شدستم

Strophe: 24  
Verse: a  
اگر باشى به نيکى مرمرا يار
Verse: b  
ترا از من بر آيد کام بسيار

Strophe: 25  
Verse: a  
کنم با تو به مهر امروز پيمان
Verse: b  
کزين پس مان دو سر باشد يکى جان

Strophe: 26  
Verse: a  
همه کامى ز خشنوديت جويم
Verse: b  
به فرمان تو گويم هر چه گويم

Strophe: 27  
Verse: a  
کليد گنجها پيش تو آرم
Verse: b  
کم و بيشم به دست تو سپارم

Strophe: 28  
Verse: a  
صچنان دارم ترا با زرّ و زيور
Verse: b  
که بر روى تورکس آردمه و خور <

Strophe: 29  
Verse: a  
دل و جان مرا دارو تو باشى
Verse: b  
شبستان مرا بانو تو باشى

Strophe: 30  
Verse: a  
ز کام تو بيارايد مرا کام
Verse: b  
زنام تو بيفرزايد مرا نام

Page of edition: 76 
Strophe: 31  
Verse: a  
بدين پيمان کنم با تو يکى بند
Verse: b  
درستيها به مهر و خط و سوگند

Strophe: 32  
Verse: a  
همى تا جان من باشد به تن در
Verse: b  
ترا با جان خود دارم برابر




Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.