Strophe: 109 Verse: aدرين بيگانگى و رنج بى مر Verse: bچه خواهى جستن از شاهى فزونتر
Strophe: 110 Verse: aبه طبع اندر چه دارى به ز اميد Verse: bبه چرخ اندر چه يابى به ز خورشيد
Strophe: 111 Verse: aچو در پيشت بود کانى ز گوهر Verse: bچرا جويى به سختى کان ديگر
Strophe: 112 Verse: aچو آمد پاسخ نامه به پايان Verse: bببردندش به پشت بادپايان
Strophe: 113 Verse: aدل رامين از آن نامه بتفسيد Verse: bز حال مادر و موبد بپرسيد
Strophe: 114 Verse: aچو از پيمان و سوگند آگهى يافت Verse: bعنان از رى به سوى مرو برتافت
Page of edition: 218
Strophe: 115 Verse: aنشانده دلبرش را در عمارى Verse: bچه اندر تاخ در شاهوارى
Strophe: 116 Verse: aز بوى زلف و رنگ روى آن ماه Verse: bچه مشك و لاله شد خاك همه راه
Strophe: 117 Verse: aاهر چه بود در پرده نهفته Verse: bهمى تابيد چون ماه دو هفته
Strophe: 118 Verse: aو گرچه بود در ره کاروانى Verse: bچه سروى بود رسته حسروانى
Strophe: 119 Verse: aهوا او را به آب مهر شسته Verse: bهزاران رشته در پروين گسسته
Strophe: 120 Verse: aبه کام خود نشسته پنج شش ماه Verse: bبرو ناتافته نور خور و ماه
Strophe: 121 Verse: aشده از ناز کى چون قطرهء آب Verse: bز ترى همچو سروى سبز و شاداب
Strophe: 122 Verse: aيکى خوبيش را سد برفزوده Verse: bنه کس ديده چو او نه خود شنوده
Strophe: 123 Verse: aچو چشم شاه موبد بر وى افتاد Verse: bهمه شغل جهان او را شد از ياد
Strophe: 124 Verse: aچنان کان خوبى ويسه فزون بود Verse: bمرو را نيز مهر دل بيفزود
Strophe: 125 Verse: aفراموش کرد آزار گذشته Verse: bتو گفتى ديو موبد شد فرشته
Strophe: 126 Verse: aدگر باره به رامش دست بردند Verse: bجهان را بازى و سخره شمردند
Strophe: 127 Verse: aبه کام دل همى بودند خرم Verse: bز مى دادند کشت کام را نم
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.