Strophe: 18 Verse: aچنان کز ماه خوشتر مرو شهجان Verse: bز ويرو نيز من بيشم به هر سان
Strophe: 19 Verse: aمرا چون ماه بسيارست کضور Verse: bچو ويرو نيز بسيارست چاکر
Strophe: 20 Verse: aنگر تا ويس چون آزرم بر داشت Verse: bکجا در مهر چون شيران جگرداشت
Strophe: 21 Verse: aمرو را گفت شاها مرو آباد Verse: bاگر نيکست ور بد مر ترا باد
Page of edition: 178 Strophe: 22 Verse: aمن اينجا دل نهادستم به ناکام Verse: bکه هستم گوروار افتاده در دام
Strophe: 23 Verse: aاگر ديدار رامين را نبودى Verse: bتو نام ويس از آن گيهان شنودى
Strophe: 24 Verse: aچو بينم روى رامين گاه و بى گاه Verse: bمرا چه مرو باشد جاى و چه ماه
Strophe: 25 Verse: aگلستانم بود بى او بيابان Verse: bبيابانم بود با او گلستان
Strophe: 26 Verse: aمرا گر دل نه با او آرميدى Verse: bتو تا اکنون مرا زنده نديدى
Strophe: 27 Verse: aترا از بهر رامين مى پرستم Verse: bکه دل در مهر آن بى مهر بستم
Strophe: 28 Verse: aمنم چون باغبان اندر پى گل Verse: bپرستم خار گل را بر پى گل
Strophe: 29 Verse: aشهنشه چون شنيد اين سخت پاسخ Verse: bپديد آمدش رنگ خشم بر رخ
Strophe: 30 Verse: aبه سرخى چشم او چون ارغوان شد Verse: bبه زردى روى او چون زعفران شد
Strophe: 31 Verse: aدلش در تن چو آتش گشت سوزان Verse: bتنش از کينه شد چون بيد لرزان
Strophe: 32 Verse: aچو از کين خواستى او را بکشتى Verse: bخرد با مهر بر کين چيره گشتى
Strophe: 33 Verse: aچو تندى هوش را اندام دادى Verse: bخرد تنديش را آرام دادى
Strophe: 34 Verse: aچو گشتى آتش تيزيش سر کش Verse: bزدى دست قصا آبى بر آتش
Strophe: 35 Verse: aچو نيکو بود روى خواست يزدان Verse: bبه زشتى شاه ازو چون بستدى جان
Strophe: 36 Verse: aخبر دارد ز يزدان تير و خنجر Verse: bنبرد هر کرا او هست ياور
Strophe: 37 Verse: aنگردد هيچ بد خواهى بر او چير Verse: bجهد از پاى پيل و از دم شير
Strophe: 38 Verse: aچنان چون ويس بت پيکر همى جست Verse: bقصا دست بلا بر وى همى بست
Page of edition: 179 Strophe: 39 Verse: aچو گنجى بود در بندى نهاده Verse: bبه هر کس بسته بر رامين گشاده
Strophe: 40 Verse: aچو شاهنشه زمانى بود دژمان Verse: bبه خشم اندر خرد را برد فرمان
Strophe: 41 Verse: aنکردش هيچ پادافراه کردار Verse: bزبان بگشاد بر وارونه گفتار
Strophe: 42 Verse: aبدو گفت اى ز سگ بوده نژادت Verse: bبه بابل ديو بوده اوستادت
Strophe: 43 Verse: aبريده باد بند از جان شهرو Verse: bکشفته باد خان و مان ويرو
Strophe: 44 Verse: aکه جز بد کيش از آن مادر نزايد Verse: bبجز جادو از آن گوهر نيايد
Strophe: 45 Verse: aنباشد مار را بچه بجز مار Verse: bنيارد شاخ بد جز تخم بد بار
Strophe: 46 Verse: aبچه بودست شهرو را سى و اند Verse: bنزادست او ز يك شوهر دو فرزند
Strophe: 47 Verse: a> چو آذرباد و فرخ زاد و ويرو Verse: bچو بهرام يل و ساسان و گيلو <
Strophe: 48 Verse: aچو ايزديار و گردان شاه و رويين Verse: bچو آب ناز و همچون ويس و شيرين
Strophe: 49 Verse: aيکايك را ز ناسايست زاده Verse: bبلايه دايگانى شير داده
Strophe: 50 Verse: aازيشان خود تو از جمشيد زادى Verse: bتو نيز آن گوهرت بر باد دادى
Strophe: 51 Verse: aکنون سه راه در پيشت نهادست Verse: bبه هر جايى که خواهى ره گشادست
Strophe: 52 Verse: aيکى گرگان دگر راه دماوند Verse: bسه ديگر راه همدان و نهاوند
Strophe: 53 Verse: aبرون رو تو به هر راهى که خواهى Verse: bرفيقت سحتى و رهبر تباهى
Strophe: 54 Verse: aهميشه بادت از پس چاهت از پيش Verse: bهمه راهت ز نان و آب درويش
Strophe: 55 Verse: aکهش پر برف باد و دشت پر مار Verse: bنبات او کبست و آب او قار
Strophe: 56 Verse: aبه روزت شير همراه و به شب غول Verse: bنه آبت را گذر نه رود را پول
Page of edition: 180
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
