TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 51
Previous part

Chapter: 51  
اندر پند دادن شاه موبد ويس را و سرزنش کردن


Strophe: 1  
Verse: a   چو با رامين سخنها گفت به گوى
Verse: b  
شهنشه نيز با ويس پرى روى

Strophe: 2  
Verse: a  
به هشيارى سخنهاى نکو گفت
Verse: b  
که بر وى نرو شد سنگين دل جفت

Strophe: 3  
Verse: a  
ز هر گونه سخن را ساز مى کرد
Verse: b  
به بن مى برد و باز آغاز مى کرد

Strophe: 4  
Verse: a  
بدو گفت اى بهار مهر جويان
Verse: b  
به چهره آفتاب ماهرويان

Page of edition: 311 
Strophe: 5  
Verse: a  
چه مايه رنج بردم در هوايت
Verse: b  
چه مايه درد خوردم از جفايت

Strophe: 6  
Verse: a  
دراز آهنگ شد در مهر کارم
Verse: b  
که تو بر باد دادى روزگارم

Strophe: 7  
Verse: a  
ندانم هيچ خوبى کان ترا نيست
Verse: b  
ندانم هيچ نيکى کان مرا نيست

Strophe: 8  
Verse: a  
به از ما نيست اکنون در جهان شاه
Verse: b  
تو بر خوبان شهى و من شهان شاه

Strophe: 9  
Verse: a  
بيا تا هر دو با هم يار باشيم
Verse: b  
به شادى هر دو گيتى دار باشيم

Strophe: 10  
Verse: a  
به پرده در تو بانو باش و خاتون
Verse: b  
که من باشم شه شاهان ز بيرون

Strophe: 11  
Verse: a  
مرا نامى بود زين پادشايى
Verse: b  
ترا باشد همى فرمان روايى

Strophe: 12  
Verse: a  
کجا شهرى و جايى نامدارست
Verse: b  
کجا باغى و راغى پر نگارست

Strophe: 13  
Verse: a  
ترا بخشم سراسر پادشايى
Verse: b  
که اکنون تو به صد چندان سزايى

Strophe: 14  
Verse: a  
وزيرانم وزيران تو باشند
Verse: b  
دبيرانم دبيران تو باشند

Strophe: 15  
Verse: a  
به هر کارى تو فرمان ده بريشان
Verse: b  
که ارزانى توى بر داد و فرمان

Strophe: 16  
Verse: a  
چو من باشم به مهر تو گرفتار
Verse: b  
به جان و دل هوايت را خريدار

Strophe: 17  
Verse: a  
که يارد در جهان با تو چخيدن
Verse: b  
دل از پيمان و فرمانت بريدن

Strophe: 18  
Verse: a  
نگارينا ز من بپذير پندم
Verse: b  
که من نيکم به تو نيکى پسندم

Strophe: 19  
Verse: a  
نه آنم من که چون تو بدگمانم
Verse: b  
همه ناراستى باشد نهانم

Strophe: 20  
Verse: a  
روانم دوستى را مهربانست
Verse: b  
زبانم راستى را ترجمانست

Strophe: 21  
Verse: a  
روانم هر چه جويد مهر جويد
Verse: b  
زبانم هر چه گويد راست گويد

Strophe: 22  
Verse: a  
ز پاکى مهر بر گفتار من نه
Verse: b  
ترا يك راست چون گفتار من نه

Page of edition: 312 
Strophe: 23  
Verse: a  
اگر با من به مهر دل بسازى
Verse: b  
دگر ره نرد بى راهى نبازى

Strophe: 24  
Verse: a  
چنان گردى که شاهان زمانه
Verse: b  
به درگاهت ببوسند آستانه

Strophe: 25  
Verse: a  
و گر با من نگه دارى همين راه
Verse: b  
ز من بدتر نباشد هيچ بدخواه

Strophe: 26  
Verse: a  
مکن ماها ز خشم من بپرهيز
Verse: b  
که پرهيزد ز خشمم آتش تيز

Strophe: 27  
Verse: a  
نگارا شرم دار از روى ويرو
Verse: b  
کجا کس را برادر نيست چون او

Strophe: 28  
Verse: a  
چرا بر خود پسندى کان هنر جوى
Verse: b  
هميشه باشد از ننگت سيه روى

Strophe: 29  
Verse: a  
ترا گر زان برادر شرم بودى
Verse: b  
مرا پيشه بسى آزرم بودى

Strophe: 30  
Verse: a  
چو تو مهر برادر را ندانى
Verse: b  
من از تو چون نيوشم مهربانى

Strophe: 31  
Verse: a  
چو تو نام نيکان را نپايى
Verse: b  
برادر را و مادر را نشايى

Strophe: 32  
Verse: a  
من از تو مهر چون اميد دارم
Verse: b  
و گر تاج از مه و خورشيد دارم

Strophe: 33  
Verse: a  
مرا يکباره اکنون پاسخى ده
Verse: b  
به کام دشمنان با بخت مسته

Strophe: 34  
Verse: a  
بگو تا در دل سنگين چه دارى
Verse: b  
نهال دشمنى يا دوستدارى

Strophe: 35  
Verse: a  
که من در مهر تو گشتم ز جان سير
Verse: b  
ترا زين پس نپرسم جز به شمشير

Strophe: 36  
Verse: a  
نشايد بيش ازين کردن مدارا
Verse: b  
که رازم در جهان شد آشکارا


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.